معلومه شما اصلا آمادگی ازدواج نداری
نه شناختی از خودتون و خواسته هاتون دارید، چرا که تا با مشکلی مواجه شدین (عدم همراهی پدر و مادر) از خواستتون دست کشیدین و کلا روشتون به سرعت عوض شد
و نه شناختی از زندگی مشترک دارید، چرا که در عرض دو هفته عاشق شدین و تصمیم به ازدواج گرفتین و حتی اون دختر رو هم امیدوار کردین
اینها نشون میده شما هنوز قدرت تصمیم گیری و بعد از اون آمادگی قبول مسئولیت حرف ها و کارهاتون رو ندارین
جدا از سرزنش شما که تازگی این بی مسئولیتی رو توی آقایون زیاد می بینم و ظاهرا کاریش نمیشه کرد...
یه دختر خانم میتونه تو زندگیش دچار انحراف مقطعی بشه و کاری رو که از نظر شرع ما اشتباه انجام بده ولی ذاتا انسان بدی نباشه، و حتی خیلی مناسب برای ازدواج باشه و بتونه مادر و همسر خوبی باشه. صرفا اینکه ایشون قبلا تخطی کرده از این حریم نمی تونه قضاوتی برای ایشون باشه. خواهر و عمه هم به این دختر خانم ربطی نداره...
شما باید خصوصیات و شخصیت خود طرف رو ببینید. یکی از این مثالای بدیکه تو جامعه عرف شده اینکه مادرو ببین دخترو بگیر! گیریم مادر بدبود، دختر هم بد میشه؟ یا مادر خوب بود، دختر نمیتونه بد باشه؟
پس کمی عمیق تر به مسائل نگاه کنید و با پایین و بالا کردن شخصیت طرف از هر لجاظ یه نتیجه گیری کلی کنید....
علاقه مندی ها (Bookmarks)