موضوع: برای کار میخواهم به کانادا بروم

یلدا جان این فروم واسه ادامه تحصیل و مهاجرته
http://www.applyabroad.org/forum
تا جایی که می دونم توی کانادا کار تخصصی پیدا کردن اولش سخته چون باید عضو انجمن ها ی تخصصی بشی. فکر می کنم مدرک پزشکی رو هم ارزیابی نمی کنن. اما تا جایی که می دونم اگه ادم یه کاری پیدا کنه می تونه پول اجاره خونه اشو و غذاشو بده. مثل ایران نیست که هیچوقت نشه پول اجاره خونه داد از حقوق.
البته الانم یه مقداری اوضاع اقتصادی همه جا بد شده و روی بازار کار باید تاثیر گذاشته باشه.
آقا مهدی نگران الان رفتن ایشون نباشین! ایشون احتمالا یک سال و نیم یا دو سال دیگه می تونن برن حتی اگه رشته اشون هم الویت دار باشه تا زمانی که بتونن پاشونو بذارن توی خاک کانادا کلی طول می کشه.
در مورد اینکه کار درستی میکنن یا نه نظری ندارم. ادم از اینده خبر نداره اما نمی شه هم که همش بترسیم و با هرچی داریم نداریم بسازیم و هیچ ریسکی نکنیم که یه وقت ضرر نکنیم. اگه شرایطشون در حد این هست که بتونن اقدام کنن واسه مهاجرت و اینم خودشون خواستن هیچ ایرادی نمی تونه داشته باشه. یه ریسکه. لزوما ادم بدبخت یا خوشبخت نمی شه. خیلی ها اصلا امتیازشون هم نمی رسه که اقدام کنن. اینکه هیچ کاری واسه اینده اش نکنه شبیه اون داستانه می شه که کوهنورده اویزون بوده تاریک بوده و جرات نکرده که خودشو از بند ازاد کنه و تهش مرده. اره اگه بندشو باز میکرد هم ممکن بود سقوط کنه. این ریسکه. باید خود یلدا بشینه فکر کنه تصمیم بگیره که چی عایدش می شه از رفتن و چی براش می مونه از موندن و با اگاهی تصمیم بگیره. بعدش هم قسمت سختش اینه که مسولیت تصمیمی که گرفته رو به دوش بگیره و در هر شرایطی واسه حل مشکلاتش تلاش کنه.
مریم جان فکر نمی کنم هیچ جایی به اندازه ی خود اینجا تبعیضای جوراجور درش وجود داشته باشه! حالا اونا ممکنه بگن خارجی به خارجیا ولی تو همین کشور خودمون برابری در خیلی از شرایط جزیی حتی خانواده ها نداریم. پس اینم نمی شه یه عیب فرض کرد وقتی هر روز بهش عادت داریم. شما خودت نوشتی که ادمو از افغانی هم پست تر می دونن. این معنی اش این نیست که یه افغانی رو انقدر بی ارزش می بینی که حالا مارو می گی از اون بی ارزش تریم و می شه بی کلاسی؟! می بینی که توی افکار خودمونم علاوه بر خود کشورمون تبعیض کم نیست. پس این دلیل خوبی نیست که بقیه جاها رو بخوایم زیر سوال ببریم. اگه هم با ما در یه کشور دیگه ای اینطور رفتار بشه که می گین یه جورایی نباید اعتراض کنیم چون داریم همین رفتارو توی کشور خودمون می کنیم با یه عده ی دیگه.
یلدا جان اگه می تونی یه جورایی راه برگشت واسه خودت بذار. مثلا فرض کن اگه خونه داشتی خودت نباید می فروختیش که وقتی رفتی خوشت نیومد بتونی برگردی. یا مثلا به همه ی فامیلات ریز به ریز شرح نده که می ری برنمی گردی که دستت باز باشه چی کار کنی.
شنیدم اولش کار پیدا کردن سخته. کار هم کارای به قولی سطح پایینه اولش. باید ظاهرا یه دو سالی سختی کشید هر جای دنیا بخوای بری.
قاعدتا هم هر جایی بخوای بری زبان خیلی مهمه.
روی خودسازی و دیگاهت و این چیزا هم کار کن توی همین مدت که اینجایی.

