موضوع: چیکار کنم از عصبانیتم کاسته بشه...(نیازمند راهنمایی شدید)

سلام جناب بی وفا!
کنترل خشم و عصبانیت ربطی به ژنتیک نداره!نیاز به کسب مهارت داره
شما در یه لحظه هیجانات و احساساتتون اوج میگیره و رفتارتون هیجان محور و احساس محور میشه و نتیجه اش میشه یه عکس العمل و رفتار اشتباه و به دنبالش پشیمونی!
برای اولین قدم باید تمرین صبر کنید و تاخیر واکنش داشته باشید
لینک زیر را مطالعه کنید:

چگونه میتوانم فردی صبور باشم

برای هر اتفاقی که ممکنه عصبانیتون کنه یه بازه ی زمانی در نظر بگیرید,مثلا 10 دقیقه و تو اون بازه محیط رو ترک کنید و با طرف مقابل صحبت نکنید و... یعنی به طور کلی تو اون بازه ی زمانی هیــــــچ عکس العملی نشون ندید و موکول کنید به بعد از پایان مثلا ده دقیقه
اون لینکی که براتون گذاشتم میتونه در این جهت بهتون کمک کنه

ترانه جان یعنی شما میگی عصبانی شدن و از کوره در رفتن ربطی به شرایط جسمی نداره؟
اما من میگم داره
پس چرا ما خانومها در یه روزهای خاصی از ماه خیلی حساس و زودرنج و عصبی می شیم و هر چی بهمون بگن زود گریه مون می گیره و ثبات تصمیم گیری در اون ایام به خصوص رو نداریم؟ چون تعادل هورمونی بدنمون چند روزی به هم می ریزه
نمی گم توی اون ایام هیچ کنترلی روی احساسات و اعمالمون نداریم و بی اختیار میشیم اما کنترل احساسات و هیجاناتمون توی اون روزا حقیقتا سخت تره برای من که دقیقا همینطوره و در اطرافیانم هم به وضوح می بینم به طوری که وقتی یک خانم به یک مسئله over reaction نشون میده همه ازش می پرسن آیا نزدیک اون ایام هستی
پس وضعیت هورمونی و جسمی بدن ما روی اخلاق و رفتار ما تاثیر گذاره
نمی دونم تا چه حد توصیه من رو جدی گرفتید جناب بی وفا ولی برادر من هم از زمانی که یادم میاد با این موضوع درگیر بوده و من همیشه فکر می کردم که اون صبور نیست و خویشتنداری بلد نیست اما یه مدت که رفت دکتر و قرص خورد خیلی آرومتر و بهتر شده بود البته میگفت داروها تا یه حدی شلش می کنه برا همین ادامه نداد من ازش خواستم بره دکتر و بازم پیگیری کنه و از دکتر بخواد داروهای دیگه ای براش تجویز کنه اما اون نکرد و الان خودش خیلی سعی میکنه خودشو به خاطر بچه و همسرش کنترل کنه ولی همیشه در فشاره برا همین بهتون توصیه میکنم بدنتون رو هم یه چکاپ بکنید و اگر لازمه به درمان دارویی فکر کنید و این رو بد ندونید بدن شما ممکنه از تعادلش خارج شده باشه و این فشارو روی قلب و مغز و اعصاب خودتون بیشتر از بقیه میاره و باید تعدیل بشه
در کنارش حتما باید راهکارهای کنترل خشم و عصبانیت که دوستان ارائه میدن رو پیگیری کنین چون هر دو روش با هم باید باشه تا جواب بگیرید در هر حال هر قدر هم روی ما فشار باشه ما در برابر خداوند مسئول اعمالمون هستیم اگه دل کسی رو بشکنید که خودتون می دونید عواقبشو
یاد این داستان افتادم
پسر بچه‌ای بود كه اخلاق خوبی نداشت. پدرش جعبه‌ای میخ به او داد و گفت هربار كه عصبانی می‌شوی باید یك میخ به دیوار بكوبی.
روز اول، پسر بچه 37 میخ به دیوار كوبید. طی چند هفته بعد، همان طور كه یاد می‌گرفت چگونه عصبانیتش را كنترل كند، تعداد میخهای كوبیده شده به دیوار كمتر می‌شد. او فهمید كه كنترل عصبانیتش آسان‌تر از كوبیدن میخها بر دیوار است ...بالاخره روزی رسید كه پسر بچه دیگر عصبانی نمی‌شد. او این مسئله را به پدرش گفت و پدر نیز پیشنهاد داد هر بار كه می تواند عصبانیتش را كنترل كند، یكی از میخها را از دیوار در آورد.روزها گذشت و پسر بچه بالاخره توانست به پدرش بگوید كه تمام میخها را از دیوار بیرون آورده است. پدر دست پسر بچه را گرفت و به كنار دیوار برد و گفت :
پسرم ! تو كار خوبی انجام دادی و توانستی بر خشم پیروز شوی . اما به سوراخهای دیوار نگاه كن. دیوار دیگر مثل گذشته‌اش نمی‌شود.وقتی تو در هنگام عصبانیت حرفهایی می‌زنی ، آن حرفها هم چنین آثاری به جای می‌گذارند. تو می‌توانی چاقویی در دل انسانی فرو كنی و آن را بیرون آوری. اما هزاران بار عذر خواهی هم فایده ندارد؛ آن زخم سر جایش است. زخم زبان هم به اندازه زخم چاقو دردناك است.

