موضوع: تصور می کنم پدرم به خواهرم نظر داره!

عزیزم اگه به سوالات پاسخ بدین مطمئنا راهنمایی های دقیقتری می گیرین
اما فعلا اگه اینقدر اضطراب دارین به خواهرتون بگید ضمن اینکه اگه میتونن در اتاقو قفل کنن قبل خواب حتما 4 قل و آیت الکرسی بخونن و از خدا بخوان ازشون محافظت کنه
آیت الکرسی یه دژ محافظه من وقتی از خونه خارج میشم میخونم و از خدا میخوام مشکلی برام پیش نیاد همیشه شکر خدا منو حفظ میکنه و حتی تو تاکسی تنم به تنه نامحرم نمیخوره
ان شاالله حفظش میکنه تا زمانی که مشکل ریشه یابی و حل بشه به یاری خدا

با تشکر از همه کسانی که برام وقت گذاشتند
من دنبال راه کاری می گردم که به مادرم بگم چون من که کاری از دستم بر نمی یاد پس خواهشم اینه در ااون جهت من رو راهنمایی کنید که مادرم باید چه برخورد و واکنشی داشته باشه ؟
پاسخ به سوالات مدیر همدردی:
الف) سن پدر ، مادر و خواهرتان
پدر:تقریبا 60 مادر:48 خواهر:21
ب) نحوه پوشش پدر، مادر و خواهرتان
نمی فهمم منظورتون چیه اما معمولی لباس می پوشند مثل بقیه
ج) فرهنگی ارتباطی و عاطفی خانواده اتان
منظورتون رو نفهمیدم
د) وضعیت فیزیکی ساختمان و محل خواب اعضاء خانواده اتان
یه خونه دو خواب که الان خواهر و مادرم توی یک ااتاق می خوابند
هـ) وضعیت مذهبی و فرهنگی خانواده اتان و مسائلی مثل شغل، تحصیلات، و نگرش ها
غیر مذهبی،تحصیلات پدر ومادرم هر دو دیپلم همانطور که اول گفتم خانواده ای از سطح پایین جامعه، پدرم در یکی از مشاغل ساختمانی کار می کند
ز) مشکلات احتمالی روانشناختی اعضاء خانواده مثل وسواس، خشم، نمایشگری، درگیری، و رعایت مرزهای مختلف
مادرم عصبیه که البته حق هم داره اونقدر توی این زندگی عذاب کشیده که اینطور شده ،پدرم همیشه در مسائل جنسی مشکل داشت،یادم می یاد که در گذشته زمانی که من بچه بودم رفته بود قضایای مسائل جنسی با مادرم رو برای دوستاش تعریف کرده بود و به گوش مادرم رسیده بود یا شاید خود ارضایی هم داشت، شاید الان بگین که این مشکلات همه به هم ربط داره و مادرت با ید بیشتر در مسائل جنیسی به خودش برسه و مایه بذاره اما اینو در نظر بگیرین که مادر من هم سنی ازش گذشته چرا نباید یه زندگی آروم داشته باشه. دیگه اعصابی براش نمونده تو این همه بدبختی .البته من از رابطه جنسی پدر و مادرم اطلاع زیادی ندارم اما فکر نمی کنم رابطه چندانی باهم داشته باشند .
ح) قدرت در خانواده چگونه تقسیم شده است و وزن اثر گذاری مادر ، پدر، خواهر و شما چقدر هست؟
در ظاهر بیشتر مادرم قدرت در دستشه اما شاید واقعا اینطور نباشه توی خونه ما همه از همه چیز هم خبر داشتند و اینطور نبود که مثلا بچه از مشکلات پدر و مادرش خبر نداشته باشه ما همیشه در گیر بودیم در همه قضایا و متاسفانه خو د من این مسائل واقعا منو از پا در اورد طوری که الان فوق العاده استرسی هستم و اعتماد به نفسم رو به کل از دست دادم اما اینم بگم که تحصیلات بالا دارم و ازدواج فوق العاده موفقی داشتم
ط) سوابق سوء احتمالی پدرتان مثل درگیری شغلی، بیکاری، اعتیاد، ارتباط با جنس مخالف، یا .... آیا وجود داشته است یا نه ؟
پدر من آدم آروم و تقریبا بی عرضه ایه ،اگه براش فراهم می شد که با جنس مخالف ارتباط داشته باشه قطعا اینکارو می کرد اما چون عرضه اینکارو نداره دست به این کار کثیف زده وای خدای من اسمشم که می یاد حالم بد میشه.حتما مدت ها هم بهش فکر می کرده و خیال پردازی های کثیف داشته واییییییییییییییییییییییی یییی خدا.....................اعتیاد نداشته

ی) آیا به غیر از مادرتان این موضوع بین دیگران هم منتشر شده است یا نه؟
خیر فعلا فقط من و مادرم و خواهرم می دانیم

