آقای علیرضا
منم چند سالی احساس شما رو داشتم, حس عاشقی شدید, هیچ مردی برام جذابیت نداشت بجز عشقم. هنر پیشه های مورد علاقم از چشمم افتاده بودن. مدام غم تو دلم بود. هیچی از گلوم پایین نمیرفت.
چند بار بهم زدم و باز برگشتم.
بنظر من:
وقتی میگی یا این دختر یا هیچ کس دیگه , یعنی هنوز به بلوغ لازم برای رابطه ی سالم نرسیدی. درستش این بود که بگی خیلی دوستش دارم و تلاشم رو میکنم ولی اگر نشد به هر حال باید بپذیرم.
من نمی دونم دقیقا" روحیات شما چجوریه ولی این احتمال خطرناک رو هم در نظر بگیر که بهم برسید و شما در تمام زندگی مشترکتون همش به این دختر شک داشته باشید و محدودش کنید و از همه مهمتر یک روز با وجدان و اعصاب راحت زندگی نکنید.
الان ممکنه براتون سخت و غیر قابل باور باشه که این شرایط رو بپذیرید اما باور کنید فقط نیروی ذهن و خیالبافیه که باعث این حس قوی شده. چونکه شما بعد از شناخت عاشق هم نشدید .
باور کنید قدرت انسانها خیلی بستگی به ذهنشون داره. اگر فکر میکنید باید به او برسید دنیای محدود شده و غمناکی رو برای خودتون درست میکنید .
باور کنید عشق اوله که اینطور کور وسوزانه
موفق باشید
علاقه مندی ها (Bookmarks)