موضوع: دلیل این همه حمایت و محبت چیه؟

سلام دوست من
اگر ایشون متوجه علاقه شما شدن اما میگن هیچ قصد و غرضی پشت این حرفای محبت آمیز نیست , شک نکنید که درست میگن

یک مرد مثل یک بانو , حرفاشو دوپهلو نمیزنه (در ابراز علاقه) .... من هم شرایطی مثل شما رو داشتم , اما حد خودم رو نگه داشتم و مشخص شد ایشون واقعا برای من یک دوست
بسیار بسیار معمولی بودن و منو به عنوان یک دوست خوب میشناختن ... الان هم خوشحالم که جفتمون زندگیِ خودمون رو داریم


یکم که از ایشون فاصله بگیرید متوجه فاصله گرفتن ایشون هم میشین ... و حرفهای من براتون روشن تر خواهد شد دوست من

آبان دخت عزیز،
ممنونم که شرایط من رو اینقدر خوب درک میکنید. و من ممنونم از راهنمایی خوبتون.
حتما سعی میکنم به راهنماییتون عمل کنم.

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط فرحناز

سلام دوست من
اگر ایشون متوجه علاقه شما شدن اما میگن هیچ قصد و غرضی پشت این حرفای محبت آمیز نیست , شک نکنید که درست میگن

یک مرد مثل یک بانو , حرفاشو دوپهلو نمیزنه (در ابراز علاقه) .... من هم شرایطی مثل شما رو داشتم , اما حد خودم رو نگه داشتم و مشخص شد ایشون واقعا برای من یک دوست
بسیار بسیار معمولی بودن و منو به عنوان یک دوست خوب میشناختن ... الان هم خوشحالم که جفتمون زندگیِ خودمون رو داریم


یکم که از ایشون فاصله بگیرید متوجه فاصله گرفتن ایشون هم میشین ... و حرفهای من براتون روشن تر خواهد شد دوست من

ممنونم از راهنماییتون. خوش به حالتون که از همچین وضعیتی سر بلند بیرون اومدید.
سعی میکنم به گفته شما و دوستان عمل کنم تا آرامشم رو دوباره به دست بیارم.

شما هم از چنین شرایطی سربلند بیرون میای.:) خداوند سرشار از صفات عالیه.هر لحظه از ته ته ته دلت و عاجزانه ازش بخواه که فقط و فقط یک سر سوزن از بصیرتی که توی وجودش هست رو در وجود شما هم قرار بده و تنها حامی و محافظ شما در این شرایط باشه....
موفق باشی و دکتر هم بشی .....

سلام دوستان. من طبق راهنمایی ها ارتباطم رو با ایشون تقریبا قطع کردم. ت. این مدت غیر از یکی دو بار که سوال داشتم اونم از طریق ایمیل دیگه تماسی نداشتم. با فاصله گرفتن من و رفتار سر سنگینم ایشون هم از من فاصله گرفتن و یادی از من نمیکنن.
مشکل اینجاست که من هنوز نتونستم فراموشش کنم. هر کاری که میکنم یاد توصیه های ایشون و راهنمایی هاشون می افتم. و احساس تنهایی خیلی شدیدی هم میکنم چون فقط ایشون بودن که با شنیدن مشکلاتم راه حل ها رو نشونم میدادن. دلم خیلی خیلی خیلی تنگ شده. با اینکه فکرم رو در گیر چیزای دیگه میکنم اما بازم ناخودآگاه بهشون فکر میکنم.
وقتی یاد عواقبش می افتم خودم رو کنترل میکنم که برنگردم سمتش. اما دیگه دارم کم میارم. کمکم کنید.
چه زمانی طول میکشه که برام این مسئله عادی بشه، و این احساسم کم بشه ؟
چرا تو این مدت هیچ تغییری توی احساسم ایجاد نشده؟ نکنه من واقعا عاشق شدم!!!!!

همچین این همه!! مدتی هم نبوده عزیزم .
تازه ده روزه این اتفاق افتاده . شما یه مقداری بهش وابسته شدی. اما عاشق نشدی. این وابستگی هم به مرور زمان از بین میره . ارتباطت رو کمتر کن. بهش فکر نکن. از تکنیک توقف فکر استفاده کن تا بهش فکر نکنی.
احتمالا سه چهار ماه دیگه اثری از این فکرات نمی مونه .
موفق باشی