شما توی یکی از پست هاتون خواسته بودید هر کس تجربه مشابهی داره شمارو راهنمایی کنه برای همین مثالی که به چشم دیدم زدم چه داستانی دارم برای شما بگم؟
برخوردتون واقعا بی ادبانه ست
این عوامل خارجی همیشه هستن و نمیشه اونارو نابود کرد نمیشه قول داد همه کارها درست و سر وقت انجام بشه کسی پشت چراغ بوق نزنه اینترنت همیشه به موقع وصل شه منشی نخنده
همیشه دلیلی برای خشمگین شدن میشه پیدا کرد باید مشکل رو از درون حل کنید
موفق باشید

سلیمان باش و دستور بده. به خشمت بگو : برو اونطرف وایسا. برو و بر سر تكبرم خالی شو. به قهرت بگو: شما بفرمایید و بین من و جناب دروغ قهر برقرار كنید. به دیو درونت قاطعانه بگو: نـــــــــه ، من غلام ِ تو نیستم. تو غلام منی. مانند سلیمان مُـلك وجودت را فرمانروایی كن. الهی قمشه ای

سلام بی وفا
درکت میکنم شدید
له عزیزم موضوع میشه گفت 70-80%ارثیه
تو اون حالت جوش زدن ممکنه کاری از شما سر به زنه یا چیزی بگین که بعدها پشیمون بشین

- - - Updated - - -

یه راه چاره است که شاید بخندی ولی یکی از عزیزان بنده که جهت حل مشکل عصبانیتشون به مشاوره مراجعه کرده بودن این راه رو پیش پاشون گذاشته بودن
در اون لحظه که عصبانی هستی یک نایلون فریزر بردار و چند بار نفستو توش خالی کن

- - - Updated - - -

عصبانیت و اعمالی که به دنبال آن انجام میدیم به علت عملکرد تعدادی از ماهیچه های چند نقطه از بدن می باشد بعد از چندبار که نفستو خالی کردی آروم میشی به امید خدا
البته این عمل کاملا پایه و اساس علمی داره که بنده نمیتونم کامل بیان کنم

سلام.
میدونم در جواب منم میگی "شما من رو درک نمیکنی ها...."
ولی اشکال نداره. من نظرم رو میگم.
اولا که به عنوان یه خانوم متأهل میخوام بهت هشدار بدم. چون یه آدم به قول شما "جوشی" در آینده 100% از این مدل برخوردها با خانومش هم داره !!! و اونوقته که واویلاست....چون ایشون نه مادرته نه خواهرته نه دوست صمیمیته که اینقدری رو شما شناخت داشته باشه که بخواد کنار بیاد.
پس اگه نمیخوای این مشکل رو حل کنی، منتظر روزهای پر تنش با خانومت باش.
حتما میگی خیلی اصرار داری مشکل رو حل کنی....آره داریم میبینیم. ولی چه فایده که راه حل های دوستان رو خونده و نخونده رد میکنی و میگی نه من فقط جوشی ام و شما من رو درک نمیکنید و ....
شما اصرار داری بگی مشکلت ژنتیکیه...باشه قبول کردیم. خب میدونی راه علاجش چیه؟ اینکه ژنتیکت رو عوض کنی... میشه؟؟؟؟

برادر من، بپذیر که این مشکل تا حد زیادی با مهارت حل میشه و خیلی ربطی به ژنتیک نداره.

