اون چیزی که شما می گی ما تو ایران نداریم.
تا زمانی که در عقد شوهرت هستی باید تمکین کنی، باهاش زندگی کنی و ....
بعضی کشورها برای طلاق این قانون را دارند که زن و مرد یکسال باید جدا زندگی کنند و اگه تو این یکسال تصمیمشون عوض نشد، طلاقشون ثبت می شه.
من اصلا استدلالهای شما را نمی فهمم.
جاری من زشته، دیپلمه است و پدرش سبزی فروشه و تو خانوادشون مطلقه دارند، من هیچکدوم از اینها را عیب نمی دونم.
شکوفه جان یا اشتباه انتخاب کردی که اون هم دلیل داره. حتما کیس بهتر از ایشون نداشتی، نگران سنت بودی و ...
یا این که با رفتار اشتباهت شوهرت را به این مرحله رسوندی.
در هر دو حالت مقصر خودتی.
به نظر من حالت دوم بوده. شوهرت مرد خوبی بوده و تو انتخاب خوبی داشتی، ولی با رفتارت خسته اش کردی.
چرا به زمین و زمان گیر می دی، یه نگاه به خودت نمی کنی؟
قسطهای شوهرت را می دی، خونه ای که نشستین مال تو هست، حقوقت از شوهرت بیشتره، شوهرت به برادرت بدهکاره، همه خانواده ات ازش سر هستند و ....
من هر چی می خونم و می بینم نشانه ای از زندگی مشترک توش نیست.
زنی هست که شغل خوب و تحصیلات و حقوق بالا و پس انداز خوب و خونه و ماشین داره (چیزایی که برای زن خوب بودن و همسر خوب بودن ملاک نیست )
یک مرد بی عرضه و بی تربیت و بی فرهنگ از یک خانواده سطح پایین که نمی دونم اون زن چرا انتخابش کرده؟
برای درست کردنش باید همونطور که دو سه سال خراب کردی، دو سه سال هم سعی کنی تا درست بشه.
اگر می خواهید برای صلح جهانی کاری انجام دهید به خانه خود بروید و به خانواده تان عشق بورزید .
مادر ترزا
ویرایش توسط شیدا. : یکشنبه 15 دی 92 در ساعت 16:57
علاقه مندی ها (Bookmarks)