موضوع: با همسر حساسم چه کار کنم

نوشته اصلی توسط tanhai

علاقه مو نسبت بهش از دست دادم و حس میکنم زیاد دوستش دیگه ندارم و میخوام بهش بگم که دیگه علاقه بهش ندارم

سلام دوست عزیز

انگیزه شما از گفتن "بهت علاقه ندارم" اینه که همسرتون یه سری از رفتارهایی که باعث آزار شما هست رو تغییر بده. اما پیامی که اون از این جمله می گیره، این نیست که "باید تغییر کنم" !

اون با شنیدن این جمله، فاتحه رابطتون رو میخونه!

علاقش به شما کمتر و کمتر میشه (چون نمی تونه کسی رو دوست داشته باشه که اون دوستش نداره)، و در نتیجه رفتارهایی که شما دوست ندارید، بیشتر و بیشتر می شن.

شما واقع بهش علاقه دارید، ولی ازش دلخور هستید. اصلا همین دلخوری شما به نشونه اینه که همسرتون براتون مهم هست. وگرنه اگه مهم نبود و بهش علاقه نداشتی، رفتارش اینقدر ناراحتتون نمی کرد.

بنابراین به جای اینکه بگی بهت علاقه ندارم، به شکل های مختلف بهش نشون بده که دوستش داری. ببین چقدر رابطتون قشنگ تر می شه. ببین چه کارهایی که الان مقاومت میکنه رو برات انجام می ده. البته با صبر میتونی رابطت رو ترمیم کنی، یه دفعه ای نمی شه!

برای رسیدن به هدفت، که بهتر شدن رفتارهای همسرت هست، بهش کمک کن که احساس بهتری نسبت به زندگی داشته باشه.

اول از همه همینطور که هست دوستش داشته باش. پیش خودت تصور کن که خدای نکرده، الان ایشون از دنیا برن. ببین بودن این شخص چه حسن هایی برای تو داره، چه ضرر هایی داره، و در نبودش چه نفع هایی میبری! مثلا در مورد خرید، اگه نباشه باز هم به هرحال خودت باید خرید کنی.

پس اول به چیزی که داری قانع باش، تا داشته هات بیشتر و بیشتر بشن.

به خدا و به همسرت نشون بده که قدر همین چیزهایی که داری رو می دونی. تا تصمیم بگیرن بیشتر بهت بدن.

یعنی از کوچیکترین کارهای همسرت هم شاد باش. از اینکه زنده هست و نفس می کشه. از اینکه مثلا یه چای برات می ریزه. و غیره.

این شادی ها رو از خودت نگیر. نسبت به خودت بخیل نباش عزیزم.

اگه همسرت یه لباس رو برات نخره، در عوض هزاران چیز داره به تو میده. دقت کن تا ببینیشون و ازشون لذت ببری. شاید فردایی نباشه عزیزم، واقعا شاید فردایی در کار نباشه.

راستی شادی هات رو وابسته به رفتارهای همسرت نکن.

مثلا ببین چقدر زیباست که همسری داری که میتونی براش یه چایی بریزی و به چشماش نگاه کنی تا چاییش رو بخوره؟ ببین چقدر نعمت بزرگیه که میتونی موهاش رو لمس کنی؟

خیلی ها هستن که همه کسشون یه پرنده هست، یا یه سگ. و با همه وجود از داشتن همون هم خوشحال هستن.

چی از این قشنگ تر که کسی هست که بهش محبت کنی؟ اون هم یه *انسان*.

عزیزم چرا اسم رو "تنهایی" گذاشتی در حالیکه واقعا تنها نیستی؟؟

تو یه "همسر" داری که دلش می خواد وقتی به دیدن دوستش میره هم تو رو با خودش ببره. همسری داری که هر شب میاد پیش تو...

این زیبایی ها رو از خودت دریغ نکن. با همه وجودت حسشون کن. بذار ازشون سرمست بشی.

خوشبختی نزدیکه، اون دورا دنبالش نگرد.

همه چی دست خودته. به شرطی که بخوای.

