موضوع: پیدا کردن دختر خوب واسه ازدواج

یک راهش اینه که که ارتباط های اجتماعی خودتان را بیشتر کنید. مثل عضویت در انجمن ها ، گروه ها ، شرکت در مراسم های رسمی و همایش هایی که برای عموم آزاد است. همچنین رفت و آمد هایتان را با فامیل هایتان که در قید حیات هستند بیشتر کنید. معمولا در جمع های فامیلی صحبت ازدواج جوان ها پیش می آید یا حداقلش این است که با شما بیشتر آشنا می شوند و مورد معرفی می کنند. همسایه ها و هم محله ای ها هم همین طور. باید دل مردم را به دست بیاوری ، هوای مردم را داشته باشی و خوب جلوه کنی تا مطلوب و مورد اعتماد باشی. آن وقت مورد زیاد خواهی داشت. ببین معمولا مردم جوان مجرد را می بینند سریع حرف ازدواج را پیش می کشند. این یک فرصت است برای شما که نمی خواهی مستقیما درخواست کنی. به این دیالوگ توجه کن :
فامیل دور : سلام چطوری چند وقتی بود بی خبر بودیم ازهم .
شما : سلام . منم دلم برای شما تنگ شده بود. شکرخدا خوبم همه چی ردیفه و اوضاع کارو کاسبی هم روبه راهه .
فامیل دور : خوب چی از این بهتر. هم خونه ات روبه راهه هم کار و کاسبی. معلومه وقتش شده .
شما : وقت چی ؟
فامیل دور : خوب تا کی می خوای مجرد بمونی. چرا ازدواج نمی کنی ؟
شما : بله حق با شماست. اگر آدم با دخترخوبی روبه رو شد باید ازدواج کنه. این بهترین کاره به شرط اینکه دختر خوبی پیدا بشه.
مشابه این دیالوگ بارها برای جوان های مجرد پیش می آید و باید بلد باشی به طور غیر مستقیم آمادگی ات را اعلام کنی و از شرایط خوبت برای ازدواج بگویی.
حالا من اینهایی را که گفتم تجربه کردم. خواهر خودم با کسی ازدواج کرد که یکی از اقوام مادرم معرفی کرده بود. هم محله ای این فامیل مادرم بود. حالا ما سالی یک بار عیدها این خانم را می دیدیم ها!!
دو دختر در فامیل داریم که خواهرند . یکی شان یک دوست مجرد داشت و دیگری یک برادر شوهر مجرد. خواهر کوچک موضوع را با دوستش مطرح کرد و خواهر بزرگ با برادر شوهرش. بعد هم عروسی!
اما دوستان شما هم اگرچه مجرد باشند اما می توانند مورد به شما معرفی کنند. مثلا خانم و آقایی را می شناسم که حدود چهل سال است ازدواج کرده اند. واسطه آنها دوست مجرد آقا بود.
حالا اگر شما در جایی خانم مناسبی را دیدی می توانی مودبانه موضوع را مطرح کنی. البته منظورم خیابان نیست. بلکه یک مکان خاص. مثلا یک نفر برای زایمان خواهرش به بیمارستان رفته بود. یک پرستار را پسندید و در طی چند روزی که خواهرش بستری بود خواستگاری کرد. یک نفر دیگر فروشنده یک مغازه را پسندید. یک نفر دیگر صراف بود. دختری به مغازه اش آمد و بعد خوشش آمد و خواستگاری کرد. ممکن است بروی با خانواده سیزده به در و یک دختر را که با خانواده اش آمد ببینی و بپسندی.
نکته مهم اینکه باید با امیدواری جلو بروی. یعنی کلا باید پر از انرژی مثبت باشی تا موفق شوی.

