موضوع: راضی کردن خانواده با شرایط ازدواج ما

با تشکر از هر سه ی شما
ممنون از لینک هایی که دادین ، خوندم

نگرانی خانواده من اینه که اگه من برم خارج از کشور ، آینده نامعلومی در انتظارمه . اینطوری که من پرسیدم باید حداقل یه سال زبان اون کشور رو بخونم و وقتی یاد گرفتم کار بهم میدن (قانونشونه) . تو این مدت مطمئنا نمی تونم کار خاصی انجام بدم . در حالی که همسرم می تونه بره سرکار ، که این برای من خیلی سخته تو این یه سال. خانواده اونام بخاطر رفاه و آسایش اونجا و همچنین دوری از دخترشون نمی خوان که اون بیاد ایران ، در حالی که زندگی تو ایران رو اون از بچگی تجربه کرده و بزرگ شده ی ایرانه .
برا اون خیلی آسونتره که بیاد ایران تا من برم اونجا .
در مورد مخارج سفر هم تحقیق کردم ... اونا می گن کمکت می کنیم که زیر ده تومن خرجت بشه ، از همه لحاظ کمکت می کنیم.
ولی باز هم خانوادم هم خودم تمایل داریم که ایران ساکن بشیم.

من قبلا در مورد ازدواج موفق خیلی مطالعه کردم ... سمینار ازدواج موفق دکتر شاهین فرهنگ رو هم از اول تا آخر گوش دادم و به خیلی ها هم توصیه کردم . اگه کسی مشکلی تو این زمینه داشت راهنماییش می کردم که گول احساسات رو نخوره و با عقل و منطق و شناخت کامل و با صبر و حوصله پیش بره .
ولی نوبت به خودم که رسیده ، دلایل خاص خودمو دارم که می تونم با مشکلات سر راه کنار بیام . چون نمی تونم چشم بسته کسی رو که برام پیدا می کنن رو برای زندگی انتخاب کنم و هی صبر کنم تا مورد ایده آل از راه برسه و برم برای خواستگاری ... من نیمه گمشده ام رو پیدا کردم و یقین دارم که می خوام با همین ازدواج کنم ، فکرامو حسابی کردم ، حسابی مشورت کردم و تصمیم خودمو گرفتم و نصیحت فعلا تو گوشم نمیره ...
در حال حاضر چیزی که می خوام اینه که چطور مشکلاتی که فعلا سرراهمه رو حل کنم و اونم اینه که اینجا زندگی کنم یا خارج ! چطوری خانواده طرف مقابل رو راضی کنم که اونا باید بیان ایران ...
راهنمایی هاتون خیلی خوبه ولی اون چیزی نیست که من می خوام ، ممنون میشم اگه توی این زمینه کمکم کنید.

نوشته اصلی توسط شیدا.

خود دختر خانم نظرشون چیه؟ دوست دارند که بیان پیش شما یا هم نظر با خانواده اش است؟

چرا برات مهمه که خانواده ات راضی بشن؟
شما که پسر هستی، رضایت خانواده ات از نظر قانونی و شرعی شرط نیست (متوجه مساله عرف و احترام به بزرگتر و ... هستم)، اما دلیل شما را می خوام بدونم.

خود دختر خانم نظرش اینه که من برم اونجا ، گفت : خودخواهیه بگم برای دوری از خانواده نمیام چون تو هم خانواده داری ولی آرامش و رفاه اینجا خیلی بهتره
من باهاش همه حرفایی که الان گفتمو زدم که مشکلات من اونجا خیلی بیشتر از توه که بیای ایران ! تایید کرد . گفت : راست میگی تا اونجایی که در توان دارم سعی می کنم خانواده ام رو راضی کنم که بیام ایران ولی مادرم خیلی بهم وابسته است .
من با خانواده ام که صحبت کردم ، گفتن ما نقش مشاور رو داریم و چون دوستت داریم و از خون مایی همه تلاشمونو می کنیم که بهترین تصمیم رو بگیری ولی انتخاب در نهایت با خودته .
خانواده مخصوصا مادرم نمی تونن دوری از منو تحمل کنن ... منم خانواده خیلی برام مهمه و دوری ازشون برام سخته ولی در صورتی که ببینم ایران اومدن اون به هیچ وجه درست نمیشه ، مجبورم برم . و همه تلاشمو به کار بگیرم تا کار پیدا کنم و تحصیلات مورد نیاز رو هم بگذرونم تا بتونم موفق باشم.

بله خودم هستم که دو دلی و تصمیم گیری برام سخته ، ولی خب احترام به نظرات اونام برام مهمه .
به هر حال نظر شما چیه ؟
من حاضرم برای اینکه بهش برسم از خیلی چیزام بگذرم ... حاضرم اگه اون نیومد تموم سختی های این راهو تحمل کنم ...