از همه شما ممنونم من بعضی از حرفها رو قبول دارم

همیشه سعی کردم توی دعوا چیزی نگم و بخوردی نکنم که تا ابد باقی بمونه
شما درست میگید من نباید خیلی حرفهارو بزنم

ولی بعضی از موارد اشاره میکنم ببینید که من چقدر مقصر هستم

یک روز همسرم برای عیادت پدر بزرگه من رفته بود بعد از برگشتن مادرم بهش میگه اگر لطف کنی خواهرم یعنی خاله منو و یکی از زندایی همو سر راه برسونی و همسرم هم با کمال میل پذیرفته بود و برده بود این همین جا بماند چند وقت بعد همسرم توی یک جر وبحث میدونید چی گفت اصلا بطی به موضوع نداشت گفت مگه من نوکرم که خاله وزنداییتو ببرم برسونم و اون توی شغال آباد که کی چاله چوله داشت پدرم درآومد ماشینو شستم گفتم مگه من گفتم اگر مادرم هم بهت گفت دوست نداشتی نمی بردی چطور مادرم بعضی مواقع قسط ماشینو میده تا ما دیرکرد ندیم و بعد میبریم پولشو میدم به این فکر نمی کنی حالا یک کلمه مادر بهت گفت بردی اشکال داشت چرا پدرت میاد میگه میرم فلان چیز بخرم من چیزی بهت میگم که تو اینا رو به من میگی

یا همون خونه تکونی اینقدر بد برخورد کرد اول رفت غذا بخره یکی کم خرید بعد گفت اشتباه کردم و چون به خودش غذا نرسید آمده روی مبل با اخم نشسته بعد من و خواهرام وسط خونه تکونی و شلوغ پلوغی برگشته میگه برو زنگ بزن غذا آمده کنه رستوران برم بیارم منم گفتم توی میبینی سر من شلوغه خوب برو زنگ بزن و بگیر بیار خواهرام هم مشاهده میکرد و چیزی نمی گفتن اینقدر نسبت به وسایل ها حساسیت میده و یا ماشین که خانواده هم ازش متفنر شدن میگن خودت بیا اونو نیار چون ما نمی تونیم برای پذیرایی از ایشون اینقدر استرس بهمون وارد بشه


یک بار بهش گفتم چرا وقتی کارت جور نبود و میدونستی که نمیتونی مغازه بزنی آدمی خواستگاری من براساس حرف تو و پدرت حساب کرده بود میدونید چی میگه میگه چرا پدرت تو معتاد بود به من نگفتی میگم مگه من پدرمو مخفی کردم همه روزهایی که آمدین خونه مون پدرمو حضور داشت

در ضمن پدر من اگر اعتیاد داره توی زندگی من و تو هیچ نقشی نداره و ربطی نداره ولی کارت تو به زندگی من ربط داره

باز میگیم من مقصرم

من باید عوض بشم ........
خدا نکنه یک بحثی بشه بین من و اون شروع میکنه پدرت معتاده تریاکیه ............ خدامیدونه توی اینهمه توهینی که به پدرم کرده تا حالا یکبار هم به پدرش فحش ندادم فقط گفتم پدرت با دروغی که روز خواستگاری گفت زندگی منو خراب کرده همین

دیروز رفته خرید کرده برای من روسری و لباس و کلی خرید .... میگم منکه خرید کرده بودم چرا رفتی دوباره خرید بیجا انجام دادی میگه تو توی ذوقم میزنی آخه میگم خوب چی بهت بگم تو بگو ........ تو که میدونستی من خرید عید انجام دادم تو که میدونی میخواهیم بریم مسافرت پول نیاز داری چرا پس این کارا می کنی

الان میگه کل سیزده روز میخوام بریم مسافرت میگم دوست دارم دو روز بمونم خونه مهمون بیاد مهمونی بریم میگه نه ؟؟؟؟؟؟؟؟

یعنی من دیوونه ی این تاپیک زدنتم!!! پدر بدبخت رو درآوردی که!

اگه تا حالا فکر میکردم تو 70 درصد مقصری با این توضیحاتت فهمیدم 100 مقصری!
آخه این چه طرز حرف زدنه! چه طرز برخورده!
اگه شوهر من بود که دو روزه طلاقم داده بود! حساس ندیدی که به این بنده خدا میگی حساس!

