موضوع: همیاری در تجمیع پستهای تخصصی مدیر همدردی >>>

احساس ناکامی در رسیدن به آرزو و مواجهه با کم کاری همسر

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام و احترام
مقدمه (مهم)
همه ما کم و بیش از بچگی در مورد زندگی آرزوهایی داریم که کم کم سعی می کنیم با تلاش و تحصیل و برنامه ریزی به آن برسیم.
و این مسئله در وقت ازدواج پیچیده تر می شود وقتی که آرزوها و برنامه های ذهنی دو نفر در هم می آمیزد و از آن مهمتر باید در واقعیت بروز کند.

اینها همه موجب می شود با آغاز زندگی رسمی زوجین ، آنها مرتب واقعیت های زندگی را با آرزوهای خود مقایسه کنند و به زندگی خود نمره دهند.

مشکل بعدی نوع تصمیم گیری و تقسیم وظایف در خانواده هست. که گاهی منجر به تعارض و برخورد و یا ادراک ناکامی می شود.

اما راهکار حل اینگونه مسائل صرفا پافشاری بر نظرات شخصی خویشتن یا نگاه احساسی به این مسئله نیست.
بلکه نیاز به یک چارچوب بندی جدید فارغ از آرزوها و برنامه های گذشته است. یعنی باید بر اساس واقعیت های جدید و تقسیم بندی وظایف و نحوه تصمیم گیری جدید کار شود.
یکی از معیارهای مهم ازدواج که ما در مشاوره قبل از ازدواج در مورد زوجین به برررسی آن پرداخته و روی آن تاکید می کنیم میزان انعطاف پذیری زوجین هست.
یعنی بتوانند در شرایط جدید خود را سازگار کنند.



اما نحوه کاربرد مطالب بالا در زندگی شما:
یکم : شما برای شروع باید نقش خود را به شدت کاهش دهید.
هم در بحث پیدا کردن شغل، و در آمد زایی و مهمتر باید نقش خود را در مدیریت اقتصادی خانه نیز کاهش دهید.
یعنی نه خودتان فعلا برنامه ای و تلاش برای زایا شدن اقتصادی داشته باشی. نه به مدیریت همسرت و کنترل او بپردازی. نه نگران مسائل مالی و اقتصادی منزل باشی. و همه را واگذار کنی به همسرت(هم فکر کردن به مسائل اقتصادی و هم کار کردن )
لذا باید مدتی کاملا منفعل از نظر اقتصادی و کاری باشی و اجازه دهی همسرت خود را تنها و وسط میدان ببیند.

دوم: رسیدگی به نقش دلبری و دلدادگی
در کنار اینها باید نقش تسکین دهندگی خودرا افزایش دهی و با همراهی، همدلی و تائید و اعتماد به همسرت به او بفمانی جدا از مسائل مالی (که چگونه باشد)برای شخصیت او احترام قائلی و او را دوست داری و در کنارش مستحکم ایستاده ای.


خلاصه و نتیجه گیری:
1 - کاهش نقش کاری، اقتصادی، مدیریتی ، مشاوره ای و ..،.لذا نقش خود را در مسائل پولی و مالی خانواده به مینمم برسان.
2 - نقش جذاب ، عشقولانه، تسکین دهنده ، همراهی، همدلی و تائید و تاکید و پذیرش خود را به ماکزیمم برسان
این 2 کار بسیار مشکل، فرصت خوداتکایی و پرورش و تصمیم گیری را به همسرتان می دهد منوط به اینکه حداقل چندماهی بدون کوتاهی و از صمیم قلب بتوانی او را پذیرش کنی و فارغ از مسائل مالی ، خود همسرت را دریابی

چرا یکی از طرفین مشکل خود را نمی پذیرد ؟

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

نوشته اصلی توسط فرانک68

همسرم اصلا زیر بار نمی ره و مدعیه که من اشتباه میکنم ....

