موضوع: تردید در انتخاب بعد از سه جلسه خواستگاری!

خوب دوستان عزیزم یه جورایی منو غافلگیر کردید

نشستم حرفاتونو خوب و بادقت خوندم و فکر کردم

فقط می تونم بگم تشکر تشکر تشکر هزاران بار ...
کولاک کردید

یک حرف یا راهنمایی از دید گوینده شاید کوچیک باشه اما از دید شنونده ای چون من خیلی بزرگ و پر اهمیته.

آره همین جوریه که دوستان می گن.

راستی چون دوستان پرسیده بودن باید بگم که من ایشون رو با چادر و گاها با روسری منتها پوشیده در خونه شون که صحبت کرده بودم دیدم.

با توجه به نظرات جامع دوستان می خوام در مورد این مسئله با برادرش که رفیق صمیمی و قدیمیمه صحبت کنم.
اینکه اگه بشه با خانم برخورد بیشتری داشته باشم . اگه بشه بیرون هم ببینمش و صحبت کنم. بالاخره نظرم یا به سمت مثبت یا منفی متمایل خواهد شد .
(هر چند می دونم ممکنه با مقاومت خانواده ها روبرو بشم . )

نظر شما چیه؟ خوبه اینطوری آیا؟

راستی آیا این به لحاظ احساسی به اون خانم آسیب نمی زنه؟ بالاخره یک عمر زندگیه . هان؟

من فقط می خوام کار درست رو توی این شرایط انجام بدم

1- گفتید که آیا ادامه دادن مراحل شناخت و دیدن ایشون خارج از فضای خونه به احساسش لطمه نمی زنه؟
باید این موضوع را برای خودش روشن کنید که این دیدارها و صحبت ها برای شناخت هست و هر کدوم از شما دو نفر حق دارید که اگر در این مرحله متوجه موردی شدید که مورد پسندتون نیست خواستگاری را مختومه اعلام کنید. این را واضح بهشون بگو که اگر مایل نباشه دیگه به این مرحله شناخت ادامه نده یا ممکنه نوعش را نپسنده. مثلا بتونه خواستگاری و شناخت را تا مدتها و بارها توی منزل قبول کنه، اما نخواد با شما بیرون بیاد. کلا اگر موضوع روشن و واضح باشه خانم می فهمه که نباید امیدوار یا وابسته بشه و راحت تر با منتفی شدن موضوع کنار می آد.

2- در مورد بچه دار شدن پرسیدید. بیشتر دوستان و آشنایان من فاصله سنی بین دو سه تا بچه شون، از یکسال تا سه سال هست و می دونم که توصیه مشاورین و روانشناسها هم این هست که فاصله بچه ها کمتر باشه بهتر هست برای تربیتشون و ارتباطی که با هم خواهند داشت.
این را هم در نظر بگیرید که در دنیای امروز سرعت پیشرفت علم و تغییرات اینقدر زیاد هست که فاصله 5 سال را تقریبا به اندازه یک تفاوت نسلی در گذشته تخمین می زنند. پس اگر بچه ها 5-6 سال فاصله سنی داشته باشند انگار متعلق به دو نسل متفاوتند و درک همدیگه براشون سخت می شه. بهتره به هم نزدیک باشند تا راحت تر دنیای هم را درک کنند.

از نظر سن خانم هم فکر می کنم تا نزدیک چهل سالگی مشکلی نباشه. چون من این روزها زیاد دیدم و خدا را شکر مورد مشکل دار در بچه های متولد شده ندیدم
اما از نظر امکان بارداری یه مقدار شانس بارداری خانم پایین می آد که اونم با درمانهای فراوان امروزی جای نگرانی نداره.
همسر شما از سی تا چهل سالگی می تونه راحت دو سه تا بچه داشته باشه. نگران نباشید.

در مورد مذهبی بودنشون و علاقه تون به ایشون توضیحی ندارم.

مصباح الهدی عزیز یک سوالی کرده بود،
مصباح جان من از نظر شخصی خودم می گم اون سه شرط آقای توجیه
1- تمایل جنسی ، خیر ( در مراحل اولیه تقریبا برای خانمها خیلی این حس ایجاد نمی شه)
2- احساس خوب داشتن در کنار فرد، تا حدودی (د راولین جلسه معمولا ایجاد نمی شه. ولی بعد از کمی شناخت از کنار بعضی ها بودن راحت ترم)
3- با هم دیده شدن، بله

اگر کسی به دلم نشینه، دوست ندارم کسی من را با ایشون ببینه. حتی اگر به اندازه یک بیرون رفتن برای شناخت باشه.
مصباح جان دقت شما در بررسی خواستگار برام خیلی جالب هست و اولین بار هست خانمی با این دقت در انتخاب همسر می بینم. تاپیکتون را که می خوندم برام واقعا سخت بود چیزی بگم. امیدوارم انتخاب خوبی داشته باشی و انشاله سال بعد این روزهای آغاز سال را کنار همسرت جشن بگیری.

