موضوع: نمیتونم عشق رو به دلم راه بدم.

poohعزیز حرف ها و رفتارهای شما بیشتر شبیه ادمی می مونه که خیلی لی لی به لالاش گداشتن یا این که همیشه یه جایی رو داره که هی غر بزنه و همه هی بیان بگن عزیزم این جوری با این جوری نباش.....
من پست های قبلی شما رو که در مورد علی و اختلاف با مادرتون بوده مطالعه کردم....
به نطرم بس دیگه پاشو یکم قامتت رو راست کن عنان احساساتت رو بگیر دستت...مثل یه شیر زن برو به سمت سرنوشت......
پس فردا که تو زندگی هزار تا مشکل و اختلاف با همسرت پیش می خواد بیاد باز می خوای بگی وای حالم بده...وای یاد روزی افتادم که فلانی ازدواج کرد....بابا بس دیگه
می بخشید انقدر تند گفتم به نطرم تو این محیط به واسطه این که شما همیشه نطرهای خوبی برای افراد می گذاری به عبارتی عضو همراه هستی زیادی دارن ناز می کشند

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

سلام

این دقیقاً انکار آنچه هست است ، به عبارتی واکنش وارونه ، بهتر هست در رابطه با این نوع واکنش بیشتر بدانی و از آن دست بکشی چون بهت آسیب میزنه و در دور تسلسل قرار می گیری . با خودت صادق باش .

شاهد مثال واکنش وارونه داشتن همین وضعیت و روند و رویه ای است که با یک خواستگار داشتی و داری آسیب آنرا می بینی .

با خودت صادق نباشی و دست از واکنش وارونه برنداری نه دردت معلوم میشه نه درمان متناسب باآن .

و........

واکنش وارونه دقیقا چیه؟ یه چیزی شبیه سرکوب؟
ا

خب. تا حدی در موردش خوندم.
فکر میکنم در مورد من صدق کنه.

نوشته اصلی توسط Pooh

خب من توی هفت هشت سال اخیر، به استثنای یک سال آخرش، خیلی خیلی نیازهای مختلف رو حس میکردم. ولی خب هی هر کی اومد و من پسندیدم خانواده نذاشتن. موردهای زیادی رو بدون اینکه من حتی بفهمم رد کردند. قضیه فقط جریان علی نیست. کلا هر کسی من پسندیدم همین کارو کردند.
من هم خب خیلی احساس نیاز داشتم.
ولی کم کم چاره ای جز این ندیدم که نیازهامو سرکوب کنم. به هر سختی بود، گرچه تلاشم برای سرکوب نیازهای عاطفی و جنسیم ، و سرکوب آرزوهام کلا منو دچار یک بی تفاوتی و بی معنایی و دلسنگی کرد، اما به هر ترتیب کاملا سرکوبشون کردم.

- - - Updated - - -

یا مثلا این حرفام

نوشته اصلی توسط Pooh

سلام.
امیدوارم حال همگی خوب باشه.

بعد از مدتها اومدم هم درد دل کنم هم ازتون راهنمایی بخوام.

من چهار سال پیش یه شکست عاطفی داشته ام. بعد از اون خیلی دلم میخواست جایگزینی پیدا کنم ولی نه اهل دوستی هستم و نه خواستگار می اومد!!
اما همون مواردی هم که پیش می اومد قبل از اینکه من بخوام طرف رو حتی ببینم و دو کلام باهاش حرف بزنم مامان و خواهرم و بزرگترا جواب منفی میدادن. بدون اینکه من نظری بدم.

از رفتارشون ناراحت میشدم و خیلی احساس تنهایی میکردم ولی سعی میکردم خودم رو قانع کنم که حتما مناسب من نبوده که خانواده ام رد کرده اند.

ولی هرچی گذشت دیدم انگار نه انگار. هرکی میاد (که تعدادشون هم محدود بوده یعنی در این چهار سال 4 تا خواستگار داشتم) اونا همون طور رفتار میکنن.

کم کم دیگه سعی کردم بپذیرم که شاید من هرگز ازدواج نکنم. آرزوهایی که برای خودم و زندگی مشترک داشتم رو کنار گذاشته ام. حتی سعی کردم بپذیرم که من خیلی جذاب و خوشگل نیستم و نباید توقع داشته باشم مورد توجه قرار بگیرم. به خودم هم دیگه اجازه ندادم از کسی خوشم بیاد.

ا

- - - Updated - - -

یا...

نوشته اصلی توسط Pooh

من خیلی به این فکر میکنم که در مورد روابط جنسی پذیرش دارم یا نه. میلش رو دارم ولی فکر میکنم اصلا برام ممکن نیست اجازه بدم جنس مخالف از یک متری بهم نزدیکتر بشه چه برسه به اینکه بخوام اجازه ی رابطه جنسی بدم!! هم ترس هم خجالت شدید همراهش هست. ولی بیشتر از اون اینه که فکر میکنم اصلا برام ممکن نیست اجازه بدم کسی تا این حد بهم نزدیک بشه.

ا

- - - Updated - - -

یا..

