موضوع: آیا نیاوردن نشونه برای نامزدی دلیل خسیس بودن هست؟

مرضیه جان باید ببینی چی برات مهم هست.

با این توصیفاتی که کردی، خانواده همسرت حسابگر هستند. اگر شما زندگی رمانتیک و کادو و هدیه و دست و دلبازی برات خیلی مهم هست، همسرت اهلش نیست. چون اینطوری بزرگ شده و تغییر آدمها و تربیتشون سخت است.

حتی وقتی می گه ما این گردن بند را توی خونه داشتیم و خریده بودیم واسه عروسمون، نگاه حسابگر و برنامه ریزشون را نشون می ده.

نامزدت حسابگر است. اگر می خواهی با ایشون ازدواج کنی توی تالار بگرد راهکارهایی که بتونی سختی زندگی با این فرد را کمتر کنی، یاد بگیر. این که توی زندگی کمی استقلال مالی داشته باشی، همیشه مقداری پول دستت باشه و آزادی عمل داشته باشی و ... یا اگر شاغل هستی چطور و تا چه حد در مسایل مالی خانواده مشارکت کنی و ....

خوب من همه نوشته های گذشته و این روزای شما رو خوندم.
شما توقع یه نامزد رمانتیک و دست و دلباز رو داری اما باید یه مقدار شرایط رو هم در نظر بگیری
هرچند، خود من همیشه اصرار دارم که برای نامزدم خرج کنم ولی اون دوست نداره و همیشه هم که چیزی که میخواسته بخره رو براش میخرم و پولشو میدم میخواد بهم پولو پس بده که البته من دوست ندارم این حرکتو
خیلی ناراحت شدم. یه حلقه یا یه انگشتر مگه چقد پولش میشه؟
نه دوست عزیز این دیگه از خسیسی یه چیزی اونورتره.
مشکل اینه که فکر میکنم شما از اول ننشستید و باهم حرف بزنید که چی میخواید و انگیزه و انتظارتون برای زندگی چیه
همینه که میگن، زندگی جدید رو رو خرابه های شکست قبلی نسازید.
تعجب میکنم کسی که انقد شما رو میخواسته و بارها اومده خواستگاریتون اینجوری رفتار کرده.
والا من به عنوان یه مرد این رفتار رو نمیپذریم و شما رو درک میکنم که در چه موقعیتی هستید.
بهتره بشینید و مفصل باهم در این مورد صحبت کنید
خونه دار شدن هم درسته. شما هم یه مقدار توقعاتتون رو پایین بیارید. رفع این مشکلات فقط با تلاش هردوطرف ممکنه
انقد هم نگران و افسرده نباشید.

[align=justify]سلام. ممنون از همه دوستانی که منو راهنمایی کردن. Hamedhd عزیز، پیدای عزیز، سینان عزیز و کارشناس محترم ممنون از راهنمایی هاتون. وقتی نوشته هاتونو دیدم خیلی خوشحال شدم از اینکه کسی اینجا هست که منو راهنمایی کنه.
سینان عزیز صحبتهای شما درسته. قبول دارم که طلا خیلی گرون شده اما من تا حالا بجز مورد آوردن نشونه دیگه چیزی از نامزدم نخاستم فقط برای اولین بار توی این 6 ماه ازش خواستم با من بیاد بیرون و برای من یه کفش و یه مانتو بگیره. حالا بماند اینکه ما رسم داریم برای نامزدی یه چمدون وسایل برای عروس میارن. من اینو ازش نخاستم. در ضمن انشالله که به زودی شما هم خونه دار بشید.
پیدای عزیر نوشته بودی که باید توقعاتمو پایین بیارم. باور کنید من هیچ توقعی ازش ندارم فقط دلم میخاد منو درک کنه. مثلا چند شب پیش که هوا بارونی بود کلاسم دور تموم شد بهش گفته بودم که کلاس دارم اما اصلا به روی خودش نیاورد و من مجبور شدم با مدیرمون برگردم خونه و وقتی مدیرمون ازم پرسید چرا نامزدت نمیاد دنبالت واقعا ناراحت شدم. یا حتی همون مساله انگشتری که بخاطرش من جلوی شاگردام خیلی خجالت کشیدم و با این وجود وقتی هم بهش گفتم باز به روی خودش نیاورد.