وقتی بهش میگفتم نگران سلامتی و زندگیمون هستم دادو بیداد میکرد که چرا اینطوری باهاش حرف میزنم
منم خودم جرات اینو نداشتم که ببرمش ازمایشگاه اما از اینده ام ترسیدم

با سلام
علت اینکه او مشکلش را نمی پذیره و اینکه داد و بیداد راه می اندازه اینه که شما تحمل و پذیرش اینگونه مشکلات را نداری همین طور که گفتی:

نوشته اصلی توسط فرانک68

راستش خودم بخوام هم نمی تونم ادامایی که سمت این چیزا میرن رو تحمل کنم

او هم چون دوستت دارد و می خواهت حفظت کنه ، دست به انکار می زنه....
او اگر بفهمد که دوستش داری... و دنبال بهانه می گردی که با او زندگی کنی و درمانش کنی... با تو راحت می شود.
اما وقتی می داند که که شما نظرت اینه:

نوشته اصلی توسط فرانک68

راستش خودم بخوام هم نمی تونم ادامایی که سمت این چیزا میرن رو تحمل کنم

نگران از دست دادنت می شود.
لذا انکار را ضامن حفظ این زندگی می داند.

شما با تغییر در خودت و پذیرش بیشتر می توانی دلسوزانه وارد شوی. و او را مطمئن کنی که برای ادامه زندگی ارزش قائلی و کمک خواهی کرد که این بحران را پشت سر بگذارید.

مشکلات ناشی از وسواس همسر

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

نوشته اصلی توسط violet02

بارزترین محاسن همسرم :
چشم پاکی و نجابت ، وفاداری، مسئولیت پذیری، روشنفکری، نداشتن تعصبات کورکورانه، فهمیدگی، آبرو داری، حفظ احترام همسر در مقابل دیگران، راز داری و عدم انتقال مسائل و مشکلات به خانواده ها، تعهد به خانه و خانواده و اهل کارو زندگی بودنه
بارزترین معایبش اینه:
که به شدت سردو بی احساس و سنگه، همچنین سرسخت و بدون انعطاف، وسواسی ، خسیس ، خودرای و خودبین، به شدت کینه ای، بی عاطفه، بد اخلاق ، کمی افسرده ، عدم تمایل به تفریح و معاشرت با دیگران و تمایل به انزوا، وابستگی شدید و غیر طبیعی به مادر، عدم تمایل به بچه دار شدن، یکدندگی و لجبازی



مهمترین محاسن من:
پاکی و نجابت، مهربانی، صداقت، کینه ای نبودن، وفاداری، مسئولیت پذیری، اجتماعی بودن،
با ایمانی، و منطقی و منصف بودنه
مهمترین معایب من:
ناسازگاری، پرتوقعی، حساسیت و زودرنجی، انتقال مسائل و مشکلات به خانواده ها، وابستگی شدید به خانواده، عدم ثبات در رفتار، تندی و بد اخلاقی است

من از لحاظ موقعیت مالی و خانوادگی و شغلی هیچ مشکلی بعد از طلاق ندارم و از همه نظر تحت حمایت خانوادم هستم مضاف بر اینکه خودم شاقلم و درامد کافی دارم

با سلام و احترام خدمت violet02 گرامی
ضمن خوش آمد گویی و خیر مقدم به شما از اینکه به تالار همدردی اعتماد کردید و علیرغم مشاوره های حضوری که رفته اید باز هم اینجا طرح سئوال کردید تشکر و قدردانی می کنم.


مقدمه ای مهمتر از جواب:
توجه فرمایید محیط مجازی ظرفیت بسیار محدود و سطحی برای رسیدگی به اینگونه مشکلات نسبتا عمیق دارد که امیدوارم با دقت، توجه و مطالعه دقیق مطالب، و سپس فکر و اندیشه و تامل روی آنها بتوانید با روشنایی بیشتر به راههایی که در پیش رو دارید بنگرید. خواهشمند است از روی هیچ کدام از بندهای ذیل به سادگی گذر نگذرید. اگر در هر بندی یک جمله چند کلمه ایست شما باید ساعتها روی آن تامل کنید اگرچه ظاهر کلمات ساده هستند.
پس دقت، توجه، اندیشه و به کارگیری این موارد، همه آن چیزی هست که ما از شما می خواهیم. سعی نکنید به سرعت تاپیک خود را جلو ببرید و سریع جواب دهید. سعی کنید بین هر پستی که می زنید حداقل یک تا چند هفته وقت فاصله باشد و شما تمام مطالب قبلی را به کار بگیرید و بگذارید زمان برای شما باقی بماند.



