موضوع: بار زندگیم رو دوش خودمه اما مامان بابام الکی میگن با اوناست

بهار جان فقط می خواستم بگم چه پدر و مادر خوبی داری که حس استقلال رو در وجودت پرورش دادند.
و بار چقدر خوب که شرایط مادیشون طوری هست که نیاز به در امد فرزندشون ندارند و از فرزندشون توقع مالی هم ندارند.

و بعد می خواستم بگم چقدر خوبه که شرایطی داری که می تونی به خواسته هات با تلاش برسی و اینطوری قدر اون خواسته ها رو بیشتر بدونی.

امیدوارم این شیطون که وقتی میبینه همه چیز سر جاشه شروع به وسوسه کردن می کنه زودتر بره به درک.
خوب حالا که همه چیز خوبه و فقط یک سری حرفهایی هست که قابل صرفنظر کردنه ببینیم چطور میشه این قسمت رو هم کم کم و با صبر و در نهایت با گذشت حلش کرد.

فکر کنم ببین این مستقل بودن چه حس هایی بهت میده؟ چه مزایایی برات داره؟

بعد ببین برعکس جلوه دادنش از طرف پدر و مادرت چه چیزهایی رو ازت میگیره؟ ایا اون مزایای بالا رو ازت میگیره؟

بهارجان

واقعا درکت می کنم، بعضی وقت ها پدر و مادر ها یا حتی یه آدم هایی که آدم ازشون انتظار بعضی کارها رو نداره، کارهایی می کنن که واسه آدم سنگین میاد، نمی تونه قبولش کنه، سخت تحمل کردنش

ولی خودتم میدونی که خیلی از پدر و مادر ها قابل تغییر نیستن، گفتن شما هم نه اونارو تغییر میده و نه مانعی میشه واسه تکرار کارهاشون. شایدم یه آتیشی بلند شه که دودش فقط تو چشم خودت میره

من نمی دونم علت این رفتارشون چیه ولی خیلی وقتا وقتی بچه ها بزرگ میشن، پدر مادرها بازم دوست دارن اون احساس نیاز بچه ها بهشون یا اون حس پدر و مادری و مراقبت و کنترلی که روشون داشتن، هنوزم بمونه، انگار دلشون تنگ میشه واسه پدر و مادری و اون مسئولیت ها، انگار می خوان هنوز اون حس های قبل تو زندگیشون باشه و به بقیه هم اینجوری انتقال میدن. شاید چون شما رو فرد مستقلی دیدن و شاید جوری رفتار کردین که ازکمک گرفتن خوشتون نمیاد، اونها به حریمتون وارد نمیشن

در هر صورت به هر دلیلی اونا پدر و مادرتن، جلوی بقیه خرابشون نکن. سعی کن ذهنت رو از این قضیه دور کنی، بذار مردم فکر کنن شما خیلی دختر پرتوقعی هستی. چه فرقی می کنه؟ شما هدفت رو بذار روی موفقیت بیشتر، مامان و بابا اگر کار اشتباهی هم می کنن، به خاطر عدم آگاهیشون و یا تربیتیه که داشتن و تغییر ناپذیره

نوشته اصلی توسط بهار66

[color=#0000CD][font=Tahoma]

بعید می دونم از عهده همه خرج و مخارجت بر بیای
و مطمئنا ی سری خرج ها مثل خرد و خوراک به عهده پدرته...
پس فکر نکن اونها برای شما کاری نمی کنند...

مگه من گفتم اونا کاری برام انجام نمیدن؟؟؟!!!!!!!!!

چرا حرف تو دهن من میذارید؟؟؟اصل مشکل من یه چیز دیگه است..چرا وقتی من زحمت میکشم تلاش میکنم به اسم خودشون میگن..خوب یه ذهنیت بد از من تو فامیل ایجاد شده..فکر میکنن چه دختر پر خرج و پر توقعی هستم...و اصلا دیگران رو در نظر نمیگیرم...

