موضوع: تاثیرات مهاجرت روی من و مشکلات من برای ازدواج

آقا حامد تا حالا به گزینه ازدواج با مسلمانان غیر ایرانی فکر کردید؟ (اینو گفتم چون گفتید فرهنگی کاملا ایرانی ندارید، به نظرم میاد شما بیشتر فرهنگ دینی ایرانی رو دارید تا سنتی ایران). احتمالا اونها هم ترکیبی از فرهنگ اسلامس و فرهنگ موجود در جامعه ای که در اون هستید رو دارند و فرهنگشون به شما نزدیک خواهد بود.

حامد جان شما گفتيد
"من دنبال دختری می گردم که: به خدا اعتقاد داشته باشه، به قرآن اعتقاد داشته باشه و نماز بخواند.
این 3 مورد برای من مهم هست. برایم مهم نیست که به همه احکام دین عمل کند. من حتی گفتم که حجاب سر هم برایم مهم نیست (البته لباس سبک هم نپوشد)."

من فكر ميكنم لازمه برا خودت اين را شفاف تر كني... ببين خيلي ها به قران اعتقاد دارند اما با قران زندگي نمي كنند و يا همه دستوراتش را قبول ندارند

قران را قبول دارند كه كتاب مقدسي هست اما قبول ندارند كه كتاب زندگي هست... همانطور كه دوستان گفتند خيلي ها تو دسته اول جا ميشند اما تو دسته دوم خيلي كسي نيست

اگه بخواهم مثال بزنم به خيلي كساني كه قران را قبول دارند اگه بگي خدا گفته بين همسرتون و فرزندتون و ايمان به خدا اگه قرار باشه يكي را انتخاب كنيد بايد ايمان به خدا را انتخاب كنيد هضمش براشون ممكنه سخت باشه


فكر ميكنم شفاف سازي اين موضوع برا خودت ميتونه دامنه انتخابت را مشخص كنه و طبيعتا اگه صرفا قبول خدا و قران برات كافي باشه من هم مثل بقيه دوستان معتقدم چه تو ايران چه خارج از ايران دختران زيادي را پيدا ميكني

خودم شخصا دلم ميخواهد طرف مقابلم با قران زندگي كرده باشه و طعمش را چشيده باشه و بهت بگم كه كمند دختراني كه اينچنين باشند

سلام دوست عزیز. من هم تقریباً مشکل شما رو دارم. من 28 سالمه و 2 سال و نیمه در خارج از ایران تنها زندگی می کنم. تازه شما خانواده تون هم کنارتونه. دیدم حالا که موضوع تاپیک شما و مشکل من در یک راستاست بد ندیدم من هم از دوستان نظر خواهی کنم. احتمال داره جواب های اونها به کار شما هم بیاد. امیدوارم شائبه ی ایجاد موضوع جدید زیر تاپیک شخصی شما پیش نیاد. من تقریباً در فاز مخالف شما قرار دارم از نظر عقیدتی. من مذهبی نیستم و دنبال دختر مذهبی هم نمی گردم و برعکس دلم نمی خواد همسر آینده ام اینجا حجاب داشته باشه.
ولی خب هر دوی ما با مشکل دوری از کشور و نداشتن دسترسی به دختران ایرانی مورد نظر مواجهیم. در کشوری که من هستم جمعیت ایرانی چندان قابل توجهی نداره. البته هر سال دانشجویان بیشتری به این جمع اضافه می شن ولی من کلاً ارتباطی باهاشون ندارم و کلاً برای من که مشکل پسند هستم در یک جامعه ی آماری کوچک پیدا کرد فرد مورد نظر احتمالی در حد صفر داره. ایران که بودم همکلاسی و همکار خانم زیاد داشتم اما چون قصد مهاجرت داشتم با هیچ کس از قصد آشنا نشدم چون می دونستم وقتی خودم هنوز خارج نیومدم و جا نیفتادم آوردن یک نفر دیگه و قبول مسئولیت کار درست و منطقی ای نیست. اما خب بعد از اینکه اومدم و خودم رو پیدا کردم و به ثبات نسبی رسیدم دیدم که باید برای یافتن یک همراه و همسر همیشگی دست به کار بشم.