یکم: صبر
با توجه به مطالبی که در مورد خودتان و شوهرتان در این تاپیک نوشته اید. آنچه که بیش از هر چیزی هم اکنون نیاز دارید. صبر هست.
نه اینکه صبر کنید تا به راه حلی برسید . بلکه خود صبر هم اکنون خودش راه حل هست. خودش آرامش هست. و خودش مشکل گشاست. سه سال با این مشکلات زندگی کرده اید. هیچ عجله ای نداشته باشید که بخواهید سریع (تا یکشنبه)، کار را یکسره کنید.
به خودتان و شوهرتان فرصت دهید تا اینگونه تصمیم گیری ها را در بازه زمانی طولانی تری اتخاذ کنید.



دوم: خودآگاهی
سئوال قشنگ ani که پرسیده بود نقاط ضعف و قوت شما و همسرتان چیست، در واقع دروازه ورودی به حل مشکلات شماست.
من نقل قول شما را در شروع پست خودم آورده ام. بازگردید و روی گفته های خود تامل کنید. اگر من جای شما بودم شاید نخست چندین ماه یا چندین سال روی این مثبت ها و منفی ها انرژی می گذاشتم.
شما گویا باغی بزرگ در اختیار دارید که درختان پرثمر و علف های هرز زیادی در آن دارید. حالا تصمیم دارید که باغ را بگذارید و به کویر بروید. در حالیکه جای مانور زیادی برای شما و همسرتان وجود دارد. روی هر ضعف و قوتی کلی کار می شود انجام داد. اگر بر فرض محال بپذیریم که شوهر شما نخواهد هیچ تغییری انجام دهد. پرورش نقاط مثبت خودتون وهمسرتان و از بین بردن نقاط ضعف خودتون (یعنی 3 بخش از 4 بخشی که توضیح دادید)، می تواند به کلی زندگی شما را متحول کند.
نکته: اگر شما با همین نقاط ضعفی که برای خودتان برشمردید تصمیم بگیرید. پس تصمیم شما هم متاثر از همین عیوب خواهد بود و تصمیمتان احتمالا دچار مشکل هست.



سوم: وسواس همسر
با توضیحاتی که دادید وسواس فکری عملی همسرتان قطعی هست. و سایر عیوبی هم که از او برشمردید به نوعی مرتبط با این اختلال هست.
اگرچه حل بسیاری از ضعفهای همسرتان به درمان قطعی او بستگی دارد. اما اینطور نیست که اگر همسرتان سریعا اقدام به درمان نکند، این زندگی باید منهدم شود.
دوستان تلویحا و با تیزبینی در این خصوص به شما راهنمایی کرده اند که خواهش می کنم با توجه به محدودیت های فضای مجازی ، دقت بیشتر انجام داده و آنها را به کار گیرید.
شما برای ارتباط موثر و مفید با همسرتان نیاز به فنون و مهارتهای ارتباطی پذیرا دارید. همان چیزی که به عنوان پذیرش غیر مشروط نامگذاری شده است. یعنی او را دوست داشته باشید بدون اینکه دوست داشتنش را به شرطی مشروط کنید.
پذیرش غیر مشروط بسیاری از عیوبی که شما برای همسرتان بر شمردید را ذوب می کند.
پذیرش غیر مشروط یعنی اینکه بدون حساسیت به ضعفهایش ، صرفا روی نقاط قوتش تمرکز کرده و او را مورد تایید و تشویق قرار دهید(بدون اشاره به ضعفهایش).
نکته: تنها وقتی شما می توانید او را مجاب به درمان وسواسش بکنید، که خودش به این باور برسد. و این باور اگر بخواهد در او به وجود آید در سایه پذیرش و دوست داشته شدن انجام می شود.
اگر کسی کینه ای هست. عکسش هم صادق هست یعنی: وقتی خوبی می بیند بسیار در او اثر می کند. وقتی پذیرفته می شود بسیار تاثیر می گیرد.
یعنی انعطاف پذیری به شرطی در شوهر شما به وجود می آید که در بستر زمان پذیرش شود و عیوبش به او یادآوری نشود.