من حرف تو دهنت نذاشتم من فقط کارهایی که اونا در حقت کردن رو خواستم یاد اوری کنم ،خواستم یاداوری کنم بیشتر از اینها به گردنت حق دارن
خیلی بیشتر از اینها که اونها رو چاخان گو خطاب کنی

در مورد اینکه تو رو پرخرج و پرتوقع جلوه میدن خوب واقعا بی انصافیه!نمی دونم چی بگم ولی خوب به خودشون بگو از این بی انصافی شون اذییت می شی
بگو ازتون توقع ندارم که برای من خرج کنید ولی توقع دارن طوری در موردم صحبت نکنید که بقیه قضاوت اشتباه در مورد کنن
پینوشت:
بهاری اگر کسی اینجا به شما راهکاری می ده درحد وسع خودش این راهکار رومی ده
دلیلی نداره منظورت رو کاملا متوجه شده باشه و به مشکلت اشراف کاملی داشته باشه مهم هدفه اون فرده. هدفش اینکه به شما کمک کنه
وقتی تاپیکی میزنی باید در انتظار صحبت های درست و نادرست و برداشت های درست و نادرست باشی و از بین اون ها اونهایی که به دردت میخوره رو سوا کنی و اونهایی که به دردت نمی خوردن و حرف تو دهنت میذاشتن رو نا دیده بگیری...نه اینکه از حرفشون ناراحت بشی...

اومدم فقط حرفهاي نازنين مخصوصا پ.ن رو تاييد كنم

راستي من اومدم اين شكلكو بزنم اينو زدم دوباره عصباني نشي!!!

بهار جان هميشه سعي كن اگه مشكلي هست كامل توضيح بدي و دليلشو تا بتونن درست راهنماييت كنن

كسي از سر تفريح واسه كسي راهكار پيشنهاد نميده

همه ما دوست داريم گرهي از مشكل ديگري باز بشه

به هر حال اميدوارم دوستان راههاي بهتري پيشنهاد بدن
موفق باشي

بهار عزیزم
سلام
به نظر من که خانوادت خیلی دارن اشتباه میکنن. هر کسی تو این جامعه داره زحمت میکشه، لیاقتش هست که نتایجشو ببینه. خوب احساس استقلال هم یه نعمتع و نتیجه زحمات آدم.
به نظر من جلوی این کارو بگیر.
پدر و مادرتو به این شیوه عادت نده ، یه روزی خودت تو زندگی کم میاری. مشکلاتی برات بوجود میاد که بهت اصلا کمک نمیکنن اما جلوی همه میگن ما همه کار واسه دخترمون کردیم. این خیلی بده.
درسته که پدر و مادر رگ و ریشه هستن و درسته که احترامشون قطعا واجبه.
مهم نیست که تا حالا چه اتفاقی افتاده. لازم نیست دروغهایی رو که گفتن برملا کنی اما لازمه که جلوی این کارو بعد از این بگیری.
خریدن آبروی اونا به معنای بردن آبروی خودته. اینکه همه لبشونو گاز بگیرن و بگن چه دختری که ولخرجه و تموم بارشو رو دوش والدینش گذاشته اصلا برای تو خوب نیست. وجهه تو رو داغون میکنه.

از طرفی همه این بی مهری ها و احساسات بد روی روانت اثر بدی خواهد گذاشت و مثل یه غده سرباز میکنه.
به نظر من باهاشون حرف بزن.
یه بار یادآوری کن که دستاوردهات نتیجه زحمات خودت بوده و بگو از این به بعد هر اونچه که به دست بیاری باید به نام خودت مطرح بشه.

راستش یه چیز دیگه ام هست. پدر مو مادر ادم به این شیوه عادت میکنن و بعد از یه مدت باور میکنن که خیلی برای بچه شون زحمت کشیدن. این خوب نیست. تازه میبینی بدهکارم شدی.

