موضوع: افكار عمومي با حافظه اي كوتاه مدت

آقا فرشید ممنونم شما صحبت منو خلاصه کردید اما بازم اجازه بدید من چند مورد را تکرار کنم و روی صحبتم با خانم الدوز باشه .

الدوز عزیزم

یعنی من عصبانی بودم؟ اما من فقط به این راه سخت زندگی کردنمان اعتراض کردم.
بهر حال این روش ناقص ارتباط جز جدایی و بی اعتمادی چیزی در بر ندارد این حق ما است که نام اصلیمان را پنهان کنیم اما میتوانم کارمان را با یک نام کاربری ، نام شهر یا رشته تحصیلی و سایر علایقمان آغاز کنیم چون اینها چیزهایی نیستند که مخصوص من باشند تا بفرض فامیل اگر رد مرا پیگیری کند مرا با دانستن آنها پیدا کند اما میتواند برای کسانی که با من در ارتباط هستند بسیار با اهمیت باشد و مارا بهتر به هم معرفی کند .
«معرفی کردن» اولین نیاز و لازمه یک ارتباط درست است و اگر این اولین قدم رعایت نشود آن ارتباط از اعتبار برخوردار نخواهد بود .
من خیلی خوشحالم که دوستی مانند شما در تبریز یا یزد یا هر شهر دیگری داشته باشم چرا ما نباید حداقل شهرمان را معرفی کنیم؟ این باعث نزدیکتر شدن همه ما به هم میشود و من آن را خیلی دوست دارم .

بهر حال اینم نظر من بود :D

سلام

اگر شما تمام پستها رو خونده باشید ،فکر نمی کنم موضوع تایپیک (تو رو خدا کمکم کنین فقط دوروز وقت دارم) ربطی به مریضی ایشون داشته باشه که باعث شده شما همچین فکری در مورد ایشون بکنید.و باعث بشه فکرتون این طور به هم بریزه.

يعني چون ارسالي ديگه اي از يسنامها توي تالار نيست معنيش اينه كه ...
خيلي نگرانم
نميدونم الان در چه وضعيه
همتون خوابيدين؟
خواهش ميكنم
حالم اصلا خوب نيست
....

مطمئنا بعد از خوندن مطالب سخنان و نظراتي مثل:
... من يادم بود ولي وقت نميكردم بپرسم
... منم ميخواستم يادآوري كنم ولي شما پيش دستي كردين.
... من چندين بار طي پيغام خصوصي از x , y , z پرسيده بودم، باور نميكنين از خودشون بپرسين.
.
.
.
و هزار و يك توجيه ديگر

ارسال خواهد شد.

اين يك انتقاد كلي از تمام اعضايي است كه قبل از 20 فروردين 1387 در اين سايت مشغول به فعاليت و همدردي بودند.

عجب ازادی بیانی.
ببخشید شما چه طور مطمئن هستید که اعضا هزار و یک توجیه ارسال خواهند کرد.
اولا شاید بسیاری از اعضا مثل خودم تا الان این پست رو نخونده بودند.
ثانیا جز با امدن ایشون به تالار و خواست ایشون کسی نمی تونه بهشون دسترسی داشته باشه .
همین طور که خودتون هم تا امروز اطلاعی از ایشون ندارید پس دیگران هم همین طور ،به شما هم توصیه می کنم هر انچه در توان (امکان دسترسی به ان را ) دارید در خدمت دیگران قرار دهید.امااینکه باعث ناراحتی خودتون بشید که حتی خواب رو از شما بگیره مشکلی رو حل نمی کنه.پس به خودتان مسلط باشید چون فکر می کنم اشخاصی که دارای مشکل این چنینی هستند به افرادی برای کمک نیاز دارند که قوی باشند.

به قول يكي از بهترين دوستانم در "همدردي" كه در وبلاگش نوشته بود:
"انسان هيچوقت اولين ها رو فراموش نميكنه ... "

اگر يه روزي از من توي صندلي داغ پرسيده بشه كه كدوم يك از اعضا رو بيشتر از همه دوست داري، شك نكنيد كه نام شخصي رو كه جمله فوق رو ازش نقل قول كردم خواهم برد.

