موضوع: اختلاف با خانواده همسر ، کمکم کنید

به هر حال روزهایی بوده که گذشته و البته خانواده ام بعد 5 سال با عقد من همه چیز را فراموش کرده بودند (البته قبلش هم در 3 سالی که من با همسرم دوست بودیم فراموش کرده بودند) و اصلا ماجراهای قبلی در ازدواج من تاثیر نداشت . فقط نه اینکه مادرشوهرم از همان روز بله برون و جر و بحث روی تعداد سکه ها کینه ای شد و بعد از مدتی هم که من و همسرم تصمیم به خریدن خانه گرفتیم همه چیز را از چشم خانواده ام دید و کینه بیشترش برای همین بود ( چون همسر من آخرین پسرش است و قبلا گفتم خیلی وابسته اش ، چون همسر من خیلی به حرفش بود که 2 پسر بزرگترش به پایش هم نمیرسند) خیلی دوست داشت مرا پیش خود ببرد این وسط نمیدانم من چکار کنم؟؟؟ هر کسی پی زندگی خودش است. خواهرم، مادرم، مادرشوهرم . مهره سوخته فقط من بودم که فکر میکنم آن هم به دلیل آه خواهرم و زودتر ازدواج کردن من از او آن هم وصلت با خانواده ای که خانواده ام را این همه زجر داده بودند. ولی نوپو عزیز من هنوز هم میگویم همسرم ماسوای خانواده اش است و این همه وابستگی به مادرش فقط به خاطر تحریکهای مادرش بود. الان که 1 سال از عقدمان میگذرد الان همسرم مرا جایگزین مادرش کرده و خیلی بهم وابسته شده و در عوض آن وابستگی و دلتنگی سابق را اصلا و اصلا به مادرش ندارد. فعلا همه چی خوب است ولی نمیدانم چرا همیشه یک ناراحتی همراهم است که دلیلش را نمیدانم.

این را هم بگویم هر بار که خانه مادرشوهرم میروم یا آنها میایند یا زنگ میزند ناخودآگاه بدنم قر میگیرد و یک نگرانی و استرس همیشه با من است.

در ضمن لازم دیدم بگویم پسر دومش بعد عروسی به دلیل اینکه توان خرید خانه را نداشت و نمیخواست اجاره برود آمد پیش مادرشوهرم و در واقع جایی برای من نبود به غیر از یک اتاق 3*4 که مادرشوهرم میگفت میآیید آنجا و من هم اولش موافق بودم و چون وام ازدواج را گرفتیم و پولی که در دست داشتیم فکر کردیم میتوانیم یک خانه نقلی بخریم و در این میان هم چون من از خانواده ام خواستم که کمی از پول جهازیه ام را بدهند برای خرید خانه مادرشوهرم کینه به دل گرفت از خانواده ام که شما با این کلک خواستید پسرم را از من جدا کنید . در حالی که این تصمیم من و همسرم بود برای خرید خانه و خانواده ام هیچگونه دخالت و اطلاعی نداشتند ولی مادرشوهرم قبول نمیکند و میگوید مسئله از خانواده ات آب خورده و شما به عقلتان نمیرسید.

نوپو عزیز داشتم یک ساعت اینجا از اخلاق مادرشوهرم مینوشتم ولی باورت نمیشود آنقدر ازش میترسم که اینجا هم نتوانستم حرف دلم را بزنم و همه را پاک کردم

- - - Updated - - -

( شما با این کلک خواستید پسرم را از من بگیرید.)

مادرشوهرم این جمله را عینا زمان قهرم که اومده بودند ببرنم به خانواده ام گفت.

من که میگویم عدا و اصول های مادرشوهرم روی هر مراسمم از کینه خانه خریدن بود چون حتی برای دیدن چند خانه که در شرف خریدنش بودیم نیامد و ...