به نظر من اگر قرار باشه خانوادت به چیزی افتخار کنن به جای گفتن دروغ در مورد کمکهای فراوونیکه به بهار میکنن میتونن تو جمع از استقلال و خودکفایی تو حرف بزنن و کلی هم کیف کنن و تو رو ناراحت نکنن.

هر چه زودتر جلوی این رفتارو بگیر عزیزم اما با نهایت احترام و حفظ کردن غرور و شخصیت والدینت.

نوشته اصلی توسط mehrabooni

بهار عزیزم
سلام
به نظر من که خانوادت خیلی دارن اشتباه میکنن. هر کسی تو این جامعه داره زحمت میکشه، لیاقتش هست که نتایجشو ببینه. خوب احساس استقلال هم یه نعمتع و نتیجه زحمات آدم.
به نظر من جلوی این کارو بگیر.
پدر و مادرتو به این شیوه عادت نده ، یه روزی خودت تو زندگی کم میاری. مشکلاتی برات بوجود میاد که بهت اصلا کمک نمیکنن اما جلوی همه میگن ما همه کار واسه دخترمون کردیم. این خیلی بده.
درسته که پدر و مادر رگ و ریشه هستن و درسته که احترامشون قطعا واجبه.
مهم نیست که تا حالا چه اتفاقی افتاده. لازم نیست دروغهایی رو که گفتن برملا کنی اما لازمه که جلوی این کارو بعد از این بگیری.
خریدن آبروی اونا به معنای بردن آبروی خودته. اینکه همه لبشونو گاز بگیرن و بگن چه دختری که ولخرجه و تموم بارشو رو دوش والدینش گذاشته اصلا برای تو خوب نیست. وجهه تو رو داغون میکنه.

از طرفی همه این بی مهری ها و احساسات بد روی روانت اثر بدی خواهد گذاشت و مثل یه غده سرباز میکنه.
به نظر من باهاشون حرف بزن.
یه بار یادآوری کن که دستاوردهات نتیجه زحمات خودت بوده و بگو از این به بعد هر اونچه که به دست بیاری باید به نام خودت مطرح بشه.

راستش یه چیز دیگه ام هست. پدر,مادر ادم به این شیوه عادت میکنن و بعد از یه مدت باور میکنن که خیلی برای بچه شون زحمت کشیدن. این خوب نیست. تازه میبینی بدهکارم شدی.

به نظر من اگر قرار باشه خانوادت به چیزی افتخار کنن به جای گفتن دروغ در مورد کمکهای فراوونیکه به بهار میکنن میتونن تو جمع از استقلال و خودکفایی تو حرف بزنن و کلی هم کیف کنن و تو رو ناراحت نکنن.

هر چه زودتر جلوی این رفتارو بگیر عزیزم اما با نهایت احترام و حفظ کردن غرور و شخصیت والدینت.

من واقعا از همتون و از راهنماییتون و از وقتی که میذارین ممنونم.

دقت می کنی در مدت دو - سه ماه اخیر چند تاپیک از آزردگیهات ازخانواده و محیط و تالار و .... باز کرده ای

اره زیاده..چون وقتی فکرم مشغول میشه دنبال راه حل میگردم..چون وقتی دنبال راه حلم به مشورت پناه میبرم...چون من اینجا یه مراجعم فرشته جان نه یه کارشناس..مگه اینجا ازاد نیست هر کسی مشکلشو بگه و کمک بخواد..من دلم نمیخواد وقتی مشکلی دارم بذارم انقد بزرگ بشه تا تبدیل به یه کوه بشه...که اونوقت کاسه چه کنم چه کنم دستم بگیرم؟؟

واقعا متاسفم که انقد اینجا راهنمایی خواستم...من سعی کردم اگه اینجا راهنمایی میگیرم در حد خودم در حد سواد نداشته ام کمک هم کنم ...اگه تونسته باشم..و این اگه خیلی پررنگه

