موضوع: میخوام بتونم به طلاق فک کنم!!

به این فکر کن بعضی ها تو زندگی محبت نمیبینن هیچ کتک هم میخورن تا سر حد مرگ

به نظرم اصلا به طلاق فکر نکن اصلا - طلاق برای یه دختر تو اون سن اونم با وجود ثبت در شناسنامه و داشتن اوج رابطه و ... یه شکست بیشتر نیست

اصلا حرف طلاقم نزن

شاید 2 بار مقاومت کنه ولی بعدا حرفی بزنه که قبح طلاق بینتون بشکنه

====

فعلا صبر کن

صبر یا کارسازه یا حداقل شرایطت رو بدتر نمیکنه

امیدتم به خدا از دست نده

تو 20 سالته 3 روز خبری از شوهرت نشه ناراحت میشی

من 7 سال معشوقم رو ندیدم کسی رو که فته ای 8 بار میدیدم ! الان 7 سال ندیدم هنوز زنده ام و امیدوار به رحمت خدا

زندگی همیشه ابا میل ما نیست

حضرت علی میگه دنیا یه روز بر تو یه روز با تو

روزی که باهاش ازدواج کردی خیلی خوشحال بودی

الانم کمی ناراحت هستی

دوباره خوشحالی و خوشی های زیادی تو راه هستن که خدا فقط برای تو مقدر کرده

لا حول و لا قوه الا بالله علی اعظیم

سلام الهام جان
من تاپیک قبلی تو رو خوندم مشکلاتت دقیقا عین مشکلات منه. من وقتی ازدواج کردم 18 سالم بود و مثل تو از رو زی که عقد کردیم خونواده ها با هم مشکل داشتن
البته الان 26 سالمه و یه پسر 3 ساله هم دارم وقتی پست های تو رو می خوندم واقعا از ته دلم ناراحت شدم با توجه به مشکلاتی که داشتم و تجربه کردم چند تا مورد هست که می خواستم بهت بگم فقط ازت میخوام که صبور باشی وبرای رسیدن به یک زندگی ایده آل و پر از آرامش کنار کسی که واقن از ته دلت دوسش داری و عاشقشی تمام تلاشت رو بکنی( چون من به این نتیجه رسیدم که تو شوهرت رو خیلی دوس داری برای اینه که نمیتونی ازش دل کنی و به طلاق فکر کنی)
_تو قدم اول رو که رسیدن به خودت بود رو برداشتی پس به خودت بها بده و روحیت رو عوض کن سعی کن به یه دختر شاد و سرزنده تبدیل بشی(مثلا میتونی باشگاه بری ورزش کنی آرایش کنی لباسای متنوع بپوشی .....)درست رو خوب بخون ونشون بده چه دختر قوی هستی
_ هروقت شوهرت بهت زنگ زد با گرمی و احترام و ادب باهاش صحبت کن و خوب تحویلش بگیر تا بدونه که چقدر برات مهمه
_سعی کن همیشه باهاش صحبت کنی کمتر اس بدی چون اینطوری نهایت ادب و احترامت رو بهش نشون میدی هرچند یه جواب کوتاه بهش بدی
_سعی کن اونطورکه شوهرت دوس داره لباس بپوشی و آرایش کنی به حرفای اون گوش بده
_یکم باسیاست رفتارکن و هرحرفی رو که شوهرت میگه به گوش پدر مادرت نرسون و بالعکس از خوبیهای پدر مادرت به شوهرت بگو و بگو که اونو چقدر دوسش دارن وبهش احترام میزارن و برعکس ... اگرهم پشت سرهم حتی فحشم بدن بازم تو خوبیاشون رو به همدیگه بگو (مثلا اون قضیه خونه باغ رفتن یادته که مادرت زنگ زد و گفت برگردین و گریه کردی باید این مواقع با مادر ت با خوسردی حرف میزدی و میگفتی که یکم دیگه برمیگردین دیگه نیازی نبود به شوهرت این حرفا رو بگی که این همه بزرگش کنه و چهره ی مادر پیش اون خراب بشه بالاخره که خونه برمیگشتی ...)
_برای شوهرت هدیه بگیر و بدون اینکه باهاش هماهنگ کنی برو به دیدنش بهش هدیتو بده بهش بگو چقدر برات ارزشمنده سعی کن بیشتر بهش نزدیک بشی وبهش محبت کن وسعی کن پیش تو آرامش پیدا کنه
_توقعاتت رو کمتر کن و یکم کوتاه بیا
_با شوهرت برو به دیدن مادرشوهر و پدرشوهرت و بهشون بدون هیچ توقعی از همسرت محبت کن مطمئن باش که اینطوری شوهرت بیشتر بهت نزدیک میشه
حداقل هر دوروز یه بار برو خونه ی اونا
سعی کن شوهرت رو هر روز ببینی و بهش محبت کنی
_ به دیدن خواهرشوهرت برو وبهش سربزن اینطوری شوهرت میفهمه که چقدر خونواده ی اون برات مهمن _نیازی نیست که با شوهرت بری
_ توکارات باشوهرت مشورت کن و نظرات اون رو هم بپرس و بهش ارزش بده
_توقع نداشته باش که شوهرت به دیدن پدر مادرت بیاد یا سلام بده و احترام بزاره اینطوری خودت رو اذیت میکنی و ناراحت میشی مطمئن باش پدر و مادرت با خوشی تو خوشن و اگه تو شاد باشی اونام شادن با گذشت زمان مطمئن باش شوهرت خودش به وقتش باهاشون آشتی میکنه

