موضوع: سر در گمی در ادامهٔ رابطهٔ ۵ ساله:آیا این شخص مناسب من است؟

خودت می گی اسطوره ای،آیا در دنیای اسطوره زندگی می کنی؟آیا شیرین هستی که

منتظر فرهادی؟پس باید انتظاراتتو با دنیای فعلی هماهنگ کنی.

یکتا جان،

کار خوبی می کنی که مشکلات خونه پدریت را به ایشون منتقل نمی کنی.
بابت این درایتت بهت تبریک می گم. این که تونستی توی این 5 سال رابطه علیرغم سن کمت (17-16 سالگی) این موضوع را مطرح نکنی، عالیه.

من درست متوجه نمی شم که چطور این رابطه 5 سال طول کشیده.
چرا از اون سن کم شروع شده و چرا والدین شما به این رابطه و به این موضوع فکر نکردند و شما را راهنمایی نکردند.

اما اگر عاشقش نیستی
اگر از ظاهرش خوشت نمی آد
اگر کنترلگر هست
و اگر مرد قوی ای نیست، نمی تونه تکیه گاه خوبی برای تو باشه.

سوالی که چندبار تکرار کردی این هست که آیا این فرد تغییر می کنه؟
خیر. خیر. خیر.

مدیر همدردی حرف قشنگی می زنه، این نجواهای دوران آشنایی و نامزدی، بعد از ازدواج و در زندگی تبدیل می شه به فریاد!

دختر خوب،
درست نیست که 5 سال احساس یک نفر را درگیر خودت کردی.
اگر واقعا نمی خوای خیلی سریع تصمیمت را بگیر و به ایشون هم اعلام کن.
5 سال بلاتکلیفی و بعد جواب منفی و ... خیلی آسون نیست.
شرایط ایشون را هم درنظر بگیر و بیشتر از این موضوع را طولانی نکن.

یکتا جان،

بهت تبریک می گم بابت درایتی که داری و این که با توجه به سنت احساساتی تصمیم نمی گیری (یا شایدم عاشق نشدی که احساست نقشی تو موضوع نداره )

هر کس یه معایبی داره درسته. اما باید با معیارهای خودت بسنجی ببینی این معایب چقدر برات مهم هستند و کجای تصمیم گیری شما قرار می گیرند.
این که چه معایبی داره مهمه، اما از اون مهمتر این هست که این معایب چقدر برای شما مهم هستند.

شما اگر دنبال یه لباس رنگ روشن باشی و رنگش برات از پارچه اش مهم تر باشه، ممکنه لباسی با پارچه بد اما در رنگ مورد نظرت را انتخاب کنی.
بد بودن پارچه را نادیده می گیری، چون رنگش برات مهمه. پس باید ببینی چی برات مهمه تا بتونی راحت تر تصمیم بگیری.

من حرفهام را برات شماره گذاری می کنم.

1- با توجه به این که از نظر مالی امکانش را داری، حتما برو مشاوره حضوری.

2- معمولا آقایون تا قبل از 25 سالگی در تصمیمشون برای ازدواج خیلی به ثبات نمی رسند.
شاید برای این آقا این تصمیم گیری زود باشه.

3- گفتی توی شهر بزرگ زندگی می کنی. اگر خانواده ات سنتی نیستند، خیلی زود نگران سنت شدی.
21 سال تازه آغاز سن خواستگاری و ازدواج یک دختر هست.

4-گفتی تا حالا خواستگار و پیشنهادی نداشتی. عزیزم وقتی شما با این آقا 5 ساله دوستی، کی و چطوری بیان خواستگاری شما؟
وقتی دوست و آشنا می دونند شما با کسی هستی، چرا باید یه نفر دیگه را معرفی کنند؟
فردا اگه اون فرد ازشون پرسید این که نامزد داشت و 5 سال با کسی بود، چرا به من نگفتید چی بگن؟
الان می تونن بگن ما یه دختری می شناسیم 5 ساله با کسیه ولی شما هم بیا برو خواستگاری؟

ضمن این که وقتی با کسی هستی و حواست و دلت جای دیگه است ناخودآگاه افراد دیگه را از خودت دور می کنی.
انرژی لازم برای جذب افراد در اطرافت نیست.
حتی وقتی از نظر روحی درگیر باشی و نخوای وارد رابطه ای بشی، ناخودآگاه افراد ازت دور می شن.
قدرت انرژیهایی که به اطرافیانت می فرستی را دست کم نگیر.

5- خودت می گی که پدرت دوست داره با کسی از آشنایانش ازدواج کنی و از اول مخالف این آقا بوده
پس در اطرافیانش کسانی را می شناسه که مناسب شما می دونه. همچین هم بی خواستگار نیستی

6- ببین عزیزم من وقتی می رفتم بیرون مادرم دائم بهم زنگ می زد. اگر ده دقیقه کسی دیر می کرد توی فکرش تا مراسم کفن و دفنش هم می رفت.
همین نگرانی مادرم باعث می شد وقتی بیرون هستم دائم اضطراب داشته باشم و نگران مادرم باشم که حالا دو دقیقه دیر نشه، حالا موبایلم آنتن داره.
نکنه شارژش تمام بشه. اگه یه ذره با دوستام می گفتم می خندیدم دائم حواسم بود نکنه موبایل زنگ بخوره نشنوم و ...
مادرم به من شک نداشت و کنترلهاش تحقیرم نمی کرد. ولی همون اضطرابش برای این که نفهمم کجام و چیکار می کنم و دائم مضطرب باشم کافی بود.

