موضوع: از زن بودنم حالم بهم میخوره

نوشته اصلی توسط گل آرا

گذشت خوبه فداکاری خوبه چشم پوشی خوبه اما همه اینا تا وقتی خوبه که باعث بشه ما زن ها به لحاظ روحی ارتقا پیدا کنیم نه اینکه دچار انحطاط بشیم. وقتی گذشت و فداکاری من باعث بشه همسرم به اخلاق بد خودش عادت کنه و ارزش این گذشت رو نفهمه و براش عادی بشه ... اونوقته که من کم کم عزت نفسم پاییین میاد... شخصیتم تحلیل میره و به قول baran.68 از درون تهی میشم. گذشت و فداکاری چیز بدی نیست ولی در صورتیکه طرف مقابل بفهمه و در رفتارش نشون بده که قدر این رفتار پسندیده رو میدونه... ولی اگه بخواد سواستفاده کنه... پسرهای اون خونه بی منطق و زورگو بار میان دخترها هم توسری خور و بی اعتماد به نفس.

گل آرا حرف من به این تاپیک ارتباطی نداره. مشکل همسر شما زورگویی نیست. ایشون دچار مشکل روانی هستند. 90 درصد جامعه ایران این مشکل را دارند. منتهی در همسر شما حاد شده است. بسیاری از رفتارهای ایشان از روی عمد نیست، به نظر من به جای محکوم کردن تصمیم بگیرید که آیا ارزشش را دارد که به درمانش بپردازید(دقیقا چیزی شبیه درمان یک بیمار جسمی) یا بایستی رهایش کنید. در هر دو صورت تصمیم شما ارزشمند است.

عزیزم به نظر منم حرفات راسته....منم برای شوهرم در درجه ی دوم هستم...اول مامانشه بعد من...هیچی به من نمیگه...وقتی بهش میگم من چقدر از زندگی تو اطلاع دارم،میگه همون قدر که مامانم میدوووونه!!!!!!!!!!
ما خیلی مورد ظلم قرار گرفتیم