شیدا جان ممنونم ازتنوشته اصلی توسط شیدا.
ریحانه جان،
روشی که گفتی انجام می دی و ترانه جان هم توصیه کرده، به نظر من خیلی درست نمی آد.
همه ما از حالت صورت و نگاه کسی که داریم باهاش صحبت می کنیم و حتی نوع سکوتش
( منظورم زمانی هست که مستقیم به صورتت نگاه نمی کنه و داره کاری می کنه و حرف هم می زنه )
متوجه می شیم که مخاطبمون داره گوش می کنه یا نه.
این که مادر شما صحبت کنه و شما گوش نکنی یه آزردگی دیگه به ناراحتیهاش اضافه می شه و شاید از سر اجبار که
کسی را نداره یا ... گاهی حرف بزنه اما این هم می شه براش یک دلخوری و حتی خشم که کسی توی خونه اش بهش توجهی نداره.
چون گفتی دیگه حرف نزنیم، منم دکترا می گیرم و دیگه صحبت نمی کنم
ولی واقعا هیچکس نمیتونه شرایط من رو درک کنه، حق هم دارید. چون من شرایط رو توضیح ندادم! و نمیخوام بدم...
برا همین میگم وقت و انرژیتون رو بذارید رو تاپیک دوستان دیگه. به کمک شما نیاز دارن
امیدوارم منو ببخشید و ازم ناراحت نشید
خیلی ممنونم که برام وقت میذارید
علاقه مندی ها (Bookmarks)