موضوع: خانواده شوهرم اصلن من رو قبول ندارن چون من تهرانی هستم خواهش میکنم بهم کمک کنید

خوب شما میگید همینطوری برم طعنه هم بزنن من ساکت باشم نه زنگ میزنن نه پیامی چه طوری ناراحت نشم وقتی باهم پچ پچ میکنن باهام صمیمی نیستن

شما به جای دلخوری و خشم باید بنیشینی و رفتارهای این چند سال خودت و خانواده همسرت را مرور کنی و نکات مهم را یادداشت کنی. مثلا آن روز من این کار را کردم آنها کمی بهتر شدند. یا آنروز که فلان شرایط بود کمی رضایت خودم بیشتر بود. حتی نباید از کوچترین چیزها چشم پوشی کنی. منظورم این است که باید قلق آنها را به دست بیاوری. این کار مستلزم چشم پوشی از دلخوری و فکر ناراحت کننده است. باید فکرت کاملا آزاد و منطقی باشد تا بتوانی تحلیل کنی.
یک نکته هم اینکه باید کمی بخشش و گذشت داشته باشی. هیچ کس بی عیب نیست.
شما گفتی زبان آذری را فقط در حد فهمیدن بلد هستی. خوب اگر این زبان را یاد بگیری و با آن صحبت کنی پیشرفت زیادی می کنی. اگر یاد بگیری مثلا غذاهای آنها را درست کنی ، اگر با آنها کمی صمیمی شوی و روی نکات مثبت آنها تاکید کنی و به توانایی هایشان اشاره کنی مطمئن باش روابط تغییر می کند. اصلا یک روز که آنجایی خودت بدون اینکه آنها بگویند با ماشین خانم ها را به گردش ببر. می بینی کلی راه وجود دارد.

عزيز من خب همه مااينطوري هستيم.
خونه پدر شوهرتم به خاطر شوهرت برو و بهش بگو به خاطر تو دارم ميرم و الا اونجا خيلي اذيت ميشم. هر چي هم گفتن واسه خودشون گفتن. بزار بگن.
خدايي من موندم باور ميكني خانواده من اصلا اهل متلك و تيكه نيستن ولي ميرم اونجا كلي بايد بشنوم؟
خونشون برو ولي در حد اينكه رفع مسئوليت شده و باشه و حالت قهر نباشه.
توقع داري اونا بهت زنگ بزنن؟‌از كي تا حالا مادر شوهر زنگ ميزنه عروس و حالشو ميگيره .به پسرشون زنگ ميزنن ولي به عروس نه.
زندگيتو بكن. با شوهرت خوش باش به فكر بچه باش.
عشق كن.
تو خونه خودت جو شادي رو درست كن
ببين چقدر زندگيت زيبا ميشه

عزیزم یک نکته ای را یادم رفت بگویم. در شهرستان ها روابط خانوادگی از زمین تا آسمان با تهران فرق می کند. اگر یک دختر تهرانی می تواند روابطش را با خانواده همسر به صورت انتخابی درآورد در شهرستان این گونه نیست. در شهرستان عروس خانواده حق ندارد خیلی حرف ها را بزند حتی اگر حق داشته باشد. یک مثال واقعی برایت می زنم. من در یک وبلاگ کاملا مذهبی که تبلیغ چادر است رفته بودم. آن هم تبلیغ سفت و سخت چادر سر کردن. یک خانمی گفته بود خانواده شوهرش مذهبی نیستند و معذب است که به خانه آنها برود و ده روز بماند چون آنها رعایت مسایل مذهبی و محرم و نامحرم را نمی کنند. خوب من گفتم این خانم می تواند ده روز در این خانه نماند. مثلا کمتر بماند یا شوهرش به تنهایی برود یا اینکه برای خانم جای جداگانه و راحت تری مثل یک هتل را در نظر بگیرد. صاحب وبلاگ یک خانم مذهبی بسیار سفت و سخت است از آنهایی که می گویند نباید حتی در جمع فامیل یا موقع ورزش خانم چادرش را بردارد. اما نظرش برایم جالب بود . می گفت نه این کار درست نیست . این کار اعلان جنگ است به خانواده همسر است و نباید چنین شود و... . حتی معتقد بود خانم نباید هیچ صحبتی در این مورد بکند و باید به جای چادر خانگی چادر مشکی بیرون را سرش کند!! چرا ؟ چون این خانم که مدیر وبلاگ است در تهران زندگی نمی کند و در شهرستانی بزرگ شده است که روابط خانوادگی به خصوص برای عروس بسیار متفاوت از تهران است . و حتی معتقد بود که بردن همسر محجبه به میان یک جمع خانوادگی که رعایت نمی کنند ، اگر خانواده همسر باشند اشکالی ندارد و با یک تعویض رنگ چادر مشکل حل می شود.

و خانم حتی نباید با ملایمت و با احترام درخواستی از برادران شوهرش بکند.
خلاصه برایش حرف های من خیلی عجیب بود در حالی برای من تهرانی این اصلا عجیب نیست و حتی عادی هم هست. من خودم مذهبی نیستم اما می دانم برای مذهبی ها چه قدر حجاب و محرم و نامحرم مهم است از هر چیزی مهمتر است. برای همین این مثال را برایت زدم که کاملا ملموس باشد.
یک مثال دیگر برایت می زنم. برای دختر تهرانی حتی خانواده های مذهبی شغل پسر مهم است. یعنی می خواهند بدانند که داماد آنها دقیقا چه کاره است و دختر قرار است چه زندگی ای داشته باشد. اما همین خانم که گفتم برای برادر بیست و دو ساله اش که مهلت مجردی اش به اتمام رسیده بود به خواستگاری رفته اند و گفته اند که پسر ما اهل کار است و از کار عاری ندارد و به هر حال هر شغلی باشد می رود. و وصلت سر گرفته بود و عروس و داماد خوشحال بودند. در حالی که اگر در تهران بود بعید بود با چنین شرایطی وصلتی سربگیرد. حداقل این بود که از داماد می خواستند بگوید دقیقا چه کاری می خواهد بکند و تنها کاری بودن او مهم نبود.

طرز تلقی از خانواده به خصوص رابطه عروس و خانواده همسر در شهرستان با تهران بسیار متفاوت است و خیلی کارها که برای دختر تهرانی عادی است برای خانواده شهرستانی حتی اختلاف انگیز است.
برای همین گفتم که باید بتوانی فکرت را از احساسات آزاد کنی تا بتوانی دقیق تحلیل کنی. تا بتوانی فرهنگ آنها را و تفاوت های فرهنگی را به درستی دریابی و تحلیل کنی. من بنا به تجربه می دانم به احتمال زیاد نه شما و نه خانواده همسرتان نمی خواهید اختلاف باشد اما به خاطر تفاوت های فرهنگی و تفاوت محیط زندگی که توضیح دادم سدی بین شما است و شما بهتر از آنها می توانی این سد را بشکنی.