نوشته اصلی توسط شیدا.

ببینید الان مشکل شما این نیست که خانواده تون راضی نیستند. چون اونها گفتن در نهایت تصمیم با خودتون هست.
اون دختر خانم هم به شما گفته اگر در نهایت مجبور بشه می آد پیشتون، اما ترجیحا شما برید اونجا.

خب پس مشکل اصلی محل زندگی نیست. مشکل اصلی تردید شماست.
نظر شخصی من این هست که خیلی سخته که شما یکسال بخواهید از نظر مالی وابسته به همسرتون باشید.
مخصوصا این که ایشون دو سال هم از شما بزرگتر هستند.
به اضافه مسائل مهاجرت و غربت که به هر حال برای شما نسبت به ایشون تازگی داره، ایشون خانواده اش کنارش هست.

حتی اگر خانواده اش کمک کنند، ممکنه شما به تدریج احساس کنی غرورت جریحه دار شده یا احترام لازم را نداری
یا همسرت به تو تکیه نکرده، بلکه تو به ایشون تکیه کردی و محتاجشی و ...

این مسائل ممکنه خیلی اذیتت کنه.
بستگی به شخصیت خودت و اون خانم هم داره.

چرا نمی ری مشاوره حضوری؟

دقیقا همینیه که شما گفتین
غرورم بهم اجازه نمیده که یک سال به اونا تکیه کنم
در ثانی ، همه جا دختر میاد خونه شوهر ، من اگه برم اونجا یه جورایی انگار سربارم ( این حس منه )
به هر حال تمام تلاشمو می کنم که قانعشون کنم که بیان ایران
برام دعا کنین
اگه یه مشاور خوب که به درد دل من هم گوش بده و نخواد نظرشو تحمیل کنه پیدا کنم ، حتما میرم ...
اینجا احساس خوبی دارم ، انگار همه کاربرا یه جورایی حس همدیگه رو می فهمن ... تازه با همدردی آشنا شدم
مرسی از نظراتتون

به هر حال نباید فراموش کنی که هر موفقیت و پیشرفتی ، هزینه ها و سختی های خودشو داره
الان مردم برای اینکه پاشونو بذارن یه کشور بهتر ، جون شون رو می ذارن کف دستشون و روی جون شون ریسک می کنن. با قایق های موتوری میرن سمت استرالیا و قبرس و ...
توی اخبار هم که زیاد می شنویم هر از چند گاهی یه عده شون غرق میشن

نمیگم حتما کارشون درسته، اما مردم برای اینکه برن یه جای بهتر زندگی کنن حاضرن چنین خطرات و مشکلاتی رو تحمل کنند. ولی این مشکلاتی که شما الان عنوان کردی واقعا چیز مهمی نیستن.
صحبتهای شما که ممکنه همسرتون در آینده سر شما منت بذاره و غرور شما جریحه دار بشه، بدترین حالته. که حالا اینم خیلی مورد مهمی نیست برای یه سال این طوری زندگی کنید ، عوضش ارزش داره که بقیه عمرتون رو جایی که دوست دارید زندگی کنید
فکر نکنید با راحتی می تونید زندگی تون رو تغییر بدید و به اهداف بلند تون برسید

نمیگم حتما کارشون درسته، اما مردم برای اینکه برن یه جای بهتر زندگی کنن حاضرن چنین خطرات و مشکلاتی رو تحمل کنند. ولی این مشکلاتی که شما الان عنوان کردی واقعا چیز مهمی نیستن.

بابک جان ، می دونم که اونجا وضعش از اینجا خیلی بهتره . شاید اگه ریسک هاشو بپذیرم و سختی هاشو تحمل کنم ، زندگیم از این رو به اون رو بشه ... ولی همش اینا نیست . احترام به نظر خانواده خودم که میگن باید دختر بیاد خونه شوهر (البته انتخاب آخر باخودمه) ، دلتنگی خانواده ام و دوری از اونا ، مشکلات بیکاری در اوایل حضورم تو اون کشور و ......... اینا همه برام مهمه . من اونو بخاطر خودش می خوام نه اینکه بخوام برم اونور آب

هادی عزیز،
یه پیشنهاد براتون دارم.
آیا امکانش هست بدون ازدواج برید و اون یکسال را روی پای خودتون بایستید و آماده بشید و سال بعد با اون خانم ازدواج کنید
که این مسائل وابستگی مالی و رفتن به خونه ایشون و ... پیش نیاد؟

شیدا خانم، از پیشنهادتون واقعا ممنونم . تا حالا به اینش فکر نکرده بودم. روی این موضوع هم فکر می کنم و بیشتر تحقیق می کنم . امروز قراره یه صحبتایی با خانواده اش بکنم . خبرای جدیدی میگیرم و میام اینجا مطرح می کنم . مرسی