مرسی دوستان...
من هم همین فکر رو میکنم ولی میخواد پیش مشاور و روانشناس بر تا رفتارایی که داشته درست شه.. یعنی هیچوقت حتی قبول نمیکرد که ایراد از رفتارهای اونه اما برام عجیبه که
پذیرفته و داره کار میکنه رو خودش.. نمیدونم.. تو دو سال گذشته همچین رفتارهایی ازش ندیده بودم حس میکنم واقعا فهمیده و میخواد عوض شه و تصمیمش قطعی هست..
میگه فهمیده که تو این مدت برام کم گذاشته بوده و بعضی رفتارهای خودش بوده که باعث شده من حتی دروغ بهش بگم... میگه جبران میکنه همه اذیتهایی که کرده.. یعنی اصلا
امکان نداره شخصی پشیمون باشه از رفتارهایی عوض شه؟؟؟ حقیقتش نمیدونم باید بهش فرصت بدم یا نه... من بهش گفتم من نمیتونم رو قولت که میگی عوض میشم
حساب کنم و بهت فرصت بدم.. باید بهم ثابت بشه که عوض شدی.. اما تو مدت کوتاه آدم نمیتونه رفتارهایی که یک عمر باهاشون بوده کنار بذاره.. چند تا کتاب خود شناسی و روانشناسی
داره میخونه و پیش مشاور هم قراره بره.. ازش خواستم بعد از مشاوره و یه مدتی که رو خودش کار کرد بهش جواب میدم.. اصلا نمیخوام احساسی تصمیم بگیرم.. بخاطر همین بهش گفتم تو این مدت حاضر نیستم ببینمت..
به نظرتون کار خوبی کردم یا اینکه فرصت دادن بی فایده هست و همین الان جواب آخر منفی رو بدم؟؟؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)