ک) واکنش مادرتان، خواهرتان به این موضوع چگونه بوده است؟
مادرم همانطور که گفتم با پدرم صراحتا صحبت کرده و گفته چطور می تواند چنین کاری کند همانطور هم که گفتم پدرم فقط سکوت کرده هیچ واکنشی نشان ندااده ، انکار هم نکرده،مادر و خواهرم با پدرم حدود یه هفته است که قهرند و صحبت نمی کنند خواهرم بسیار ناراحت و غمگین است تنها دعا و آرزویم اینه که یه آدم خوب مثل شوهر خودم پیدا بشه و خواهرم هم ازدواج کنه تا از این همه مصیبت و غم بی پایان اون خونه لعنتی خلاص شه، تنها آرزوم همینه برای خواهرم خیلی ناراحتم چون خودم غم و غصه فراوونی رو تو خونه پدرم تحمل کردم دلم می خواد خواهرم بتونه طعم یه زندگی آروم و معمولی رو بچشه از مادرم که دیگه گذشت راهیی نداره باید اونقدر تحمل کنه تا عمرش تموم شه.
ل) پس از فاش شدن مسئله پدرتان چه تغییری در رفتار ، گفتار و حضورش در خانواده ، ایجاد شده است؟
هیچی،کوچترین تغییری نکرده بقیه باهاش حرف نمی زنند اونم حرف نمی زنه فقط همین اونقدر که پوست کلفت و بی عاره

م) شما آیا قبلا سابقه حل مشکلات خانواده را داشته اید؟ آیا خانواده به حرفهای شما بهاء می دهد؟ آیا اگر شما بخواهید می توانید این مسئله را در خانواده آنطور که صحیح هست پیش ببرید؟
من اونقدر از بچگی وقتی که همه هم سن و سالام مشغول بازی های کودکانه بودن غرق در مشکلات بی پایان خانواده ام بودم که دیگه خسته ام دیگه حالم به هم می خوره دلم فقط به حال شوهرم می سوزه که می تونست با کسی ازدواج کنه که بدون این مشکلات یه زندگی معمولی داشته باشه ، اخه خدایا یه زندگی معمولی مگه آرزوی بزرگیه که یه عمر ازت خواستم و نشنیدی ؟نمی دونم منظورتون از دخالت من چیه؟شاید به مادرم بتونم حرف بزنم اما اصلا دلم نمی خواد در این رابطه با پدرم حرف بزنم.اصلا دیگه دلم نمی خواد ببینمش به خدا اگه با یه زن فاسد رابطه داشت اینقدر ناراحت نمی شدم می گفتم به جهنم اما نمی تونین درک کنینن که چه احساسی دارم حق من این نبود و نیست.من لیاقت یه زندگی با آرامش رو دارم من لیاقت خندیدن و خوشحال بودنو دارم خواهر و مادرم هم دارند.شاید پدرم هم داره.من میخوام یه آدم معمولی باشم همین.می خوام برای شوهرم یه زن معمولی باشم همین.درسته که من تو خانواده شانس نداشتم اما خدا رو شکر ازدواج موفقی کردم و شوهرم بسیار دوستم دااره.ببخشید زیاد نوشتم خواهشا بگین مادرم باید چه کنه؟آیا با پدرم حرف بزنه در این مورد؟یا سکوت کنه؟

میتونین با اورژانس احتماعی بهزیستی هم تماس بگیرید ببینید چطور میتونن بهتون کمک کنن. اگر قضیه ادامه پیدا کرد میتونین قضیه رو با یک وکیل در میون بذارین و وکیلتون تبعات قانونی رو با پدر مطرح کنه، در هر صورت خواهر شما هیچ تقصیری در این قضیه نداره. اگر براتون از نظر مالی ممکنه ، پدر رو از زندگی مادر و خواهر حذف کنین.

متخصصان عزیز عاجزانه تقاضای کمک دارم

مدیر همدردی از توجه شما بی نهایت سپاسگزارم
همانطور که ذکر کردم خانواده من توان پرداخت ویزیت های سنگین روانشناس را ندارند و مطمئنا پدرم این مساله یعنی مراجعه به روانپزشک و روانشناس را نخواهد پذیرفت و زیر بار نخواهد رفت، نخستین بار که این مطلب رو شنیدم از مادرم خواستم که پیش مشاور بره اما مادرم مخالفت کرد و گفت روی گفتن و باز گو کردن این مسئله رو نزد کسی نداره ، آیا مشاوری هست که در این مورد مناسب باشد و ویزیت رایگان انجام دهد؟من فکر کردم شاید بد نباشه مادرم نامه ای به پدرم بنویسه نمی دونم اینکار می تونه مفید باشه یا نه؟من وحشت بی اندازه ای از مسائل و مشکلات روحی دارم و فکر می کنم که هرگز رفع نخواهند شد یا حداقل به این آسونی رفع نمی شوند.این رو هم می دونم همونقدر که مشاور می تونه مفید و کارگشا باشه همونقدر هم می تونه با راهنمایی مخرب زندگی رو نابود کنه پس برام مهمه که بدونم پیش چه مشاوری می تونم برم؟مشاور هایی که در مراکز بهداشت مشاوره می دهند چطور هستند؟آیا برای اینکار مناسب هستند یا شما شخص یا مکان خاصی را پیشنهاد می کنید؟پس ابتدا لازمه که من مادرم رو راضی کنم که به تنهایی نزد مشاور بره شاید بهتر باشه خودم هم همراهیش کنم درسته؟

- - - Updated - - -

در ضمن می خوام بدونم آیا مادرم باید باز در رابطه با این موضوع با پدرم صحبت کنه یا اصلا به روی خودش نیاره؟