موضوع: دوستی و علاقه به دختری که نامزد دارد

الان ایام امتحاناته و اصلا نمیتونم به دوری ایشون فک کنم اگه هم کات کنم میخوام به امید جدا شدن ایشون زندگی کنم چون زندگی در غیر این صورت واقعا واسم ممکن نیست
از ایشون خواستم که ارتباطو به چند تا اس در روز محدود کنیم ولی این چندتا هم جوری باشه که من حضور ایشونو تو زندگیم حس کنم و به علاقشون مطمئن بشم که ایشونم از من خواستن مشکلمونو اینجا بگیم
وقتی یه جدایی کوچیک واسه من اینقد سخته آخه چه جوری میتونم کات کاملو تحمل کنم؟؟؟؟

متاسفانه حرف خودت رو میزنی ................شما برای تایید حرفاتون به سایت مراجعه کردید وگرنه خب معلومه پایان دادن به رابطه ای سخت و جان فرست:

http://www.hamdardi.net/thread-18906.html

http://www.hamdardi.net/thread-7257.html

برادر من کات کردن یه رابطه اینجوری که شما میگین جانفرسا نیست.خیلی از افرادی که اینجا هستن تجربه ی قطع روابطی رو دارن.همه زنده هستنو سالم.شما به خاطر سخت بودنش و البته خودخواهی خودتون یه رابطه ی اشتباهو کشدار میکنین که به نظر من به خاطر هر ثانیه ایش باید تاوان بدین.حتی محدودکردن ارتباطم مفید نیست.تنها درمان این مسئله قطع یکباره س.ما همه اینو میگیم و قطعا شما هم گوش نمیدی و دوباره توجیه میکنی

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط altin93

آخه من که باعث بهم خوردن نامزدیش نبودم و نیستم

از دختر حداکثر 20 ساله ای که در شرف نامزدی و ازدواجه و مکررا ابراز علاقه ی کسی دیگه رو میبینه انتظاری جز این میره که به نامزدش نتونه دل ببنده؟؟؟شما به طور صد درصد باعث دوریشون میشین

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط altin93

من ایشونو واسه ازدواج میخوام و حالا ایشونم که قصد دارن نامزدیشونو بهم بزنن چه مشکلی مگه پیش میاد؟؟؟؟

هیچی!!!!!!!!!!!!!!
شما شرایط ازدواج دارین؟

منظورتون از نامزدی عقده؟

یه کسی رو میشناختم البته خانم بود با یه اقای متاهل دوست شد در تمام طول رابطه شون ادعا میکرد قصدش فقط کمک کردن به اون اقاست و اینکه بتونه اون رو به زندگیش با همسرش برگردونه البته اون اقا مرد خوبی نبود میدونی اخر داستانشون چی شد اون اقا زندگی این خانم رو خراب کرد که هیچ خودش هم از همسرش جدا شد اون مرد بد نه به همسرش رسید نه به این خانم.....
میگی اوایل بهش کمک میکردم به نامزدش علاقه مند بشه به نظرت کمکت درست بوده شاید در اون موقع تو ذهنت فکر میکردی داری کمکش میکنی ولی واقعیت اینه تو ضمیر ناخوداگاهت داشتی خودت رو تو دل اون جا میکردی و بهش ثابت میکردی که تو به فکرشی و از نامزدش بهتری البته بدون اینکه خودت متوجه بشی.اگه اون خانم واقعا از نامزدش بدش میومد میتونست جلوی خانوادش مقاومت کنه شاید بهتر بگیم نسبت به نامزدش حس خاصی نداشته. واقعیت اینه دخترها از به مردهایی وابسته میشن که بهشون کمک میکنن.
چند تا سوال دارم.شما تازه 20 سالته به نظرت موقعیت ازدواج داری؟
خانوادت اجازه میدن تو این سن کم ازدواج کنی؟
کار مناسبی داری یا سربازی رفتی؟
این شجاعت رو تو خودت میبینی که بتونی از دنیای مجردی جوانی دست بکشی؟
اگه خودت روزی دختر دار بشی و دخترت به خاطر یه پسر 20 ساله تو وضعیت الان تو نامزدیش رو بهم بزنه اجازه میدی که با اون پسر ازدواج کنه؟