بیرون رفتن خیلی در اینکه انسان بفهمه چه حسی نسبت به طرفش داره موثره.چون شما در منزل فقط نشستین ولی در بیرون با هم راه می رین و کلا در موقعیت های مختلف قرار می گیرین.اون موقع خیلی بهتر می تونین در مورد حستون مطمئن شید.


توصیه می کنم جایی نرین که بعدا به آنجا گذرتان بیفتد.(هم شما و هم اون خانم)چون خاطرات آن جا ها ممکنه در ذهنتان بمونه.کاملا رسمی باشید و مکانتان را عوض کنید.گاهی کنار هم مثلا روی صندلی پارک بنشینید .یا اینکه برین مثلا بستنی بخورید.در موقعیت های مختلف احساستان را کاملا می فهمید.اگر هنوز احساس خوبی نداشتین اون وقت می توننی قاطعانه و بدون عذاب وجدان جواب منفی بدین.

در ضمن شاید بعد از بیرون رفتن ایشان نظرشون عوض بشه.

فقط چند نکته:

1)حتما رسمی برخورد کنید.



2)حتما اشاره کنید که نظرتون قطعی نیست.چون ممکنه دختر خانم و خانواده اش این بیرون رفتن را به منزله جواب مثبت تقریبی شما بدانند.گفتم اشاره.نه اینکه مستقیم بگید که به طرفتان بربخوره.مثلا اگه بگید من قیافه ات هنوز به دلم ننشسته؛خب من اگه جای اون دختر باشم همونجا جواب منفی می دم.

مثلا تو صحبت هاتون این طور بگید:

مثلا:من از مشاوران ازدواج شنیده ام که باید تا لحظه عقد 50-50 به موضوع نگاه کرد و احتمال هرچیز را داد.

یا بگید:من تو مطالعاتی که در مورد ازدواج انجام دادم به مواردی برخوردم که در طی آشنایی یکی از طرفین متوجه تفاوت هایی شده بود ولی چون همه چیز پیش رفته بود تو رودروایسی آن طرف از آن مورد عبور کرده و به بهانه این که بعد از عقد ان شاالله می شه آن مشکل را حل کرد؛ازدواج کردند و این ازدواج متاسفانه به بن بست خورد و طلاق گرفتند. نظر شما چیست؟

مثلا من یک بار به یکی از خواستگارام اینو گفتم؛طرفم گفت: نه من هیچ وقت تو رودروایسی ازدواج نمی کنم.حتی تا دم عقد هم اگه متوجه موضوع مهمی بشم ...

وقتی این را گفت؛خیالم راحت شد که وقتی همچین حرفی در مورد خودش زده پس من بعدا برای جواب منفی عذاب وجدان نخواهم داشت.

3)احتمالا شما باید محل بیرون را انتخاب کنید.این خیلی می تونه به دختر خانم برای شناخت سلیقه شما کمک کنه.البته من نباید به شما تقلب برسونم ولی اگه خانم مذهبی باشه براش خیلی مهمه که چه جایی را انتخاب می کنید.مثلا زیارتگاه؛کافی شاپ یا ...

4)تو تاپیکی که خدمتتون معرفی کردم هم فکر کنم تو چند تا پست یک سری نکات گفته بودم.آیا مطالعه کردید؟

راستی سوالات پست قبلی من را هم جواب ندادین؟

راستی خیالتون این قدرها هم راحت نباشه که خانم شما را پسندیده.من خودم دخترم و عمرا با 3 جلسه به نتیجه مثبت برسم!!!چون خانم ها خیلی جزئی نگر ترن و شناختشون بیشتر طول می کشه.شما اگه الان فقط برای یک مورد قیافه تردید دارید او الان هزار تا چیز در نظر دارد که می خواهد مطمئن شود.

ولی توصیه من این است که فقط یک جلسه بیرون برید اگه احساستان تغییر نکرد دیگه ادامه ندین.چون فایده ای نداره و ممکنه دختر خانم و به خصوص خانواده دختر؛به خصوص پدرش برایشان سنگین باشد.



اگر برای بیرون رفتن مشکلی داشتین می تونید جلسات مشاوره ازدواج را برای بیرون رفتن بهانه قرار دهید.