کسی چه میدونه من چقد پدر و مادرمو دوست دارم؟کسی چه میدونه واقعیت زندگی من چیه؟اما برچسب..قضاوت..چیزیه که تو همه تاپیکام اتفاق افتاده...شاید بگید خوب وقتی اینطوره چرا دوباره تاپیک میزنی اما من برام مهمه که یاد بگیرم حتی اگه برچسب هم بخورم..شاید لازم نباشه تو بوق و کرنا کنم که اهای بیایید من اون مشکل رو حل کردم..من اینجا یاد میگیرم تو زندگیم استفاده میکنم و نتیجه میگیرم.

زندگی واقعی من از چهره مجازی من خیلی برام مهمتره...من اصلا دوست ندارم یه ماسک خوب بودن بزنم..و اینجا لبخند بزنم و بگم وای ببینید من چقدر خوبم؟؟ببینید چه دختر مثبتی..ببینید بهتر از من تو تالار نیست..به رتبه هام نگاه کنید..به ستاره هام نگاه کنید..من خیلی منطقی و خوب و همه چی تموم هستم.

قبلا هم گفتم متاسفانه باید بگم نـــــــــــــــه
از من همچین توقعی نداشته باشید و بهتون پیشنهاد میدم ازخودتون هم همچین توقعی نداشته باشید...بازم میگم ما تا باور نکنیم خوب و بدمون در کنار هم هست به جایی نمیرسیم.

من خشمگین نبودم..اما متعجب دلخور و گیج بودم.اخه چرا؟؟؟
تو فامیل ما نه اینکه دختر کاری کنه بده نا ابروریزیه و نه هیچ.
بگذریم...............

ok تصمیم گرفتم نگم.

واقعا اگه تاپیکام به نام یه فرد ناشناس بود هم اون قضاوتها انجام میشد؟؟؟؟
بارها به خودم گفتم با یه اسم جدید مشکلمو بگم تا از اون قضاوتهای ناراحت کننده کم بشه اما نمیدونم چرا نتونستم؟؟؟!!!!

من اینو به یه نفر گفتم و به شما هم میگم...شاید لحن من تند باشه شاید تلخ و گزنده باشه اما چون قصد رنجوندن ندارم متاسفانه متوجه نمیشم لحنم باعث رنجش شده.

فرشته مهربون من همینم..خوب و بدم اینه..اگه واقعا فکر میکنی حضورم اینجا مضر هست میتونین باندم کنید و مطمئن باشید نه ناراحت میشم نه دنیام به اخر میرسه نه راه های شناخت بسته میشه..از درسهایی که اینجا یاد گرفتم استفاده میکنم دعاگوی همه هم میشم و سراغ راه جدید میرم.
من خشمگین نبودم..اما الان ازرده ام..هر چند امیدوارم برای ازرده شدنم حق بدین..یا این حق رو هم میخواین بگیرین نمیدونم.قضاوت نمیکنم..اما شاید برای یاد گرفتن تاوانهایی باید داد.

ممنونم..پستهاتونو بارها میخونم و استفاده میکنم.

چقدر عالیه که اونی که در نهایت قراره دربارمون قضاوت کنه خداست..با اینکه بخاطر گناهام پیشش شرمنده ام اما ته دلم قرصه که قاضی من عادل هست

موفق باشید

بهار جون می خوام یه تجربه از زندگی خودم بهت بگم، شاید تو اینده کمکی بهت بکنه که مجبور نشی تجربه من رو تکرار کنی!

منم مثل شما از وقتی رفتم سرِ کار کاملا مستقل شدم. و از استقلالم لذت می بردم. نتیجه زحماتم رو توش می دیدم.

