موضوع: خرید طلای عروسی همراه مادرشوهر

نوشته اصلی توسط دختر 7

شوهر خواهر من وقتی واسه خواهرم اومد خواستگاری خریدشون دیدنی بود چون از یه استان دیگه بودن و کلا اختلاف فرهنگی بیداد می کرد
اولا که مهریه خواهرم رو مادر شوهرش تایین کرد 124 تا سکه فقط وفقط
بعدش اینکه اشتباهی تو قباله دست نویس نوشته بودن 125 سکه که خود شوهر خواهرم خط زد کردش 124 تا سکه !
واسه خرید هم قرار بود که کسی باهاشون نره و خودشون دوتایی برن که مامانش خودشو زد به سر درد که منم ببرید می خوام برم دکتر و اونم باهاشون رفت و واسه خرید حلقه واسه خواهرم حلقه ارزون انتخاب می کرد و واسه پسرش تو چشم خود مون می گفت حلقه گرون بردار پسرش هم می گفت هر چی مامانم بگه
واسه لباس عقد هم می گفت مامان 200 تومنه اگه اجازه بدی بخرم براش
شب هم سر سفره که مهمونی پشت عقد بود اعلان کرد که فقط و فقط چون مامانم این لباس رو پسندید برای خوهرت خریدم !!! اینم

بعدش هم گفتن که خانواده ما رسم نداریم پسر خونه جدا بگیره و همه با هم باید تو یه خونه زندگی کنیم و خواهرم چون شوهرشو می خواست همه رو گفت چشم !
بهت بگم مادر شوهر خواهرم و خواهر ش به زبون واقعی یه عفریته اند شماره داییم رو برداشته بودن و زنگ زده بودن و سر فحش و توهین رو به خوانواده ما کشیده بود که می خوان پسر منو ازم بگیرن 1!!
این ها رو بهت گفتم تا به این جا برسه
الان شوهر خواهرم فقط سالی یک بار می ره بهشون سر بزنه اگه هم رفتن و کوچکترین بی احترامی ازشون ببینه دوباره تا چند وقت باهاشون سرو سنگینه
خانواده اش حق کوچکترین بی احترامی رو ندارن
الان تو شهر خودمون واسه خواهرم خونه گرفته و دارن به خوبی و خوشی زندگیشون رو می کنن !
نمی دونم چه سیاستی خواهرم به خرج داده کسی که تو خانواده ما از همه ساده لوح تر بود و راحت می شد سرش کلاه گذاشت الان اینقدر شوهرش به حرفشه .
نمی گم کارشو ن درسته ها بلاخره اون مادر ه و البته شوهر خواهرم انعطاف پذیر بود و خودش با چشم هاش دید که مادرش چی کار کرد

سلام دختر 7 عزیز تو رو خدا برو از خواهرت بپرس بیا واسه ما هم تعریف کن چیکار کرده به خدا شوخی نمیکنم ها

میدونم مشکلات من و همسرم فراتر از خرید طلاست. ولی چند تا سوال دارم که میخوام افراد باتجربه که خرید طلای عروسی رو داشتن بدن.چون تو جریان خرید طلای کسی از دوستاو فامیلا نبودم.
اصرار مادرشوهر برای خرید طلای سبک طبیعیه؟اصرار شوهر چطور؟ کدوم حالت بدتره؟
خساست شوهر در خرید برای همسر (مخصوصا در مورد طلا)، چه دلایلی میتونه داشته باشه؟
اگر شوهری زنش را واقعا دوست داشته باشه، حتی اگه مشکل مالی هم داشته باشه ، سعی نمیکنه با حداکثر توانش رضایت همسرش رو جلب کنه(نه با حداقل توانش)؟

سلام دوست من باید بگم نه با اینکه واقعا همسرشونو دوستدارن ولی به بعضی چیزا اعتقاد دارن نمیتون انجام ندن برای همسر شما به حرف مامانش کردن مثل نماز خودن کسی که به خدا ایمان داره حاظر عشق شو رها کنه ولی اعتقادشو نه ولی حالا این یکم درجش کمتر ولی اوایل ازدواج یکم درجش بالای داره کم کم کمتر میشه به عنوان یک دوست میگم کمتر با شوهرت لجبازی کن شما قرار باهم کامل شین نه اینکه با هم بازی کنید و لجبازی کنید