بگذريم ...

چي ميگفتم؟!

آهان!

من نمیدونم شما به کدوم یک از اعضا انقدر ارادت خاص دارید و کنجکاوی هم نمی کنم .
اما شما چقدر گنگ و پیچیده صحبت می کنید.

با خودمون رو راست باشيم، آخرين باري كه ياد حامد بوديم، كي بود؟!

در مورد این سوال که از اعضا کردید من نظر شخصی خودم رو میگم
در درجه اول خود انسان هست که مسئول زندگیش هست . به نظر من هر کسی خودش باید بخواهد و برای بدست اوردن اون تلاش کنه ،در همین جا ارزوی خوشبختی این دو زوج رو دارم اما قبل از هر چیزی این دو شخص هستند که باید از دیگران کمک بگیرند نه اینکه ما با اجبار به انها کمک کنیم.
تازه فکر کنم باید افرادی به کمک بپردازند که صلاحیت و علم وتجربه ان را داشته باشند وبه طور اساسی مشکلاتشون حل بشه.

از اروم بودنتون خوشحالم.واین رفتارتون که به فکر دیگران هستید،قابل ستایشه .
امیدوارم همیشه شاد و اروم باشید.

نوشته اصلی توسط آرزو

آقا فرشید ممنونم شما صحبت منو خلاصه کردید اما بازم اجازه بدید من چند مورد را تکرار کنم و روی صحبتم با خانم الدوز باشه .

الدوز عزیزم

یعنی من عصبانی بودم؟ اما من فقط به این راه سخت زندگی کردنمان اعتراض کردم.
بهر حال این روش ناقص ارتباط جز جدایی و بی اعتمادی چیزی در بر ندارد این حق ما است که نام اصلیمان را پنهان کنیم اما میتوانم کارمان را با یک نام کاربری ، نام شهر یا رشته تحصیلی و سایر علایقمان آغاز کنیم چون اینها چیزهایی نیستند که مخصوص من باشند تا بفرض فامیل اگر رد مرا پیگیری کند مرا با دانستن آنها پیدا کند اما میتواند برای کسانی که با من در ارتباط هستند بسیار با اهمیت باشد و مارا بهتر به هم معرفی کند .
«معرفی کردن» اولین نیاز و لازمه یک ارتباط درست است و اگر این اولین قدم رعایت نشود آن ارتباط از اعتبار برخوردار نخواهد بود .
من خیلی خوشحالم که دوستی مانند شما در تبریز یا یزد یا هر شهر دیگری داشته باشم چرا ما نباید حداقل شهرمان را معرفی کنیم؟ این باعث نزدیکتر شدن همه ما به هم میشود و من آن را خیلی دوست دارم .

بهر حال اینم نظر من بود :D

راستش آره خب، یه کم ترسیدم. گفتم الان اگه آرزو پیش روم بود زورش به کسی نمیرسید که منو له میکرد :P
من هم قبول دارم حرفت رو خانومی، من فقط دلیل این کارهامونو نوشتم
نگفتم این جور برخورد صحیحه یا غلط
البته تا حدودی باهات موافقم، اما میدونی که هنوز ارتباط اینترنتی تو خانواده های ایرانی جا نیفتاده
به تبع همین، نمیتونم خودمونو راضی کنیم که حتی گوشه ای از هویتمونو رو نت آشکار کنیم

سلام
تا حدودی با نظر اولدوز موافقم..

اما همونطور که اولدوز گفت امکان داره هر کسی از آشنایانمون وارد این سایت بشه. طبیعتا کسی دوست نداره اطرافیان نزدیکش از مشکلات خصوصیش باخبر بشن. از کجا معلوم شاید خود شما هم یکی از اقوام من باشید!

آرزو جان شما خیلی با احتیاط به حرفایی که زده میشه نگاه می کنید و در واقع می گید که نمیشه چیزی که گفته می شه رو باور کرد

باور کنید نمیخواهم اینطور باشم ولی معمولا به همه شک دارم جز آنانی که خیلی مشخص هستند من نمیدانم آیا فلانی مکه رفته که به او تبریک میگویم؟! نمیدانم کسی واقعا مریض است که برایش دلسوزی میکنم ؟!من نمیدانم کسی با زنش اختلاف دارد برایش راه حل میدهم ؟!.....