نوشته اصلی توسط نوپو

یک راهش اینه که که ارتباط های اجتماعی خودتان را بیشتر کنید. مثل عضویت در انجمن ها ، گروه ها ، شرکت در مراسم های رسمی و همایش هایی که برای عموم آزاد است. همچنین رفت و آمد هایتان را با فامیل هایتان که در قید حیات هستند بیشتر کنید. معمولا در جمع های فامیلی صحبت ازدواج جوان ها پیش می آید یا حداقلش این است که با شما بیشتر آشنا می شوند و مورد معرفی می کنند. همسایه ها و هم محله ای ها هم همین طور. باید دل مردم را به دست بیاوری ، هوای مردم را داشته باشی و خوب جلوه کنی تا مطلوب و مورد اعتماد باشی. آن وقت مورد زیاد خواهی داشت. ببین معمولا مردم جوان مجرد را می بینند سریع حرف ازدواج را پیش می کشند. این یک فرصت است برای شما که نمی خواهی مستقیما درخواست کنی. به این دیالوگ توجه کن :
فامیل دور : سلام چطوری چند وقتی بود بی خبر بودیم ازهم .
شما : سلام . منم دلم برای شما تنگ شده بود. شکرخدا خوبم همه چی ردیفه و اوضاع کارو کاسبی هم روبه راهه .
فامیل دور : خوب چی از این بهتر. هم خونه ات روبه راهه هم کار و کاسبی. معلومه وقتش شده .
شما : وقت چی ؟
فامیل دور : خوب تا کی می خوای مجرد بمونی. چرا ازدواج نمی کنی ؟
شما : بله حق با شماست. اگر آدم با دخترخوبی روبه رو شد باید ازدواج کنه. این بهترین کاره به شرط اینکه دختر خوبی پیدا بشه.
مشابه این دیالوگ بارها برای جوان های مجرد پیش می آید و باید بلد باشی به طور غیر مستقیم آمادگی ات را اعلام کنی و از شرایط خوبت برای ازدواج بگویی.
حالا من اینهایی را که گفتم تجربه کردم. خواهر خودم با کسی ازدواج کرد که یکی از اقوام مادرم معرفی کرده بود. هم محله ای این فامیل مادرم بود. حالا ما سالی یک بار عیدها این خانم را می دیدیم ها!!
دو دختر در فامیل داریم که خواهرند . یکی شان یک دوست مجرد داشت و دیگری یک برادر شوهر مجرد. خواهر کوچک موضوع را با دوستش مطرح کرد و خواهر بزرگ با برادر شوهرش. بعد هم عروسی!
اما دوستان شما هم اگرچه مجرد باشند اما می توانند مورد به شما معرفی کنند. مثلا خانم و آقایی را می شناسم که حدود چهل سال است ازدواج کرده اند. واسطه آنها دوست مجرد آقا بود.
حالا اگر شما در جایی خانم مناسبی را دیدی می توانی مودبانه موضوع را مطرح کنی. البته منظورم خیابان نیست. بلکه یک مکان خاص. مثلا یک نفر برای زایمان خواهرش به بیمارستان رفته بود. یک پرستار را پسندید و در طی چند روزی که خواهرش بستری بود خواستگاری کرد. یک نفر دیگر فروشنده یک مغازه را پسندید. یک نفر دیگر صراف بود. دختری به مغازه اش آمد و بعد خوشش آمد و خواستگاری کرد. ممکن است بروی با خانواده سیزده به در و یک دختر را که با خانواده اش آمد ببینی و بپسندی.
نکته مهم اینکه باید با امیدواری جلو بروی. یعنی کلا باید پر از انرژی مثبت باشی تا موفق شوی.

بله اتفاقا بارها و بارها این حالتی که شما میگی برام پیش اومده و مکالمه هم درست به مسیرش هدایت کردم در نهایت هم صحبتمون به اینجا ختم میشد که طرف فهمید دنبال مورد هستم ولی فقط آرزوی موفقیت و متاهل شدن کرد یعنی همشون آرزوی خوب دارن واسم ولی همش حرفه ، به اصطلاح آستین بالا نمیزنن فقط تعارف تیکه پار میکنن به قولی! عادت ایرانیهاس دیگه! جالب اینجاس بعضیاشون که سنشون بالاست خودشون دختر دم بخت هم دارن (چون آمارشونو خودم دارم) ولی خوب روشون نمیشه که بیان بگن بیا خاستگاری دختر ما اینم عکسشه! یا شایدم دنبال کیس بهتری هستن!! دختر دم بخت کم نیست ولی الان یجورایی شده که واسه بعضیا مثل من جفت و جور نمیشه البته گویا واسه دخترا توی این زمینه مشکلشون حادتره چون باید انتخاب بشن و خواستگار بیاد واسشون ،میدونی چی میگم؟!

بله برای دخترها سخت تر است چون نمی توانند پیشنهاد ازدواج بدهند و خواستگارهایی هم که پیدا می شوند محدود هستند. اما شما اگر دختر خوبی دیدی ( همان طور که توضیح دادم ) هیچ عیبی ندارد که پیشنهاد بدهید. فقط باید دقیقا بدانید چه می خواهید تا زودتر پیدایش کنید. شما دو اهرم دارید : دیگران و خودتان. باید از هر دویش استفاده کنید همان طور که از هر دو دست خود استفاده می کنید.
آیا پیشنهاد دادن به یک خانم برای شما سخت است ؟

نوشته اصلی توسط نوپو

بله برای دخترها سخت تر است چون نمی توانند پیشنهاد ازدواج بدهند و خواستگارهایی هم که پیدا می شوند محدود هستند. اما شما اگر دختر خوبی دیدی ( همان طور که توضیح دادم ) هیچ عیبی ندارد که پیشنهاد بدهید. فقط باید دقیقا بدانید چه می خواهید تا زودتر پیدایش کنید. شما دو اهرم دارید : دیگران و خودتان. باید از هر دویش استفاده کنید همان طور که از هر دو دست خود استفاده می کنید.
آیا پیشنهاد دادن به یک خانم برای شما سخت است ؟

والا حقیقت اینه که ما توی خانوادمون دختر توی رنج سنی خودم نداریم.متاسفانه شغلم هم طوری هست که یدونه دختر هم پیدا نمیکنی اونجا.پیشنهاد دادن واسم سخت نیست اگر موردی پیدا کنم که بتونم باهاش ارتباط برقرار کنم و البته مهم اینه که طرف مقابلم هم سیگنال مثبت بهم منتقل کنه ولی اگر سیگنال نده به خودم اجاره نمیدم در این مورد باهاش حرف بزنم.