پس:
برای برانگیختن او به درمان وسواس، باید نخست احساس امنیت، ارامش و دوست داشته شدن را او تجربه کند و در کنار شما آرام بگیرد. با ضعفهایش به خصوص وسواسش درگیر نشو. تصور کن شوهرت تصادف کرده و قطع نخاع شده. و شما باید این شوهر با این عیبش را پذیرا باشی بدون اینکه امیدی به درمانش داشته باشی. این به معنی آن نیست که وسواس درمان ندارد. بلکه به این معنا هست که تحمل شما در مورد این مشکل بالا برود و با پذیرا بودنت زمینه تغییر را در شوهرت به مرور فراهم آوری




چهارم: دوست داشته شدن
در دام شخصیتی همسرت نیفت.
با مشخصاتی که گفتید، شوهر شما به قول ani پشت یک ماسک با شما ارتباط دارد. (شاید علت اینکه در مورد طلاق احساس فشار می کنی، همینه که دلت گواهی می دهد دوستت دارد).
این افراد گاهی حرفی می زنند و کاری می کنند که در دل قبول ندارند. لیکن متد سختی هست که عادتشان شده است.
مثل اینست که کودکی به مادرش می گوید :«اصلا دوستت ندارم»، اما شما خوب می دانید که اینطور نیست.

همانطور که شما تظاهر به طلاق گرفتن می کنید، او هم تظاهر به این می کند که این مسئله برایش اهمییت ندارد (مهم مهم)






پنجم: چه وقت باید اقدام به طلاق کنید؟!
چون شما می خواهید در مورد طلاق تصمیم بگیرید؟ پس باید نخست از سالم بودن سیستم تصمیم گیری خود کاملا مطمئن باشید.
شما وقتی می توانید تصمیم درستی بگیرید که تقریبا و تا اندازه زیادی این عیوب خود را درمان کرده و از این نظر سالم باشید:

نوشته اصلی توسط violet02

مهمترین معایب من:
ناسازگاری، پرتوقعی، حساسیت و زودرنجی، انتقال مسائل و مشکلات به خانواده ها، وابستگی شدید به خانواده، عدم ثبات در رفتار، تندی و بد اخلاقی است

کسی با این معایب ، تصمیماتش هر چه باشد مشکل دار خواهد بود و موجب پشیمانی خواهد شد.
راهکار: ما در این خلاصه به این مشکلات نمی پردازیم. اما پیشنهادم اینست که به جای بحث طلاق و تصمیم گیری در این گونه امور تاپیکی داشته باشی و در مورد آگاهی ها و مهارتهایی سئوال کنی که این عیوب را به حداقل برساند. و بعد بدون این عیوب مقداری زندگی کنی و تاثیراتش را در همسرت ارزیابی کنی. بعد می توانی مجددا در مورد اینکه چه تصمیمی بگیری، اقدام کنی.



ششم: بحث مهریه انحرافی هست.
اگر توجه کرده باشید بنده به مهریه نپرداختم. چرا که این نکته انحرافی در زندگی شماست. بودن شما در این زندگی یا طلاق شما به فاکتورهای اساسی دیگری مرتبط هست. و مهریه نباید منجر شود که ذهن شما از اصل زندگی و حل مشکلاتتان به حاشیه رود.
بهتر هست که مهریه شما در گوشه ای که قرار دارد فعلا بنشیند و احترامش دست خودش باشد. او را فراخوان نکنید. او مسئله حقوقی هست که هر وقت نیاز باشد باید حقوقی بررسی و اقدام کنید. اما در زندگی شاهراههای اصلی چیز دیگری به غیر از مهریه هست.
خواهش می کنم در این موقعیت حساس فکر خود را متوجه مسائل حاشیه ای مثل مهریه نکنید.