_الان هم باید به شوهرت زنگ بزنی و حالش رو بپرسی حتی اگه دیدی حالش خیلی بده باید بری و ازش مراقبت کنی
_ باید برای رسیدن به اهدافت تمام تلاشت رو بکنی
_ درضمن شوهرت رو از نیازش محروم نکن چون مطمئن باش اون بهت احساس داره که پیش تو میاد و باتو نیازش رو برطرف میکنه وگرنه اگر می خواست میتونست بدون اینکه تو بفهمی راحت بهت خیانت کنه و بره سراغ یکی دیگه مطمئن باش که اون از تو راضی هستش و حتی دوست داره واین حرفارم برای ترسوندن تو میزنه تا تو اونو از نیازش محروم نکنی و تنهاش نزاری
_ تکیه گاه و پشتیبانش باش و از همه لحاظ تاییدش کن و بهش بگو که ازینکه اونو داری خیلی خوشحالی
_بدون هیچ توقعی بهش محبت کن وهمیشه سعی کن کارات از روی عقل و منطق باشه نه با احساس چون تو دختر خیلی احساساتی هستی همیشه باهاش سنجیده و با احترام رفتار کن

موفق باشی

الهام جون من همیشه خوانندهِ تاپیکات بودم چیز خاصی‌ به ذهنم نمیرسه فقط خواستم بگم درست لحظه‌ا‌ی که نامیدی میاد سراغمون و فکر می‌کنیم دیگه فایده‌ای نداره همونجاست که قراره نتیجه بگیریم پس خواهش می‌کنم ناامید نشو. به خدا من خیلی‌ حرص میخوردم از بس میدیدم خانم bahar_68 هفته ها تلاش می‌کنه و درست همون لحظه که وقت نتیجه گیریه خسته میشه و با یه اس‌ام‌اسه اشتباه کار رو خراب می‌کنه ،پس تو ناامید نشو دوستم ،اینم بدون تو هر زندگی‌‌ای بری مشکل هست باید یاد بگیریم چجوری باهاش کنار بیایم .

الهام جان من ی چیزی رو تجربه کردم، هیچ وقت حرفی نمیزنم که نتونم بهش عمل کنم. چون آخر سر ضایع می شم. چون تو مجبوری بالاخره سوار ماشین شوهرت بشی پس زیاد حرفاشونو جدی نگیر وقتی مسخرت می کنه.من میفهمم چی میگی.من وقتی خودم تنها رانندگی میکنم خوبم اما با اون که باشم عصبی میشه که آروم میرم قاطی میکنه.اما باید بندازی رو شوخی تا کار به جاهای باریک نکشه.موفق باشی

سلام الهام جان
باید صبر داشته باشی این مشکلی نیست که یکی دو روزه حل بشه
منم هنوزم باهاش مشکل دارم ولی این چیزایی رو که گفتم تجربه ی 6 سال زندگی مشترک هستش که تدریجا بهش رسیدم میدونی منم مثل تو سن کمی داشتم که ازدواج کردم و همیشه باهاش لجبازی میکردم و احساساتی رفتار میکردم و میخواستم که هر کاری که من بخوام بکنه یا هر حرفی رو که من دوس دارم بگه یعنی بیشتر خودخواه و مغرور بودم به زندگیمون ارزش نمی دادم سر خونواده هامون باهاش بحث میکردم که تو باید باهاشون آشتی کنی و این حرفا حتی سر این موضوع چند دفعه باهاش دعوام شد و خونه ی بابام رفتم البته با این کارم وضعم بهتر که نشد هیچی ولی بدترم شد یعنی وقتی اومد دنبالم شرط گذاشت که اگه می خوای بامن زندگی کنی
باید به من ارزش بدی و اون طوری که من میخوام باشی و به زور منو وادار به آشتی نکنی و این چیزا......
اما در این میون مادرم یه حرف خوبی زد گفت: دخترم اگه تو تو زندگین شادو خوشحال باشی ما هم خوشحالیم اگه تو با شوهرت خوب باشی و زندگی خوبی داشته باشی ماهم شادیم ......
بعد از اون با شوهرم بحث نمیکردم سر این موضوع همیشه خوبی خونوادم رو بهش میگفتم هر طوری که اون دوست داشتم رفتار میکردمو خدا رو شکر الان دیگه مشکلاتم حل شده یعنی فهمیدم که تو زندگیت باید طرف مقابلتم درنظر بگیری علایقش سلایقش حتی اگه باعث بشه که از بعضی از خواسته هات بگذری ولی به داشتن یه زندگیه پر از آرامش می ارزه
فهمیدم که باید تو زندگیمون فداکاریم بکنیم باید توقعاتمون رو کم کنیم نباید عجله کنی باید قدم به قدم پیش بری ولی مطمئن باش اگه کارایی رو خواستم ازت انجام بدی مشکلت حل میشه
گفتم که باهاش لجبازی نکن و و سوار ماشین شوهرت حتما میشی گفتم که هروقت خواستی باهاش حرف بزنی سنجیده باهاش حرف بزن
منتظر خبرای خوبی ازت هستم

