موضوع: منتظر بمونم یا ؟؟؟ (وابستگی بعد از یک آشنایی اینترنتی)

سلام دوست عزیزم.. درکت میکنم کاملا که چقدر سخته و میدونم درگیره ذهن و فکرت ولی بدون این قضیه خیلی زود برات حل میشه ( کمتر از یه ماه )
من داستانت رو کامل نخوندم ولی چون یه جورایی خودمم درگیر این مسایل بودم بهت یه توصیه جدی دارم...
جون هر کسی دوست داری تو اینترنت دل به کسی نبند .. دل به این اشنایی ها نبند .. ازت برادرانه میخوام.
همش دروغ و نیرنگ توشه.. اگه صادق ترین هم باشین هر دو بازم چیزایی از هم پنهان میمونه که وقتی نزدیک تر میشین به هم تازه میفهمین اشتباه بزرگی کردین. عاجزانه ازت خواهش میکنم به این دوستی ها بها نده.

برادر گرامی

هیچ کس منکر مشکلات اقتصادی الان و این دوره و زمونه نیست.اکثریت ادمهای با شرف دارن با سیلی صورتهاشونو سرخ نگه میدارن.

اما...

همیشه همینطوری نمیمونه و نباید هم بمونه.این خانوم و مسائلش رو فاکتور بگیریم ، شما باید برای ارتقای وضعیتت تلاشت رو بیشتر کنی.
نه اینکه طوری بهش که مثلا ماهی ده میلیون درآمد داشته باشید !

نه همچین انتظاری نیست.اما با کمی تلاش ..با کمی اضافه کاری....با کمی تحمل فشار و سختی ....مشکل تا حدودی حل میشه.

شما که شکر خدا جسمت سالمه.چرا بیشتر تلاش نمیکنی؟

قسطها بابت چیه؟حتما در مقابلش چیزی گرفتید .درسته؟

شما از کی شاغل شدی و روی پای خودت بودی؟

تحصیلات شما چیه؟

نگران خرج و مخارج زندگی و ازدواج نباشید.

شک نداشته باشید که خدا روزی میرسونه.جایی روایت خوندم که پیغمبر گفتن اگر از فقر میترسید ازدواج کنید.

من شرایط شما و نگرانیتون رو از بابت مسائل اقتصادی درک میکنم .چرا که خودم و همسرم هم موقع ازدواج این مشکلات رو داشتیم و راحت میتونم بگم با صفر شروع کردیم.
اما یک روز بدون روزی نموندیم.شرایط سخت بود اما خدا میرسوند چون وعده خودش بود.

شما همت و تلاشت رو بیشتر کن.
بهش توکل کن.

شما از کجا میدونی اون آیدی سوخته؟

سلام.
ممنون از محبت همتون بابت پاسخگویی.شاید ندونید هر جوابتون یه بخشی از تصمیم گیریم رو داره کامل میکنه.
باور میکنید اینقدر تو یک ماه اخیر تو این سایتها و سایتهای مشابه چرخیدم که حقم یه دکتری افتخاری مشاوره ازدواج هست(اقلا)
ولی خب بعضی وقتا باید حقیقت رو از دیگران شنید.منم میخوام فقط خودمو قانع کنم
تقریبا تصمیممو گرفتم
[size=large]فراموش میکنم[/size]
اما میمونه دو تا موضوع.اگه تو این هم کمکم کنید سنگ تموم گذاشتید.مخصوصا خواهر خوبم maryam123 که بدلیل رک گویی بد جور حرفاش تاثیر میذاره
یکی اینکه در رابطه هایی مثل این که قبل از شناخت،احساس زمام امور رو در دست میگیره و عقل میره تو حاشیه تکلیف چیه؟باید اون رابطه رو تموم کرد بدون اینکه به شناختی برسیم؟(راهی واسه شناخت میمونه؟)

دوم اینکه چطور فراموشش کنم.بعضی ها میگن از توقف فکر استفاده کن.ولی به نظرتون این سرکوب کردن این حس نیست.که شاید یه روز دوباره بیاد سراغت؟یا بهتره از راهی که یه مشاوری میگفت بصورت کم کم و طی یه زمان بندی خاص(مثلا یه ساعات خاصی از روز رو به اون فکر کنید و در یک تایم معین.بعد از یه مدت دفعات فکر کردن وتایم هر نوبت رو کاهش بدیم تا برسه به صفر)
نظرتون چیه واسه این دو تا سوال یه بخش جدید باز کنم؟
بازم ممنون از همتون.
یا علی

1.نبايد تا وقتي كه احساستون شما رو كنترل ميكنه(نه شما احساستون رو) تصميمي بگيريد.يه راهش اينه كه به يه مشاور اعتماد كنيد و به كاري كه ميگن عمل كنيد(اينو از مدير محترم ياد گرفتم)

2.يه چرخي توي همين تالار بزن ،راهكار هاي زيادي داده شده(مخصوصا بخش ارتباط دختر و پسر)