Hamedhd عزیز گفته بودید که اگه یه مرد خانومشو دوست داشته باشه براش هر کاری میکنه و منم به همین موضوع اعتقاد دارم و همین منو توی انتخابم دو دل کرده چون فکر میکردم اون منو دوست داره و حاضره برام هر کاری بکنه همون طور که خودش توی اولین ملاقاتمون بهم گفت من هرکاری میکنم تا تو جلوی خانواده نامزد قبلیت سرافکنده نباشی و برات توی زندگی هیچی کم نمیزارم . اتفاقا یکماه پیش دختر خاله نامزد قبلیمو توی خیابون دیدم و با خوشحالی دستامو گرفت و نگاهی کرد و با تعجب بهم گفت مگه نامزدی نکردی پس کو حلقه ات؟
سوالی که برام پیش اومده همینه اگه اون واقعا برای من احترام قائله پس چرا حاضر نمیشه یکمی پول برام خرج کنه.
کارشناس محترم؛ مشکل من هنوز حل نشده و میترسم از اینکه مشکلم جدی بشه. توی پست های قبلیم نوشتم که من نامزدمو به این خاطر انتخاب کردم که از فامیل بود و با این وجود علاقه زیادی به نامزدم نداشتم. درسته من نسنجیده عمل کردم و شاید بخاطر حرف دیگران این وضعیت رو درست کردم. اما نامزدم آدم بدی نیست اتفاقا بعضی مواقع فکر میکنم که بهترین انتخاب رو داشتم چون نامزد من آدم چشم پاک و نجیبی هست که اهل هیچی نیست فقط مشکلی که داره خیلی به خانوادش وابسته هست. چند روز پیش درباره همین مسائل باهاش صحبت کردم. بهش گفتم فکر میکنم تو از نظر مالی خیلی به خانوادت وابسته هستی. بهم گفت چرا اینطور فکر میکنی؟ براش توضیح دادم که دلم میخاد با من بیای بیرون و برام خرید کنی. بهم گفت من بیکارم و باید سختی ها رو تحمل کنی. بهش گفتم پس چرا اومدی خواستگاری من؟ مگه نمیدونستی که ما چه رسم و رسومی داریم و من دلم نمیخاد توی فامیل در مورد تو حرف بزنن و مشکلاتی که قبلا داشتم دوباره تکرار بشه. چرا نباید وقتی با من میای بیرون پول توی جیبت باشه. چون تا حالا چندبار پیش اومده که پول نداشته و من بهش پول قرض دادم. میدونید چی بهم گفت. بهم گفت من بابام پولاشو میده دست مامانم و خواهرم چون ممکنه اونا میرن بیرون پول لازم داشته باشن. بهم گفت پول خرید خونه توی حساب خواهرش بوده یا پول شهریه دانشگاهشو از توی حساب خواهرش بر میداشته. بهم گفت انشالله رفتیم سر خونه و زندگی خودمون منم پولامو میدم دست تو. با این حرفش نگرانی من خیلی بیشتر شد. واقعا میترسم از اینکه نامزدم تا آخر عمرش این وابستگی به خانوادشو داشته باشه و خانوادش هیچوقت منو نپذیرن چون با این اوصاف که همه حساب و کتاب خونه دست مادرشه ایشون با خودشون فکر نکردن که حالا که پسرم نامزدی شده شاید یه وقت بیرون برن پول لازم داشته باشه و یادشون رفته که ما چه رسم و رسوماتی داریم و سختی گیری های خودشونو برای شوهر دادن دختراشون یادشون رفته. از بابت این موضوع واقعا نگرانم. در ضمن این رو هم باید بگم که پدر نامزدم که دایی من میشه یه سری زمین های کشاورزی داره که ند سال پیش یه مقداریشو زدن به نام نامزدم و الانم داره کشت میشه و میتونم بگم به نوعی زمینهایی که الان به نام نامزدم هست راه درآمد اوناست.
خواهش میکنم کمکم کنید. شاید من دارم اشتباه میکنم. دلم نمیخاد یه بار دیگه توی زندگی مشترکم دچار مشکل بشم. چطور میتونم این موضوع رو نامزدم مطرح کنم. اگه خودم دارم اشتباه میکنم چطور خودمو اصلاح کنم.
[/align]

ببینید برای رهایی از هر رابطه ای باید یه تنفس گذاشت و بعد وارد رابطه بعدی شد.
شما میگید علاقه ای به نامزدم نداشتم. خوب دیگه گذشته این حرف رو تکرار نکنید.
مشکل ایشون اینه که بیکاره
مرد نباید بیکار بمونه همیشه میگم خود من مهم نیست که مهندس کامپیوترم اما اگه لازم باشه به عنوان کارگر ساختمونی هم میرم و کار میکنم.
خواهر من هم مشکلش شبیه مشکل شما بود.
چندین جلسه با خودش و شوهرش حرف زدم تا اینکه دعواها تموم شد. البته خواهر من عروسی کرده و دوتا هم دختر دارن اما شوهرش دوساله که بیکاره و برای خرجای عادی خونه هم چشمشون به دست دیگرانه. اما شوهرش چون مهندس عمرانه جز کار اداری و پشت میز حاضر نیست کار دیگه ای انجام بده.
بگذریم.
تا ایشون کار نداشته باشن، انتظار بیشتری نباید ازشون داشته باشید. خانواده ایشون هم تا یه حدی که خودشون بخوان لطف میکنن و کمکش میدن اما بیشتر از اون نه وظیفشونه و نه باید انتظاری ازشون داشته باشید