ممنونم از راهنماییاتون
مینوش جان من کارهامو دارم با مطالعه همین فروم پیش میبرم،وحرفهاتو هم قبول دارم،بله درمورد رشته من یکسال ونیم طول میکشه
اقای مهدی اتفاقا من یاس و نا امیدی ندارم و با کلی امید وتوکل به خدا این راهو شروع کردم

این حرفهایی که میزنم حقیقته،من تاپیکهای مربوط به این موضوع رو زیاد خوندم و به این حقیقت هم رسیدم که به هر کجا که روی آسمان همین رنگ است اما مطلقه بودن اینجا یه معنی میده و اونجا یه معنی
پس انداز من با محاسباتی که کردم برای 6ماه کافیه
وخرجی هم جز خرد وخوراک و مسکن ندارم که با محاسباتم تاشش ماه از پسش برمیام وبعدش هم تو این مدت حتما باید کار. پیدا کرده باشم

عوض کردن دید تو این جامعه یه فریب کوتاه مدته،تا کی عینک بزنیم و تا عینکو برداشتیم ببینیم ای دل غافل خودمونو گول زده بودیم

حداقل اونجا میگم خودمم و خودم اما اینجا تنها نیستی و تنهایی

همه میگن بده،نمیشه اما از همه اونایی که ایران نیستید میپرسم چرا برنمیگردید؟؟؟؟

حاضرید بیاید اینجا ودیدتونو عوض کنید و مدرک و تحصیل و احترام براتون مهم نباشه و فقط بگید خاک پاک وطنم!

من قصد ازدواج ندارم دیگه پس دید ایرانیای اونجا واسم مهم نیست اما اینجا همه ایرانین و ماشالا به طرز فکراشون،با چشم خودشون دیدن گیر چه ادمی افتاده بودم و میگفتن جدا نشو تو زندگیت بمون وبمیر واسش
یکیشون میگفت مردم جونشونو واسه وطنشون دادن تو نمیتونی واسه زندگیت بدی؟
اینه دیدگاه
شایدم حق داشتن چون این روزا رو میدیدن
نگاه ابزاری بهت داشتن تو جامعه ای که ....

بیخیال،میدونم راهم سخته اما مملکت آزموده را آزمودن خطاست

خانم یلدا این خیلی خوبه که داری با محاسبه جلو میری ولی یه سری چیزا هست که تا توش گیر نکنی نمی فهمی .خارج از ایران خیلی هزینه ها بالاست و خیلی از هزینه ها هم غیر قابل پیش بینی هست .مثلا من حقوقم در ماه تقریبا 4 میلیون تومان ایران هست و تازه این یه حقوق متوسط برای ایرانی هاست .در حالیکه همکار من یه انگلیسی هست که کار من ازش هم سنگین تره هم پستم بالاتر اما اون در ماه چیزی در حدود 15 میلیون میگیره تازه خانم همیشه هم غر می زنه که حقوقش پایینه !!
ازاین مبلغ چیزیش در حدود ماهی 2.5 میلیون اجاره یه خونه یه خوابه خیلی معمولی تو جای متوسط شهر و 60 متری هست .حالا این افاضات رو از کجا میارن که حقوق اقلا کفاف اجاره خونه رو میده من موندم والا....
نمی خوام شما رو مایوس کنم اما من سالی نزدیک 20 میلیون برای شهریه مدرسه هر کدوم از بچه هام میدم حالا خرجشون بماند ...منی که می بینی اینجا هستم و بر نمی گردم برای اینکه تمام درآمدم از ایران هست والا این حقوقی که من با مدرکم میگیرم واقعا خنده داره تازه این خوبشه ..
اینکه چرا بر نمی گردم خیلی روشنه چون محیط ایران رو برای بچه هام دوست ندارم والا کجا از خونه آدم بهتر .اینجا همه همینن و اونایی که از ایران پشتوانه مالی ندارن زیادن اما واقعا با فلاکت زندگی می کنن و هیچ لذتی هم نمی برن .
خانم یا اقای مینوش من موندم شما چطور میگی دو سال سختی داره ..شما فکر کردی همه جا مثل ایرانه .اینجا اقتصادش سالمه و مثل ایران نیست که یکی یه شبه پولدار بشه و بقیه تو حسرت ..اینجا زن و شوهر باید از صبح تا شب کار کنن که بتونن یه زندگی خیلی معمولی داشته باشن .هیچکدوم از دوستای من توی کانادا بعد از 4 سال هنوز به ثبات شغلی و اقامتی نرسیدن .

