موضوع: خواهر شوهر بدجنس

باید سعی کنم دیگه به همسرم غر نزنم سر این مسائل و خودم بهشون بگم. راستش می خواستم همون شب مادر شوهرو رو صدا کنم تو اتاق و بگم راستش مامان من ناراحت شدم بهتره الان صحبت کنیم تا سو تفاهم نشه ولی همسرم گفت بذار خودم بگم فردا بهشون. البته انصافا مادر شوهر زن خوبی و آرومیه. من واقعا دوسش داشتم. الان ولی نه چون فکر می کردم وقتی بفهمن من ناراحتم از دلم در میارن ولی دیدم رفتن وقهر کردن. یه حس بدی هم دارم اینکه گریه کرده همش میگم نکنه دلش واقعا شکسته و فیلم نبوده کارش... ولی خوب منم دلم شکسته. الان تو دلم یه بلوایی بهپاست. به همسرمم گفتم زنگ بزن ببین رسیدن باهاشون صحبت کن توجیهشون کن بگو اتاق خواب نامرتب بوده چون درسم داشته مرتب نکرده قفل کرده که اگه یه موقع دختر عمو دوباره رفت زشت نشه و اصلا هم فکر نمی کرده شما برید در اتاقشو باز کنید که بفهمید قفله. حالا اونا گفتن ما ناراحتیم چون مگه ما دزدیم که در رو قفل کرده و به ما برخورده. آخه اگه من منظرم این بود که شما دزدید که 10 روز در رو باز نمی ذاشتم یهو ببندم.
متاسفانه من قدرت نه گفتن ندارم. اون مقاله در مورد رفتار جراتمندانه و منفعلانه رو هم خوندم. یعنی با اینکه خیلی خیلی ناراحت بودم اونشب اگه میومدن می پرسیدن از ما ناراحتی می گفتم نه ناراحت نیستم. خستم فقط. البته اونا اصلا نپرسیدن. حتی واسشون مهم نبود که من 2 لقمه بیشتر سر سفره غذا نخوردم و رفتم درس بخونم.
باید تمرین کنم خودم هر موقع ناراحتم کردن یا به منظور یا بی منظور با ملایمت بگم بهشون حتی وقتی خواهر همسرم میاد خونمون و تیکه می ندازه و من فقط لبخند می زنم و نهایت عکس العملم اینه که خودم رو به نشنیدن می زنم و بی تفاوتی همون موقع بگم بهش منظورت چیه. یا ناراحت شدم.
من دیگه در مورد این قضیه اصلا نه با همسرم نه با خانوادش حرف نمی زنم و کشش نمی دم. امیدوارم فقط این همه ناراحتی باعث شده باشه که یاد بگیرن.
دوستای خوبم ممنون که اینجا اومدید اهمیت دادید و کمکم کردید.
خیلی ممنون

- - - Updated - - -

باید سعی کنم دیگه به همسرم غر نزنم سر این مسائل و خودم بهشون بگم. راستش می خواستم همون شب مادر شوهرو رو صدا کنم تو اتاق و بگم راستش مامان من ناراحت شدم بهتره الان صحبت کنیم تا سو تفاهم نشه ولی همسرم گفت بذار خودم بگم فردا بهشون. البته انصافا مادر شوهر زن خوبی و آرومیه. من واقعا دوسش داشتم. الان ولی نه چون فکر می کردم وقتی بفهمن من ناراحتم از دلم در میارن ولی دیدم رفتن وقهر کردن. یه حس بدی هم دارم اینکه گریه کرده همش میگم نکنه دلش واقعا شکسته و فیلم نبوده کارش... ولی خوب منم دلم شکسته. الان تو دلم یه بلوایی بهپاست. به همسرمم گفتم زنگ بزن ببین رسیدن باهاشون صحبت کن توجیهشون کن بگو اتاق خواب نامرتب بوده چون درسم داشته مرتب نکرده قفل کرده که اگه یه موقع دختر عمو دوباره رفت زشت نشه و اصلا هم فکر نمی کرده شما برید در اتاقشو باز کنید که بفهمید قفله. حالا اونا گفتن ما ناراحتیم چون مگه ما دزدیم که در رو قفل کرده و به ما برخورده. آخه اگه من منظرم این بود که شما دزدید که 10 روز در رو باز نمی ذاشتم یهو ببندم.
متاسفانه من قدرت نه گفتن ندارم. اون مقاله در مورد رفتار جراتمندانه و منفعلانه رو هم خوندم. یعنی با اینکه خیلی خیلی ناراحت بودم اونشب اگه میومدن می پرسیدن از ما ناراحتی می گفتم نه ناراحت نیستم. خستم فقط. البته اونا اصلا نپرسیدن. حتی واسشون مهم نبود که من 2 لقمه بیشتر سر سفره غذا نخوردم و رفتم درس بخونم.
باید تمرین کنم خودم هر موقع ناراحتم کردن یا به منظور یا بی منظور با ملایمت بگم بهشون حتی وقتی خواهر همسرم میاد خونمون و تیکه می ندازه و من فقط لبخند می زنم و نهایت عکس العملم اینه که خودم رو به نشنیدن می زنم و بی تفاوتی همون موقع بگم بهش منظورت چیه. یا ناراحت شدم.
من دیگه در مورد این قضیه اصلا نه با همسرم نه با خانوادش حرف نمی زنم و کشش نمی دم. امیدوارم فقط این همه ناراحتی باعث شده باشه که یاد بگیرن.
دوستای خوبم ممنون که اینجا اومدید اهمیت دادید و کمکم کردید.
خیلی ممنون

