موضوع: چه کنم تا محیط خانه برای همسرم جذاب و آرامشبخش باشه و از خانه فراری نباشه؟

ببوسیـدش .. حتی اگه با هم دعـوای ِ بـدی کرده باشیـد .. حتی اگه بهتـون گفته باشه از این زنـدگی ِ کوفتـی خسته شـده .. حتی اگه برچسـب ِ ” بد اخـلاق ” بهـتون چسبـونده باشه !
ببوسیـدش .. حتی اگه بهتـون گیر ِ بیخـود داده باشه .. گفته باشه از لباسـی که شما عاشقشین متنفـره ! .. نفهمیـده باشه شما موهـاتون رو مِش کردین !
ببـوسیـدش .. حتی اگه بـوی ِ عرق و خستگی میـده .. حتی اگه یـادش میـره جواب سلام ِ شما رو بـده .. حتی اگه خیلی وقته براتـون گُـل نخـریده !
بـبوسیـدش .. حتی اگه شما رو رنجـونده و غـرورش نمیذاره دلجـویی کنه .. حتی اگه گرسنه اس و با شما مثل ِ آشپـز ِ دربـارش برخـورد می کنه .. حتی اگه یادش میـره ازتـون تشـکر کنه !
ببوسیـدش .. وقتی براتـون یه آهنگ ِ جدیـد میذاره و می گه : ” اینـو برای تـو آوردم ! ” .. وقتی تو چشـاش پـُر ِ خواستنه .. وقتی دست های ِ ظریـف ِ دختـرونه تـون میـون ِ دستای ِ زمخت و مردونه اش گم می شن .. !
ببـوسیـدش .. حتی اگه از عصبانیت داریـد دیوونه می شید .. حتی اگه شما رو با مادرش مقایسه می کنه .. حتی اگه با حرص می خوایید از خونه بزنیـد بیـرون و اون محـکم بـازوهاش رو دورتـون حلقه می کنه و وسـط ِ جیـغ های ِ شما با خنـده می گه : ” عزیـزم ؛ کجا می خـوای بـری این وقته شب ؟! ”
بـبوسیـدش .. وقتی ناغافلی لباسـی رو خریـده که هفته ی پیش ، پشت ِ ویتریـن دیدین و فقـط یه کلمه گفتین این چه خوشگله ! .. وقتی دست هاش پـُر از خریـد خونه ان و درُ با پـاش می بنـده .. وقتی با نگاهـی پـُر از تحسین سر تا پاتـون رو برانـداز می کنه .. !
ببـوسیـدش .. حتی اگه تـوی ِ شرکـت پیـاز خورده .. حتی اگه با دوست هاش تلفنـی یک ساعـت حرف می زنه و شامتـون سـرد شده .. حتی اگه رو دنـده ی ” نه ” گفتن افتـاده .. !
شایـد فـردایی نباشـه …
شایـد شما فـردا نباشیـد …
شایـد اون فـردا نباشـه

سلام.دیشب دیگه خیلی بدجور دعوامون شد.خیلی حرفا زده شد که نباید میشد.حرمته خیلی چیزا شکسته شد.
میخام جدا شم.اونم میخاد.میگه الان جداشیم خیلی بهتره.نصف راهه ضرره.درسته آخر شب آشتی کردیم و با هم شام خوردیم و... ولی من دیگه دلم ازش شکسته.دیگه سیر شدم از بودن باهاش.دیشب به مرز جنون رسیدم.خاستم با ماشین برم تو دره.من تو عمرم داد نزده بودم اما دیشب طوری جیغ میزدم که صدام در نمیاد الان.
نمیدونمم چطور تمومش کنم یک ماه مونده به مراسم ازدواجمون.مامانم مریضه.طاقتشو نداره.
بغض داره خفم میکنه.فکر کنم آخر خط که میگن همینجاست.دعا کنین واسم

سلام

شارلوت جان من از شما یک سوال دارم.شما بیشتر ایراد کار رو از خودتون میدونید یا از همسرتون؟تنش و خستگی در مهیا کردن تدارکات عروسی هست مخصوصا وقتی دو خانواده توی یک شهر نباشن و بیشتر کارها گردن خود عروس و داماد باشه.حالا کدوم یک از شما زود از کوره در میره و خستگیش رو با بهانه گیری نشان میده؟

رک بگم من خیلی آدم صبوریم.هیچوقت هم خستگی و ناراحتیم رو سر کسی خالی نمیکنم و همیشه تو خودم ریختم همه چیو(نتیجش اینه که با 23 سال سن تا حالا تو همین 3 هفته 4 بار خونریزی معده کردم و آخریش دیشب بود)
شوهرم حساس تره و کم طاقت.هروقت ناراحته یه جوری رو من خالی کرده.بازم صبوری کردم و گفتم عیبی نداره و جز من کسی رو نداره.تو این مدت هم فقط اون غر میزد و بهانه میگرفت

البته منم مقصرم.تا قبل از این جریانات دعوامون بخاطر حساسیت و گیر دادنای من بود.اما 3 هفته گذشته و من کوچکترین بحثی نکردم و فقط سعی کردم خوبه مطلق باشم و از نظر خودم بودم

به نظر من الویت اولت رو بذار روی اینکه تو این چند هفته تا قبل عروسی دعوا و بحث پیش نیاد و حرمتها نشکنه. زیاد به فکر اینکه چرا این لحظات رویایی نیست و چرا همسرم اینجوری برخورد کرد نباش به خودت تلقین کن که هدفم فقط گذراندن این دوره بدون دعوا هست فکر کن یک امتحانه.