اما امکانی نیست. با خارجی هم به خاطر هم زبون نبودن و احتمال اینکه روزی در آینده دلم بخواد برگردم ایران زندگی کنم نمی خوام ازدواج کنم وگرنه اختلاف فرهنگی زیادی به طور شخصی باهاشون ندارم. راستش اگر قرار بود اختلاف فرهنگی داشته باشم اصلاً نمی موندم چون برام همیشه سئواله چرا کسانی که خیلی مذهبی هستند یا به سنت های خاص که فقط در ایران حکمفرماست خیلی مقید هستند مهاجرت می کنند و خودشون رو در این همه تضاد و دوگانگی قرار می دن. مطمئناً اگر ایران شرایط مطلوب و مورد نظر من رو داشت مهاجرت نمی کردم اما جو حاکم با نوع تفکر و نگرش من به زندگی متفاوت بود این بود که همیشه در فکر مهاجرت بودم.

مادرم و دختر خاله هام در فکر این هستند که بگردند و برام کسی رو در ایران پیدا کنند اما اینجور هم خیلی سخته چون خود مادرم میگه ما از کجا بفهمیم تو از کی خوشت میاد.چون من هم روی ظاهر حساسم. البته قصد خود ستایی ندارم خدای نکرده اما ظاهر خودم هم طبق چیزی که دیگران می گن مورد پسنده. تنها راهی که به نظرم می رسه اینترته اما ته دلم راضی نیست. نمی دونم شانس این راه چقدر بالاست. چند ماه پیش از یک خانمی در ایران خیلی خوشم اومد. البته از راه اینترنت دیدمشون. خیلی من رو بازی داد. نه اینکه کاری کنه اما با دست پس می زد و با پا پیش می کشید در صورتیکه من صادقانه و شفاف بهش گفتم قصدم ازدواجه. خلاصه فهمیدم انگار مشکل عاطفی با کسی داشته و در موقعیت روحی خوبی نیست. به همین خاطر دیگه اصراری نکردم. ولی ایشون حدود 5 ماه از زمان من رو هدر دادند. البته شروع کننده من بودم. با اینکه ازشون جواب می خواستم برای شروع آشنایی هی وعده می دادند ولی همیشه سر کار می ذاشتند و برای گفتگو نمی اومدند. در صورتیکه اگر روز اول می گفتند که من نمی خوام با شما آشنا بشم و قاطع جواب نه می دادند من هم ادامه نمی دادم. حیف بود بعد از این همه مدت که از کسی از ته دل خوشم اومده بود به بن بست بخورم. دیدم ادامه ی قضیه باعث پایین اومدم شخصیتم و عزت نفسم می شه. چون ایشون رفتارشون با بی اعتنایی و بی احترامی همراه بود.
الان برام سئواله چند درصد از دختران حاضرند با پسری که در خارج مثلاً یک کشور اروپایی مقیمه ازدواج کنند؟ مادرم گفت با یکی دو نفر مطرح کرده اونها هم ندید گفته اند دختر ما دوست نداره خارج زندگی کنه. در صورتیکه اونطور که دیدم و شنیدم دختران زیادی هستند که دلشون می خواد ازدواج کنند بیان خارج و تحصیل و یا کار کنند. اینجا بهترین امکانات تحصیلی برای کسی که زندگی می کنه فراهمه. حسم می گه این افراد کم نیستند اما خب پیدا کردنشون و برخورد با اونها شانس می خواد. دخترایی که از ایران میان اینجا رو زیاد دوست ندارم. من از دختر سنگین و نجیب خوشم میاد اما آدم افاده ای و از دماغ فیل افتاده رو نمی تونم تحمل کنم.