Hamedhd[align=justify] عزیز سلام. ممنون از راهنمایی تون. درسته قبول دارم نامزدم بیکار هست اما خوب رسم و رسوماتی که از الان داره زیر پا گذاشته میشه چی؟ همین دیشب مهمونی دعوت بودیم و من جلوی عروسای دیگه فامیل خیلی خجالت کشیدم و مرتب دستمو پنهان میکردم که کسی نفهمه بعد از این همه عید و مراسمی که بوده خانواده نامزدم برای من هیچی نیاوردن.میدونید احساس میکنم داره برام یه جور عقده میشه و دارم بیشتر و بیشتر به مساله حساس تر میشم بخصوص وقتی که به نامزدم میگم و بازم اون توجه نمیکنه. میترسم از اینکه بعدها توی زندگی مشترکمون هم نسبت به خاسته های من بی توجهه باشه. تا حالا چندبار خواهرش بهم گفته تو که میری سرکار خریدن فلان وسیله که برات خرجی نداره. وقتی این حرفارو میشنوم فکر میکنم خانواده اونا فکر میکنن چون من میرم سرکار باید خودم خرج خودم کنم. واقعا موندم چطور با این مساله کنار بیام.[/align]

د[align=justify]وستان خوبم سلام
دیروز رفتم پیش مشاور. همه اتفاقاتی رو که توی این مدت برام افتاده براشون تعریف کردم. بهم گفت که انتخابت از اول اشتباه بوده ونباید با کسی که بعداز 31 سال هنوز از نظر مالی به خانوادش وابسته هست به این سادگی جواب میدادی. بهم گفت باید این رابطه رو همینجا قطع کنی تا خانواده اونا پا پیش بزارن و اونوقت تو همه حرفاتو بهشون بزن و بگو که نمیتونم با یه آدم بیکار زندگی کنم و تا آخر عمرم دستم جلوی پدر و مادرش دراز باشه. یه سوال خیلی قشنگ ازم پرسید. بهم گفت زندگی تو قبل از نامزدیت با بعد از نامزدیت چه فرقی کرده؟ چه تغیراتی رو توی زندگی جدیدت میبینی که میتونه دلگرمت کنه برای ادامه دادن؟ و من واقعا جوابی برای این سوال نداشتم چون نه تنها زندگی من تغییری نکرده بلکه بخاطر اسم نامزدی که روی من گذاشته شده بیشتر از قبل دارم تحقیر میشم. هرجا که میرم هرکاری که میکنم هیچ خبری از اون نیست و من باید برای بقیه دلیل بیارم که چرا اون با من نیست. مشاورم بهم گفت مقصر خودتی که از اول بخاطر ترس از طلاق مجدد روی همه خواسته هات پا گذاشتی و مطمئن باش همینطور که خیلی ساده داری از خواسته هات میگذری به همین سادگی هم کنار گذاشته خواهی شد.
تصمیم گرفتم رابطه مو باهاش قطع کنم و بهش بگم هر موقع تونستی مستقل بشی اونوقت بیا .
از همه دوستانی هم که اینجا با من همدردی کردن ممنون
[/align]

مرضیه جون ممکنه یکی از دو مورد زیر هم باشه چون منم یه مشکل شبیه شما داشتم که خیلی ذهنم مشغول بود
برات مینویسم خکب در موردش تحقیق کن که به نتیجه مطلوب برسی عزیزم
1:مقایسه کردن شما با حواهر و برادرشون یا یکی از اقوام خیلی نزدیک که برای ازدواجشون حانواده شوهره کم گذاشته و بجای حلقه یا هیچی ندادن یا رسم دیگه ای اجرا کردن که ممکنه شما در جریان نزارن(واسه من میگفتن بیا روسری سرت کنیم بجای نشون)
2:خانواده ایشون نظر مثبتی به این رابطه ندارن و ممکنه مخالفت خودشونو اینجوری نشون بدن(دقیقا واسه منم هیچی ندادن حتی در اعیاد یه زنگ نمیزدن کلا هیچی نه رفتی نه آمدی)