ببین هر کسی بالاخره یک ایرادی داره کار همسر شما اشتباهه ولی چه کسی هست که بدون عیب باشه(ضمن اینکه الان زمان مناسبی برای مقابله با رفتارهای همسرت نیست) این بحران رو درست مدیریت کن. اگر کارها صد در صد باب میلت نشد اصلا حرص نخور به خودت بگو این مرحله یک بحرانه که باید به سلامتی ازش عبور کنم که به سلامتی خودت هم لطمه نخوره.

من فکر میکنم یکی از دلایل عصبی شدن همسر شما اینه که احساس میکنه داره با ساکن شدن در شهر شما کلا از خانوادش جدا میشه و این مطلب توی ناخودآگاهش کم تحمل و ناسازگارش کرده.اگه میگه میخوام برم چند روز اونجا قبول کن کاری نکن فکر کنه زندانیه و داره از گذشتش جدا میشه تا این عامل برای عصبی شدنش کلا کنار بره.

راستی اینقدر راحت حرف از جدایی نزنید هردوتون فکر میکنید بعد جدایی یک زندگی ایده آل یک همسر تمام عیار منتظرتونه؟نه همه زندگیها مشکل دارن فقط بعضی آدما کم میار بعضیاشون خوب مدیریت میکنن.

نه.من میدونم بعد از جدایی چی در انتظارمه و حتی همین زندگی رو هم نخواهم داشت.اما باور کنید دارم از پا میفتم.من آدمیم که همه جوره راه میام و تحمل میکنم ولی وقتی بریدم بریدم دیگه.هیچ راه برگشتی نمیمونه.احساس میکنم دارم به اون مرحله میرسم.واسه همین مشاوره میخام و راهنمایی

شارلوت جان این مدت رو بذار به صلاحدید خودش رفتار کنه. به پر و پاش نپیچ و انتظار نداشته باش خیلی بهت ابراز محبت کنه راستش من هم خودم این مدلی هستم یعنی وقتی خیلی کار داشته باشم حوصله ابراز محبت و این چیزا رو ندارم البته عصبی و بهانه گیر نمیشم ولی دوست دارم برا خودم باشم تا تمرکزم رو کارام باشه ولی بعد از گذراندن اون دوران به حالت طبیعی برمیگردم.

ضمنا الان شما هنوز ناراحت هستی و برای همین احساس سردی میکنی حرفای دیروز همسرت رو تو ذهنت تکرار نکن تا عصبانیتت ادامه پیدا نکنه مطمئنا اون هم به دلیل عصبانیت این حرفا رو زده و از ته قلبش نبوده ضمنا پست قبلی من رو اگه میتونی دوباره بخون

ممنونم فکور عزیز
من خیلی آدم کینه ای هستم.هیچوقت حرفا یادم نمیره.از روزی که عقد کردیم این دفعه ششم بود که گفت منو نمیخاد.اما من در حالی که دوبار ازش کتک خوردم بازم نگفتم نمیخامت و پشیمونم.
میترسم از این سردی.اگه اینطوری پیش بره میدونم به طلاق میکشه و میترسم از اون روز

یعضی از افراد حرف عادیشون موقع ناراحتی حرف زدن از طلاقه بدون اینکه واقعا مد نظرشون باشه به عنوان یک تهدید. بعد ازپشت سر گذاشتن این دوران اگر بتونی از یک مشاور کمک بگیری بهتره!

راستی کتک سر چه مسائلی بوده؟

یکبار سر همینکه باهاش قهر کردم خاستم از خونه برم بیرون که یکی محکم خابوند تو گوشم و....
یکبار دیگه هم که رفته بودیم مشهد.قبل از رسیدن بهش گفته بودم منو تنها نزاری با دوستات بری بیرون.قول داد اما من از صبح تا شب تک و تنها بودم و اون بیرون بود.فقط ناهار با هم بودیم.وقتی شب اومد من گریه کردم و گفتم چرا تنهام گذاشتی.کاش نمیومدیم و ازین حرفا
وسایلمو ریخت بیرون و گفت بروگمشو و دیگه هم نمیام دنبالت
من موندم چیکار کنم.رفتم کیفمو بردارم برم حرم تا آروم شم که عصبانی شد و بازم دست روم بلند کرد
دیشبم تهدید کرد که میزنه