royaraha
به همدردی خوش آمدی
قبل از هرچیز باید تحسینت کنم بخاطر احساس مسئولیتی که در قبال خانواده داری . خدا پدرتان را قرین رحمت کند
عزیزم
مهمترین نکته ای که در این وضعیت نگران کننده هست وضع تربیتی خواهر و برادرت هست که این شرایط براشون الگوی منفی نشه و قبح زدایی اتفاق نیافته . شما تا میتونید ذهن اونها را پاک کنید از اعمال مادر . و از مادر خواهش کنید که نزد اونها حفظ ظاهر کند .
پرخاش و تندی راه حل مشکل مادر شما نیست . بدون در نظر گرفتن خطاش با او مهربان باش سعی کن بهش نزدیک شوی تا آنوقتی که شروع به درد دل کند اونوقت است که به پیله اش راه یافته ای و شاید بتوانی کمکش کنی. برای افزایش صبر خودت و کمک به مادر، حضوری نزد یک مشاور مطمئن برو و راهکار بگیر .
خواهر شما می تواند حکم رشد بگیرد و در این صورت کسی نمتواند سهم الارث او را دست بزند ... به نظرم بتوانید برای برادرتون نیز حکم رشد بگیرد هروقت تونستی چنین کنی از آنها وکالت دریافت کن که زیر نظر اداره سربرستی ، حافظ اموالشون باشی .خدای ناکرده به هرشکلی مادر خواست به حقوق آنها تعدی کند ،به طور خصوصی به او قاطعانه بگو چشم روی همه چیز می بندم و عدم صلاحیتت را میگیرم به اندازه کافی هم مدرک دارم و بگذریم از عواقب دیگری که خواهد داشت . پس بهتره مراقب باشی البته ضمن حفظ احترام و ادب ین قاطعیت را نشان بدهید و حتماً مخفیانه و فقط با خودش مطرح کن .
مادر را تشویق کن که با این آقا ازدواج کند حتی اگر شده ازدواج موقت که بهتر از وضعیت نابهنجار کنونی و آسیبهای تهدید کننده آن برای خواهر و برادرتان است .
قدر دان همسر نیز باش و سعی کن الگوی خوبی برای خواهر و برادرت باشی .
موفق باشی
.
علاقه مندی ها (Bookmarks)