موضوع: بعد از 10 سال انتظار به هم رسیدن ... حالا تمام وجودم درد می کنه، نه راه پس دارم و نه راه پیش..

کبود،

مشاوره ازدواج رفتید که ببینی مناسب هم هستید یا نه؟
این مرد همون چیزهایی را داره که تو نداشتی یا نتونستی خودت به دست بیاری.
و خیلی از ضعف هایی که داره برات مهم نیست.

هنوز عقد نکردید. برای همین می گم. شاید به دردت بخوره.
دوازده سال ازت بزرگتره. شاید یک جور پدر از نظر سنی.
مرد با محبت و عاطفی ای هست و محبتش را ابراز می کنه. محبتی که به خاطر شرایط خانوادگی از تو دریغ شده.
اما شم اقتصادی نداره. یادگیریش ضعیف هست. خیلی مرد زندگی نیست
(ببخشید که اینطور می گم. ولی کسی که تا 38 سالگی نتونسته امکان ازدواجش را فراهم کنه، خیلی نباید روی تواناییهاش حساب کرد)
20 سال بعد از دیپلم چیکار می کرده؟ درس خونده؟ تخصصی داره؟ کار کرده؟ سرمایه ای داره؟

38 سالگی خودت را تصور کن.
به نظرت به عنوان یک مرد 38 ساله خیلی عقب نیست؟

گفتم من نمی دونم که این مرد مناسب تو هست یا نه.
شاید تو دختر خودساخته و قوی باشی که بخواهی بار این نتوانستن هاش را به دوش بکشی.
کما این که گفتی در مورد مسایل اقتصادی و ... تویی که تصمیم می گیری و راه حل می دی.
شاید ترکیب شما ترکیب خوبی بشه. شاید هم نه.
نمی دونم.
با مشاور صحبت کن. بی گدار به آب نزن.

- - - Updated - - -

و البته که مهربون بودنش، چشم پاک بودنش و صبور بودنش حسن های بزرگی است.

نوشته اصلی توسط شیدا.

کبود،

مشاوره ازدواج رفتید که ببینی مناسب هم هستید یا نه؟
این مرد همون چیزهایی را داره که تو نداشتی یا نتونستی خودت به دست بیاری.
و خیلی از ضعف هایی که داره برات مهم نیست.

هنوز عقد نکردید. برای همین می گم. شاید به دردت بخوره.
دوازده سال ازت بزرگتره. شاید یک جور پدر از نظر سنی.
مرد با محبت و عاطفی ای هست و محبتش را ابراز می کنه. محبتی که به خاطر شرایط خانوادگی از تو دریغ شده.
اما شم اقتصادی نداره. یادگیریش ضعیف هست. خیلی مرد زندگی نیست
(ببخشید که اینطور می گم. ولی کسی که تا 38 سالگی نتونسته امکان ازدواجش را فراهم کنه، خیلی نباید روی تواناییهاش حساب کرد)
20 سال بعد از دیپلم چیکار می کرده؟ درس خونده؟ تخصصی داره؟ کار کرده؟ سرمایه ای داره؟

38 سالگی خودت را تصور کن.
به نظرت به عنوان یک مرد 38 ساله خیلی عقب نیست؟

گفتم من نمی دونم که این مرد مناسب تو هست یا نه.
شاید تو دختر خودساخته و قوی باشی که بخواهی بار این نتوانستن هاش را به دوش بکشی.
کما این که گفتی در مورد مسایل اقتصادی و ... تویی که تصمیم می گیری و راه حل می دی.
شاید ترکیب شما ترکیب خوبی بشه. شاید هم نه.
نمی دونم.
با مشاور صحبت کن. بی گدار به آب نزن.

- - - Updated - - -

و البته که مهربون بودنش، چشم پاک بودنش و صبور بودنش حسن های بزرگی است.

شیداجان نه مشاوره اصلا نرفتیم ، من با اختلاف سنیمون مشکلی ندارم ، روحیات خودم هم نسبت به سنم بالاتره و با افرادی که از خودم بزرگتر هستند بهتر ارتباط برقرار میکنم.
نگرانیم بیشتر بابت همین تفاوت روحیاتمونه .. من دوست نداشتم که اینقدر مهربون و نرم و صبور باشه، دلم میخواست ازین مردهای سختگیر و خشن و سلطه جو باشه که اونهم ابدا اینطور نیست.
شاید خصوصیات مورد نیاز من غیرمنطقی هستند، شاید بخاطر وضعیت آنرمال روحیم چنین چیزهایی میخوام. یا شاید ریشش دوران حاد و پرتنش کودکیمه که حالا اینطوری تبلور میکنه...