خلاصه:
1 – صبر به عنوان علاج
2 – افزایش خودآگاهی
3 - سعه صدر ، پذیرش و تحمل بالا و دوست داشتن غیر مشروط همسر برای اثر گذاری روی وسواسش
4 – فهم دوست داشت شدن از طریق همسرت با مراجعه به قلبت، نه تحت تاثیر ماسک ظاهری و حرفهای ظاهری همسرت
5 - تصمیم گیری برای طلاق فقط وقتی که عیوبت را برطرف کردی و بدون ضعف شدی.
6 - مهریه مسئله انحرافی است. فعلا روی آن تمرکز نکن

اختلاف نظر با والدین در مورد ازدواج

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام و احترام

شما نیاز به یک تعامل صحیح و سازنده با والدین خود + معیارهای مشخص برای ازدواج دارید.
در هردو مورد هم ما مطالب زیادی در تالار قرار دادیم که می توانید مطالعه بفرمایید.

تعامل صحیح با والدینتان در مورد ازدواج خودش تابع مشخص کردن معیارهای ازواجتان هست.

شما قبل از اینکه به مصداق یا موردی برای ازدواج برسید و در مورد آن با خانواده اتان بحث کنید. باید پیشاپیش یک نقشه کامل و مشخص از معیارهایی که دارید و همسری را که می پسندید مشخص کنید و حدود و شرایطش را با خانواده صحبت کنید و به تفاهم برسید.
در این صورت خانواده دقیقا می داند شما چه می خواهید و از از انتخاب یا پیشنهاد کسانی خارج از این نقشه به شما جلوگیری می شود.

در مورد معیارهای ازدواج باید یک خودآگاهی مطلق داشته باشید. به این معنی که نباید اعتقادات و آگاهی های شما واکنشی به محیط و آمها باشد. اینکه دیگران چه اعتقادی داشته اند و چه کرده یا می کنند. به خودشان مربوط هست. بهتر هست شما ارزشها، انگارها، افکار، احساسات، باورها و رفتارمطلوب یا غیر مطلوبی که مستحکم هست و پذیرفتید در مورد خودتون اندازه بگیرید و توجه کنید چه همسری با چه شرایطی واجد این مفاهیم هست.

بعد هم نوبت اندازه گیری این مسائل در خودتون دیگران و بررسی تناسب آنها هستید. که روشش در بخش مقالات خواستگاری و انتخاب آمده است.

توجه کنید که حتما باید همسری که انتخاب می کنند هم معیار شما باشد.

برخورد صحیح با کسانی از جنس متفاوت که رفتاری خارج از حدود در پیش می گیرند ( مثل ، استاد ، مافوق ، همکار و .... )

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام و احترام لیلای ساروان
برای پاسخ شما بهتر هست یه کمی عمومی تر و گسترده تر مقدمه را بیان کنم.
در مورد سئوال شما باید صرف نظر از اینها جواب داد که : استاد شما چند سالش هست، مجرد یا مذکر هست، هم جنس یا جنس مخالف هست، اینکه آدم خوبی هست یا نه یا ....
در واقع فاکتورهای بالا روی پاسخ دهی به سئوال شما تاثیری ندارد.

ما در ارتباطات خود باید مهارتهایی داشته باشیم. این مهارتها بسته به مکان، زمان، موقعیت ، آدمها و ... تعریف شده است.
رابطه با همکار معنی خودش را دارد.
رابطه با اقوام معنی خودش را دارد.
رابطه با والدین معنی خودش را دارد
رابطه با خواهر و برادر معنی خودش را دارد.
رابطه با همسایه و آشنا معنی خودش را دارد.
رابطه با جنس موافق معنی خودش را دارد
رابطه با جنس مخالف معنی خودش را دارد.
معنی شاگرد و استاد هم معنی و حدود خودش را دارد.
در کنار انواع ارتباطات در روانشناسی بحث لایه های صمیمیت هم مطرح می شود.
مسلم وقتی شما می گویی من با چند دوست خود صممیمی هستم. فرق می کند تا وقتی که می گویید من با همسرم صمیمی هستم.
یعنی صمیمیت با دوست از جنس دیگر است و صمیمت با همسر از نوع دیگر.
لایه های صمیمت به این اشاره دارد که ما دقیق و درست در هر لایه ای عمل کنیم. و اشتباها افراد را در لایه های عمیق تر ننشانیم.


