موضوع: هيچ تمايل جنسى به شوهرم ندارم و عاشقش نيستم جدا شم ؟

آخه چه جورى خانوادم رو راضى كنم؟ ساختن خيلى سخته چون آدم قابل تغييرى نى، ما توى اين ٥ ماه كلا ١٠ دقيقه با تلفن حرفيديم با هم! همش تو درسه ! خيلى آرومه واسم سخته! چي كار كنم! مشاور هم رفتم گفت باش حرف بزن بگو چيا مى خواي اگر تغيير نكرد تموم كن! تو اين مدت هيچ تغييرى نكره همون پسريه كه ٤ سال پيش اومد دانشگاه!!!

سلام دنیا جان

چرا همش میگی تغییر کنه !! تو هم سعی کن کمی هماهنگ با همسرت بشی

دوستانه دیگه هم گفتن خراب کردن زندگیت کار سختی نیست ولی تلاشتو بزار برای ساختن زندگیت

دوستای قبلیتم مطمئن باش مشکلاتی دارند ولی تو نمیدونی ..

اول از همه طرز فکرتو نسبت به همسرت عوض کن .. کسی نمیگه به زور عاشقش بشو .. ولی سعی خودتو بکن تا بدا مثل الان حسرت تصمیمتو نخوری

موفق باشی خانمی

آره همه بهم ميگن رو تصميمت مطمئن شو تا پشيمون نشى، سعى كردم اما تفاوتمون زياده اون يه جوريه مثل پيرمرداس! خيلى بى تجربه و بچس تا حالا با هيچ كس نبوده ، بعضى وقتها با يه حرف يا يه شوخى ديوونم ميكنه! دوستاشم مثل خودشن حتى مذهبين و خشك! من اصلا آمادگى ازدواج نداشتم چه برسه با اين! هميشه دوست داشتم شوهرم از خودم بزرگتر باشه و كنارش احساس امنيت كنم

زندگی شماست و تصمیم گیرنده هم خودتی. طوری تصمیم بگیر و طوری زندگی بکن که وقتی 50 سالت شد پشیمون نباشی و به خودت نگی زندگی بیخودی داشتی، شاد نبودی، زندگیتو دوست نداشتی و ... یا چرا جدا شدم ، کاش طلاق نمیگرفتم


طلاق خیلی وقتها خیلی کار خوبیه. مانند یک دکمه Back در زندگی هست. کمک می کنه وقتی فکر می کنید و مطئمن هستید که اشتباهی در زندگی تون کردید و اشتباه انتخاب کردید ، دکمه برگشت رو بزنید و برگردید و این فرصت رو داشته باشید که دوباره انتخاب کنید
با این حال باید حتما مطمئن باشید و سپس انتخاب کنید که آیا با طلاق و شروع دوباره یک زندگی جدید وضعتون بهتر خواهد یا بدتر. می تونید انتخابی بهتر داشته باشید یا انتخاب فعلی تون بهترین است
سوختن و ساختن و ادامه دادن در حالی که اکراه داریم و ناراضی هستیم کار انسانهای ضعیف هست کسانی که برای زندگی شون ارزش قائل نیستند. انسانهای قوی سعی می کنند خوب زندگی کنند و برای خوب زندگی کردن شون تغییر بدهند.
امیدوارم تصمیم خوبی بگیرید
موفق باشید

سلام بله متاسفانه خانواده منم از همين دستن كه مى گن بسوز و بساز ، من مى دونم با اين آدم شاد نيستم و خيلى وتها آرزو مرگ ميكنم. اما از رفتار خانوادم بد طلا ق مى ترسم ! از نظر اينا همين كه اين آدم درسش خوبه كافيه! اما من قبلا رابطه احساسى رو تجربه كردم يه دنيا فرق! واسه خانوادم سخته كه من تو اين سن مطلقه شم مى گن تو جامعه و فاميل جور ديگه بهت نگاه مى شه! من دارم نابود مى شم تا بقيه راضى باشن! من مى تونم جدا شم خودم رو بسازم به موقعش يه ازدواج با عقل و احساس كنم! اما دو تا مشكل دارم اينكه چطور به شوهرم بگم و چطور خانوادم رو متقاعد كنم

دنیا جان جاهای دیگه رو نمیدونم ولی اینجا کسی به تو نمیگه که بسوز و بساز!!!!!
این عملکرد ضعیفیه بله
اینجا گفته میشه که اگه میتونی زندگیتو بساز و زندگی کن

اینکه سریعا راهکار طلاق به تو داده نمیشه به این خاطره که عواقبش توی جامعۀ ما دیده میشه عزیزم
و به هر حال تو داری تو همین جامعه و همین مردم زندگی میکنی
اگه یه جای دیگه زندگی میکردی خیلی راحت میتونستی همسرت رو عوض کنی که البته اینم به نظر من کار چندان قدرتمندانه ای نبود لزوماً
ولی راحت بودش
ولی حالا که توی این جامعه هستی میتونی یه تلاش بکنی که ببینی آیا میتونی با این فرد کنار بیای یا نه
علاقه رو میشه ایجاد کرد ...
بعدشم باید بدونی مردش هستی که عواقب طلاق رو بپذیری یا ترجیح میدی که تلاشت رو زیاد کنی که بتونی همسرت رو دوست داشته باشی؟؟
و اینکه آیا همسرت واقعا کسیه که هیچ وقت از ترک کردنش پشیمون نخواهی شد؟؟

اینا رو برای خودت روشن کن و بعد تصمیم بگیر چون برای تصمیم به طلاق دیر نمیشه
هر چند که بهتره سریع تر تکلیفتو مشخص کنی

چه اینجا چه هر جای دنیا که باشی یه چیز رو بدون..

چرا عاقل کند کاری که باز ارد پشیمانی...

انسان موجودیه که خدا بهش عقل داده .. احساس داده و قدرت تفکر..
پس باید تصمیم بگیره و توکل به خدا کنه و جلو بره..
هر تصمیم اشتباه که بگیریم قابل بازگشت نیست..
همیشه شنیدیم که ازدواج پیرهن تن نیست.. که هر وقت خواستی عوضش کنی..
هیچ وقت ادم نباید روی لجبازی و .. ازدواج کنه..
مث این میمونه که بگم من رشته دانشگاهم رو روی لجبازی انتخاب کردم .. هیچ انتخابی نباید روی لجبازی باشه..
انتخاب روی عقل باید باشه... چون خدا به ادم عقل داده
کاش روزی برسه با احساسات هم بازی نکنیم و همدگیرو همونطور که هست دوست بداریم..

من خودم عذاب وجدان دارم كه اين پسرو وارد زندگيم كردم واقعا ناراحتم ... نمى دونم بايد چيكار كنم هر روزى كه مى گذره علاقم كمتر ميشه من سعى كردم باهاش شاد باشم اما نشد ! همه چيش عين يه پسر بچه ميمونه. اينجا كسى هست كه جدا شده باشه؟ آخه چى ميشه؟ اگر زبونم لال از فشار روحى خيانت كنم
چى ؟ همين الانم نه تو غم باهام شريكه نه شادى! من قبل عقدم خودكشى كرده بودم من در شرايطى قبول كودم كه هيچى واسم مهم نبود! اون پسر هم دوست داره با كسى باشه كه عاشقشه و بهش محبت و توجه كنه من نمي تونم . من دوست ندارم بهم دست بزنه

خیلی خوشحالم این انجمن رو پیدا کردم چون واقعا ارومم کرد..
مشاوره واقعا چیز خوبیه..