خوب اگه اینطور باشه، کسانی هم که اسم یا اسم شهر و تحصیلات و شغلشون رو می نویسن هم ممکنه دروغ گفته باشن. چطور می تونید به مشخصاتی که می دن اعتماد کنید.
اسم مستعار من با اسم اصلیم فرقی نمی کنه فقط یه (ی) کم داره. اما الان خیلی ناراحتم که انقدر اسم مستعارم به اسم اصلیم نزدیکه چون خیلی راحت شناسایی میشم. اگه می شد حتما عوضش می کردم.
در ضمن ننوشتن مشخصات یه خوبی هم داره اینطوری فکر می کنی همه مثل هم هستن. همه رو توی یه سطح می بینم اونوقت ممکن بود با دونستن تحصیلات یا شغل یه نفر خود به خود دیگه به راهنمایی هایی که می کنه بها ندیم یا برعکس.
من الان احساس می کنم با کسانی در ارتباطم که قصدشون کمک کردنه، مهم کسیه که داره همه تلاششو میکنه که مشکلات حل بشه چه فرقی داره که تحصیلاتش چیه، اسمش چیه، شغلش چیه،...

البته خوبه که بدونیم تو چه شرایطی هستیم بعضی وقتها برای کمک کردن لازمه و پرسیده می شه. اما نمی شه از ندونستنش هم دلخور شد.

سلام

آتنا كجاست؟

دو ارسال آخر آتنا در تاريخ 3 مرداد 87 در لينكهاي زير مشاهده ميشه:
1- سلام سلام سلام به همگی ........... ارسال22
2- * * * چوب خدا صدا نداره !!! * * * ارسال 17
و قبل از تاريخ فوق در 25 خرداد 87 در "خداحافظی با تالار همدردی" (ارسال 18) مشاهده ميشه.
نكته قابل توجه اينه كه زمان غيبت آتنا در 28 خرداد 87 ثبت شده و دليل و همينطور زمان بازگشتش مشخص نشده.

سرتونو درد نيارم.
آيا آتنا برميگرده؟ يا خير؟
شايد سوال مسخره اي باشه، ولي خواستم تا دير نشده و نام آتنا از حافظه افراد پاك نشده يادمون بيفته كه آتنايي هم بوده.
من معتقدم آتنا يكي از بهترين افراد تالار بود. (البته بود!)

اقای فرشید سلام اتنا خانم یکی بهترین اعضا تالار بود شاید به تالار بیاید سوال باید مدیر همدردی جواب دهد

سلام دوستان
من می خوام اینجا از بعضی اعضای سایت تعریف کنم امیدوارم حمل بر چاپلوسی نشود(که البته اگر هم بشود خیلی مهم نیست)
یکی همین آقا فرشید یا fnh63 که اینقدر به همه اعضای سایت و حتی تازه واردها توجه دارن البته منظورم این تایپیک نیست ایشون تو تایپیک های قبلی هم این حقیقت رو نشون دادن و این یعنی بلند نظری.
این سایت آدم های بزرگ زیاد داره مثلن همین اقای گردآفرید که خیلی از وقت ها راهنمایی هاشون و انتقادهاشون متفکرانه وبه جا هست
یا montazer_313 که حرف هاش رو رک و منطقی و صمیمی بیان میکنه یا خیلی از پیشکسوتان و مشاوران پرستاره که هممون اونها رو خوب می شناسیم
این سایت پر از آدم های پر ستاره و تک ستاره هست . بعضی از ستاره ها مجازی اند و بعضی دیگه حقیقی اند حتی اگر یکی بیشتر نباشد.
همه حافظه کوتاه مدت ندارند اگر از کسی صحبت نمی شه دلیل این نیست که از ذهنمان بیرون رفته

تا اونجایی که من یادمه، آتنا گفته بود که بعد از یه مدتی برمی گرده. به هر حال امیدوارم مشکلی نداشته باشه و در آرامش مشغول سپری کردن لحظاتش باشه