اما نمیدونم با این مشکل چیکار کنم؟؟؟؟؟؟ در حال حاضر آزاردهنده ترین موردمون همینه

از لحاظ اقتصادی بله،، در این سن زیادی عقبه.. البته این رو هم باید در نظر گرفت که ایشون مثل بقیه پدر و مادری نداشته که بهشون تکیه کنه و خودشو بالا بکشه ، از نوجوانی رو پای خودش ایستاده و علاوه بر اون درگیر مشکلات خانوادش هم بوده و ساپورتشون میکرده به همین دلیل هم ازدواج نکرده، و تا اون مشکلات تموم شدند من از راه رسیدم! اما در این مدت به چشم خودم دیدم که میتونست چقدر پیشرفت کنه و نکرد.
حرفه و مهارتش خوبه و موقعیت های کاری خوبی هم براش فراهم شدند ، اما اصلا متوجه نیست! انگار که سلول های قسمت اقتصادی مغزش ازکار افتادند! گاهی به حدی فکرهای پرت و پلا میکنه و طبق همون افکارش سرمایه گذاری میکنه که می خوام سرمو بکوبم به دیوار که این چطور یه همچین کاری کرده؟
با خودم فکر میکنم این نظریه احمقانه چطور به ذهنش رسید و بهش عمل هم کرد؟ گاهی باهاش بدجور دعوام میشه سر این چیزها اما به این نتیجه رسیدم که ذاتا در این زمینه ضعیفه و کاریش نمیشه کرد.
حالا قرار شده که در این موارد من تصمیم بگیرم، خودش هم اینو قبول داره. خودم هم کار میکنم و وضعیت شغلیم بد نیست شکر خدا ، بالاخره کمک میکنیم با دست هم چرخ زندگی رو میچرخونیم.

بزرگترین حسنش وفادار و متعهد بودنش هست ، یعنی تو این ده سال حتی یکبار نشده یه نگاه کج بکنه یا نوک سوزن خطای اخلاقی ازش ببینم، البته غیر از وجود من بخاطر ایمانش هم هست.
وقتی تو این سایت تاپیک های خیانت رو می خونم خیلی وحشت میکنم و خدارو شکر میکنم که ازین لحاظ هیچ مشکلی نخواهم داشت و از خودم هم بیشتر بهش اعتماد دارم. برام حسن بزرگیه که اینهمه سال با وجود تمام دوری ها ، کمبودها ، دعواها و اختلافات اینهمه به هم پایبند و وفادار بودیم قدمی کج نذاشتیم ، ازین لحاظ تو اطرافیان زبانزد شدیم!

[QUOTE=roozaneh;261810]

نوشته اصلی توسط کبـود

اما این چیو در من ترمیم میکرد؟ 6 ماه تموم شکنجه روحی شدنم رو چی تسکین میتونست بده؟ عشقی که به خیانت آلوده شده بود...


میشه بگید ایشون چه خیانتی کردن ؟ اینکه خواستن شما رو از خودشون برونن که خیانت حساب نمیشه.

دوست عزیز عشقی که به قول خودتون ده سال براش انتظار کشیدین ارزشش خیلی بیشتر از این حرفاست به عشقتون ایمان داشته باشید و سعی کنید شادی رو به زندگیتون برگردونید

- - - Updated - - -

شما اگر حتی بخوایید به غیر از ایشون با کس دیگه ای شروع کنید به مشکل برخورد خواهید کرد پس اون همه نکات مثبتی که از ایشون گفتید ارزش اینو دارن که بهش توی یک زندگی مشترک تکیه کنید . خستگی روانیتونو باید با راهش درمان کنید اما نباید به رابطه ای که این همه مدت باعث وصل شدن شما به این دنیا شده پشت پا بزنید . شاد باشید

بله در حقیقت هیچ خیانتی درکار نبوده و همش خیالبافی های یک مشاور ... بوده اما این خیال 3 سال و نیم مثل خوره تمام وجود منو خورد و زخم عمیقی رو قلبم بجا گذاشت
درسته که وقتی فهمیدم همش یه دروغ ساختگی بوده آرومتر شدم اما عذابی که تو اون مدت کشیدم از بین نرفت ، یادم نرفت که کارم به بیمارستان هم کشید و تا مدتها مریض بودم. اینها احساستی رو در من از بین بردند که هرگز ترمیم نشد ، در واقع رابطه ما به دو دوره تقسیم میشه ، قبل اون جریان و بعد اون جریان، که بعدش دیگه هیچوقت مثل سابق نشدم.