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

من فکر می کنم شاید همین آدم ها خودشون می خوان حرف ازدواج را برای شما پیش بکشن و بگن که شما پسر خوبی هستی و اگه خواستی می تونی اقدام کنی.
یعنی منظورم اینه که احتمالا آنها هم مثل شما دارن چراغ سبز نشون می دن و فکر می کنند خوب اگه خودش بخواد می دونه که ما دختر داریم؛ما هم که چراغ سبز نشون دادیم؛خودش حتما توسط مادرش پیش قدم میشه دیگه!ولی نمی دونند که مادر شما پیش قدم نمیشه و شما هم رک نمی گید.
به نظر من همین افرادی که می گین دختر دارن؛به مادرتون به صورت جراتمندانه بگید برین خواستگاری.
مثلا بگید؛مگه شما نمی گفتین که خودت برو زن بگیر.حالا هم می خوام زن بگیرم.من فکر می کنم شما با خانم آقای فلانی صحبت کن؛ببین اجازه می دن ما بریم خواستگاری دخترشون؟اگه اجازه دادن من می خوام از دختر ایشون خواستگاری کنم و آشنا بشم اگه همدیگرو پسندیدیم ادامه ماجرا!
اگه مادرتون گفت به من ربطی نداره.بگید بله می دونم ربطی نداره.نمی خوام که شما برام انتخاب کنید.فقط شما اجازه خواستگاری را بگیرید.من خودم می خولم انتخاب کنم.اگه دوست داشنین نظر بدین.اگر هم دوست نداشتین نظر ندین.
البته در مورد بعضی مراکز شنیدم که مراکز خوبی هستند و مثلا در دانشگاه ها هستند و دختران و پسران جوان را معرفی می کنند.

اما بالاخره در هر صورتی با هر کس آشنا بشید مادرتون که باید با شما بیاد خواستگاری؟ درسته؟
شما چند خواهر و برادر هستین و فرزند چندم خانواده اید؟

چی بگم والا!
در مورد دانشگاه که متاسفانه اونموقع که وارد دانشگاه شدم خیلی سنم کم بود و اغلب دخترا ازم بزرگتر بودن و اصلا نمیشد به ازدواج فکر کرد وگرنه به قول شما دانشگاه خیلی خوبه واسه اینکارا! اگر الان وارد دانشگاه میشدم خوب بود.
در مورد سوال آخرتون والا حقیقتش چندتا موضوع هست که میخواستم مطرح کنم و لازم هم بود ولی میترسم یه خورده وارد حریم خصوصیم بشه چون اینترنته نمیشه اطمینان کرد اگر فروم یه چت روم داشت میشد راحتتر مسائل رو مطرح کرد.

- - - Updated - - -

جالبه که توی این فروم بخش تنظیمات شخصی و پیغام خصوصی هم واسه کاربران عادی بسته شده آخه چرا اینقدر محدودیت ؟

http://www.hamdardi.net/payments.php
اینجا رو بخون. نوشته برای هر کدوم از نوع عضویت ها چه چیزایی هست.
http://www.hamdardi.net/thread10876-2.html#post320978
بعدشم اینو بخون اگه خواستی پرداخت کنی تخفیف هست.

دوستان دیگه نظری ندارن؟
آخه میدونید، خانواده ها ،ازدواج بچه هاشون رو یک حق کاملا طبیعی و خوشحال کننده میدونن تا جایی که خانواده ها خودشون واسه بچه هاشون پیشقدم میشن، در اصل، ازدواج کردن بچه هاشون رو به نوعی سر وسامون گرفتن واسه فرزندانشون میدونن و مادرها سروسامون دادن بچه هاشون رو جزئی از وظایف اصلی خودشون به عنوان مادر میدونن (معمولا اینکار جزو کارهای تحصصی مادران محسوب میشه که اتفاقا توی اینکار خیلی هم وارد هستن)ولی متاسفانه مادر بنده اصلا اصلا اینجور نیست، هیچگاه پیشقدم که نمیشه هیچ اصلا یه جورایی فکر میکنه هروقت من بخوام ازدواج کنم، به خاطر تشریفات قبل و بعد از ازدواجمون به دردسر میوفته!!(هیچ هنر و تخصصی هم توی پیدا کردن مورد از خودش نشون نمیده) و نتیجتا خیلی منفعل عمل میکنه.مگر اینکه خودم یه نفر رو پیدا کنم و دیگه تو عمل انجام شده قرار بگیره وگرنه آدمی نیست که بتونه موردی واسم پیدا کنه.
البته اینارو فقط واسه درد دل گفتم ...
آخه میدونید از این نارحت تر هستم که خودم هم عرضه ی پیدا کردن یه دختر واسه خودم ندارم و مجبور شدم که متوسل به کمک بقیه باشم(واقعا خجالت آوره .سر این موضوع اعتماد به نفسم هم پایین اومده)