حالا اضافه کن به این کنترلها، حس شک داشتن این آقا را. این که دائم بخوای برای این سوالها که کجایی چی شد دیر شد، حس تحقیر شدن هم بهت دست بده.
چرا؟
این همه اضطراب و تحقیر و آزار برای چی؟
رابطه قراره به شما آرامش بده. امنیت بده. کمکت کنه راحت تر و بهتر زندگی کنی. نه این که بشه دردسر زندگیت. بشه عامل اضطراب و نگرانیت.

اگر واقعا کنترل گر و شکاک هست بهتره زودتر مشخص بشه و فکری به حال این موضوع بکنید (شاید خودش هم مایل به درمان باشه، اونطوری خوبه. اما با قول و قرار این مشکل حل نمی شه. باید با کمک متخصص حلش کنه)

7- اگر تو این 5 سال عاشقش نشدی و هنوز سر ظاهرش شک داری، دیگه کی قراره بشی؟
اگر کسی را دوست داشته باشی، این عیبهای ظاهری را راحت باهاش کنار می آیی. زنها گوشی هستند و خیلی ظاهر براشون مهم نیست (مهم هست، اما نه خیلی)
پس اگر نتونسته برات جذاب باشه، بعد از این هم ؟؟

8- تکرار این که مشاوره ازدواج خیلی می تونه کمکتون کنه و نگران سنت نباش.
تکلیفت را زودتر روشن کن. هم برای خودت خوبه و هم برای اون آقا.

یکتا جان،
این لینک را هم ببین.

سلام شیدا جون واقعاً حس خوبیه وقتی‌ برام مینویسید...ممنون

شایدم عاشق نشدی که احساست نقشی تو موضوع نداره

دوست خوبم کاملا درست فهمیدی من عاشق این آقا نیستم .اون اوایل که چشم‌مو روی همهٔ بعدی هاش میبستم چون بچه تر بودم اما الان میبینم که با هر چیزی که بشه شوخی کرد و بچه بازی در آورد با ازدواج نمی‌شه مخصوصاً از وقتی‌ با تالار آشنا شدم . همش تو ذهنم هر رفتار نابجأیی یه زنگ خطره ،مخصوصاً این که مامانم هم خیلی‌ نصیحتم می‌کنه که چشماتو خوب باز کن و اگه تو ازدواج شکست بخوری خیلی‌ سخته و اینا ... واسه همین یه جورایی ترسیدم!

هر کس یه معایبی داره درسته. اما باید با معیارهای خودت بسنجی ببینی این معایب چقدر برات مهم هستند و کجای تصمیم گیری شما قرار می گیرند.
این که چه معایبی داره مهمه، اما از اون مهمتر این هست که این معایب چقدر برای شما مهم هستند.

همونطوری که قبلا هم گفتم اولویت اولم تواین زندگی‌ رسیدن به آرامشه چیزی که خیلی‌ به ندرت حسش کردم و از خاسته ام هم کوتاه نمیا‌م ،نمی‌خوام ۲۰ ساله دیگه با 3 تا بچه وقتی‌ به گذشته ام نگاه می‌کنم یه زندگی‌ پر تنش رو ببینم که ثمره اش چیزی جز قرص آرام بخش برام نبوده...

وقتی دوست و آشنا می دونند شما با کسی هستی، چرا باید یه نفر دیگه را معرفی کنند؟
فردا اگه اون فرد ازشون پرسید این که نامزد داشت و 5 سال با کسی بود، چرا به من نگفتید چی بگن؟
الان می تونن بگن ما یه دختری می شناسیم 5 ساله با کسیه ولی شما هم بیا برو خواستگاری؟

شما راست میگی‌ من فرصت نداشتم که کسی‌ بهم ابراز علاقه کنه اما اینجوریم خوب همه میگن با یکی‌ بود ۵ سال پسر همه عشقو حالشو‌ باهاش کرد بعدم ولش کرد و‌ رفت ، اینطوری کسی‌ که شکست میخوره منم ،نمی‌تونم قبول کنم

اگر تو این 5 سال عاشقش نشدی و هنوز سر ظاهرش شک داری، دیگه کی قراره بشی؟

راجع این مورد هم باید بگم من خیلی‌ گوشی هستم و درست از روزی که دوستم بهم گفت خودت خیلی‌ ازش سری اومدم و تاپیک زدم .شاید به خاطره سن کمم باشه که فقط چون همه ی هم سنّ و سال هام ازدواج کردن منم می‌خوام ببینم کجا چه خبره؟!(شوخی کردم )
دلیل اصلیش به خاطره اینه که پدر مادرم بهم فشار میارن که این پسر چرا تکلیفمونو روشن نمی‌کنه و ۵ ساله داره با دخترمون میره و میاد و آبرومون میره تواین محل... و میدونم اگه باهاش بهم بزنم در درجه اول شخصی‌ که میگه : دیدی گفتم به درد نمی‌خورد ؟ مامانمه. و من تحمل شنیدن این جملات رو ندارم...
اما شاید آخر هفته حتما پیش یه مشاور برم نمیزارم زندگیم خراب شه از شما هم واقعاً ممنونم که تنهام نمیذارین .

چی کار کردی یکتا؟

معیارها و ملاکها را دیدی؟
خط آخرش را خوندی که هر جا فهمیدی اشتباه کردی باید تمامش کنی؟