فکور و سرافراز عزیز ، از راهنمایی و همدلیتون ممنونم. نوشته های شما همیشه راهنما و آرامبخشه.

- - - Updated - - -

مدیریت گرامی چرا من اصلا نمیتونم پستهامو ویرایش کنم؟؟؟ هیچ دکمه ای براش ویرایش نیست ، حتی بلافاصله پس از ارسال.

مشکل اصلی تو اینه که بلد نیستی فکر کنی بلد نیستی زندگی کنی بلد نیستی از زندگی لذت ببری تو میخاهی محیط کاملا به نفع تو تغییر کنه ولی خودت کوچکترین تغییری نکنی تو فقط قلبت کار میکنه وگرنه با مرده هیچ فرقی نداری تو بلد نیستی درهای زندگیت رو روی هیولای گذشته و آینده ببندی و از امروز لذت ببری فقط فکر میکنی 10 سال دیگه چی میشه 20 سال دیگه چی میشه 10 سال پیش چی شد متاسفم برات. اگه نتونی تو جنگ با این دو تا هیولا پیروز بشی باید زجرکش بشی .برای یک آدم عاقل هر روز آغاز زندگی جدیدیه .راستی کتاب آیین زندگی دیل کارنگی چاپ انتشارات اردیبهشت بدردت تو فقط میخوره.

کبود عزیز،

پست جدیدتون را که می خوندم، نقل قولی از خودم دیدم که با "کبود" شروع شده.
همیشه بدون هیچ تصمیم قبلی اسامی افراد را با رعایت ادب و احترام همراه با گرامی، محترم، جان، عزیز و ... می نویسم.
نمی دونم چرا اینقدر احساس صمیمیت کردم که بدون هیچ پسوندی نوشتم "کبود".

مطمئنا این صمیمیت من را حمل بر بی احترامی نمی کنید.

سلام کبود عزیز
، شما خسته شدین، همین....
ظرف انرژیت خالی شده.... حدس می زنم، انرژی زیادی گذاشتی تا خواستنی بشی، دوست داشته بشی.... و حالا که به گذشته فکر می کنی بخاطر اونهمه تلاش و اذیتی که شدی تا بهش برسی، داشتنش حس شادی رو بهت نمیده و احساس سردی می کنی... البته کلا آدمها همینطورن... بالاخره تلاش هرکسی اندازه داره..... البته همین 10سال تحمل و ادامه پشتکار شما رو ممکن بود یکی دیگه نداشته باشه و همون سالهای اول بی خیال بشه .... پشتکارت و مداومت برای رسیدنت به اهدافت قابل تحسینه دوست خوبم....
اصلا نگران نباش عزیزم..... یه مدت دست از تلاش بردار... به خودت استراحت بده.... بذار یه مدتی فقط بهت محبت بشه... دوست داشته بشی..... حالا که نامزدت دلبسته توئه فقط بذار اون بهت علاقه نشون بده و تو فقط دریافت کن .... لازم نیس خیلی برای دوست داشته شدن انرژی بذاری ... فعلا انرژی بگیر... در جواب محبت نامزدت تلاش برای محبت کردن نکن..... فقط لبخند بزن و تشکر کن... انرژی خودت رو هم برای خودت بذار... خودتو دوست داشته باش ... از خودت ممنون باش ... با خودت مهربون باش.... یه مدتی اینطوری زندگی کن.... تا دوباره ظرف انرژیت پر شه
فعلا گذشته رو فراموش کن..... لازم هم نیس به آینده فکر کنی.... فقط در زمان حال باش.... به کارهای امروزت و مراسم عقد و عروسیت فکر کن..... همین