ایران هم آدم نمی تونه در عرض یک ماه همسر پیدا کنه. چند ماه پیش یک ماه ایران بودم. زمان با بودن کنار خانواده و دوستان به سرعت گذشت. همسریابی حتی اگر ایران هم باشی به زمان زیادی نیاز داره. سنم هم کم نیست. 28 سالم شده. دوست صمیمیم 3 سال پیش ازدواج کرد. در صورتیکه اون موقعه ها که کنار هم بودیم فکر نمی کردیم که حالا حالاها زن بگیره. حیفم میاد چیزایی رو که اینجا بدست آوردم ول کنم و برم ایران فقط به خاطر پیدا کردن همسر. حد اقل می خوام 3 سال دیگه ای باشم تا سیتیزن بشم و پاسپورت اینا رو بگیرم تا هر جای دنیا که خواستم بتونم راحت سفر کنم. می دونم خیلی ها جای من بودند تنهایی دوام نمی آوردند اما من از لحاظ عاطفی با اینکه در درون خیلی عاطفیم اما در عین حال محکم هستم و راحت جا نمی زنم. اینجا اگر آدم متاهل باشه می تونه با خانواده های دیگه رفت و آمد کنه اما الان که مجردم روم نمی شه. احتمالاً اون ها هم زیاد مایل به رفت و آمد با یک پسر مجرد نیستند. البته این من هم هستم که دوری می کنم چون می دونم زیاد جالب نیست آدم مجرد بره قاطی خانواده و زن و بچه ی مردم. این سایت های همسریابی هم همشون پولی هستند و از اینجا هم که نمی شه عضویت کامل رو بدست آورد چون باید پول بریزی به حساب بانک های داخلی. تازه همش به خودم می گم عضو هم بشم حتماً دخترهایی که از شوهر پیدا کردن نا امیدند میان عضو می شن. اگرچه ممکنه این فکر غلط باشه اما حسم اینه. می گم دختر با کمالات و زیبا که من طالب ازدواج باهاش هستم نیازی به عضویت در این سایت ها نداره.
البته اینترنت هم یک وسیله ست در کنار تمام راهها و ممکنه افراد زیادی با شرایط مطلوب رو بشه از این طریق ملاقات کرد. ممکنه!
به قول آقا حامد ما پسرها هم قرار نیست کسی بیاد دنبالمون و اگر خودمون به فکر نباشیم شرایطمون همینجوری می مونه و فقط زمان می گذره. من به اخلاقیات و انسانیت و مهربونی و خوش رفتاری و وفاداری و گذشت معتقدم اما چیز دیگه ای در زندگیم اصول و مبانی اعتقادیم رو شکل نمی ده. خیلی هم راضیم. دنبال یه همچین آدمی هم هستم حالا خواست مومن باشه خواست هم نباشه فقط وفا داری و انسانیت و درکش برام مهمه. چون همه جور آدم تو زندگیم دیدم و تنها مسئله ی اصلی از دید من ذات آدم ها و درکشون و داشتن روح سالم و انسانیه. بقیه رو حاشیه می دونم.
من تو ایران با کسی مسئله ی دوستی عمیق نداشتم که الان بخوام کاندیدای خاصی داشته باشم. در اشاره به سئوالات دوستان اگر عاشق کسی بشم انعطاف پذیرم و می تونم به خاطرش از برخی از مسائل چشم پوشی کنم. البته منظور این نیست که به خاطر عشق کسی رو که می بینم فرد مناسبی برام نیست انتخاب کنم. منظور اینه که شرایط رو خیلی سفت و سخت نمی گیرم. از کسی توقع جهیزیه ندارم. حق طلاق رو هم حتماً می دم. چون کسی که بخواد به خاطر حق طلاق نداشتن باهام بمونه همون بهتر که بره و نمونه. به مهریه هم اعتقادی ندارم چون یک جور سنت غیر عقلانی می دونم که هیچ جای دنیا مرسوم نیست. البته برای رعایت ظاهر قضیه تعداد کم سکه رو می پذیرم. دنبال یک آدم روشن فکر و منطقی و رمانتیک و خوش ظاهر و خوش باطنم. اهل محدود کردن آدم ها نیستم. بدترین تنبیهم برای همسرم می تونه این باشه که رهاش کنم. تحمیل و تحکم رو پوچ و بی نتیجه می دونم چون می دونم که با زور و تحمیل کسی عاشق کسی نمی مونه. البته غیرتی هستم و برخی از رفتارها رو ببینم تحمل نمی کنم. آزادی دادن رو به این معنی نگفتم که هر کاری دلش بخواد بکنه و من هم بی تفاوت باشم.
ببخشید طولانیش کردم. اما خلاصه اینکه به نظر شما چطور می شه کسی با موقعیت من همسر آینده ش رو پیدا کنه؟ احساس می کنم خیلی از دخترای الان همه چیز رو با هم می خوان. سخت شده پیدا کردن فردی که خوب و زیبا باشه اما از خود راضی نباشه. آیا درسته از طریق فیس بوک یا راههای مشابه به کسی پیشنهاد آشنایی بدم؟
بدیش اینه که خیلی ها از این طرق دنبال آشنایی با اهداف نادرستند و اگر کسی مثل ما با قصد خیر پیشنهاد آشنایی بده به دید همون پیشنهاد های نادرست بهش نگاه می شه.

