موضوع: حال و احوال یاران همدردی (7)

عرض سلام و تشکر و قدردانی از لطف و مهربانی همه شما سروران گل تالار ، با توکل بر خالق همه خوبی ها ، امیدوارم با خطی ، حرفی ، پستی ، بتوانم گره از مشکل کسی بگشایم
امین

حال و احوال دل شما همدردای مهربون تالار چطوره؟

خوبید ، خوشید ، سرحالید
چه حال ، چه احوال
خوش میگذره
چه خبر از قدیمی ها
چه خبر از جدیدی ها

یه خسته نباشید دبش واسه اونهایی که امتحاناتشون تموم شده
یه خسته نباشید هم به اونهایی که توی تالار هستند و مرتب به دیگران کمک می رسونند
یه خسته نباشید هم به اونهایی که قدم رنجه می کنند و میان پست ها رو می خونند


خیلی باحال هست ،
اینکه مریم 123 مرتب آواتار عوض میکنه ، یه جورایی اواتارش از حال و احوالش میگه دیگه ... هروقت وقفه می افته توی سرزدن به تالار ، وقتی on می شوم میرم اواتار این دختره رو می بینم کلی ذوق می کنم :rolleyes:

ویدا خانوم کجایی ، بی سر و صدا شدی ،

یادش به خیر یه مهتاب بود توی تالار یه تاپیک باز کرده حضور غیاب ، هرکی می اومد می رفت اونجا حضوری می خورد ،هرکجا هست ، خدایش حفظ کند

مخاطب خاصی مد نظرم نیست اما مابقی کجان؟ نکنه تالار رو می خوان کن فیکون کنند ، کرکره های تاپیک هاشون رو کشیدن پایین دان زیر چشمی اوضاع رو می پان ؟!

القصه دلم تنگ شده بود واسه اینجا و دوستان و فعالیت های خوبمون

این عید خجسته هم مبارکتون باشه

سلام بر همگی


جمعه شبتون به خیر.
فکر کنم حالتون در این جمعه شب، از جمعه شب‌های دیگه بهتر باشه*. بالاخره سال جدید و تعطیلات و دید و بازدید و … در راهه. و چه چیزی از این بهتر؟

حداقل برای من که فعلا چیزی بهتر از این نیست. مدت‌هاست نیاز به کمی وقت دارم تا بتونم یه سر و سامونی به کارهام بدم. حالا کارها اگر به طور کامل نشد، حداقل یه سر و سامونی به افکارم بدم!


* البته متاسفانه به جز گل کاغذی. آهای گل کاغذی، ناامید نباش. به جاش صبور باش، حتما حل میشه.
من از این حرف‌هایی که نمی‌شه ازشون گفت زیاد دارم. اگر دوست داشتی قرآن رو باز کن و بخون، خدا این موقع‌ها راه حل‌ها رو خوب نشون می‌ده. تازه دلداری هم می‌ده بعضی اوقات …

این قرآن باز کردن رو نوشتم، یاد یه خاطره‌ای افتادم. یه روز داشتم با خدا درددل می‌کردم که "خدا تا الان چند هزار بار فلان چیزو ازت خواستم، چیز بدی هم که نیست، چرا نمی‌دی بهم؟!" خلاصه ناراحت بودم و یجورایی ناامید هم شده بودم. یهو صحیفه سجادیه رو تو کتابخونه دیدم. برداشتم و یه صفحه‌شو باز کردم. اولین خط و اولین جملش این بود: "ادعونی استجب لکم"!
البته حضرت سجاد در مورد خدا نوشته بود. اما خلاصه این‌که با دیدن این جمله خیلی تعجب کردم! کل کتاب رو از اول تا آخر ورق زدم، هیچ صفحه‌ی دیگه‌ای نبود که چنین مضمونی در خط اولش باشه.
دیدم خدا گفته بخواه تا بدم، چند هزار بار خواستم. حالا یه چند هزار بار دیگه هم روش. بالاخره که می‌ده. کلا از این رو به اون رو شدم.


خلاصه این‌که اگه از این جور کتاب‌ها هم داری، از اون‌ها هم می‌تونی اینجوری استفاده کنی.


=====


برسیم به قسمت دوم پست… امروز در دل طبیعت بودم. آن هم طبیعت وحشی! تا به حال گله‌ی اسب (وحشی) دیدین؟
من امروز دیدم! البته منظورم از وحشی بودن، گاز گرفتن و جفتک انداختن و این‌ها نیست. اتفاقا بسیار هم ترسو و -حداقل در جلوی ما- آروم بودن. به فاصله‌ی ده متریشون که می‌رسیدی با سرعت، دور می‌شدن. یک کره اسب هم همراهشون بود که خیلی ظریف و نحیف بود. بسیار هم بچه ننه بود و بیشتر از دو متر، از مادرش دور نمی‌شد. (البته من از روی حدس می‌گم که آن اسب بالغ، مادرش بوده)
جدا از جذابیت گله‌ی اسب، زیبایی طبیعت و آرامش بسیار زیادی که به آدم می‌ده، دلم رو بیش از پیش ربود! به قول شاعر، خوشا به حالت ای روستایی. مخصوصا تازگی‌ها. تجهیزات و امکانات نسبتا مطلوبی برای انجام کارها دارند و البته زیبایی، سکوت و آرامش روستا، همچنان باقیست.


خلاصه جاتون بسیار خالی بود.


=====


برسیم به قسمت سوم… چند روز دیگه عیده و سال جدید شروع می‌شه.

دوستان عزیز، اگر در مدت حضورم در همدردی، خدای نکرده کاری انجام دادم‌ (اعم از زدن حرف ناحق، زدن حرفی که نباید زده می‌شد و …) که خاطر شما دوستان رو آزرده کردم، خواهش می‌کنم که لطف کنید و حلالم کنید.


و در آخر، هنگام دعای تحویل سال، همگی شما همدردان عزیز و عزیزانتان، جزو "نا"یِ "حول حالنا الی احسن الحال"ـی هستید که می‌خونم. با اجازه‌ی شما دوستان، هیچ شرط و شروطی هم برایش نمی‌ذارم. خدا مطمئنا به ویژگی‌های احسن الحال، از من عالم‌تره.


خواهش می‌کنم شما هم من رو فراموش نکنید.


در پناه حق.