کبود جان دوستان نظرات خوبی گذاشتن. همونطوری که گفتن دوستان هیچوقت نمیشه یکی کامل باشه. یه مرد سختگیر و خشن و سلطه جو هیچوقت نمیاد واست ماهها وقت بذاره که روحیه ات بهتر بشه و به خود کشی فکر نکنی. دو دفعه بهت می گه نکن بعدشم میگه هر غلطی میخوای بکن. خیلی هم خوبه که مهربون و باعاطفه است. اتفاقا تو که خیلی فرصت نشده توی کودکیت محبت ببینی ادم بامحبت برات خوبه. رابطه جنسی هم خودت که خوندی اینجا می گن سکسوتراپیست باید رفت. روانشناسیه که تخصصش اینه. خستگیت هم طبیعیه. یه عمره داری سختی تحمل می کنی. به قول یلدا تو حقت خوشبختیه. ببین اگه کلی سال بد رفتار شده باهات اونم از ادمایی که باید بهت نزدیک می بودن مثل پدر و مادر معنیش این نیست که باید عادت کنی به تلخی و سختی. همه حقشون ارامشه و خوشبختی. روانشناس رفتی گفتی که دلت یه مرد خشن می خواد؟ اگه بتونی دلیلشو پیدا کنی خوبه. ادم خشن و بی مرام که زیاده. ادم مهربون متعهد و با عاطفه کم پیدا میشه.
البته همونطوری که شیدا گفت می تونی به اینکه وضعیت اقتصادیش خوب نیستو این چیزا هم توجه کنی. نمی دونم. زندگی خودته. تصمیم خودته. اما می خواستم همین دو موردو بهت بگم. 1- هیچکسی کامل نمیشه. اگه یکی اون ویژگی ای که می خوایو داشته باشه ویژگی دیگه ای رو نداره. مثلا دوستت نداره. 2- به بدبختی به تلخی به سختی عادت نکن. سعی کن به دلت بفهمونی که حالا بزرگ شدی. دیگه می تونی از خودت مراقبت کنی. دیگه می خوای خوشحال و خوشبخت بشی.
3- مشاوره ازدواج هم اگه مشاور خوب پیدا کنی بد نباید باشه. بری فکر کنم خوبه.
موفق باشی.

ممنونم از همگی ولی فکر کنم یه سوء تفاهمی شده. منظور من از عدم تفاهم جنسی مسائل مربوط به رختخواب نبود، منظورم رفتارهایی هست که در روابط روزمره دو جنس مخالف نسبت به همدیگه دارند که توضیحش دادم ،

نوشته اصلی توسط meinoush

کبود جان دوستان نظرات خوبی گذاشتن. همونطوری که گفتن دوستان هیچوقت نمیشه یکی کامل باشه. یه مرد سختگیر و خشن و سلطه جو هیچوقت نمیاد واست ماهها وقت بذاره که روحیه ات بهتر بشه و به خود کشی فکر نکنی. دو دفعه بهت می گه نکن بعدشم میگه هر غلطی میخوای بکن. خیلی هم خوبه که مهربون و باعاطفه است.

ممنونم مینوش جان ٰ درسته وقتی فکر میکنم میبینم که واقعیت همینه ٰ چیزی که دلم می خواد با معیار های اصلی و عقلانیم مغایرت داره، اما خوب حس آدم دست خودش نیست و نمیدونم چکارش کنم؟؟
شاید الان جوونم و این حس رو دارم اما وقتی 40 سالم شد دیگه نیاز به یک همدم و امنیت عاطفی دارم ، نه این هیجاناتی که ریشه جنسی دارند. اما الان رو نمیدونم باید چه کنم؟

نوشته اصلی توسط meinoush

روانشناس رفتی گفتی که دلت یه مرد خشن می خواد؟ اگه بتونی دلیلشو پیدا کنی خوبه. ادم خشن و بی مرام که زیاده. ادم مهربون متعهد و با عاطفه کم پیدا میشه.
1- هیچکسی کامل نمیشه. اگه یکی اون ویژگی ای که می خوایو داشته باشه ویژگی دیگه ای رو نداره. مثلا دوستت نداره.

رفتم که اینو بهش بگم اما در جلسه اول ٰکه افسردیگمو مطرح کردم اونقدر پرت و پلا تحویلم داد که دیگه ادامه ندادم ، ضمنا خیلی هم گرون بود. خیلی دلم می خواد این یه مورد حل بشه ٰ اگه این حل بشه انگار هفتاد درصد مشکلاتمون حل شده.
راستش مشکل از طرف منه ، همونطور که از خیلی زوایا تعادل روحی و عصبی ندارم ، تو این مورد هم ندارم ، اون تقصیری نداره

