موضوع: دریافت مشورت برای برخی آشنایی های اینترنتی

سلام مریم جان
منم دقیقا تو شرایط تو و هم سن تو ام واقعا نمیدونم چی کار کنم تو دنیای واقعی کسی که به درد ما بخوره انگار پیدا نمیشه و تو دنیای مجازی ام که همش دروغه .... منم مثل شما دوست دارم با یکی جنس مخالف حرف بزنم اما متاسفانه خیلی دنیای بدی داره این دنیای مجازی در ضمن از من میشنوی دوستی با این قا رو ادامه نده... اونایی که با هدف ازدواج میاین اخر و عاقبتش معلوم نیست وای به حال اونی که به قصد دوستی میاید....

مریم جون برای احساسات خودت ارزش قائل شو ، چرا باید احساس و وقت گران بهای خودت رو برای فردی بزاری که هیچ فایده ای نداره ؟ بهش عادت میکنی و یک روز نبودش برات سخت میشه ، پس میتونی این ارتباط رو با کسی داشته باشی که ته دلت بهت آرامش بده ، و وقتی احساس کنی که تو رو برای خودت و برای ازدواج میخواد ، اعتماد به نفست هم بالا میره ، پس خودت رو اسیر این اشتباهت نکن .

سلام مریم خانم، این پستها رو که می بینم برای همسر سابقم نگران میشم. آخه چرا شماها اینقدر سست و شکننده هستین. مگه ما مردها اینجور

نیازها نداریم ولی توی همچین وضعیتی که شما توضیح دادین که مثل روز روشنه که راه درست چیه هر چقدر هم فشار رومون باشه اینطوری غیرمنطقی

خودمون رو گرفتار نمی کنیم. مریم خانم، لطفا به خودت آسیب نزن و کمی برای خودت ارزش قائل باش.

سلام،روز به خیر.
خیلی ممنونم که برام وقت گذاشتین.مریم و تمنای گلم مرسی از همراهی همیشگیتون.از حضور فرشته مهربان هم خیلی سپاسگذارم،امیدوارم در این تاپیک بتونم احساساتم رو شفاف بیان کنم و از راهنماییهای خوبشون استفاده کنم.
خوب من خودمم اعتراف کردم که میدونم کارم درست نیست، اصلاً بحث اینه که من تا این سن حتی یه بار هم وارد چنین رابطه هایی نشده بودم و به شدت دیگران رو هم نهی میکردم، حالا نمیدونم چه بلایی سرم اومدهخوب حرف زدن با اون آقا و ارتباط باهاش در عین حال که یه همصحبتی خوشاینده(چون واقعاً مهربون و خوش اخلاق و با درکه) به یه حس سرزنش توی خودمم منجر میشه چون من دختر مغروری هستم و احساس اینکه من بدون دلیل شدم اسباب خوشگذرونی کسی در یه رابطه بی هدف ، خییییییییلی اذیتم میکنه .اینه که قول میدم ظرف یکی دو روز آینده خیلی محکم و قاطع تمومش کنم این از این. اما میمونه احوالات خودم که نمیفهممشون، نمیدونم از کجا میان، چرا دست از سرم بر نمیدارن، خیلی عصبی هستم فرشته مهربان من اینجوری نبودم اصلاً، انقد خوب و قاطع جدا شدم بدون ذره ای تردید و دودلی، بدون احساس عذاب وجدان و پشیمونی،ولی نمیدونم چرا حالا بعد 4 ماه این همه عصبیم، راستش چون احساس میکنم خیلی حقم پامال شد و نتونستم هیچ جوری از خودم استحقاق حق کنم. مشکل بعدیم اینه که اصلاً با خدا سر جنگ پیدا کردم،دوست ندارم این حرفا رو بزنم ولی از طرفی هم میخوام براشون راهنمایی بگیرم، به محض اینکه کسی رو میبینم که زندگی خوبی داره با وجودی که اخلاق و منش آنچنانی هم نداره شروع میکنم به دعوا کردن با خدا، چرا اذیتم میکنی؟اگه خوشت از من نمیاد چرا آوردیم تو این دنیا؟ من چیم از فلانی کمتره؟چرا هرچی صدات میزنم جوابم رو نمیدی و.... آخرشم میشه اینکه میگم اگه یه بار دیگه به تو رو انداختم و ازت چیزی خواستم و تموم. بیکارم نیستم، اداره میام تا ساعت 15/2 عصر، بدمینتون رو دارم حرفه ای میرم، آخرای ترم 4 یوگا هستم،با دوستام تلفنی و حضوری در ارتباطم،مشکل خاصی تو خونه ندارم ولی افکارم و احساساتم داره از پا درم میاره.من مریض شدم ؟