باید مشکلت رو ریشه یابی کنی...

ببینی چی میشه ؟ چه اتفاقی میفته که تا این حد عصبانی میشی و یهو خون جلو چشمات رو میگیره.

به نظر من ریشه عصبانیت شما (که حتما هم قبول نداری و میدونم مخالفت میکنی) عجول بودن و زود قضاوت کردنه....صبور نیستی....

تمرین کن جلو افکارت رو بگیری که تا یک نفر یه چیزی گفت یا یه کاری کرد که مخالف میل شما بود، سریع در موردش قضاوت نکنی...فکر نکنی دشمنته...فکر نکنی تحویلت نگرفته....فکر نکنی وقت و حرف تو براش بی اهمیت بوده....

شاید اون منشی بیچاره اون روز میگرنش اود کرده، یادش رفته از اول همه چیز رو برات کامل توضیح بده! همین.
اگه نه با شما پدر کشتگی که نداره که بخواد اذیتت کنه از اول نگه چه فرمی میخواد.

تمرین صبر....تمرین صبر....تمرین صبر....

همونقدری که تو قضاوت و نشون دادن عکس العمل به خطاهای اطرافیان عجله داری، تو برطرف کردن این مشکلت هم عجله داری....با دقت مقاله بخون، کارگاه ها رو بخون، به راهکارها عمل کن....زمان میبره. باید تحملش رو داشته باشی.

نوشته اصلی توسط leila afshari

سلام بی وفا
درکت میکنم شدید
له عزیزم موضوع میشه گفت 70-80%ارثیه
تو اون حالت جوش زدن ممکنه کاری از شما سر به زنه یا چیزی بگین که بعدها پشیمون بشین

- - - Updated - - -

یه راه چاره است که شاید بخندی ولی یکی از عزیزان بنده که جهت حل مشکل عصبانیتشون به مشاوره مراجعه کرده بودن این راه رو پیش پاشون گذاشته بودن
در اون لحظه که عصبانی هستی یک نایلون فریزر بردار و چند بار نفستو توش خالی کن

- - - Updated - - -

عصبانیت و اعمالی که به دنبال آن انجام میدیم به علت عملکرد تعدادی از ماهیچه های چند نقطه از بدن می باشد بعد از چندبار که نفستو خالی کردی آروم میشی به امید خدا
البته این عمل کاملا پایه و اساس علمی داره که بنده نمیتونم کامل بیان کنم

لیلای عزیز خیلی متشکرم بله اینو یکی از دوستانم به من گفت بلکه من بیشتر در محل کارم عصبی میشم مخصوصا سر مشکلات کاری و بیشتر هم در اداره جات ها کم پیش میاد تو خونه سر مادر پدرم عصبی شم من مشکلاتم بیشتر در بیرونه ولی امیدوارم عملی بشه این موضوع

خیلی خیلی تشکر می کنم ازت 1 دنیا سپاس

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط گل آرا

سلام.
میدونم در جواب منم میگی "شما من رو درک نمیکنی ها...."
ولی اشکال نداره. من نظرم رو میگم.
اولا که به عنوان یه خانوم متأهل میخوام بهت هشدار بدم. چون یه آدم به قول شما "جوشی" در آینده 100% از این مدل برخوردها با خانومش هم داره !!! و اونوقته که واویلاست....چون ایشون نه مادرته نه خواهرته نه دوست صمیمیته که اینقدری رو شما شناخت داشته باشه که بخواد کنار بیاد.
پس اگه نمیخوای این مشکل رو حل کنی، منتظر روزهای پر تنش با خانومت باش.
حتما میگی خیلی اصرار داری مشکل رو حل کنی....آره داریم میبینیم. ولی چه فایده که راه حل های دوستان رو خونده و نخونده رد میکنی و میگی نه من فقط جوشی ام و شما من رو درک نمیکنید و ....
شما اصرار داری بگی مشکلت ژنتیکیه...باشه قبول کردیم. خب میدونی راه علاجش چیه؟ اینکه ژنتیکت رو عوض کنی... میشه؟؟؟؟

برادر من، بپذیر که این مشکل تا حد زیادی با مهارت حل میشه و خیلی ربطی به ژنتیک نداره.

باید مشکلت رو ریشه یابی کنی...

ببینی چی میشه ؟ چه اتفاقی میفته که تا این حد عصبانی میشی و یهو خون جلو چشمات رو میگیره.