ممنونم آقای مهدی که منطقی به قضیه نگاه میکنید
بله من محاسبه هزینه های ناشی از بیماری ودرمان وکلامحاسبه هزینه های غیرقابل پیش بینی رو نکردم

این هم قبوع دارم که همه جا تبعیض هست حتا تو خود کانادا اهالی کبک با فدرال کلی تفاوت دارند تو برخورد عوام،یکسری مطالعات انجام دادم
اما همین محیطی که شما برای فرزندانتون مناسب نمیدونید. من برای روح و روان خودم مناسب نمیبینم

برای مسکن هم از ایران قبل رفتن باید همخونه پیدا کنم،خانمهای زیادی دارن اقدام میکنن که باید. یه کم اگاهانه تر پیش بریم و اونجا چند نفری باهم خونه بگیریم

در تورنتو هم اونجور که من فهمیدم اجاره اتاق از ایرانیهایی که خودشون اونجا ساکنند فشار مالی کمتری میاره
مشکل وابستگی من به خونواده ام تا حدود زیادی بهتر شده چون تنهایی یه کم رشد فکری بهم داد
خلاصه اینکه به مشکلات تا حدود کمی نه زیاد واقفم وبرای همین تاپیک زدم که خودمو برای مشکلات دیگه هم اماده کنم
دلیل این هم که پرسیدم چرا برنمیگردید همینه ،همه ما میدونیم این محیط ایراد داره اما خیلیا میگن بمون وبساز و بسوز
شانس ازدواج من اینجا مگه چقدره؟اونم یه ازدواج سالم، قیدشو زدم اما قید. کار رو نمیشه زد
فسیل میشم و میشه مرگ تدریجی

خواهر خود من اینجا داره کار میکنه پیش یکی از آشناهامون تو یه جای مطمین و 12.5شب میرسه خونه و فرداش دوباره ده صبح میره
اونم یه دختر24ساله
فکر میکنید به کجا رسیده
افسردگی!
میگه احساس میکنم آدم نیستم،اینه مرگ آدما