نوشته اصلی توسط maryam1363

مشکل بعدیم اینه که اصلاً با خدا سر جنگ پیدا کردم،دوست ندارم این حرفا رو بزنم ولی از طرفی هم میخوام براشون راهنمایی بگیرم، به محض اینکه کسی رو میبینم که زندگی خوبی داره با وجودی که اخلاق و منش آنچنانی هم نداره شروع میکنم به دعوا کردن با خدا، چرا اذیتم میکنی؟اگه خوشت از من نمیاد چرا آوردیم تو این دنیا؟ من چیم از فلانی کمتره؟چرا هرچی صدات میزنم جوابم رو نمیدی و.... آخرشم میشه اینکه میگم اگه یه بار دیگه به تو رو انداختم و ازت چیزی خواستم و تموم.

موقعیت فعلی تو قابل درکه مریم جون و همه بهت حق میدیم که این احساس ها رو داشته باشی ، ولی خواهش میکنم دیگه با خدا اینطوری حرف نزن ، نزار خدا صدای ناشکریت رو بشنوه ، چرا قدر سلامتی خودت و یا پدر و مادرت ، شغل و ....و یا چیزای خوب دیگه ای که داری رو نمیدونی ؟ میدونی خدا یکی از اینا رو ازت بگیره چی به سرت میاد ؟ تازه اون موقع معنی اینکه الان چقدر خوشبخت بودی رو میفهمی .

خیلی ببخش عزیزم این رو میگم ، ولی کسانی که پدر و مادرشون فوت میشن ، و به عزاشون میشینن و زندگی و نفس کشیدن براشون غیر قابل تحمل میشه ، مگه چیشون از ما کمتره ؟؟؟؟ هیچ وقت به عدالت خدا شک نکن دوستم ، همیشه شکر گذارش باش و همه چی رو به دست خودش بسپار ببین چطوری بهترین ها رو برات رقم میزنه ، به خود خدا توکل کن عزیزم . به خودت اجازه نده ایمانت کم شه . سعی کن خودت رو به خدا نزدیک تر کنی .

مطمئن باش که این روزها و این احساس ها همیشگی نیست ، برای هیچ کس نبوده برای تو هم نیست . این روزها سپری میشه و بالاخره یک روز خیلی خوب میاد ، گرچه همین الان هم خیلی خوشبخت هستی ولی حیف که قدر داشته هات رو نمیدونی که خیلی ها حصرتش رو دارند عزیزم .

تمنا جان ممنونم ازت عزیزم، میدونم حرفات درسته ولی نمتونم احساسات خودم رو درک بکنم. الان دیدم که آقای مدیر همدردی on هستن. میشه خواهش کنم یه جوری من رو آروم کنید؟ من تمام مسیر خونه تا اداره رو امروز همین حرفا توی ذهنم رو داشتم به خدا میگفتم، گاهی احساس میکنم فراموشم کرده ، تو رو خدا راهی بذارین جلو پام، دارم له میشم زیر بار این احساس

با باز شدن در دانشگاه ها ديگه آنچنان هم مرجع مورد نظر ، مرجع متخصصين نيست...

آقای امید مرسی. واقعاً که همینطوره ماها که خودمون رو کشتیم و در کنکور وحشتناک اون سالها رتبه 3 رقمی آوردیم به اینجا رسیدیم ولی همینکه از ما گذشت دانشگاهها مثل قارچ زیاد شدن و همه ماشالا شدن تحصیلکرده. درد من که یکی دوتا نیست ولی حالا اصلاً مشکلم با اون سایت و فلان محل و بهمان جا نیست، درد من اینه که خودمم دست به دست دنیا دادم واسه از بین بردن خودم