نتایج کاربردی بحث برای شخص شما:
استاد شما علیرغم خصوصیات و شرایطش فاقد مهارت لازم ارتباطی هست و لایه های صمیمیت و حدود ارتباط بین شاگرد و استاد را نمی داند.(اگر نگوییم که علیرغم دانستن این حدود رعایت نمی کند).
به این معنی که حتی استاد هم جنس، در لایه ای نیست که برای دانشجوی خود جک بفرستد.
رابطه استاد و شاگردی ، رسمی، تعریف شده و صرفا در قالب آموزش تعریف شده است. به این معنی رابطه استاد و شاگردی حتی رابطه دوستانه نیست.( دوستانه در این جا تعریف یک نوع رابطه خاص دارد که مورد بحث ما نیست ).

نتیجه:
شما به هیچ وجه پاسخی به پیامکهای ایشون ندهید.
حتی اگر کسی هستید که قاطعیت کافی دارید و از استاد هم نگرانی ندارید که برایتان مشکل ایجاد کند یک جواب محترمانه بدهید با این مضمون:
"با سلام ، استاد گرامی لطفا برای من هیچ پیامک ( غیر درسی) نفرستید. متشکرم"

اگر عدم پاسخگویی شما به ایشان ، یا جوابتون مبنی بر اینکه" لطفا پیامک ارسال نکنید"، از طرف استادتون توهین تلقی شود، مشکل خودش هست و به شما ربطی ندارد.
شما هم می توانید، ارسال پیامک جک ایشون را توهین به خودتون تلقی کنید. اما با این وجود استاد شما این کار را کرده است. لذا روش صحیح این هست و انجام دهید و نگران برداشتهای احتمالا اشتباه کسی نباشید.

برای کسانی که هرگز از حرف خود کوتاه نمی آیند ( عدم گذشت ) :

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

نوشته اصلی توسط maryamp

آقای مدیر ...حتی اگر تمام مشاورهای دنیا بگویند می شود آن زندگی را باز نجات داد...من نمی توانم حتی 1 بار خیانت را ببخشم...
....
نمی توانم مثل بالهای صداقت باشم....

نمی توانم مثل بی دل باشم...

من اگر مردی به من انگشت بزند چه برسد به کتک بخشش که هیچ یک لحظه کنارش نمی مانم...

من نمی توانم کنار کسی زندگی کنم که بابت بودنش با من باج بخواهد...

با سلام
یا باید خودت را عوض کنی و انتخابهایت را...
یا باید همه دنیا را عوض کنی....
یا باید با وضعیت موجود سازگار شوی....
یا باید آرزو کنی و همیشه با خودت درگیر شوی...
البته تا اندازه ای می توانی از ترکیب اینها هم استفاده کنی.

حالا خود دانی....

====
فراموش نکن... این دلی که تو داری و با اون بعضی چیزها را می خواهی و بعضی ها را نمی خواهی ما هم داریم...
اما همیشه همه چیز به دل من نیست....
ما آزمودیم نشد....
شما هم می توانی بیازمایی....

ولی توصیه می کنم دنیا را فقط از روی دلت طی مسیر نکن....
هر راهی سود و زیان داره...
بشین حسابش کن.

اهمیت درونی و منحصر بودن معیارها برای انتخاب :

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام
ببینید هر انتخاب مثبت و منفی های خودش را دارد.
و ضریب این منفی ها و مثبت ها هم کاملا شخصی هست.
اگر فرض بگیریم در این انتخاب شما همه چیز مثبت هست. و از نظر شما از نظر جسمی بزرگ بودن و شکست شدن ایشان منفی هست باید ضریبش را و اهمیتش را به طور شخصی ارزیابی کنید.
اینکه از بیرون تقویت یا تضعیف دریافت کنید و بعد بر اساس آن تصمیم بگیرید شما را به بیراهه می کشاند.
باید انتخابتان درون زاد باشد.