چند نکته در جواب خواهر خوبمmaryam123.فکر کردم اگه نگم بی ادبی
من تا دو ماه پیش از ساعت صبح7 تا 7 عصر ساعت کاریم بود.چیزیحدود 3.5 این ساعت کارم بود.(تو دوستام معروفم به تراکتور.من حتی ساعت تحویل سال نو مغازه بودم.تاسوعا و عاشورا و تمام جمعه ها هم همینطور)شاید باور نکنید در طول 4 سال اخیر من فقط 14 روز سر کار نرفتم(به جز یک مورد که عروسی خواهرم بود بقیش بابت مریض شدن بود)
من نقشه کشی خوندم.یه مدت کار متفرقه از دوستام که اکثرا تحصیلات بالا دارن گرفتم اما دریغ از یه دوزاری.همش نسیه.من سعی کردم از تخصصی که دارم استفاده کنم اما نشد
بعضی روزا 3 ساعتم نمی خوابیدم.ولی نشد که نشد
من دو سال از بهترین سالهای عمرمو بدلیل بیماری خونه نشین شدم.دوسالی که هنوز سایه و اثرش رو زندگیمه.بعد اون دیگه نتونستم دنبال درس برم با اینکه بهره هوشی خوبی داشتم.
یه وام گرفتم با دوستی زدیم تو یه کاری.کارمون خوب بود تا اینکه رفیقم بلند پروازی کرد (علیرغم مخالفت من.چون سهم بیشتری داشت)و هر چی داشتیم رو به باد داد و منو خودش رو چند سال برد زیر قسط.هنوز تقریبا یه سالش مونده
ولی میدونم اینا هیچکدوم توجیه خوبی نیست واسه اینکه من الان تو این جایگاهم.

سلام به شما

این لینک رو مطالعه کنید .کمکتون میکنه

چطور فراموش کنم؟

برادر گرامی

قطعا زحمتهای شما نتیجه خواهد داد.بالاخره این قسط دادنا تموم میشه و کار میفته رو غلتک.
سعی کنید شبها سوره واقعه رو بخونید.اگر خسته هستید حداقل چند ایه اش رو بخونید .این سوره روزی رو زیاد میکنه.

نمازهاتونو اول وقت بخونید .برخی روزها رو به احترام صاحب اون روز کار نکنید.(مثل عاشورا و تاسوعا )

تا انجایی که امکان داره حواستون به حلال و حرام پولتون باشه.

مطمئن باشید جواب میگیرید.

برای درس خوندن دیر نشده.شروع کنید.سعی کنید پیام نور قبول شید که بتونید هم به کارتون برسید هم به درس.

شما ادم با همتی هستید و سعی و تلاش زیاد میکنید.شکی در این نیست..منتهی برخی مواقع ممکنه یکسری راها رو ادم اشتباه بره.

در مورد سوالاتون

حدالامکان برای ازدواج سعی کنید احساس بر منطق و عقل غلبه نکنه.اینجور ازدواجها ازدواجهای موفق نیستن و همه چیز از روی احساسه.کمی بعد که عطش احساسات میخوابه واقیعتهایی نمایان میشه که قبول و پذیرشش خیلی تلخ و سخته.

نیازی نیست رابطه مورذ نظر رو قطع کنید.بهتره با کمک گرفتن از خانواده ها به سمت و سوی شناخت منطقی ببرینش.

در مورد فراموش کردن هم در واقع چیزی رو انسان فراموش نمیکنه به خصوص این جور روابط و وابستگیها رو.

بهتره بهش فکر نکنید.گرچه ممکنه اوایل سخت باشه.اما منحرف کردن فکرتون در اون لحظه خیلی کمک میکنه.

اگر میتونید حتما یه جای کوچولو برای ورزش کردن در برنامه روزانه باز کنید.اگر شنا باشه که چه بهتر.

این رو هم فراموش نکنید که اگر کسی قست شما باشه قطعا شما بهش میرسید و اگر نباشه هم شما هرکاری هم بکنید بهش نمیرسید.

موفق باشید

سلام
ممنون به خاطر وقتی که برام گذاشتید

ممنون بابت لینک پیشنهادی.مفید بود

این که یه روزایی رو بخوام نرم سر کار(مثل تاسوعا)یعنی اینکه دیگه نباید برم سر کار.در واقع خیلی قدرت انتخاب ندارم.وگرنه از خدامه

منم به حلال و حروم معتقدم مثل شما.ولی چشم.شاید یه جایی رو دارم اشتباه میکنم که برکت تو زندگیم جاری نیست