من هیچوقت خارج از ایران زندگی نکردم. و هرچی می نویسم چیزاییه که خوندم و یا شنیدم.
در مورد بچه تا جایی که خوندم در کانادا یه مبلغی برای نگهداری بچه می دن به پدر و مادر. یه مبلغ کلیه و به علاوه ی اون یه مبلغ دیگه است که استان به استان فرق داره.
من "افاضه "ای نکردم و از این لغتی که درباره ی من استفاده کردین اصلا خوشم نیومد. سخت نیست برای بیان احساساتتون کلمات بهتری رو استفاده کنین که باعث ناراحتی مخاطب نشه.
شما شغلتون در ایران نمی دونم چیه یا چی بوده ولی مشخصا اینجا نهایتش به ادم ماهی یه میلیون بدن به خرج غذا و اجاره خونه می رسه؟ من که همین شغل ماهی یه میلیون هم ندیدم. ولی خوندم که اگه از یه مبلغی که حدود 2000 دلاره کمتر باشه درامد در کانادا شخص مالیات نمی ده. با ماهی 700 دلار تا 1000 دلار می شه یه جای کوچیک اجاره کرد. تازه کمتر از اینم ممکنه بشه اجاره کرد. بعضی شهراش مثل ونکوور گرونه همه چی. من نمی دونم حداقل دستمزد دقیقا چقدره اونجا شما می دونین؟ فکر نمی کنم از 1500 تا 2000 دلار کمتر باشه.
تبعیضم خوندم که هست. خوندم که به راحتی نمی شه کار پیدا کرد حتی پای صندوق ایستادن یا کارای کمتر از این رزومه و رقابت می خواد. و کار رو به کسایی که کانادایی هستن و یه تحصیلی اونجا کردن خیلی راحت تر می دن تا یه خارجی تازه وارد.
در مورد کسی که بچه داره به نظر من همینکه می بینه بچه اش راحته براش کافیه و هر کاری واسه بچه اش می کنه.
در مورد اینکه چرا برنمی گردن یلدا جان خوندم که هزار و یه دلیل داره که هیچکدومشونم ربطی به اینکه بهشون خوش می گذره نداره.
موضوع اینه که یه انتخابه. و یه شروع از صفر. یه ریسکه. ولی معنی اش این نیست که ریسک نکنه کسی.
مهم ترین چیزی که راجع بهش خوندم اینه که یه ثبات نسبی در این کشورها هست. می شه برای اینده برنامه ریزی کرد. می شه مثلا ادم بگه دو ماه بعد می رم فلان امتحانو می دم و بعدش پولش 2 برابر نمی شه کنسل نمیشه و همه چی عجیب نمی شه. و کسایی که به جایگاهی رسیدن و یا وضعیتشان خیلی بهتر از یه عده ی دیگه است از تلاش خودشون به دست اوردن و مثل اینجا ادم مجبور نیست که با تردید بهشون نگاه کنه تا وقتی که خلافش ثابت بشه.
همونطوری که گفتم من هر چی می گم یا خوندم یا شنیدم و هیچ تجربه ی مستقیمی ندارم. بنابراین اگه بازم حس می کنین افاضات ارائه می کنم لطف کنین بیان محترمانه منو از اشتباه در بیارین و برام توضیح بدین که بعدا از این افاضات برای شخص دیگه ای خرج نکنم. لطف شما به من آمورشیه که به من می دین. اینکه فقط رد کنین حرف منو نه به درد من می خوره و نه به درد خواننده ی دیگه ای.

مینوش جان مطالبی که شما میگی منم تا حدود زیادی خوندم وبه ریسک بودنش هم اعتقاد دارم

اما میدونم درصورت شکست احتمالی خونواده ای دارم که برمیگردم پیششون و پلهامو خراب نمیکنم
از الان گفتم من برای مدت کوتاهی میرم که توقع ایجاد نشه

خواهشا همه فکر کنید دارید به خواهر خودتون کمک و راهنمایی میرسونید وتند و تیز باهم صحبت نکنید

من بیشتر به کمک و راهنمایی احتیاج دارم
در مورد مواردی هم که مینوش گفت اگه کسی اطلاعاتی داره لطفا راهنمایی کنه

مثلا میدونم باید به قوانین اون کشور خیلی آگاه باشی تاهر جایی مجبور نشی پول وکیل بدی چون خیلی رفتارها تو کشور اونها جرمه مثلا همین متلک گفتنهای ایرانیها تو کوچه و خیابون و طرز حرف زدن مهمه,حتا شنيدم به خاطر برخورد كوچك فيزيكي يه دانشجوي ايراني با يه خانوم مبلغ زيادي خسارت داده(چيزيكه اينجا شده نقل و نبات)

اینو هم میخواستم بدونم اگه واسه ادامه تحصیل بخوام اقدام کنم شرایط چه فرقی میکنه وچه امتیازاتی باید داشته باشم

براي شرايط ادامه تحصيل زياد اطلاعات ندارم و نميدونم از نظر علمي چقدر بايد اينجا موفق بوده باشم يا اصلا ربطي داره يا نه