نوشته اصلی توسط tanhai

از همه شما ممنونم من بعضی از حرفها رو قبول دارم

همیشه سعی کردم توی دعوا چیزی نگم و بخوردی نکنم که تا ابد باقی بمونه
شما درست میگید من نباید خیلی حرفهارو بزنم

ولی بعضی از موارد اشاره میکنم ببینید که من چقدر مقصر هستم

یک روز همسرم برای عیادت پدر بزرگه من رفته بود بعد از برگشتن مادرم بهش میگه اگر لطف کنی خواهرم یعنی خاله منو و یکی از زندایی همو سر راه برسونی و همسرم هم با کمال میل پذیرفته بود و برده بود این همین جا بماند چند وقت بعد همسرم توی یک جر وبحث میدونید چی گفت اصلا بطی به موضوع نداشت گفت مگه من نوکرم که خاله وزنداییتو ببرم برسونم و اون توی شغال آباد که کی چاله چوله داشت پدرم درآومد ماشینو شستم گفتم مگه من گفتم اگر مادرم هم بهت گفت دوست نداشتی نمی بردی چطور مادرم بعضی مواقع قسط ماشینو میده تا ما دیرکرد ندیم و بعد میبریم پولشو میدم به این فکر نمی کنی حالا یک کلمه مادر بهت گفت بردی اشکال داشت چرا پدرت میاد میگه میرم فلان چیز بخرم من چیزی بهت میگم که تو اینا رو به من میگی

عزیز دلم، سهم تو خیییلی زیاد تر از چیزیه که فکرشو می کنی.

حرفی که شوهرت زده، معنیش ابراز رنجش و دلخوری بوده. اما جوابی که شما دادی، کاملا طلبکارانه بوده.

شما می گی در شرایطی که هیچ ربطی نداشت، شوهرم موضوع رسوندن خالم رو مطرح کرد. میشه بپرسم موضوع پرداخت قسط ها چه ارتباطی به موضوع داشت؟

غیر از اینه که شما با به رخ کشیدن و منت گذاشتن، هم ارزش و اعتبار لطف مادرت رو از بین بردی، هم ابراز رنجش شوهرت رو بی جواب گذاشتی (در حالیکه اون انتظار دلجویی داشت)، و تازه بخاطر کارهای پدرش بهش سرکوفت زدی؟

عزیزم چه ایرادی داشت که وقتی گفت ماشین خیلی کثیف شده بود و غیره، یه نگاه مهربون بهش می کردی، و می گفتی آخی چقدر برای شستن ماشین به زحمت افتادی. یا بعدا که اون مشاجره تموم شد و آروم شدید، تو بغلش می نشستی نازش می کردی و میگفتی عزیزم تو چقدر خوبی که بخاطر احترام به حرف مامان اون همه زحمت ماشین رو کشیدی و هیچی هم بروز ندادی. بعد یه نیشگونش می گرفتی میگفتی ای ناقلا همین کارا رو می کنی مامان اینقدر دوستت داره.

من نمی دونم اون روز شما سر چی بحث می کردید، اما همین حرفی که همسرت زده یه راه گریز از مشاجره بوده، تو میتونستی با همین دست آویز یه صحنه مشاجره رو تبدیل به یه همدلی کنی و اون مشاجره فرار کنی. بعدا با رفتارهای حاشیه ای میتونستی عاقبت قشنگ تری برای موضوع مورد اختلافتون هم پیدا کنی.

عزیزم گفتی رفتارهای زنانه بلد نیستی، خب کم کم تمرین کن که یاد بگیری. چطور یه وقتی نمی تونستی بنویسی، بعد یاد گرفتی؟ یه وقتی نمی تونستی راه بری، اونقدر تلاش کردی که یاد گرفتی؟ خب اینم یه مهارته دیگه، اینم باید تمرین کنی تا یاد بگیری.

این حرف روزنه رو باید با طلا نوشت:

نوشته اصلی توسط roozaneh

ما مردها وقتی یه مرد بخواد بهممون بریزه بهمش میریزیم! اما یه زن رو میذاریم به حساب زن بودنش و نرمتر برخورد میکنیم

عزیزم ما دوستهات هستیم که داریم اینها رو بهت می گیم، وقتی ما این همه دلمون میخواد زندگی تو رنگ قشنگی به خودش بگیره، خواهش می کنم خودت هم همکاری کن.

راستی اصلا مهم نیست که کی مقصره. اصلا اصلا اصلا مهم نیست. مهم اینه که زندگیتون گرم و قشنگ باشه.

نوشته ی مریم123 رو صدهزار بار بخون شاید روت اثر کرد!
به علاوه اینکه تشکر کردن از همسرت رو یاد بگیر!

یه دستبند یا دامن یا انگشتر ... گل گلی بپوش که یادت بندازه تو یه زن هستی! نه یه مرد!