موفق باشید و لطفا به ما هم از نتایجتان اطلاع دهید

شب بخیر
چند روزی فکر کردم
و دیروز با هم رفتیم بیرون صحبت کردیم

نتیجه : به لحاظ باطنی علاقه مندیم بهش بیشتر شد. خیلی به من نزدیکه . نسبت به خانمایی که قبلا رفته بودم خواستگاری خیلی سرتره به لحاظ فکری و ...
اما ظاهرش برام عادیه . البته در بیرون خوب پوشش تقریبا بسته بود. یعنی مثل این بود که با یکی مثل خودم که خیلی باهم خوبیم دارم حرف می زنم و اون حس همسری نسبت بهش کمرنگ بود برام . گفتم که من حدود 10 ساله که با برادرش رفیق صمیمی هستیم. یعنی اصلا وقتی باهاش حرف می زدم انگار دارم با رفیقم حرف می زنم.

نمی دونم به احتمال زیاد اقدام کنم برم جلو . الان اینطوریم

یه جورایی نه برای جلو رفتن اونقدر محکمم و نه می تونم ازش دل بکنم. حرف زدن باهاش بهم روحیه و اعتماد به نفس بیشتر می ده هرچند که من خودم آخر روحیه ام :) و فکر کنم از این خصلت من خیلی خوشش اومده

من مورد زیاد رفتم . بقیه رو یا اونا گفتن نه و یا من گفتم نه . رد کردن من هم فقط به لحاظ ظاهری نبوده. منتها این یکی واقعا برام عجیب شده.

تعریف از خود نباشه دیگران منو آدم خوبی می دونن و منم همیشه سعیم بر این بوده که درست باشم و درست رفتار کنم. و سرم توی کار خودم بوده . اما الان گاهی فکر می کنم شاید لیاقت یه همچین کسی رو ندارم که اوضاع اینطوری شده . خلاصه الان ناراحتم و خسته
اینایی که گفتم درد دل بود ...

به مصباح :
مادر و خواهرم ایشونو با حجاب دیدن و البته نظرشون مثبت بود.
تا جایی که حرف زدم فکر کنم عاطفی باشه . منم بهش گفتم که من آدم احساسی و عاطفی هستم و خیلی جدی بودن رو هم دوست ندارم. تایید کرد حرفمو
اگه فقط عکسشو ببینم برام عادیه.

- - - Updated - - -

ضمنا اینطوری که فهمیدم ایشون از من خوششون اومده (برداشت اینه بعد از 4 جلسه)
فکر کنم منتظر جواب منه

وقت زیادی هم ندارم

ببخشید که وقتتون رو گرفتم

ممنونم

سلام

ای کاش مادر و خواهرتون بدون حجاب ایشون را می دیدن!
من برادرم مثل شما بود.نمی دونست از زن داداشم از نظر ظاهری خوشش میاد یانه.چون دختر خیلی با وقاری بود و خب چادری.برادرم یکم شک داشت.
اما چون ما قبل از اینکه مراسم خواستگاری را شروع کنیم جهت آشنایی یک بار به منزل ایشان رفته بودیم و من دیدم دخترخانم با ما برخورد گرمی داشت.هیکل و قدش همون جور که برادرم می خواست بود.یعنی قدش بلند بود و لاغر.که برادرم این طور می پسندیدند.
هروقت تردید می کرد من می گفتم از نظر هیکل خیالت راحت.عالیه و همون جور که تو می خوای ولی قیافه را که خودت داری می بینی دیگه.
الان برادرم واقعا راضیه و باور نمی کنه که این همون دختره و خیلی گرم و صمیمی هست.
کلا من حس می کنم دختر خانم جلوی شما باوقار تر هستند.اما اگه مادر و خواهرتون به تنهایی می دیدند از نظر گرمی و صمیمیت مشخص می شد.ظاهرش هم کاملا مشخص می شد.
الان هم به نظر من به مادر و خواهرتون بگید به بهانه رسم یک جلسه بدون پوشش ایشون را ببینند.و یک نشستی داشته باشند.


راستی گویا ایشون خواهر دوستتون هستند.خیلی اوقات اخلاق خواهر برادرها از نظر گرمی و صمیمیت مثل هم میشه.این هم یک نکته ای هست.


در کل همین جاذبه ای که بینتون ایجاد شده خوب هست.



شما از نظر لاغری و چاقی ایشان را می پسندین؟
آیا صرف نظر از حس زیبایی و جنسی شما از چهره ایشون حس خوب دریافت می کنید؟
آیا از کنار ایشون بودن حس خوب دریافت می کنید؟

آیا الان دلتون کمی تنگ شده و دوست دارید که یک جلسه دیگه هم ادامه بدین؟

- - - Updated - - -