نوشته اصلی توسط
amirreza
عجب دیوونه شدم اومدم تو این سایت
واقعا دمتون گرم
خیلی ممنون
ازتون ممنونم
چقدر عجولی!
اگه به هیچ وجه آمادگی برای ازدواج نداری اصلا اقدام نکن.
نوشته اصلی توسط
مدیرهمدردی
سلام
نیازی نیست بفهمی که دوستت داره یا نه
ازدواج نسیه ای و چکی نداریم.
هر وقت شرایطت جور شد، خواستگاری می کنی و با توجه وضعیت نقدی که در آن هنگام از خودت ارائه می دهی هر دو از معیارهای یکدیگر و علاقمندی هم آگاه می شوید.
نوشته اصلی توسط
مدیرهمدردی
سلام
1 - من فکر می کردم و می کنم که تنها بسنده کردن به سن شناسنامه ای افراد را به خطا می اندازد.
خودآگاهی ، مهارتهای لازم زندگی و بلوغ های مختلف لزوما برای همه کس ، همبستگی مستقیم با سن ندارد.
البته شاید اکثر دختران یا خانواده دخترانی که به بنده جواب نه می دادند، همین طور که در جامعه رایج هست و شما هم تحلیل کردید ، بنده را بررسی کردند.
من تصور می کنم که می توانیم پتانسیل های ازدواج را از سنین پیش دبستانی و حتی دبستان در فرزندانمان بیابیم. من پسرم 13 سالش هست. اگر بسیار سخت گیرانه برخورد کنم او هم اکنون از 20 نمره بیش از 15 نمره لازم برای ازدواج را دارد. و حتی اگر ضرورت پیدا کند، همین امروزه هم می تواند حتی مسائل اقتصادی را اداره کند.
مهم دیدگاه آدمها به زندگی هست. بگذریم..... این مهم را نمی توان در اینجا باز کرد. چون سوء تفاهمات را می افزاید.
2 - ...[فرزندانم] به خاطر توانمندی هایی که در مورد اداره زندگی دارند. اختیار با خودشان هست. اما اگر طالب رنج بیشتر نباشند می توانند با قبولی در دانشگاه ازدواج کنند. اما چون فلسفه رنج برایشان حل شده هست. ممکن است قبل از ادامه تحصیل، هم اگر احساس نیاز کنند، زمینه لازم را برای ازدواجشان را فراهم کنند.
بنده آگاهی های لازم را با دیگران از جمله فرزندانم در میان می گذارم. تصمیم در مورد ازدواج یا طلاق به عهده خودشان هست.
نوشته اصلی توسط
مدیرهمدردی
1 - هنوز اون موقع مشاور نبودم. یه چک لیستی داشتم که معیارهای اولیه ام در آن بود.
راستی 20 سالم تمام شده بود که ازدواج من هم انجام شد.
گفتنی هست بررسی هایم در مورد خانمم خیلی طول کشید ، اما بنده فقط نیم ساعت با او حضوری صحبت کردم که کفایت جلسه را اعلام کردیم.
بی دلی در همه احوال خدا با او بود
او نمی دیدش و از دور خدایا میکرد
ویرایش توسط بی دل : پنجشنبه 09 خرداد 92 در ساعت 00:14
علاقه مندی ها (Bookmarks)