يا ميتونم واسه كار و تحصيل هر دو اقدام كنم؟
ممنون

خانم یلدا من فکر کنم تا حدودی براتون توضیح دادم .اینجا باید خودتونو برای یه سری مسایل آماده کنید .
اول اینکه به ایرانی ها خیلی بد و سخت کار میدن .حتی افغانی ها و هندی ها ارجحیت دارن و با حقوقای خیلی پایینم با منت کار می کنن.
دوم اینکه ملیت ایرانی داشتن یعنی مجرم بودن .کلا از ایرانی ها خیلی دل خوشی ندارن.
سوم اینکه اگه کار پیدا کنی با حقوقی که میگیری محاله بتونی خودت یه خونه مستقل بگیری باید اقلا با چند نفر هم خونه بشی که خودت مسلما می دونی شخصیت هر کسی چنین چیزی رو نمی پذیره .
چهارم خود ایرانی هایی هستن که اینجان که به حول و قوه الهی اینقدر اکثرا ریشه هاشون ضعیفه که تحمل کارهاشون واقعا عذاب آوره .مجبوری با همین ها همخونه بشی که توی یخچالو از مشروب پر کردن ...
پنجم اینکه اینجا نمی تونی از کسی توقع کمک داشته باشی چون همه اینقدر گرفتارن که عاطفه یادشون میره.
ششم اینکه باید خودتو برای هزینه های غیر قابل پیش بینی آماده کنی یعنی راحت بگم هر حساب و کتابی که کردی دقیقا دو برابرش کن چون خارج از ایران برای نفس کشیدن و راه رفتن توی خیابون هم باید پول بدی.
و آخری و مهم تریش اینه که حداقل باید پول برای یه سال که از جیب بخوری و فقط هزینه کنی داشته باشی .
تازه به اینا باید بدی آب و هوای کانادا رو هم اضافه کنی چون واقعا تحمل سرماش سخته .
اگه رشته تحصیلیت رشته ای هست که اونجا مورد نیازه بازم شانس بالاتری داری .حالا اونم باید صد در صد تحقیق کنی ببینی آزمونی چیزی نیاز نیست برای ارزیابی مدرکت بدی یا نه .من دوستم اینجا فوق لیسانس حسابداری گرفت از یه دانشگاه خیلی معتبر خارجی ولی اونجا مجبور شد برای کار ازمون سی پی ای بده و هر بارم داد رد شد ...
دیگه تصمیم با خودته اگه اینا رو پذیرفتی و از ایران هم ساپرت میشی انشا.. بعد از چند سال به ثبات نسبی می رسی ..
از مزایای اینجا هم خوب مهم ترینش اینه که محیطش خیلی امن و سالم و قانونمنده و برای آینده بچه هات مفیده و اگه مشکل مالی نداشته باشی واقعا لذت می بری و به آرامش می رسی.
مینوش گرامی من کلا انسان رک گویی هستم .قصد رنجوندن شما رو نداشتم بنابراین ببخشید اگه ناراحت کردم شما رو اما حرفهاتون در مورد خارج از ایران خیلی سطحی و نپخته هست من ممکنه در روز چندین تاپیک رو بخونم ولی اظهار نظری نکنم چون می دونم در اون زمینه اطلاعات درستی ندارم و فقط تکیه ام به شنیده ها هست .اگه در یه زمینه ای تجربه ای نداری اطلاعات غلطت ممکنه دردسر ساز باشه ..

اقاي مهدي ممنون از راهنمايياتون كه خيلي مستقيم بهم گفتين پول نداري كلاهت پس معركه است

ولي اگه بخوام به اميد ساپورت مالي خونواده باشم چه كاريه ميمونم خونه خودمون و ميخورم و ميخوابم!!!!

من بخاطر وضعيت اشتغال و مشكلات ماليم دنبال راهيم كه بتونم از مدرك تحصيليم استفاده كنم و گرنه ساپورت مالي ميشدم مينشستم تو مملكت خودم و واسه تفريح ميرفتم اينور و اون ور و عين خيالمم نبود چه خبره تو جامعه

ميشينم محاسبه شرايط ماديمو به اضافه اون خرجهاي پيش بيني نشده واسه يكسال ميكنم و تو اين مدت هم سعي ميكنم پس انداز و زبانمو بهبود ببخشم

به هر حال راهنمايياتون خيلي كمكم كرد و حقيقت همينه كه شما ميگيد , منم واسه حقيقت خودمو اماده ميكنم,

يه چيزيو از ته دل ميگم شرايط كار و احترام اينجارو داشتم ميموندم و ميساختم و كمك ميكردم به بچه هاي يتيم مملكت خودم, حيف كه...

