نوشته اصلی توسط
گرد آفرید
ببین دوستان،شاید یک مورد سبب این مشاجرات شده است که همان قبح رفتن نزد روانشناس یا روانکاو و . . . است.اصلاً موضوع اصلی هیمن است؛بالفرض که کسی مذهبی نباشد و بالفرض که مذهبی ها کمتر نیاز به خدمات روانی دروانی دارند.خوب که چه؟
آیا این افتخار است؟برتری شخصیتی یا فردی است نسبت به دیگران؟!!شما نه در این کشور که همه چیزش قاطی پاتی است،در کشورهای دیگر می بینید که معمولاً اشخاص یک روانکاو و یک وکیل شخصی دارند و تا مشکلی که آنها را آزار می دهد،پیش می آید میروند پیش یک مشاور و با کمک او آن را حل می کنند.یعنی نیاز به خدمات دروانی روانی و رفتن پیش روانشناس امر بدی نیست که یکی بگوبد نخبر مذهبی ها چون به خدا باور دارند،نیاز ندارند ولی غیرمذهبی ها چون همواره مشکل دارند،نیاز بیشتری دارند و تازه اگر هر کدام از این دو گروه نیاز دارد،او بدتر و پست تر و مشکل دارتر از دیگران است.
نکته بسیار مهم دیگر این است که در کشور ما بیشتر مردم یا بهتر بگوییم عوام الناس،اصلاً یا نمی دانند روانشناس و روانکاو کیست یا اینکه رفتن نزد آنها را کسر شأن خویش و نشانه دیوانگی می دانند یا روانی بودن.شما در همین شهر دقت کنید،می بینید که چه چاقوکشی ها نمی شود و چه دعواها و . . . . مثلاً بر سر غیرت بازی یا یک تصادف ماشین و ملت چه اختلالات روانی از جمله بددلی،بدزبانی،کینه ها،عقده ها یا برافروختگی و پایین بودن آستانه تحمل دارند که با مشاوره یا روانکاوی حل می شود،ولی به همان دلایل نمی روند و البه این مذهبی و غیر مذهبی هم ندارد.
به هر حال رسیدن انسان به دانش پیشرفته روان که در قرن بیستم ظهور و نمو یافته است،دلیلی دارد،دیگر؛وگرنه اصلاً جهان طبیعت و خرد انسان به سویی نمی رفت که این دانش پدید آید.
نکته بسیار بسیار مهم دیگر آن است که اصلاً نمی توان گفت که انسان مذهبی چه اندازه به خدمات روانی نیاز دارد یا آن را می شناسد.غیر مذهبی ها هم همین طور.
و البته هیچ آمار درست و حسابی هم در این باره نداریم.به نظر من این نظرات درباره بیشتر بودن مشکلات روانی غیر مذهبی ها ناشی از دیدگاه بدبینانه و یک جانبه نگر نسبت به آنه ست که از سوی برخی بی تجربه ها ناشی می شود.
علاقه مندی ها (Bookmarks)