موضوع: پسر می خواستم ولی بچم دختره .

مهتاب جان سلام

من هم دچار شوکی مشابه شدم هر چند فکر میکردم خیلی قویتر از این حرفا باشم ولی نبودم

اینا نوشته های من در اون زمان هست

نوشته اصلی توسط فکور

سلام بر همه دوستان

اومدم خبر بدم که تقریبا حالم تا حد 90 درصد خوب شده و به تبع حالم اخلاقم هم بهتر شده دیگه کمتر عصبی و بی حوصله میشم

چند وقت پیش فهمیدم بچه ام پسره یعنی در واقع دومین بچه هم پسر شد.

راستش در زمانی که فکر میکردم دختره خیلی نقشه ها داشتم با اون دختر ارتباط برقرار کرده بودم با همدیگه دوست شده بودیم خیلی شوکه شدم

تقریبا یک هفته افسرده شده بودم همش بغض داشتم با دیدن یه لباس دخترانه یاد اون دختری که تو ذهنم باهاش ارتباط برقرار کرده بودم می افتادم و فورا اشک تو چشمم جمع میشد انقدر تو اون هفته گریه کردم که حد نداشت به نظر همسرم افسردگی من غیر قابل توچیه میومد و ازم میخواست ناشکر نباشم

خودم هم فکر نمیکردم چنین شخصیتی داشته باشم. من همیشه خواستن یه جنسیت خاص رو بی فرهنگی مطلق می دونستم و حالا خودم به جمع اون آدما اضافه شدم.

امیدوارم خدا منو ببخشه اگه ناشکری کردم. واقعا قصد ناشکری نداشتم فقط احساس میکردم یه دختر داشتم و الان دیگه زنده نیست...

برای همه اعضا و خصوصا دوستانی که تو دوره سختی که داشتم به من کمک کردن آرزوی سلامتی و خوشبختی دارم

همه اینا گذشت و الان که حدود 11 هفته گذشته دیگه بهش فکر هم نمیکنم البته همسرم از اول منطقی تر برخورد کرد شاید چون زیاد هم تو فازش نرفته بود ولی من خیلی افسرده بودم حتی با این شوک عید هم برام زیاد جذاب نبود الان به نظرم اون احساسم عجیب میاد و کاملا فراموشش کردم

من هم با دیدن یه لباس دخترونه انگار یکی خنجر میزد بهم ولی الان دیگه هیییییچ حس خاصی به اون چیزها هم ندارم

از خوندن این مطالب واقعا دلم گرفت یه لحظه خودتون رو جای اون بچه بزارین اگه به یک دهم احساسات شما پی ببره چقدر تو ذوقش می خوره. امیدوارم رفتارهای آینده تون اعتمادبه نفس بچه و بالطبع آینده اش رو خراب نکنه. از یکی از دوستان دانشگاهمون شنیدم در جوارشون همسایه ای داشتن که سالها از خدا پسر می خاستن. بعد از چندبار زایمان خدا باز بهشون دختر می ده. اما انقدر در نگهداری این بچه کوتاهی می کنن که بچه فوت می کنه!!!. بعد از اون خدا پسری بهشون می ده که به قول دختر این خانواده سالهاس پدرم روش نمیشه بچه رو به فامیل نشون بده.
از اینکه خدا به شما اجازه داده نعمت پدر و مادر شدن رو بچشید شکرگزار باشید. شاید اون بچه شما باشه اما در اصل امانت خداست در دست شما. اون یک انسان نه یه آرزوی محقق نشده شما. من که دوست نداشتم همچین خانواذه ای می داشتم. متاسفم که این حرف رو می زنم. :mad: ولی کاش اون بچه هم در انتخاب پدر و مادر حق داشت اینجوری قطعا شما رو انتخاب نمی کرد و می رفت سراغ شایسته تر از شما. پس هر وقت خواستی غصه بخوری که بچت پسر نشد غصه اونم بخور که چرا پدر و مادر بهتری نصیبش نشده. در ضمن شما 9 ماه مادری اگه مادر طرفدار آدم نباشه پس قرار کی باشه. به خاطر خودخواهی خودتون با یه فرشته معصوم یازی نکنید

نوشته اصلی توسط چنار

از خوندن این مطالب واقعا دلم گرفت یه لحظه خودتون رو جای اون بچه بزارین اگه به یک دهم احساسات شما پی ببره چقدر تو ذوقش می خوره. امیدوارم رفتارهای آینده تون اعتمادبه نفس بچه و بالطبع آینده اش رو خراب نکنه. از یکی از دوستان دانشگاهمون شنیدم در جوارشون همسایه ای داشتن که سالها از خدا پسر می خاستن. بعد از چندبار زایمان خدا باز بهشون دختر می ده. اما انقدر در نگهداری این بچه کوتاهی می کنن که بچه فوت می کنه!!!. بعد از اون خدا پسری بهشون می ده که به قول دختر این خانواده سالهاس پدرم روش نمیشه بچه رو به فامیل نشون بده. از اینکه خدا به شما اجازه داده نعمت پدر و مادر شدن رو بچشید شکرگزار باشید. شاید اون بچه شما باشه اما در اصل امانت خداست در دست شما. اون یک انسان نه یه آرزوی محقق نشده شما. من که دوست نداشتم همچین خانواذه ای می داشتم. متاسفم که این حرف رو می زنم. :mad: ولی کاش اون بچه هم در انتخاب پدر و مادر حق داشت اینجوری قطعا شما رو انتخاب نمی کرد و می رفت سراغ شایسته تر از شما. پس هر وقت خواستی غصه بخوری که بچت پسر نشد غصه اونم بخور که چرا پدر و مادر بهتری نصیبش نشده. در ضمن شما 9 ماه مادری اگه مادر طرفدار آدم نباشه پس قرار کی باشه. به خاطر خودخواهی خودتون با یه فرشته معصوم یازی نکنید

چنار جان بحث جنسیت و دوست داشتنش نیست آدم وقتی به وجود یه بچه دل میبنده باهاش به تناسب جنسیت ارتباط برقرار میکنه اسم انتخاب میکنه لباس میبینه و ... وقتی یه دفعه میگن یه جنس دیگس انگار اونی که باهاش ارتباط برقرار کرده بودی فوت میکنه و شما به عزای اون بچه میشینی مثل یه مادر که بچش رو واقعا از دست داده باشه هر چند در واقع اون بچه وجود نداشته شاید بهتر باشه آدم از اول به جنسیت خاصی فکر نکنه یا سونوگرافی های محترم تا وقتی مطمئن نشدن نگن بچه فلان جنسیت رو داره ولی به عنوان کسی که دچار این احساس شده با صاحب تاپیک همدردی میکنم و مطمئن هستم این حس ایشون زود گذر هست نهایتا تا 1 ماه دیگه همه چیز به روال قبل برمیگرده و از شوک درمیان و فراموش میکنن