من در مقایسه با آقا حامد احتمالاً انتخاب های بیشتری دارم. حامد جان سخته قبول کردنش برات اما دنبال آفتاب مهتاب ندیده نباش. من که یادگرفتم در رویا زندگی نکنم. خیلی نادر هستند آدمهایی که هیچ تجربه ای با جنس مخالف نداشته باشند. خیلی ها ذاتشون بد نیست اما خب اشتباه می کنند یا شور جوونی دارند. من برام مهم اینه که طرف ذاتش هرزه نباشه و دنبال زندگی درست و پایدار و وفادارانه باشه و در گذشته ی طرف ذره بین نمی ندازم چون می دونم اگر همه چیز رو بدونم دلسرد می شم و همیشه در شک زندگی خواهم کرد.
ممنون می شم اگر نظری دارید بگید.

سلام

همونطور که دوستان گفتن پیدا کردن شریک زندگی همه جای دنیا سخت شده و ربطی هم به دختر و پسر نداره.

اما راه حل هایی که من به ذهنم میرسه واسه شرایط شما :

اول اینکه من از حرفاتون اینطوری برداشت کردم که دامنه جستجوتون رو به شهری که توش زندگی میکنید محدود کردید و اونم فقط به مسجد و دانشگاه خودتون و خواهرتون و دوستای خانوادگیتون.
جمعیت ایرانی های شهرهای اطرافتون و حتی کشورهای همسایتون در چه حده ؟
فاصله زمانی و مکانی در چه حده؟
می تونید شنبه و یکشنبه ها که تعطیل هستید به همراه مادرتون به مساجد اون شهرها یا محافلی که ایرانی ها میگیرن سر بزنید و با جمعیت بیشتری آشنا بشید؟
می تونید از طریق دوستاتون چه ایرانی چه غیر ایرانی آمار دانشجوهای ایرانی شهرها دیگه یا کشورهای اطراف رو در بیارید؟

راه دوم: همونطور که ایوب و بهار شادی هم گفتن خیلی از دختران ایرانی هستند که خودشون واسه ادامه تحصیل قصد مهاجرت دارن - مخصوصا فارغ التحصیلان ارشد دانشگاهها تو همه ی شهرها بویژه تهران -اکثرشون هم بازه سنی مورد نظر شما رو دارن. همونطور که ایوب هم گفتن تعداد این مهاجرت ها زیاد شده. خیلی ها هم هستند که نگران تنهایی اونجا هستند و چون اعتقادات مذهبی دارن ترجیح میدن با یکی مثل خودشون ازدواج کنند و بیان اونجا . خیلی ها هم ترجیح میدن با یکی که یه مدت اونجا بوده و ثابت کرده که جو زده نمیشه ازدواج کنند. تعداد این دخترا خیلی زیاده اونقدر که دستتون رو برای بررسی سایر معیار ها باز میگذاره. فقط مادرتون یا خودتون باید یه فرد امین رو تو ایران پیدا کنید که به بررسی معیارهای اولیه مد نظر شما تو این گروه افراد بپردازه و یک یا چند نفر رو بهتون معرفی کنه تا باب آشنایی باز بشه.
خیلی از این دخترا هم هستند که همونطور که تو تاپیک سید1387 چطور شناختم را تكميل كنم و تصميم بگيرم گفتید و گفتن بلوغ فکری لازم دارن و اهل حافظ خوندن و قرآن و بحث و ... هم هستند و جهت فکریشون مشخصه. در مورد این گروه دیگه لازم نیست نگران این باشین که به خاطر خارج بودنتون یا موقعیت اجتماعیتون میخوان باهاتون ازدواج کنند.