نوشته اصلی توسط Pooh

من قاتی کرده ام. اوایل خدا رو پشت خودم میدیدم و میگفتم خدا بالاخره جوابم رو میده. دلم رو خوش میکردم که خدا یه آدم خوب رو جلو راهم میذاره. اما دیگه از خدا هم ناامید شدم. حس میکنم اگه این خواسته رو بیشتر از این داشته باشم پر توقعیه و باید تسلیم هر چیزی بشم که تقدیرمه.

اما برام سخت بوده. شکست عاطفی اون هم به خاطر سنگهایی که خانوادم جلوم انداختن. چهار سال گذشته اون الان دو ساله که ازدواج کرده. اینکه دیگه به خودم حق نمیدم قلبم رو با خاطرات اون آروم کنم و مجبور بودم همه ی خاطرات رو بریزم دور. و تنهایی های بعدش.

من خیلی احساس تنهایی میکنم.

جدیدا دیگه به خودم دارم میقبولونم که تو دوست داشتنی نیستی!!1

ا

- - - Updated - - -

....

نوشته اصلی توسط Pooh

و\فکر میکنم اینکه کسی از من خوشش نخواهد اومد یک حقیقته و باید اون رو بپذیرم.
نمیدونم چطوری تمرکزم رو از روی این فکرها بردارم و همینطور چطور واگویه ی منفی نکنم.این واگویه ها به نظر خودم تلاش برای پذیرش حقیقته!!!
ا

- - - Updated - - -

البته اینا فقط مال یکی از تاپیکای قبلیم بود. فکر کنم من توی همه اش داشه ام از انکار و سرکوب خودم و خواسته ایم به وضوح حرف میزده ام. فقط نمیدونم چرا زودتر این بحث واکنش وارونه تشخیص داده نشده بود. هی بهم گفتن کمالگرا هستی.

- - - Updated - - -

خب بابا...من که صد بار توی تالار گفته م که خیلی دوست داشتم ازدواج کنم ولی نمیشد.انوع امیال رو داشتم ولی خب چاره ام چی بود جز سرکوب؟ برای کنار اومدن با شرایطم و پذدیرششون و اینکه دیگه اذیت نشم سعی به انکار خودم در خودم کردم. من که اینا رو به بیانهای مختلف صد بار گفته ام که.

- - - Updated - - -

بعد هم راستش من اینقدر خودمو قاتی کرده ام که نمیدونم چی ام و چی رو میخوام و از چی خوشم میاد؟ یا چی رو نمیخوام و از چی بدم میاد؟
بخاطر همینم الان من نمیفهمم منظور شما از انکار در این تاپیک کدومه؟ اینکه من میلی به ازدواج ندارم ولی خودمو مجبور کرده ام به ازدواج فکر کنم؟ یا اینکه میل به ازدواج دارم ولی میگم ندارم؟

- - - Updated - - -

بعد هم راستش من اینقدر خودمو قاتی کرده ام که نمیدونم چی ام و چی رو میخوام و از چی خوشم میاد؟ یا چی رو نمیخوام و از چی بدم میاد؟
بخاطر همینم الان من نمیفهمم منظور شما از انکار در این تاپیک کدومه؟ اینکه من میلی به ازدواج ندارم ولی خودمو مجبور کرده ام به ازدواج فکر کنم؟ یا اینکه میل به ازدواج دارم ولی میگم ندارم؟

- - - Updated - - -

بعدش یه سوال دیگه هم داشتم.
اینکه مثلا من علی رو دوست داشتم ولی مجبور میشدم نداشته باشم و از خودم دورش کنم. یا اینکه از رفتنش خیلی درد کشیدم ولی هی سعی میکردم با دردش کنار بیام و دردم رو انکار کنم. یا اینکه سعی کنم الکی توی ذهنم دنبال بدی و ایراد در او بگردم تا به خودم بتونم بگم بهتر که نشد. یا اینکه عملا نمیتونستم کسی رو اونقدر دوست داشته باشم ولی به هر حال خودمو مجبور میبینم بالاخره با یکی ازدواج کنم و زورکی هم شده یکی رو دوست داشته باشم و ....
اینا همش نمونه های همین واکنش وارونه است؟

سلام
فرشته مهربان عزیز، خیلی مطلب مفیدی برام بود. خیلی خیلی ممنونم.
به خصوص لینک بهترین روش تصمیم گیری. فعلا دارم روی کنار گذاشتن تصمیم های ضعیف و اون سه پرسش اولیه برای گرفتن یک تصیم کار میکنم. خیلی ازتون ممنونم.

سلام دوستان.
دلم برای همتون خیلییییییی تنگ شده بود. امیدوارم حال همگی خوب باشه.
چند روزی هست خیلی تو فکر آقای جنوب سرخ هستم. امیدوارم حالشون خوب باشه.

من هم خیلی بهترم.
یک شغل نیمه وقت هم پیدا کرده ام. البته کار سطح بالایی نیست حقوقش هم بالا نیست. ولی به دلم نشسته. بخصوص همکارا خیلی خوبن. آدمای بی شیله پیله ای هستن.
ارتباطم با افراد خانوادم و خودم هم بهتر شده و اعصابم خیلی راحت تره. با اینکه دارو هم دیگه نمیخورم.
احساسم هم نسبت به دیگران بهتر شده.

خیلی خیلی محتاج دعا هستم.

خیلی خیلی زیاد دلم براتون تنگ شده بود.برای همتون آرزوی شادی و سلامتی و موفقیت دارم دوستان عزیز.