زمانیکه عقد کردم، تمام جهیزیه ام رو خودم خرید کردم و اجازه ندادم پدر و مادرم یک ریال هم متقبل بشن. مثل تو به اینکارم افتخار می کردم. و دلم می خواست دیگران من رو با افتخاراتم بشناسن.
مادرم چندین بار بهم گفت، صلاح نیست خانواده شوهرت بدونن که خودت برای خودت جهیزیه خریدی، صلاح اینه که فکر کنن پدر و مادرت خریدن. من اصلا درک نمی کردم که چرا.

تا اینکه بعد از ازدواج چقدر این موضوع رو، مادرشوهرم و بقیه شون به سرم زدن. شوهر من، دار و ندارش رو گذاشت برای خانواده اش و با یه وام زندگیش با من رو شروع کرد. به دلیل مسائل خاص زندگیمون، وقتی اعتراض می کردم، مادرشوهرم می گفت تو چطور خودت جهیزیه ات رو خریدی!!!!!
تو کل فامیل غرور پدر و مادرم رو زیر سوال برد که اینها یه خرید جهیزیه هم برای دخترشون نکردن و و و ..
حالا من بیچاره مجبور بودم کلی توجیه کنم که نه بابا جهیزیه من رو پدرم خریده.
تمام افتخاراتم از تهیه اتومبیل و منزل و ... با تلاش خودم تنها که مایه افتخارم بود- نه به جهت مالی بلکه به جهت توانمندیم- همه شد مایه سوء استفاده شوهرم و خانواده اش.


کاش به حرف مادرم گوش می کردم و طوری وانمود می کردم که کسی متوجه نمی شد من خودم جهیزیه ام رو خریداری کردم!
کاش به حرف دوستانم گوش می کردم و هرگز با افتخار به شوهرم نمی گفتم که من منزل شخصی دارم!

من به اینها افتخار می کردم، چون بجای رفیق بازی و حیف و میل پولم، درست فکر کزدم و بجا صرفه جویی کردم و درست پس انداز و سرمایه گذاری کردم. ولی هیچ کس نفمید، چون فهمیدنش براشون منفعت نداشت.

بهارجون به کاش های من دقت کن که برات اتفاق نیفته! (خدای نکرده)
من و شما و امثال ما که حرف مزدم برامون مهمه، عاقبتمون همین خواهد شد! مردم در آینده به شما هم مثل من نگاه خواهند کرد. بخصوص اگه وارد جمعی بشی که خانمهای اون جمع جز خونه داری و غیبت و خاله بازی کار دیگه ای بلد نباشن!

ممنونم بلو اسکای

تو درست میگی.راستش جمع فامیلی ما این چیزا رو بد نمیدونن یا حداقلش اینه که خیلی پیش میاد بچه ها یا والدینشون بگن که بچه ها چی خریدن یا چیکار کردن.

مثلا خالم به همه میگفت که دخترش از پول خودش نصف جهیزیشو خریده..دختر عموم با پولش فلان خریده...پسر عموم...
خیلیا اینا رو میگن.حتی خودشون از کارای نکرده والدینشون میگن.پس تو چنین جوی چرا باید فکر کنن این اتفاق باعث سر شکستگی یا از بین رفتن غرورشون میشه؟؟اما ببین بر عکسش چقد داره وجهه منو خراب میکنه؟؟؟

پدر من خیلی بهمون محبت میکنه..خصوصا جلوی دیگران..جلوی دیگران بغلمون میکنه بوسمون میکنه همش میگه جونم فدای بچه هام...بدون ما گردش نمیره..چیزی نمیخوره

مامانم مهربونه..هرچند خونوادتاً کمی پسردوستن و خودشون هم به این موضوع اعتراف میکنن اما ما به این مثلا تبعیضها و محبتاش به داداشم میخندیم و میدونیم میشه با مامانم خوش بود.

