موضوع: چرا هر کاری کردم بازم رفتی سراغش...؟

ممنون از نظراتتون اما من یه راهکار میخوام واسه کمک کردن.
قبلا و الان سعی کردم زمینه تنهایی واسشون فراهم نشه( اما خوب نمیشه خانواده ما کم جمعیته و پدر و مادر شاغل داریم منم اکثرا خونه نیستم) اکثر اوقات میرم بیرون اینترنت رو قطع میکنم اما این کارم فکر کنم باعث دلخوریش شده!
در ضمن ایشون چند ساله بدنسازی میرن و باشگاه میره دانشگاه رو هم داره ولی اینجوره که اگه 7 بره دانشگاه و ساعت 2 بیاد و کسی خونه نباشه از خوابش میزنه و میره سراغ اینترنت اما اگه ما خونه باشیم میخوابه!!!!!
تازگیا شبها میزنه دانلود بشه (1 شب به بعد که خوابم روشن میکنه و میزنه دانلود شه و خودش میخوابه) و ساعت 7 صبح که میخواد بره دانشگاه توقف رو میزنه! اینترنت پرسرعت داریم و نامحدود چون کارهای تحقیقاتیم زیاده

نظرتون چیه چیکار کنم؟ به حال خودش رهاش کنم؟

فکر کنم خودش فیلتر شکن داره برنامه ها رو هم دستکاری کردم که دانلود نکنه اما گفتم که اینا رو خودش بلده و واسشون راه حل داره.
در حال حاضر تنها راه فکر کنم فقط مشغول کردنشونه چون با رضایت خودش داره میره جلو از دست من کار زیادی بر نمیاد !
چطور بفهمم به اینا معتاد شده؟ آیا باید بره به روانپزشک؟ تاثیرات در رفتارش چیه که متوجه بشهم بهشون معتاده؟

دوست گرامی،

--هر چه زودتر پای خود را از حریم خصوصی زندگی برادرتان عقب بکشید و برای مشکلاتی که صرفا در نظر شما مشکل است، خود و او و دیگران را درگیر نکنید.

--شما حق نداشتی وارد حریمش بشوی. حالا هم که شدی این موضوع را فقط باید بین خودت و خودت نگاه داری. (تصور کن او تنها بو ببره که کسی جز خودش فهمیده! طبیعی است اگه بگیم تا آخر عمر دیدش به شما عوض میشه!)

--خودارضایی پدیده ای کاملا طبیعی است. (تعجب و گریه زاری برای چیه؟!)

--برادر شما در پیک نیاز جنسی خود در طول عمرش به سر میبره. او نیاز داره و باید بدین نیاز نیز پاسخ گفته بشه. تماشای فیلم های پور*ن هم محرک پاسخگویی اوست. این رویه حداقل تا چند سال دیگه ادامه داره ولی کم کم به صورت کاهنده رفتار خواهد کرد.

--این هم یه پدیده کاملا طبیعی هست. سعی کنید وارد بازی های ذهنی خود با او نشید و اگر هم خیلی احساس خوبی ندارید، کامپیوترهایتان را جدا کنید. به آسمان بروید و به زمین بیایید، همین هست که هست. (با حلوا حلوا کردن دهن مردم شیرین نمیشه!)

--اگر هم متشرع هستید، اصلا (هم اکنون و تا زمانی که ازدواج کنه!) از منظره شرع به این قضیه نگاه نکنید.

--کنترل کردن ایشان هم اصلا کار صحیحی نیست (نیاز را نمیتوان کنترل کرد، تنها پاسخگویی به نیاز است که قابل کنترل شدن است! به صورت بهتر: کنترل کردن جایی معنا داره که ما قوه اختیار و تعقلمون در اون زمینه قابلیت اجرا داره! در صورتی که در نیازهای مادی این اختیار ما نیست که سطح نیاز رو تعیین میکنه! بدن طی یک سیکل طبیعی کار خودش رو انجام میده! اختیار ما تنها در پاسخگویی به اون هست که درجه اعتبار داره! مثلا شما دفعه دیگه میتونی سعی کنی گشنت نشه! یا کمتر گشنت بشه! فرق نیاز جنسی هم اینه که نیاز جنسی مثه تابع ضربه عمل میکنه! پیک بلند ولی بازه زمانی کوتاه!)

--او یه نوجوان 13-14 ساله نیست، به دهه سوم زندگیش داره نزدیک میشه و عملا از الان باید مستقل باشه. به جای اینکه شما کنترلش کنید، باید کم کم با مشکلات درگیر بشه و یاد بگیره چطور مسائل رو حل کنه! شما تنها میتونی به عنوان یه منبع اطلاعاتی یا مشورتی (طبق درخواست خودش) کمکش کنی.

--برای مشکلاتی که هیچ یقیینی برای ایجاد و پیدایش اونها نداریم (اعتیاد حتی بعد ازدواج) راه حل نسازید و دنبالش هم نباشید.

--فقط مراقب باشید وارد روابط جنسی آزاد (از نوع بی بند و باریش!) نشه و اگه فهمیدید به اون موضوعات داره نزدیک میشه زنگ خطر رو به صدا در بیارید!

--کلام آخر اینکه او را و نیازش را درک کنید و این موضوع را یک پدیده کاملا طبیعی بدانید، سعی در کنترل کردنش نداشته باشید، او را یک هیولای گنهکار ندانید، او را همانند یک خواهر مهربان دوست داشته باشید و سعی کنید گاهی که خودش اجازه میدهد از طریق گفت و گوی صمیمانه و گرم وارد تنهایی و خلوتش شوید، و البته برای صورت مسئله اشتباه پی راه حل نباشید.
اگر خیلی دنبال اطلاعات در این زمینه هستید، به علوم اعصاب و علوم شناختی و صد البته تنها و تنها از طریق مجلات علمی و منابع معتبر بین المللی رجوع کنید. (این اراجیفی که در برخی سایت ها به خصوص فارسی زبان هست مشتی چرندیات هستند! متاسفانه البته!)



(طبق تجربیات سابقم احتمالا این پست یا حذف میشه یا کلی مخالف پیدا میکنه!)

سلام مهدیه جان
من اصلا تایید نمیکنم این فیلم ها رو.اما نظر شخصی من اینه که شما اشتباه میکنی دخالت میکنی.
پسر تو سن پر از احساسات جنس هست و هیجان و کنجکاوی.خیلی طبیعی هست تمایلشون .
مطمینم کم کم از سرش میافته.مقتضی سنش هست و اصلا به نظر من دخالت شما نه تنها کمکی نمی کنه بلکه نا پسند هم هست(خصوصا اینکه به مادرتون هم اطلاع میدید!!!! )

به نظر من شما یکبار تذکر بدین و دیگه دخالت نکنید. ایشون بالغه و خودش باید روش زندگیش رو انتخاب کنه. به نظر من کاری بیش از یک تذکر از سمت شما دخالت محسوب می شه و کسی دلش نمی خواد که خواهر یا برادرش در کارش دخالت کنه. می تونید یکبار مهربانانه و با لحن ملایم نصیحتش کنید اما چون اختلاف سنی زیادی ندارید ایشون به گمان من غرورش نمی ذاره که شما در نقش مادر یا بزرگتر براش ظاهر بشید. این البته نظر شخصیمه و ممکنه دوستان نظرات دیگه ای داشته باشن.

چی شدی؟ نکنه سر به نیستش کردی؟