به نظر من ریشه عصبانیت شما (که حتما هم قبول نداری و میدونم مخالفت میکنی) عجول بودن و زود قضاوت کردنه....صبور نیستی....

تمرین کن جلو افکارت رو بگیری که تا یک نفر یه چیزی گفت یا یه کاری کرد که مخالف میل شما بود، سریع در موردش قضاوت نکنی...فکر نکنی دشمنته...فکر نکنی تحویلت نگرفته....فکر نکنی وقت و حرف تو براش بی اهمیت بوده....

شاید اون منشی بیچاره اون روز میگرنش اود کرده، یادش رفته از اول همه چیز رو برات کامل توضیح بده! همین.
اگه نه با شما پدر کشتگی که نداره که بخواد اذیتت کنه از اول نگه چه فرمی میخواد.

تمرین صبر....تمرین صبر....تمرین صبر....

همونقدری که تو قضاوت و نشون دادن عکس العمل به خطاهای اطرافیان عجله داری، تو برطرف کردن این مشکلت هم عجله داری....با دقت مقاله بخون، کارگاه ها رو بخون، به راهکارها عمل کن....زمان میبره. باید تحملش رو داشته باشی.

درود و سپاس از گل ارا اول یکم گله دارم ازت چرا منو می خوای بزنی یعنی اینقدر اعصاب خورد کن شدم من؟

اخه عزیزم خواهر من من اومدم مشکلمو حل کنم دیگه بیکارم نیستم که بیام اینجا هم وقت خودمو هدر بدم هم وقت شما ها رو ولی اون خانوم میاد میگه میخ بزن به چوب داره برای من حکایت تعریف می کنه

برای من تو زندگیم وقت خیلی ارزش داره حتی 1 دقیقه

هر گونه بی وقتی یا سوء استفاده از وقت من منو عصبی میکنه منظورم اون خانوم نیستا عوامل خاررجی هستش مثل اداره جات ها و .....

تو شرکتم همه چی سر جاشه نظم حرف اولو می زنه همه هدفمند و قانون مندن مجبورن که باشن تو شرکتم خشک نیستم سر کار مقرراتی ام برای ارباب رجوع ها احترام قائل هستم

ریشه عصبانیت من تا حدودی درست گفتی اره عجول هستم انتقاد پذیر نیستم اونم یه دختر ازم انتقاد کنه مغرورم می دونم خودمم قبول دارم ولی نمی تونم بلد نیستم ترکش کنم شما الان میگی نمی خوای ولی اینجوری نیست دوست دارم یاد بگیرم ازتون ولی راهکار های شما برای منی که اینجوریم صدق نمی کنه مثلا من بیام با طرف دارم جدی حرف میزنم وسطش بخندک بعد اون طرف سوء استفاده کنه چی؟

در مورد قضاوت چی بگم شما تا الان یا کارت گیر نکرده بیرون یا اینکه اینقدر ببخشید اسوده خاطر هستید که اگر طرف بهتون بگه برید فردا بیایید میرید فردا مییاید ولی من نه من تا کارمو انجام ندم از اون جا تکون نمی خورم می دونم این اشتباه

بازم ممنون متشکرم

نوشته اصلی توسط leila afshari

راستی بی وفا:
انقد هم به خودت تلقین نکن که زودی عصب میشی
درسته که این مشکلو داری و آفرین که قبولش داری و انکار نمیکنیش ولی با تلقین بدونه اینکه خودت متوجه بشی مشکلت بیشتر میشه و سریعتر عصبی میشیتو شرکتت وقتی یه مشکل پیش میاد به جای عصبانی شدن دنبال این باش که مشکل از کجاست که حلش ک​نی-

پس یادت نره :
دیگه مدام نگو من عصبی میشم
بگو من آرومم و دلیلی واسه عصبانیتم نیست
و انقد محکم هستم که این مسایل پیش پا افتاده نمیتونه رو من تاثیربذاره
مشکلی نیست که آسان نشود,مرد میخواهد که هراسان نشود

مرسی لیلای عزیز مرسی ازت که واقعا درکم می کنی دیگران که چی بگم

چشم تشکر


دوستان وضعییت عروسیم که دیگه داره تموم میشه به نظرتون در مورد این عصبی بودنم به خانومم بگم یا نه؟؟

خیلی منطقی هستش و اروم برخورد می کنه با موضوعات نه اینکه بی اهمیت باشه نه ارومم می کنه در میون بزارم یا نه؟