یه چیز دیگه وقتی کسی باهات قهر کرد چه همسرت چه خانواده اش چه خانوادت چه هر کسی تا شروعش از طرف تو نباشه هیچ وقت به

آشتی کردن اقدام نکن. بذار هر کی قهر کرده خودش هم پیش قدم بشه واسه آشتی. مگر اینکه مطمئن بشی مقصر اصلی تو بودی.

سلام

خانم مهرفر من خودم مجردم ، نمی دونم این حرفم در مورد خونواده ی همسر هم صدق میکنه یا نه . وقتی کسی از وسایل شخصیتون استفاده میکنه مثلا همون رژ لبتون ، بهتره با یه لحن مهربانانه بهش بگین دوس ندارین چیزیو مشترک استفاده کنین و بحث اجازه گرفتن یا نگرفتن نیست و این شامل کل وسایلتون میشه. اینجوری خواهر شوهرتون یا کلا اطرافیانتون ، نهایتش فکر میکن شما وسواس داری ولی خوبیش اینه که موضع شمارو میدونن و لازم نیست بابت هر وسیله ای یه ماجرا داشته باشین . و مدام در حال معذرت خواهی باشین.

آیدا جان، موضوع واقعا رژ و اینا نیست. یعنی من بدم نمیاد استفاده کنه ولی اینکه اصلا من خبر نداشته باشم خوب نیست. من وسایل ارایش خواهرم رو حتما می گم و استفاده می کنم. راستش بیشتر از این ناراحتم که به راحتی تو وسایله ما رفتن و واسشونم مهم نیست که من بفهمم. یه سری عکس از اتلیه گرفته بودیم گفتن بیارید ببینیم بردیم نشون دادیم. از اون همه عکس فقط یه عکس تکی همسرم رو گفتن این خیلی قشنگ شده که بازم واسم مهم نبود بعد بهشون گفتیم کجا گذاشتید گفتن تو کشوی وسطی میز ارایشتون گذاشتیم زیر لباسا. حالا اونجا فقط لباس زیر هست. این واسم سوال بود کی عکس رو می ذاره اونجا؟؟ حتی وقتی کشو رو باز کردن به نظرش نیومده این نامناسبه جاش.
تصمیم گرفتم من اصلا تماس نگیرم باهاشون تا خودشون پیش قدم بشن. همسرمم گفت وقتی اون بهشون گفته کار شما بد بوده جبهه گرفتن که تو بخاطر خانومت می گی و می خوای از اون طرفداری کنی. منم گفتم به مامانت بگو تو شهر خودشون بره پیش مشاوره و بگه عروسمون دوس نداره ما سر کشوی لباسای زیرش بریم یا دختر عمویمون از راه بیاد بره اتاق خوابشون (با اینکه ما یه خواب دیگه واسه مهمون داریم) وسایلش رو برزه رو تخت ، بعدم واسه خودش اونجا دراز بکشه. ببین اگه مشاور گفت کارشما اشتباهه دیگه حق ندارن دلخور باشن

درود بانو
سعی کن بانو کش ندین حق با شماست ولی شوهرت رو توی منگنه نزار لطفا نزار کش پیدا کنه شما داری دقیقا کاری میکنی که بینتون فاصله بیوفته سعی کن دیگه در موردش صحبتی نکنین با شوهرتون زوم کن روی خودت و شوهرت

راستش منظور من این بود که وقتی تذکر غیرمستقیم شما (از طریق همسرتون) کارساز نبود و همچنان به رفتاراشون ادامه میدادن ، بهتر بود وقتی کاری میکردن که ناراحتتون می کرد به جای سکوت کردن و حرص خوردن ، شمام محترمانه حرفتو میزدی. . گزینه ی قفل کردن درو به عنوان اخرین گزینه انتخاب می کردین . با وجودیکه رفتار اونا زشت بوده ولی الان میبینین که با قفل کردن در شما مجبور شدین توضیح بدین کارتونو.