- - - Updated - - -

سلام عزیزم البته اینو بگم من هنوز هیچ خرید طلایی در زمینه عروسی نداشتم و لی شوهرم بهم می گه اگه دستم پر باشه می خرم و اگه هم نباشه نه !
ببین عزیزم این موضوع اصلا ربطی به دوست داشتن نداره شخصا شوهر من آینده نگره و فکرش اقتصادی هست همیشه بهم می گه من دوست ندارم به کسی بدهکار باشم ولی با پول قرضی و نزول برم واسه زنم طلا بخرم دقیقا سر این موضوع هم من باهاش همیشه دعوا دارم ومی گم من باعث و بانی بدهکاری تو نیستم ولی خوب بیشتر دوست دارم هدیه خریدن خود انگیخته باشه نه با زور و اصرار من تا آخر عمر فرصت واسه طلا خریدن هست ...
دختر داییم که ازدواج کرد شوهرش چنان عقدی براش گرفت که تو کل فامیل هیچ کسی اینجور عقدی نگرفته بود خرج و ریخت و پاش سر به فلک گذاشته بود و جوری بود که همه می گفتن عجب پسر پولداری چقدر زنش رو می خواد چقدر واسش ارزش قائل بود و...
دریغ از اینکه پسره با پول قرضی و با نزول فقط و فقط واسه اینکه جلب توجه کنه و از نظر چشم و هم چشمی کم نیاره این همه خرج رو کرده بود به عبارتی اصلا طرف برنامه ریزی اقتصادی نداشت ! و بابت این خرج بی دلیل نتونست یه خونه واسه زنش اجاره کنه و زنش ت وخونه باباش حامله شد و توی هفت ماهگی رفتن ماه عسل و دوباره با خانمش اومدن خونه داییم به زندگیشون ادامه دادن !
شاید به موضوع شما ربطی نداشته باشه ولی منظورم اینه که اگر کسی واسه آینده کاری برنامه داشته باشه زیاد ولخرجی نمی کنه این نظر منه
به شخصه شوهر خواهرای من می رن پول قرض می کنن ولی واسه زن هاشون طلا می خرن البته اینو بگم که به چشم سرمایه واسشون طلا می خرن و وقتی بدهی ها زیاد شد همه رو می فروشن
عزیزم از نظر پول تو جیبی چطوره ؟
ببین تو خانوادشون چطوری خرج می کنن ببین پولشون رو با زحمت در میارن یا راحت چون اکثر کسانی که با سختی پول درمیارن دلشون نمیاد به راحتی خرجش کنن
شاید مادر شوهرت تو زندگیش زیاد سختی کشیده و ناخوآگاه داره تجربیاتش رو به پسرش منتقل می کنه

ولی عزیزم به دنبال مسائل پایه ای باش این موضوع چیزی نیست که بخوای به خاطرش طلاق بگیری ببین نهایت انتخاب یه دختر واسه ازدواج 2 هست ازدواج اول و ازدواج دوم

اگه به خاطر مسائل ساده بخوای جداشی و خدای نکرده که من زیاد دیدم ازدواج دومت هم خوب از آب در نیاد انتخاب سوم به این راحتی نیست
سعی کن تا می تونی خودت و ازدواجت رو اصلاح کنی تغییر از درون ناشی می شه تو سهم خودت رو انجام بده . در جواب دوست عزیزم kamr که گفته بود خواهرت چطوری این کا رو کرد باید بگم که
هر چی شوهرش می گفت خواهرم می گفت چشم !
واسه مهریه یه کلام حرف نزد واسه خونه جدا یه کلمه حرف نزد شاید منفعلانه به نظر بیاد ولی گذاشت خود شوهرش با چشم خودش عکسالعمل خانواده اش رو ببینه خود شوهرش کم کم به این نتیجه رسید که اگه اختیارش دست خانواده اش باشه به جایی نمی رسه اشتباهی که شخصا خود من کردم این بود که سریعا چیزی از خانواده شوهرم می دیدم به شوهرم گزارش می دادم اونم جلوم گارد می گرفت و طرفداریشون رو می کرد
منم زدم به بی خیالی خداییش من خانواده شوهر خیلی خوبی دارم با توجه به اینکه تا الان هیچی طلا واسم نخریدن و پدر شوهرم واسه عقدم نیومدمحضر و واسه مهریه یک دهم جاریم هم واسم مهر نکردن !!! ولی دوستشون دارم