اما بلو اسکای شرایط سخت هم کم نداشتم..روزایی که دیگه مغزم هنگ میکرد و هیچ راه حلی به ذهنم نمیرسید...گمونم تو تالار فرشته مهربون یه داستان نقل کرد درباره پاره اهنی که یه اهنگر برمیداره تو کوره میذاره پتک میزنه و خلاصه تبدیلش میکنه به یه وسیله به دردبخور و اینطوری میخواست بگه رنج چه فوایدی برای ادمها داره..باورت میشه من قبل از اینکه همچین داستانی رو شنیده باشم تو ذهنم عیناً همچین داستانی بود.حتی تو پستهای اولم تو تالار هم نوشتمش..خوب این سختیا به من همچین تصوری داد.

اما به من حق بدید..ناراحت میشم وقتی والدینم سوای احترام و علاقه ای که بهشون دارم اصلا به خودشون همچین اجازه ای میدن که تموم رنجی که من کشیدم رو ندید بگیرن....تموم لحظات سخت عین فیلم جلو چشمام رد میشه و ..........

تو درست میگی..اما من انتظار دارم حداقل به روی خودشون بیارن که من چه کردم؟و اونا چه کردن؟؟یا لااقل به خاطر تلاشی که کردم چیزی نگن..اینکه زیاد سخت نیست..هست؟

گمونم هنوز بهار کوچولوی وجودم رنجیده است..با تموم تمرینهای بخشایش انتظار این یکی کار رو ازشون نداشتم.

تو درست میگی از واقعیت تا مصلحت فاصله زیاده..اما ته دل من رنجش وجود داره.

به اون تاپیک دسترسی ندارم نازنین

نوشته اصلی توسط بهار66

تو درست میگی..اما من انتظار دارم حداقل به روی خودشون بیارن که من چه کردم؟و اونا چه کردن؟؟یا لااقل به خاطر تلاشی که کردم چیزی نگن..اینکه زیاد سخت نیست..هست؟

من کلا دختریم که خیلی وابسته ام
یعنی دلم میخواد اینجوری باشم
کار دائم ندارم چون از شاغل بودن زن بدم میاد اما چند بار کار پروژه ای انجام دادم

من کاملا موافقم که اصلا اصلا به روی پدر و مادرت نیار ...
و مخصوصا پیش دیگران اصلا طوری رفتار نکن که یک درصد والدینت تحقیر شن
خانوادت یعنی تو ...دقیقا خود وجودی و اصل تو ...هیچ چیز جدایی از تو نیستن

کاری که من میکردم این بود
با همه یا کل حقوقام برای پدر و مادرم هدیه میخردیم (که قیمتشم کم نبود!و کاملا به چشم میومد)
اینجوری هم کمی از زحمتشونو جبران میکردم
هم خوشحال میشدن
هم پیش دیگران با افتخار میگن که دخترشون با براشون همچین هدیه ای خریده (و منم همیشه میگفتم که با حقوقم خریدم و این چیزا قابلشونو نداره)
تو هم اگه چند بار این کارو تو مناسبتهای مختلف انجام بدی اون وجه ای که میخوای به دست میاری

البته من همیشه با عشق ابن کارو کردم و هیچ وقت این چیزا برام مهم نبود اما تاپیکتو که دیدم و تو این مدت بش فکر کردم ... انگار یکم به خانوادت به دید کسایی غیر خودت نگاه میکنی در حالی که اینطور نیست اونا خود تو هستند .
در ضمن .... مردم میفهمن! شاید به خانوادت احترام میزارن که به روشون نمیارن
بهتره خیلی با محبت و احترام فقط از خانوادت بخوای که درباره مسائل مالی پیش دیگران صحبت نکنن بگو اینطوری دیگران اونا رو آدمهای مادی میبیننن و به نظر من اینطور صحبت کردن برای خود والدینت بد میشه
یادت باشه طوری صحبت کنی که اونا ،تو رو تو جبهه خودشون ببینن نه علیه خودشون