حرفهای همسرم:

همسرم هم بسیار ناراحت بود که چرا مادرم از خانه خریدن اینقدر ناراحت است و در عوض زمان خانه خریدن برادرم آنقدر خوشحال بود که سر از پا نمیشناخت. او که تنها نیست برادر وسطیم پیششه. مگه اون نمیخواد من پیشرفت کنم؟ اون که میدونه اگه الان نخرم دیگه نمیتونم. الانشم اگه برادر وسطیم بره من حاظرم برم پیشش ولی اونجا الان برای خودمان هم جا نیست چه برسه به جهازیه. چرا مادرم درک نمیکند؟؟؟؟؟/

ممنون از تمام دلسوزیها و دقت نظر شما به تاپیک بنده

بی نهایت ممنون سعی میکنم زندگیم را آنگونه که میخواهم بسازم نه آنگونه که میخواهند

در ضمن نوپو عزیز من چند ماهه از عید به بعد با خوندن تاپیکهای دوستانی که مشکلی شبیه من داشتند رفتار و دیدگامو عوض کردم و الان هم خودم از زندگیم راضیم و هم همسرم از من و زندگیمون و هر روز تشویقم میکنه که زنی که من میخواستم این بود. الان شدی دختری که من عاشقش بودم. با خانواده همسرم رفتارم مودبانه و با احترامه ولی ته دلم چرا نمیتونم مادرشوهرمو به خاطر کارهاش و اذیت هاش ببخشم. هر چی سعی کردم براسش ماسوای عروس، خواهر زاده شم نیش و کنایه هاش و تحقیرهاش پیش جاری هام بیشتر شد. سعی میکنم دلمو بزرگ کنم.

- - - Updated - - -

نوپو عزیز چیزایی تو حرفات بود که انگار دلم میخواست یه بار دیگه برام یادآوری بشه تا مطمئن تر و با ذهن خالی از کینه ها و دلخوریها برای زندگی بهتر و بهتر تصمیم بگیرم. من از اول تابستون خیلی عوض شدم و بسیار بسیار از زندگی لذت میبرم خدا رو شکر .

نوپو عزیزم بازم ممنونتم. حرفات برام آرامش بخش بود.

...

سلام بالهای صداقت عزیز
ممنونم که تاپیکم رو خوندی و وقت گذاشتی.

راستش تا حدودی همین کارهایی رو که گفتی کردم و خیلی هم موفقیت حاصل شده و در واقع دارم کم کم از اول مرداد ماه واسه خودم کارت جمع میکنم. خدا رو شکر رابطه امون خوب شده و من 2 ماه بود که خونه مادرشوهرم نمیرفتم ولی دیروز که جاریم ما رو برای سالگرد ازدواجشون شام دعوت کرده بود با خودم قرار گذاشتم که تو این مهمونی شرکت کنم و با اینکه ازشون دلخورم و برام سخت بود ولی رفتم و اتفاقا همین حرفا (دیالوگی) که گفتی بین من و همسرم رد و بدل شد و خدا را هزار مرتبه شکر همسرم هم نرم شد برای اینکه از این به بعد با من بیاد خونه مادرم اینا و گفت همینطور که من دوست ندارم تنهایی به این مهمونی برم و از نبود تو ناراحت میشم تو هم میدونم وقتی تنها میری حس منو داری پس اگه تو بری منم قول میدم همیشه با تو بیام و فکر کنم این خیلی شروع خوبی بود. اینطور نیست؟؟؟؟؟

خیلی خوشحالم از اینکه رابطه همسرم با خانواده ام درست میشه و رفت و آمد میکنن هم همسرم خونه اونا هم خانواده ام خونه من و این منو راضی میکنه.

من زیاد اصرار ندارم رابطه دو خواهر درست شه . خودشون میدونن فقط از اینکه ما شده بودیم کیسه بوکس که هر کدومشون با هم مشکل داشتن سر ما 2 نفر خالی میکردن ناراحتم میکرد ولی الان بهتر شدن رابطه همسرم با خانواده ام از همه چی برام مهمتره

خدایا شکرت خیلی دوستت دارم خداجون نوکرتم

دیروز دوستم که از موضوع خبردار بود و ازش برای رفتنم راهنمایی خواستم بهم یه اس داد که خیلی جالب بود گفتم بد نیست دوستان هم بدونند:

سرسری رد شو و زندگی کن، دقت "دق ات" میدهد.