اين تاپيك باز بمونه و كساني كه راهنمايي مفبدي دارن ازشون ممنون ميشم كمكم كنن

راستي اينقدر ايرانيها رو با افغاني ها مقايسه نكنيد اكه اونجوري كه تو كشور خودم با افغاني ها رفتار ميشه تو كانادا با يه ايراني رفتار ميشه باور كنيد با كله ميرم

جدا فكر ميكنيد خيلي بهشون بد ميگذره, اينجا اونا يكماهه به ثبات ميرسن, دلتون خوشه ها

مظالبی که من نوشتم به اندازه ی نوشته ی شما ممکنه اشتباه باشه مهدی عزیز. چون همه ی اونچه که نوشتم از کسایی شنیدم یا خوندم که مثل شما در کانادا زندگی می کردن. اما با این حرف شما موافقم که وقتی خودم اونجا زندگی نکردم دلیلی نداره نظر بدم راجع بهش. دوستان می تونن خودشون برن ساعتها مطالب رو بخونن و من دلیلی نداره که راجع به چیزی که یکی دیگه نوشته بیام بنویسم.
موفق باشید.

مينوش عزيز من تاپيك ايجاد كردم واسه كمك گرفتن از همه و خيلي از حرفهاي شما با حرف دوستم همخوني داره هميشه هم قرار نيست راجع به جيزي نظر بديم كه تجربه اش كرديم مگه تجربه ديگران كمكمون نميكنه, من ساعتها مطلب رو خوندم و همينجوري نيومدم يه حرفي بزنم و برم, راهنماييهاي سايت بچه ها هم كمكم كرده

من الان ارتباطم با اون دوستم قطعه و لي حتا اين احتمال رو هم ميدم (يك درصد)كه موفق نباشه و چون اين راهو رفته نخواد به پشيمونيش اقرار كنه, البته اين حدسه

رشته من راديولوزيه و ميدونم بازار كار خوبي تو كانادا داره اما نميشه فردارو پيش بيني كرد چون روابط كشورها هميشه خوب و ثابت نيست
مهدي عزيز اكه راجع به اين رشته ميتونيد راهنمايي بگيريد و تجربيات دوستانتون رو بگيد ممنون ميشم, همه يا منفي منفي اند يا مثبت, اين وسط حد ميانه اي نديدم اما دوست من هم وضعيت مالي مشابه من داشت و خدارو شكر اونجا دوستان ايراني خوبي پيدا كرد و كمكش كردند پس هميشه هم نميشه گفت عاطفه و احساس مرده

حدس ميزنم شما ايران هم كه بوديد مشكل مالي زيادي نداشتيد و حمايتتون ميكردن اما همه اينطور نيستند

مني كه اينجا نميتونم كار مناسب داشته باشم و احترام مطمينن توقع ندارم برم يه كشور ديگه و واسم فرش قرمز پهن كنن اما تا اونجا كه ميدونم به علت مهاجرپذير بودن و كثرت اون در كانادا ديد مردم اون كشور بازتره و لازم هم نيست برم و اعلام كنم من يك مطلقه هستم !دليلي نداره مگر اينكه موقعيت ازدواج باشه كه من با اين ديد هم نميرم, چون تو كشور خودم با اينهمه جوون باز ممكنه انتخاب اشتباه كنم و تهش همون انگهاييه كه بهم ميچسبه حالا چه توقعيه برم اونجا و نيمه گمشده ! پيدا كنم

زيادن ادمايي مثل من كه دارن ميرن و خودشونن و خودشون و تهش برگردن باز خودشونن و خودشون

مريم عزيز ناراحت نشي ببين خود تو هم تا گفتم خسته ام و عصباني,ميگي افسرده شدي برو دكتر,بابا به پير به پيغمبر ما هم مال همين جامعه ايم نه شاخ داريم نه دم ,هر چي هست ميخوايم فردامونو بسازيم

نميشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