الان با تمایلی که به ایشون دارید ممکن است نظرات مساعد به این ازدواج را بیشتر جذب کنید و برانگیخته شوید ، اما این برانگیختگی پایا نیست.

در واقع باید صرفا حس خودتون را در این مورد میزان قرار دهید.

عواقب رابطه عاطفی و جنسی بین دختر و پسر :

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

مهم مهم:
آنچه باید بدانید عاطفه و مسائل جنسی مربوط به همسران هست که در تعهد هم هستند.
و وقتی تعهد و عقدی نیست. هر گونه ارتباط عاطفی و جنسی تحت هر عنوانی به ضرر مخصوصا دختر تمام می شود.
بعد از یکسال:
پسر در هوای دختر دیگر یا در نکاح دیگری
دختر در حسرت دختری و احساسی که به بازی گرفته شد و از دست رفت.

اهمیت گذشته جنسی در ازدواج :

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

دختر و پسران ما باید بدانند با توجه به هنجارهای فرهنگی، اجتماعی و شرعی جامعه ای که در آن زندگی می کنند در میان معیارهای انتخاب همسر، یک معیار هست که در میان معیارهای دیگر کاملا خودش را نشان می دهد و آن گذشته پاک از نظر ارتباطات جنسی هست.
اینکه ما در این تاپیک بخواهیم تقدس زدایی کنیم یا چنین ارتباطاتی را عادی سازی کنیم، نه ممکن است و نه مطلوب

لطفا زیاد روی این مفهوم توجه کنید:
دختران و پسران ما قبل از ازدواج باید روی این مسئله دقت فراوانی کنند چون پس از ازدواج یا باید مخفی کاری کنند یا باید با واقعیات تلخ ناشی از باخورد همسرانشان مواجه شوند.

باز هم تاکید می کنم حل مشکلات پس از ازدواج مجوزی نمی شود که دختران و پسران را قبل از ازدواج مشکل دار کنیم.
ما نمی توانیم با فرض یک جامعه ایده آل ذهنی و بی تفاوت به مسائل جنسی ، دست به ترویج اینگونه ارتباطات بزنیم.
بلکه به صورت کلی باید حساسیت های همین جامعه را (البته به عنوان یک روانشناس )که در آن زندگی می کنیم به دختران و پسران دقیقا منعکس کنیم تا بعدا شکوه ها کمتر شود. (و در مواجه با واقعیات شوکه نشوند و ذهنیات ایده آلی ما آنها را به خطا نیندازد)

علاوه بر حساسیت های جامعه، نباید به هیچ وجه آسیب هایی که به ویژه دختران از چنین رابطه هایی قبل از ازدواج ، می بییند را نادیده بگیریم یا به آسانی از آن عبور کنیم.

این نکته را کاملا دقیق توجه کنید که:
تاکید روی تاریخچه جنسی دختران و پسران قبل از ازدواج در جلوگیری از بروز آسیب های احتمالی بسیار موثر است.

اصرار به رابطه و طفره رفتن از اقدام به خواستگاری

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام


ببنید با اینکه داستان عشقی پسرها و دخترها تفاوت دارد ولی بعضی چیزها در اکثر اونها مشترک هست.