امیدوارم خوشبخت باشید.

سلام اقا حامد...

آقا حامد

خواهشا به گیرنده هاتون دست نزنین! Smile
مشکل از جو حاکم بر دنیاست که آدمها بد شدن. پس به خودتون و عقایدتون
شک نکنین خواهشا. اعتقادات ما بخش اعظمی از شخصیت ما رو میسازه و به ما مرزبندی و زندگی سالم رو یاد میده.

من چندان با بخش اول این حرف و مثالهایی که بعدش زده شد موافق نیستم..ادما بد شدن یعنی چی؟؟این خیلی حرف کلیه..و من فکر نمیکنم در جایگاهی نشسته باشیم که انقد راحت برچسب خوب و بد بزنیم..بهتره بگیم فرد مناسب ما کم شده..چون ممکنه همین ظاهری که خودمون داریم و به نظر خودمونم خیلی عالیه در نظر یکی دیگه بد باشه اما ایا ما واقعا بدیم؟؟؟؟

بگذریم..فقط خواستم بگم اینطوری برچسب نزنیم.

ببین اقا حامد شما اول تکلیفتو با خودت روشن کن.

به نظر شخصی من شما باید تا از اول تا حدی منعطف باشی مثلا شاید واقعا لازم نباشه زنت حتما حتما نماز بخونه..اینجوری اخر سر مجبور نمیشی هی کوتاه بیای که دختره از دستت نپره.

فایدش اینه که وقتی از اول منعطف باشی دامنه دیدت گسترده میشه..یه دخترایی که تا حالا به چشمت نیومدن الان برات قابل توجه میشن.

ثانیا میتونی به معیارایی که اجتماعیتره نگاه کنی..مثلا اینطور که تا الان متوجه شدم شما میگی نماز و قران و مسجد و ... اما اخر سر کارت سر حجاب و نوع معاشرت گیر میکنه..

پس از اول اولین قدمت رو بذار کسی که میزان معاشرتش با ادمای دیگه در حد مطلوب توئه.
لازمشم اینه که محیطها و جمعهای باب میلت رو پیدا کنی..
بعد دقت کنی حد و حدود معاشرتش تا کجاست اگه مورد پسندت بود برو سر بررسی بقیه معیارا.

من در خیابون های ایران دخترانی رو می بینم که با وضع های عجیب غریب راه می روند...

این ظاهر عجیب غریب واسه خیلیا اینجا عادی شده..پس بازم معلومه ظاهر و روابط اجتماعی برات خیلی مهمه..فعلا یه سری دختر پیدا کن که مثلا تو چارچوب روابط اجتماعی مدنظرت باشن بعدا برو سراغ معیارای بعدی.

موفق باشی

نوشته اصلی توسط بهار.زندگی

من چندان با بخش اول این حرف و مثالهایی که بعدش زده شد موافق نیستم..ادما بد شدن یعنی چی؟؟این خیلی حرف کلیه..و من فکر نمیکنم در جایگاهی نشسته باشیم که انقد راحت برچسب خوب و بد بزنیم..بهتره بگیم فرد مناسب ما کم شده..چون ممکنه همین ظاهری که خودمون داریم و به نظر خودمونم خیلی عالیه در نظر یکی دیگه بد باشه اما ایا ما واقعا بدیم؟؟؟؟

بگذریم..فقط خواستم بگم اینطوری برچسب نزنیم.

بهار عزیزم منظور من برچسب زدن به آدمها و قضاوت نبود. منظور من این بود که آدمها رو از روی ظاهرشون

نمیشه شناخت و متاسفانه خوب ها در دنیا کم شدن متاسفانه. منظور من این بود که آقا حامد برای

شناسایی فرد مناسب نباید به تیپ و ظاهر بسنده کنن و عقاید فرد رو بررسی کنن و مشکل از عقاید

ایشون نیست اگر رفتار ناسالم و زندگی های ناسالم در جامعه ما یا خارج از ایران زیاد شده.

این حرف رو بیشتر از این رو زدم که ما اگر مطابق دین و بر پایه دستورات خداوند حرکت کنیم ، اگر همه دنیا

ما و عقایدمون رو به تمسخر بگیرن اگر عقیده ما درست باشه نباید به خودمون شک کنیم.