سعی کن بحث های کوچیکی که پیش می یاد مثل جریان رانندگی اون بحث رو به شوخی تموم کنی
می دونم که فقط همون قضیه رانندگی نست و قضیه های دیگه هم هست
اما اینا وقتی جمع میشه زیاد میشه و طاقت انسان رو از بین می بره
اگر همون لحظه به شوخی و خنده تمومش کنی خیلی راحتت تر و شاد تر زندگی می کنی در ضمن راهنمایی های sahra 25 هم خیلی خوب و مفیده
موفق باشی

الهام خانم ،
آیا اگر کسی که قرار امتحان بده ، بیاد از شما بپرسه چیکار کنم ، شما بهش توصیه میکنی بره حل چند تا مساله رو ببینه یا توصیه میکنید که بره اصول اون موضوع رو یاد بگیره؟

هر فردی چه پسر یا دختر ، در زندگی خودش باید از قدرت فکر و توانایی و نو آوری خودش استفاده کنه ،
هیچ حل المسایلی برای کل مشکلات زندگی وجود نداره که شما در هر لحظه به اون مراجعه کنی و بفهمی الان باید چیکار کنی..... این طوری ، فکر و خلاقیت شما کور میشه و بلا استفاده میمونه حتی روی اعتماد به نفس شما تاثیر منفی میزاره احساس ناتوانی و ضعف و....


حتی روانشناسان هم حل المسایل ننوشتن که مردم از روی اونها زندگی کنن ،


راه صحیح به این صورت هست که : شما ابتدا در مورد اخلاق و طرز صیحیح رفتار فردی و اجتماعی اطلاعات کسب میکنی سپس با استفاده از فکر و توانایی خودت در هر شرایط تصمیم میگیری و عمل میکنی . در این صورت دیگه این مشکل ".... الان بگید چیکار کنم ..." تا حد زیادی برطرف میشه و فقط میمونه مشکلات بزرگ و .... نه در مورد جواب دادن به اس ام اس یا تلفن و سوار شدن یا نشدن به ماشین و...

هیچ دلیلی وجود نداره که تجربه یک فرد خاص ( مثلا یک خانم ) در زندگی که مشکلی ظاهرا شبیه شما در گذشته داشته برای شما هم یک راه حل باشه ، چون شما ممکنه با ایشون هم عقیده باشی اما نامزد شما چی ؟ آیا نامزد شما با شوهر ایشون یک جور رفتار داره ؟؟ این روش مثل دیدن راه حل یک یا دو مساله بجای یاد گیری اصول هست. حالا تازه با فرض این که مشکل اون خانم واقعا حل شده باشه که خودش جای بحث داره...

مواظب خودتون باشید

من هم با نظر آقای علیرضا موافقم اینکه عقاید و رفتار و طرز فکر هرکسی بادیگران متفاوت هستش و اینکه فرد خودش باید شرایط رو مدیریت کنه و هر عکس العملی که فرد در هر شرایطی انجام میده نتیجه ی اون کار متوجه خودش خواهد بود. مطمئنا اخلاق و رفتار همسر بنده با همسر ایشون متفاوت هستش.اونطور که متوجه شدم ایشون در این مورد مطالعاتی داشتن و روی خودشون کار میکنن و در حال یادگیری اصول هم هستن.در زندگیه واقعی همیشه مشکل هست و هیچ زندگی بدون مشکلات نیست
پس باید با تدبیر و صبر و حوصله سعی در حل کردن مشکلاتمان باشیم. مشکلات کوچیک هستن که اگر اونها رو حل نکنیم بعدا" به یک مشکل بزرگتر و حادتر تبدیل میشن
بعضی وقتا یه کار خیلی کوچیک یا یه حرف نادرست ممکنه بعد ها در زندگیمان یک مشکل بزرگتر بوجود بیاره
ولی متاسفانه همه ی مسائل به تنهایی قابل حل نیستن ما میتونیم از زندگی دیگران نیز درس بگیریم و از تجربیات اون ها هم استفاده کنیم.
الهام عزیزم ما خودمون هستیم که زندگیمون رو میسازیم پس برای داشتن یه زندگیه پر از آرامش تلاش کن تا بعدا دچار پشیمونی نشی
از راهکارهای دوستان هم استفاده کن.