نوشته اصلی توسط شکوفه*

سلام کبود عزیز
، شما خسته شدین، همین....
ظرف انرژیت خالی شده.... حدس می زنم، انرژی زیادی گذاشتی تا خواستنی بشی، دوست داشته بشی.... و حالا که به گذشته فکر می کنی بخاطر اونهمه تلاش و اذیتی که شدی تا بهش برسی، داشتنش حس شادی رو بهت نمیده و احساس سردی می کنی... البته کلا آدمها همینطورن... بالاخره تلاش هرکسی اندازه داره..... البته همین 10سال تحمل و ادامه پشتکار شما رو ممکن بود یکی دیگه نداشته باشه و همون سالهای اول بی خیال بشه .... پشتکارت و مداومت برای رسیدنت به اهدافت قابل تحسینه دوست خوبم....
اصلا نگران نباش عزیزم..... یه مدت دست از تلاش بردار... به خودت استراحت بده.... بذار یه مدتی فقط بهت محبت بشه... دوست داشته بشی..... حالا که نامزدت دلبسته توئه فقط بذار اون بهت علاقه نشون بده و تو فقط دریافت کن .... لازم نیس خیلی برای دوست داشته شدن انرژی بذاری ... فعلا انرژی بگیر... در جواب محبت نامزدت تلاش برای محبت کردن نکن..... فقط لبخند بزن و تشکر کن... انرژی خودت رو هم برای خودت بذار... خودتو دوست داشته باش ... از خودت ممنون باش ... با خودت مهربون باش.... یه مدتی اینطوری زندگی کن.... تا دوباره ظرف انرژیت پر شه
فعلا گذشته رو فراموش کن..... لازم هم نیس به آینده فکر کنی.... فقط در زمان حال باش.... به کارهای امروزت و مراسم عقد و عروسیت فکر کن..... همین

ممنون عزیزم ٰٰ من خیلی انرِؤی گذاشتم برای به هم رسیدن اما این جریان عدم دریافت محبت فقط مربوط به اوایل رابطمونه و الان سالهاست که اون چندین برابر من بهم محبت میکنه ٰ ناراحتیم بخاطر شکست خوردن های پی در پی در ازدواجمونه که بخاطر بی مسئولیتی پدرومادرم بود.
یه حسی شبیه عدم تمایل به زندگی در وجودم ایجاد شده

نوشته اصلی توسط esse

مشکل اصلی تو اینه که بلد نیستی فکر کنی بلد نیستی زندگی کنی بلد نیستی از زندگی لذت ببری تو میخاهی محیط کاملا به نفع تو تغییر کنه ولی خودت کوچکترین تغییری نکنی تو فقط قلبت کار میکنه وگرنه با مرده هیچ فرقی نداری تو بلد نیستی درهای زندگیت رو روی هیولای گذشته و آینده ببندی و از امروز لذت ببری فقط فکر میکنی 10 سال دیگه چی میشه 20 سال دیگه چی میشه 10 سال پیش چی شد متاسفم برات. اگه نتونی تو جنگ با این دو تا هیولا پیروز بشی باید زجرکش بشی .برای یک آدم عاقل هر روز آغاز زندگی جدیدیه .راستی کتاب آیین زندگی دیل کارنگی چاپ انتشارات اردیبهشت بدردت تو فقط میخوره.

هرچند که حرفات تلخ و ناراحت کنندست اما کاملا قبولشون دارم، نمیدونم چطوری باید اینو یاد بگیرم و بعد سالها راکد بودن خودمو تغییر بدم.

نوشته اصلی توسط میـشل

این میتونه نشونه دو چیز باشه. یکی عدم رسیدن به بلوغ لازم برای ازدواج (چون چیزهایی رو دوست نداری که باعث پایداری زندگیت میشن)، و یکی تمایلات جنسی خاص. شرایط زندگیت برای ایجاد یک نوع اثر منفی خاص در تمایلات جنسی مساعد بوده.منظورم اینه که زیر نظر یه متخصص تمایلاتتون رو به هم نزدیک کنید،

فکر میکنم ایراد از منه.. یکجا خوندم کسانی که دوران کودکی پرتنشی رو داشته باشند دچار این حالات میشم، تقریبا تمام ریشه های اون مقاله رو در خودم و گذشتم دیدم. اما نمیدونم چیکار کنم. شنیدم خیلی پر هزینست طی این مراحل درمان؟
البته یه چیز ناراحت کننده که در اون مقاله خوندم این بود که درمان خاصی هم براش نیست!!

نوشته اصلی توسط شیدا.

کبود عزیز،

پست جدیدتون را که می خوندم، نقل قولی از خودم دیدم که با "کبود" شروع شده.
همیشه بدون هیچ تصمیم قبلی اسامی افراد را با رعایت ادب و احترام همراه با گرامی، محترم، جان، عزیز و ... می نویسم.
نمی دونم چرا اینقدر احساس صمیمیت کردم که بدون هیچ پسوندی نوشتم "کبود".

مطمئنا این صمیمیت من را حمل بر بی احترامی نمی کنید.

همینکه به مشکلم توجه کردی برام بینهایت ارزشمنده، ممنونم عزیزم

از همگی ممنونم که با حرفهاتون بهم کمک می کنید ، به شنیدن خیلی ازین حرفا واقعا احتیاج داشتم، گاهی آدم نیاز داره اینها براش یادآوری بشند تا از افکار موهوم خودش بیاد بیرون!