قضیه شما فقط به وسایل شخصیتون ختم نمیشه ،( کارای دیگشون مثل سرخود مهمون دعوت کردنشون و... ) لازمه حریم خصوصیتون رو براشون تعریف کنین و سرجای خودش نظرتونو بگین.

با خاله قزی موافقم . بیشتر از این کشش نده. مطمئنا اونا فهمیدن کارشون اشتباه بوده دارن با قهر کردن کارشون رو توجیه میکنند.

این دفعه رو دیگه بزرگی کن و بگذر. مطمئن باش دیگه همیچین کاری نمیکنن. این براشون یه چرغ قرمز شد. شما هم به جای دلخوری

خودتون رو بزنید به اون راه و انگار نه انگار که اتفاقی افتاده. ولی نیازی هم به معذرت خواهی نیست. هم اشتباه از طرف اونا بوده.

دیشب با همسرم سر این موضوع بحثم شد. خود همسرم گفت با خانوادش بیشتر از 1 ساعت حرف زده که توجیهشون کنه که اشتباه از اونا بوده. بعد من گفتم واقعا اینقدر براشون عادیه سر وسایل شخصی دیگران رفتن. همسرم گفت من بهشون گفتم اصلا چی تو اتاق خواب می خواستید که فهمیدید قفله. گفتن داداشت رفته حمام و اومده برس می خواسته!!! یه برس نبوده بزنه به موش. منم عصبانی شدم گفتم تو که ماموریتی برستمبرده بودی روز قبل حتما رفتن برس استفاده کنن دیدن ماله منه فقط. برسم تو کشوی میزه. حالا می خواستن برن از برس من بدون اجازه استفاده کنن. گفتم وسیله شخصیه. وقتی یه خانوداه 10 روز می رن خونه کسی مهمونی مگه میشه با خودشون یه برس نبرن؟؟ گفتم یعنی تو این 10 روز داشتن بدون اجازه از وسایله ما استفاده می کردن؟؟ می تونستن اس ام اس بدن بگن برس می خواهیم منم می گفتم تو اون یکی اتاقه تو کمدش هست. یا می رفتن یکی می خریدن دیگه قهر کردن و جمع کردن رفتن چه معنی میده. همسرمم گفت اخه برس خیلی مهم نیست. منم گفتم هرچی می خواد باشه فکر کن برس نه اصلا یه یدونه گل سر باید اجازه بگیرن یا نه؟ تو این 10 روز هم بدون اجازه من استفاده کردن عذر بدتر از گناه اوردن. دیگه منم عصبانی شدم داد زدم گفتم خستم کردن. هر دفعه یه کاری می کنن. یه بار 5 نفری میان حوله حمام نمیارن با حوله من می رن حمام. یه بار برس می خوان. یه بار کلا کشوهای اتاق مارو می گردن. هر دفعه هم زنگ زدی مودبانه تذکر دادی و گفتی پذیرفتن. وقتی من واسه بار چندم می بینم فایده نداره قفل می کنم. از این به بعدم هر بار بیان اینجا بازم قفل می کنم و بهشونم می گن میاید اینجا وسایله شخصیتون رو بیارید.
همسرم الان ماموریته بخاطر دلتنگی هم هست که اینقدر عصبانی می شم. ولی واسه من خیلی عجیبه چرا اینقدرواسشون عادیه از وسایل شخصیه بقیه استفاده کنن تازه مظلوم نمایی هم می کنن.

سلام دوست عزیز منم باشیداوبقیه دوستان موافقم.اونهااینجورمسایل واسشون عادیه وقصدبی احترامی به شماروندارن. شمابایدبارفتارت حساسیتها وحدومرز شخصیت روواسشون روشن کنی.
تجزیه وتحلیل وراهکاربهترازصحبتهای شیداجون گیرت نمیاد....موفق باشی.