عچله
احساس
رویاپردازی
تجزیه و تحلیل
لذت بردن از حرف زدن در مورد آن
طفره رفتن از راههای وصل اساسی
لذت بردن از خود رابطه به نفع خویشتن
بی توجهی به شرایط فرد مقابل


اما من رک و صریح نظر شما را به نکات ذیل جلب می کنم

یکم:
اون دختر خانم منطقی عمل می کنه! چون می خواهد ببینه یه خواستگارقطعی نقد داره که می خواهد بیاید با او ازدواج کند، یا یه آقا پسری که می خواهد چند سالی او را بندازه تو یه احساس و وابستگی و آخرش هم معلوم نمیشه چی میشه؟! (نسیه بودن و چکی که معلوم نیست نقد بشه اگرچه قیمتش بالاباشه)

دوم:
شما خودت تاپیکتو بخون و دقت کن به اون.
هر کجا حرف از صحبت کردن و ارتباط و ... خیلی قوی هستی و دوست داری همین طوری چند سالی ادامه بدهی،
اما بحث ازدواج را فقط به عنوان حرفهای قشنگ در کلام شما دیدم. یعنی می خواهی دور دخترخانم یک حصار احساسی بکشی، تا یه روزی یه طوری با او ازدواج بکنی.

سوم:
اگر همین روزها قصد ازدواج داری، به جای هر حرفی و بحثی و ...، فقط از او آدرس بگیر و با خانواده هماهنگ کن و مراحل شناخت و ازدواج را عملا شروع کن(اینکه هی شعار شناخت را برای اون خانم تکرار می کنی خودت گفتی که خسته شدی، معلومه اون خانم هم از این حرفهای بی پشتوانه خسته میشه).
اما اگر شرایط ازدواج را در حال حاضر نداری بی خیال این دختر و عشق و از این حرفها بشو. چون اون دختر خانم کاملا برای ازدواج با یک شخص مناسب آماده است. او نمی تواند منتظر چند سال دیگر بشود، چون چند سال شما هیچی که از دست نداده ای، بلکه احساسات هم آبیاری شده، درست هم خوندی، وضعیت سربازی و شغلت هم مشخص شده و اگر معیارهایت تغییر کند و یک رابطه غیر رسمی را با یک تلفن به هم بزنی هیچی از دست نمی دهی. اما اون خانم در این مدت باید بهترین خواستگارهای نقد و مناسب را جواب کند، وابسته شود و در آن وقت هم از اینجا رونده و هم از آنجا مونده می شود.
یعنی هم گندم ری را از دست می دهد (بخوانید خواستگاران نقد و مناسب)، هم خرما بغداد را از دست می دهد(منظورم شما هستید.)

چهارم:
پس اگر اون دختر چنین درکی نداشته باشد و با شما وارد رابطه بشود در واقع ریسکی می کند که ریسکی بالایی هست که زندگیش را روی آن شرط بندی کرده است. اما او خوب می داند که الان خواستگار نقد و مناسب که البته عاشقش هم باشد بسیار عالی هست.
پس اگر شما خودتون را مناسب او می دانید، و اورا مناسب خود، و عاشقش هستید، اگر نقد اقدام کنید که همه مسائل صحیح پیش می رود. اما اگر بخواهید به جای اقدام عملی، تن دادن به مسئولیت ازدواج و سختی های آن و ....، فقط یک رابطه بی تعهد را برای چند سال ادامه بدهید ، پس فقط یک راه دارید و آن اینکه بیایید در تالار هم دردی یه نامی به نام «خیلی تنها»، انتخاب کنید ودلخوش باشی به همین حرفهای خودت و حرفهای دیگران در مورد معشوقت.
به حال وصف العیش نصف العیش.
اما با حلوا حلوا دهانتان شیرین نمی شود.

خلاصه:

- یا سریع شرایط و بسترهای ازدواج را فراهم کن و سختی ها را به تن قبول کن و مسئولیت ها را بپذیر و برو خواستگاری(حالا در این مرحله با شناخت بیشتر طرفین و خانواده ها یا جور میشه، یا نمیشه)
- یا به جای عاشقی و تنهایی و گریه کردن و ... خیاالپردازی ، سفت و سخت بچسب به درسها و فعالیت هایت.
در غیر اینصورت نه به معشوقت می رسی نه به درسهایت.(پزشکی با این بی مهارتی های احساسی نمی خوره و مشروط شدنت قطعی میشه.)

به قول setareh یا زنگی زنگ یا رومی روم.
این ره که این وسطه داری میروی زندگیتو فلج می کنه و آخرش هم .