ببین من یک فکری کردم. مگر طلای عروسی هدیه مرد به همسرش نیست؟ حداقل اصلش این بوده و الان وارونه شده است. شما وقتی همسرت را مجبور می کنی که فلان قیمت برایم بخر او حتی اگر هم بکند همین مسایلی که می بینی پیش می آید و هر وقت چشمت به آن طلاها بیفتد یاد خاطرات تلخت می افتی.
اما حالا اگر برعکس کنی چه ؟ فکرش را کرده ای؟ بیا و خرید طلای عروسی را با زبان خوش و محبت به خود همسرت واگذار کن. به او بگو که دوست داری هدیه ای که همسرت برایت می خرد نشانی از سلیقه خوب همسرت باشد و محبت در خودش داشته باشد. بگو می خواهی نه تنها در عروسی ، بلکه جلوی فامیل های او و خودت نشان محبت همسرت را به گردنت بیاویزی و هر کس خوشش آمد بگویی سلیقه همسرت است.
در واقع توپ را یک جوری توی زمین آنها بینداز. مردها دوست احساس غرور کنند و جلوی دیگران دربیایند. خوب تو هم به جای کشمکش این کار را می کنی. به احتمال زیاد می رود و چیزی بسیار بهتر از آنکه الان در نظر دارد می خرد. به شرطی که فشار و اجبار رویش نباشد.

خود شما باید تصمیم بگیری که می توانی با ایشان زندگی کنی یا نمی توانی. عزیزم عشقولانه و دوستش دارم و از این حرف ها را کنار بگذار. بنشین همه چیز را روی کاغذ بنویس. معیارهای خودت ، رفتارهای او ، خصوصیات فرهنگی او و خودت و .... فرض را براین بگذار که او همین است و به فکر تغییرش نباش. آیا می خواهی با او بمانی یا نه؟ آیا می خواهی فرزندانی مثل او و مادرش داشته باشی یا نه ؟ آیا می توانی با خانواده اش کنار بیایی یا نه؟ تاکید می کنم جواب این سوال را خود شما می دانی و من با توجه به راهنمایی فرشته مهربان از شما می خواهم ترس ، اضطراب و احساس را کنار بگذاری و فکر کنی. این لینک را برای تصمیم گیری مطالعه کن :

- - - Updated - - -

http://www.hamdardi.net/thread-10711.html

خانم کمر فرشته مهربان در اینجا پست گذاشته است و همین مساله را به ایشان تذکر داده است که مشکل ایشان طلای عروسی نیست. می توانید پست فرشته مهربان را مطالعه کنید. من ایشان را تشویق کردم به جای احساس مداری و زوم کردن روی مساله طلا ، تمام جوانب را با هم بسنجند و تمصمیم ایشان هر چه هست از روی عقل و اراده باشد به طوری که پای عواقب آن بایستند. یعنی اگر می خواهند به نامزدی ادامه دهند باید بپذیرند که همسرشان همین است و نباید از طلای ارزان قیمت یا اینکه همسرشان پس اندازش را خرج نمی کند و... ناراحت شود.
کلا باید تصمیم بگیرد جدای از دوست داشتن ، آیا آنها با هم کفویت دارند ( که فرشته مهربان هم گفت ) و مهمتر اینکه آیا توان تحمل این نوع سختی را دارند یا نه ؟
اینجا هیچ کس به کسی نمی گوید طلاق بگیر یا ازدواج کن . بارها گفته شده هر کس خودش باید تصمیم بگیرد.

- - - Updated - - -

به نظر من زندگی مشترک عرصه مقاومت ، جنگ و ایستادگی و امثالهم نیست که بگویی به خاطر خانواده ام یا به خاطر آبرویم یا به خاطر .... . زندگی مشترک برای همراهی دو نفر است و اگر کسی تصمیم می گیرد وارد یک زندگی مشترک با خصوصیاتی خاص خودش شود و یا به آن ادامه دهد ، وارد یک میدان مبارزه نمی شود که بخواهد مقاومت کند. او وارد یک زندگی تازه می شود که می تواند و قبول کرده خودش را با شرایط آن سازگار کند و آرامش را در آن برقرار کند.
چنین کسی به فکر مقابله با مادرشوهر و شوهر نیست. هر دوی زن و شوهر به جای مقابله با هم خودشان را سازگار می کنند و کمترین اصطکاک را به وجود می آورند. زندگی ای که بخواهد اسم مقاومت و مقابله روی آن بیاید ، بدان که زندگی مشترک نیست و فقط یک هم خانگی است.
به شما هم دوست عزیز می گویم اگر به هوای مقابله و مقاومت و از این حرف ها و نه برای دوستی و سازگاری و رشد کردن پا به زندگی مشترک گذاشتی بزرگترین اشتباه زندگی ات را کرده ای.

- - - Updated - - -

و این کار آمادگی فکری و جسمی و مهارت لازم دارد.