راستش من بلد نیستم راهکاری بدم که ازش جدا شو و بهش فکر نکن و قطع کن و ... این پیشنهادائی که مشاورا میدن..البته درستن در بعضی موارد..اما خوب خودمونم بلد بودیم از اول!!اینکه میایم درد و دل میکنیم که آقا من دل بستم و این و اون چطوری رابطمو باهاش قطع کنم به نظر من سوال اصلی نیست...چون اگه کسی واقعا به این مساله اعتقاد داشته باشه راههای ارتباطیو میبنده اینجا هم نمیاد تاپیک بزنه..شرمنده رک حرف میزنم خانوم آرا..اما آدم وقتی میاد اینجا که دودل شده..نمیدونه قصد اون آقا چیه و میخواد یه جورائی سر در بیاره که نیتش چیه و تا مطمئن هم نشه نمیتونه واسه خودش تمام کنه قضیه رو..
من کاری به حرفای دیگران ندارم که دوستی بده و...چون شما اول شخصیتشو دیدی بعد دل بستی..پس همچینم کورکورانه نرفتی جلو..من جای شما باشم..اگه بار بعدی بهم ابراز محبت کرد میگم شما که میگی پشت این حرفات هیچی نیست پس نگو تا واسه منم سوئ تفاهم ایجاد نشه..چون من غیر از علاقه هیچ دلیلی نمیبینم که یه جنس مخالف بخواد این حرفارو بهم بزنه..اگرم بخوام فکر دیگه ای بکنم اون فکر حتما فکر منفی خواهد بود..
اگرم میخوای محک بزنی ببینی علاقه داره یا نه..بنظرم یه مدت سر و سنگین باش..زیاد تحویلش نگیر..زیاد در دسترس نباش..باش بگو بخند نکن و خلاصه یه مقدار فاصله بگیر..البته نه اونقدر که دیگه تورو یادش بره..یکم که متوجه تغییرات بشه..میدونم سخته اما تنها راهیه که میتونی بفهمی چند چنده.وقتی ببینه داره از دستت میده یا دیگه ندارتت چکار مینه..اینم بگم..منتظر همه چی باش بعد از این حرکت..ممکنه ببینی واقعا علاقه ای نبوده و شاید کلا مدل حرف زدن این آقا این بوده..البته اگه نخواین جانب منفی قضیه رو نگاه کنیم!!
یه احتمتل دیگه ام هست..اینکه این آقا محافظه کار باشه..مثلا علاقه مند شده اما میترسه عنوان کنه..یا اینکه از مسئولیت میترسه..یا اینکه جذبت کنه اما خودشو بکشه کنار..اینطوری عطشتو مبیره بالا..که با اون راهکاری که بهت گفتم یه قدم از اون جلوتر میری

نوشته اصلی توسط dokhtare_asemoon

راستش من بلد نیستم راهکاری بدم که ازش جدا شو و بهش فکر نکن و قطع کن و ... این پیشنهادائی که مشاورا میدن..البته درستن در بعضی موارد..اما خوب خودمونم بلد بودیم از اول!!اینکه میایم درد و دل میکنیم که آقا من دل بستم و این و اون چطوری رابطمو باهاش قطع کنم به نظر من سوال اصلی نیست...چون اگه کسی واقعا به این مساله اعتقاد داشته باشه راههای ارتباطیو میبنده اینجا هم نمیاد تاپیک بزنه........

ی
دختر آسمون ممنونم از پاسخت من توی این مدت ارتباطی باهاش بر قرار نکردم و باهاش سر سنگن برخورد کردم. و مشخص هم شد ایشون هم از این وضع ناراضی نیستن و اقدامی برای نزدیک شدن به من نکردن.
و مطمئنم که هیچ احساس خاصی در مورد من ندارن.
مشکل من الان اینه که خیلی دارم از این قطع رابطه زجر میکشم و اینکه یکی تنها مشوقم توی کار هام رو کنار گذاشتم و احساس تنهایی میکنم.

سلام آرا جان

1. خیلی خوشحالم که بهترین تصمیم رو گرفتی و رابطتت رو با ایشون ضابطه مند کردی... یادت باشه دوست عزیزم این آقا حتی اگر هم نیت خیری نسبت به شما داشته باشن باید از طریق خانواده اقدام کنن چون توی صحبت های شما مشخصه که اگه منطقت تصمیم بگیره اهل دوستی و گرفتاری نیستی...

2. شما به ایشون وابستگی پیدا کردی،در حال حاضر در دانشگاه هستی و به درس خوندن علاقه داری، تنهایی، فشار پایان نامه روی دوشته و در این میان هم یه نفر پیدا شده که کمکت کرده تا پروژه ات رو به نقطه مثبتی برسونی و از بد روزگار و در نتیجه رفتار غیرمقتدرانه خودت، بازی با کلمات این آقا همراه با کمک های درسیشون روی شما تاثیر عاطفی گذاشته تا جاییکه از ایشون به عنوان مشوق نام میبری...ببین دوست گلم ایشون نه تنها مشوقت نیست بلکه الان دیگه داره مانع تمرکزت هم میشه. زمان که بگذره متوجه میشی چه زمان هایی رو بی خود صرف فکر کردن به ایشون کردی که میتونستی به جاش مثلا یه مقاله علمی بخونی که به کارت هم بیاد...تصویری که از ایشون توی ذهنت ساختی یا شاید هم خودشون ساختن(شاید هم با هم ساختین) زیادی مثبته (البته من قصد توهین به این آقا رو ندارم) و در جهت خواسته ها و تمایلات، مخصوصاً تمایلات درسیته و در کنارش حتماً مودب و خوش مشرب و با کلاس هم بوده حتماً. اما مساله ای که الان هست درگیری عاطفی شما است که باید به خودت زمان بدی. باید اراده داشته باشی که هر وقت فکرت به طرف ایشون و کارهاشون رفت سریع فکرت رو متوجه چیز دیگه ای کنی(آسون نیست اما میشه)، فضایی که درش هستی رو ترک کنی و در جمع خانواده قرار بگیری و از فرصت های جدیدت استفاده کنی...

اگر رابطه شما در همین حدی که گفتی باشه و شما هم منطقی و با اراده باشی زود همه چیز درست میشه...

بی خیال دوستی و درگیری عاطفی بی هدف شو، بچسب به پایان نامت تموش کن تا درک کنی راحتی یعنی چی... آخ که چه قدر میچسبه خواب شب بعد از دفاع پایان نامه....

دفاعت کی هست؟