ممنون بابت همه چیز

شاید خودتون ندونید.بیشتر از اونی که فکر کنید کمکم کردید

اجرتون با خود خودش

امید وارم اگه بازم سوالی جایی مطرح کردم از مشورتتون بی
بهره نمونم

یا علی

دوست عزیز
هیچ دختره سالمی از نظر روانی خودش رو وقفه یک پسری که اون رو برای ازدواج نمی خواد نمی کنه این یک نکته ی مثبت در ایشون بوده و وقتی شما رو طالبه ازدواج ندیده این رابطه ی بی سرانجام رو قطع کرده.
بنظرم شما هم ایشون رو نمی خوای بیشتر وابسته شدی تا علاقه ی واقعی و وقتی هم که یکباره رابطه رو قطع کرده جای خالیش رو بیشتر احساس کردی توی قطع رابطه های به این صورت در پسرها یک حسه علاقه ی کاذب به وجود میاد که گاها دخترها برای وابسته کردنه طرف مقابل به خودشون این کار و می کنن البته منظورم به هیچ وجه این خانوم نیست خواستم بگم این حس وحال شما به چه دلیلیه.
اگر فکر میکنی واقعا نیمه ی گمشدته و همونیه که می خواستی دلایلش رو سعی کن روی کاغذ بنویسی با نکاته مثبت و منفی که با شرایط شما کار ه سختیه احتمالا فقط مثبتا رو می بینی و منفی ها رو هم مثبت می بینی!
اگر بعد از یک هفته همچنان سر نظر خودت نسبت به ایشون پا بر جا بودی براش یک میل بزن و بگو قصدت اشناییه بیشتر برای ازدواجه یعنی می خوای رسما خواستگاری کنی اون هم با خانواده.معمولا دخترها اگر در طرفشون کورسوی امیدی به خودشون دیده باشن هر از چند گاهی یک سری میزنن و حال طرف رو می پرسن!(یعنی به امید رسیدنه میلی از شما اون رو چک میکنه)
اما صحبت اصلیم با شماست که تکلیفت با خودت روشن نیست چون نمی دونی چه معیارهایی برای ازدواج داری که اگه داشتی وارد چنین رابطه ایی نمی شدی توصیه میکنم چهار چوبه خودت در این رابطه رو روشن کنی.
شما دز حال حاظر دچاره یک حسه خلایی که ناشی از ترک رابطه با یک جنسه مخالفه شدی نه اینکه به کسی علاقهمند شده باشی و قطعا در اینده به خودت خواهی خندید.
پیشنهاد میکنم تاپیکهای ترک رابطه در سایت رو بخونی،مطمئن باش زود فراموشش میکنی چون رابطه ی شما بسیار محدود بوده اما تجربه ایه برای اینده ،تا خودت رو ارزیابی کنی وببینی مشکله کارت کجا بوده.

به نظر من اولا شما چرا توی سن 30 سالگی اینقدر کمه پولتون؟؟خب سعیتونو بیشتر کنید یکم واسه ازدواج....شما حتما به اون خانوم در مورد حقوقتونو از این مسایل گفتین که بهتون گفته بی عرضه...یا اینکه بهش گفتی شرایط ازدواجو نداری که این حرفو زده....خب هرکی به جای اون خانوم بود حتما همین کارو میکرد،چون توی این مدت حتما اونم به شما وابسته شده و خواسته با اون کارش شمارو فراموش کنه....من خودم ازدواج اینترنتی داشتم اما الان کاملا خوشبختم وخانواده هامونو همه چیمون با هم مچه...مسئله اینترنت نیس،مسئله تحقیق و بررسی بیشتر توی ازدواجه...شما اگه تونستی با اون خانوم ارتباط برقرار کنی به نظر من از نت برید بیرونو و بقیه ی رابطتون بیرون از نت باشه...

سلام به دوست عزیزsr2282
ممنون از نظرتون
در مورد کمبود پولم گفتم.احتمالا نخوندید

میخواید همین الان فقط یکی از راههایی رو که میشه پولدار شد رو واستون بزنم تو سایت تا همتون تعجب کنید که چرا اینقدر پس عقبم.تا بخواید از این ایده ها دارم.مشکلم اینه که همشون به نظرم یه جورایی شبهه داره(نه اینکه قطعا مشکل شرعی داشته باشه)

اما مشکل اینجاست که من خیلی در مورد نحوه کسب درامد سخت گیرم.شایدم بیش از حد

یکی از دوستام تو همین سایت عضو و احتمالا این نظر منو هم میخونه.

اگه دوست داشته باشه بگه با پیشنهاد دو سال پیش من الان به کجا رسیده متوجه میشید خیلی بی عرضه نیستم.

من با عقایدم زندگی میکنم.ادم بدون عقایدش یعنی هیچی.پول مهمه.اما چیزای مهمتر از اونم هست.به درست بودنشم شک ندارم.

به خدا یه چیزایی گفتنی نیست.گذاشتم پس انداز جای دیگم.وگرنه حرفایی براتون میزدم که فقط تو قصه ها خوندین.

دختری که واسه بی پولیم رفت دلمو نشکست.دلم شکست چون دلیل رفتنش رو نگفت.حالا هر چی میخواست باشه.حقش بود انتخاب کنه.ولی حقه منم بود بدونم واسه چی طرد میشم.
ممنون از راهنماییت
یاعلی