عقاید دیگران مسلما محترمه چه درست چه نادرست اما اصول اعتقادی ما چیزی نیست که با فرهنگ

غالب بر جامعه تغییرش بدیم. منظور من دقیقا این بود و کسی رو به خوب یا بد بودن متهم نکردم اما من

در این روزگاران آدم خوب که به با خلق خدا مهربان باشه و درست زندگی کنه کمتر دیدم. ادعایی به خوب

بودن هم ندارم و همیشه خودم رو بدترین خلق میدونم اما واقعا دنیای پر از دروغ نیرنگی داریم و منظور

من هم از بد شدن آدمها این بود. ضمنا من در مورد اون دسته از عقاید صحبت کردم که اصول تغییر ناپذیر

دین و اخلاقیات که دستور الهیه هستن نه در مورد اینکه قضاوت کنم عقاید شخصی آدمها رو.

من در مورد عقایدی مثل نماز ، حجاب ، رابطه محرم و نامحرم و اصول تفکر اسلامی بحث کردم نه در مورد

عقاید شخصی.

من بر مبنای اونکه گفتی ادمها بد شدن و بعد مثالهایی که زدین و مجموع حرفات اونو گفتم.

مثلا یک روز چندتاشون بهم گفتن تو خیلی سخت می گیری به پسر دایی های و پسر عموهات دست نمیدی. اونا

مثل برادرتن یا خیلی سخت می گیری تو مهمونی های خانوادگی از روسری و لباسای بلند و گشاد استفاده می کنی

مگه از خودت یا اونا شک داری و در نهایت گفتن با این تفکرت باید یک مذهبی افراطی گیرت بیاد. اما من در جوابشون

گفتم نامحرم ، نامحرمه و پسر دایی و شوهر خاله هم نمیشناسه. خوب باید بگم در این قشر عظیم فامیل شاید

انگشت شمار باشن کسانی که مثل من فکر می کنن. از طرفی میگن تو که چادری نیستی پس چرا انقدر سخت

میگیری همه موهات تو باشه؟ ازون ور یک عده از مذهبیون هم منو قبول ندارن چون علیرغم پوشش خوبم چادری

نیستم و ازون طرف اینا میگن تو اصلا مذهبی نیستی!!!!!!!! خوب تضاد رو می بینین؟

اینارو گفتم که بگم ببینین آدمها یا خیلی آزاد و ریلکسن یا خیلی افراطی

منم میگم این نظر شماست که یا ازادن یا افراطی..شاید از نظر یه نفر مثلا چادر باید باشه..اما از نظر یه نفر دست دادن هم عادیه..اینا شخصیه و نمیشه بر اساس اون برچسب بزنیم..
خوب الان خودت اینکارو کردی و اون ادمای دور و برت رو خیلی ازاد یا افراطی نامیدی.در حالیکه ممکنه از نظر یه نفر دیگه اونا افراطی یا خیلی ازاد نباشن

نباید انقد فکر کنیم اون عقیده ما بهترینه..البته هست..عقاید هر کس برای خودش.

پس...اقا حامد عقاید خودش برا خودش خوبه..شما برای خودت..منم برای خودم..دیگری هم برای خودش..

پس نیاز نیست بد و خوب باشیم مهمه مناسب خودمونو پیدا کنیم.

موفق باشی

نوشته اصلی توسط بهار.زندگی

منم میگم این نظر شماست که یا ازادن یا افراطی..شاید از نظر یه نفر مثلا چادر باید باشه..اما از نظر یه نفر دست دادن هم عادیه..اینا شخصیه و نمیشه بر اساس اون برچسب بزنیم..
خوب الان خودت اینکارو کردی و اون ادمای دور و برت رو خیلی ازاد یا افراطی نامیدی.در حالیکه ممکنه از نظر یه نفر دیگه اونا افراطی یا خیلی ازاد نباشن

نباید انقد فکر کنیم اون عقیده ما بهترینه..البته هست..عقاید هر کس برای خودش.

پس نیاز نیست بد و خوب باشیم مهمه مناسب خودمونو پیدا کنیم.

بهارم

من طبق دستورات دین دارم صحبت می کنم. نگفتم فامیلای ما بدن و من خوب :) من میگم وقتی دین

میگه این افراد نامحرمن پس دست دادن به نامحرم درست نیست. حالا یکی به قول تو براش عادیه یکی

مثل من نیست.

عقیدش هم برای خودش محترمه. اما من دارم عقیده دین رو میگم نه خودمو! به این در دین میگن تفریط!

و ازونطرف دین ما میگه پوشش مهمه نه حتما داشتن مثلا چادر. پس کسایی که فقط چادری ها رو

محجبه میدونن و بقیه رو نمیدونن اهل افراط هستن در دستورات دین. منظور افراط و تفریط در دستورات

دینه.

(البته من برای هر کسی با هر پوششی احترام قائلم. چه چادری های عزیز چه خانومهای کم حجاب)

اما من راجع به خوب و بد بودن این دو دسته نظر ندادم. اتفاقا من فامیل هامو خیلی دوستشون دارم و

خیلی ماهن حتی اگر نظرشون دست دادن باشه. قضاوتشون نمی کنم چون شاید بهتر از من باشن.

اما اینکه این مثال رو زدم واسه این بود که اتفاقا از روی ظاهر قضاوت نکنه حامد. چون یک سری خیلی

ظاهرشون مذهبیه اما اصلا تفکرشون مذهبی نیست. و یک سری شاید ظاهرشون زیاد مذهبی نباشه

اما معتقدن. پس بهتره تفکر مورد بررسی قرار بگیره در ابتدای امر. این یعنی مصداق کامل قضاوت نکردن

دوست گلم

بهار شادی جونم. خوبا خیلی هم کم نیستن. ولی کارایی که مثلا ادم بدا می کنن یه وقتایی اثارشون انقدر بزرگه که هی خوبا مشغول جمع کردن نتایج بد اونا هستن و بازم جبران نمی شه. (البته این در سطوح بالاتر منظورم بود مثله صدمه زدن به محیط زیست و باعث انقراض یه گونه ی جانوری شدن)
در سطوح معمولی تر خوب ها هم باز کم نیستن واقعا اما محتاطن. هر کدوم دارن زندگی خودشونو می کنن. همونطوری که شما نمی تونی به این راحتی اعتماد کنی اونا هم نمی تونن. یه جورایی واسه اینکه صدمه نبینیم ناچار شدیم یه فاصله ی کوچیک رو برای خودمون همیشه در نظر بگیریم.
کسایی که راحت تر بدی می کنن معمولا جسورتر هم هستن و حضورشون بیشتر توی چشم میاد.

خوب اخه گفتی خوب و بد..گفتی دیگه.

من متوجه منظورت هستم و اینکه دین چی میگه..اما شما میگی ادما بد شدن من میگم خیر نمیشه به این راحتیا بگیم بد..

اشتباه کردن با بد بودن فرق داره از نظر شخصی من.

اما اینکه این مثال رو زدم واسه این بود که اتفاقا از روی ظاهر قضاوت نکنه حامد.

درسته ،،نیازی به قضاوت نیست اما اگه اقا حامد مسائل ظاهری براش مهمه باید توجه کنه..اول این مورد ظاهری باید براش ok بشه بعد بقیه مسائل رو بررسی کنه.مثلا اگه اقا حامد براش مهمه دختره تو مهمونی دامن کوتاه نپوشه براش مهمه دیگه..باید توجه کنه.این معنیش قضاوت هم نیست توجه به معیاراس.

از نظر من اگه مثلا به خودش بگه این دختر فلان اخلاقش خوبه و چشمش رو روی این لباس پوشیدن ببنده فردا روز دچار مشکل میشه.

کلا نظر شخصی من اینه که مسائل اجتماعی ممکنه تاثیر بیشتری رو روابط زوجین بذاره..شاید یه نفر نماز خون و نماز نخون بتونن با هم کنار بیان.البته بستگی داره علت نماز خوندن و نخوندنشون چیه ؟؟.اما زن و مردی که نظرشون درباره معاشرت به دیگران با هم متضاده احتمال موفقیتشون خیلی کمه.


فکر میکنم بحث خیلی منحرف شد پس دیگه اینجا پست نمیذارم.

موفق باشید