موضوع: تغییر نظر خواستگاران پس از اطلاع از مشکلم

صبای عزیز،

چقدر آرامش و مهربانی توی نوشته ات هست. فکر نمی کردم 22 ساله باشی.
مطمئنم که نتیجه این روح بزرگ و قلب مهربونت و کارهایی که برای مادرت می کنی توی همه زندگی ات خیر و سلامتی و شادی می آره، کما اینکه تا الان هم آورده. این همه متانت و صبوری و محبت در وجودت خودش نعمتی هست که نصیب هر کسی نمی شه.

صبا جان من اطلاع چندانی در مورد بیمه ندارم، اما می دونم که بیمارستان روانپزشکی دولتی در تهران هست و با هزینه های دولتی بیمار را بستری می کنند.

اما در مورد زندگیت، فکر می کنم در کنار نگهداری از مادرت لازم هست که به ازدواج هم فکر کنی و شرایطی را که برات پیش می آد پس نزنی. شاید کسی باشه که مایل باشه با این شرایط با شما زندگی کنه. شاید هم بتونی برای مادرت پرستار بگیری و کمی هم به زندگی شخصی ات برسی و ...

به هر حال خواستگارانت را پشت تلفن جواب نکن. اگر عمه ای، خاله ای، استادی، دوستی ... بزرگتری هست که می تونی در این زمینه ازش کمک بگیری، شماره اش را بده تا خواستگار با ایشون تماس بگیره.

ببیند ، این که شما یه خانم با شخصیت و رشده کرده هستید توی این شکی نیست
ولی این مورد رو هم در نظر بگیرید ، از بقیه نباید انتظار این مقدار شخصیت و بزرگواری رو داشت
مردم دور و اطراف ما از نظر شخصیتی خیلی ضعیف هستند ، خیلی !
ارزش هاشون متفاوت هست و درک درستی از زندگی ندارن ، مطمئن باشید که اینجور نبود ، زندگی ها اینقدر مشکل نداشت !
این دوستانی هم که می بینید مشکل دارند ولی در تاپیک هستن ، به نظرم ، از خیلی از افراد جامعه جلو تر هستن ! چون قبول کردن مشکل دارن و پی حلش هستن.

درک می کنم چه فکری دارید ولی این که بخواهید بقیه اینجور فکر کنند سخت هست

صبا جان کاش در مورد مشکل مادرت بیشتر توضیح بدی ،من درکی از بیماری ایشون ندارم می گی به جز تغدیه چیزی دیگه درک نمی کنن
به هر حال مادر شما ی فرد سالم بوده و از اول این طور نبوده و این طوری شده
این هم ممکنه که بتونه درمان شه و مثل قبلش بشه
به خدا امید داشته باش از بهبودی مادرت نا امید نشو
اسم بیماریش چیه؟چون بیماری های روانی خوب خیلی گسترده هستن و شاید ی سری از اون ها شامل بیمه بشن

صبا جان حق داری از برخورد خواستگارات ناراحت بشی ولی طرز برخورد اونها از نظر من طبیعیه
چرا که اون ها فقط خواستگارن و هیج علاقه و احساسی بین اونها و شما نیست ،شما رو نمی شناشن و شناختی رو شما ندارن و فقط دارن منطقی در مورد شما فکر می کنند.
برای ازدواج و خواستگاری یک سری ملاک های منقطی در نظر گرفتن و وقتی شما مشکل مادرتون رو مطرح می کنید فکر می کنند در حقیقت شما پشتوانه ای به نام مادر نه تنها ندارید بلکه توان وانرژی تون رو باید صرف نگهداری از مادرتون کنیدو این باعث میشه اون خواستگار این تصور براش پیش بیاد که من هم در اینده باید همیشه از مادر همسرم مراقبت کنم و از همسرم هم انتظار زیادی نداشته باشم چون خستگی روحی و جسمی زیادی رو متحمل میشه .
دلیل اینکه منصرف می شن چیزهای این چنینی هست و چون خود شما رو نمی شناسن نسبت به توانایی شما آگاهی ندارن ظاهر شما رو ندیدن و علاقه و حسی به شما ندارن منصرف می شن.

واقعا شرایط سختی هست به نظر من تا زمانیکه این خواستگارها از طریق معرفی و ندیده ونشناخته صورت می گیره همین وضعیت هستش.
منظورم اینکه باید تو محیطی مثل دانشگاه و محیط کار یا کلاس بیرون یا حتی فامیل این فرد پیدا بشه و کسی باشه که از اول شرایط شما رو می دونه یا اینکه شما رو پسندیده و بعدش شما مشکل مادرتون رو مطرح می کنید
حالا اصلا نمی دونم با توجه به وضعیت مادرتون این امکان برای شما وجود داره که ادامه تحصیل بدید یا سر کار برید؟
گفتی خانواده مادریت در ایران زندگی نمی کنن یعنی شما واقعا هیچ خاله ای ،دختر خاله ای کسی رو ندارید؟
مشکلاتت رو با خانواده پدری و مادریت مطرح کن اونا نباید تو این شرایط شما رو به حال خودتون رها کنند.

وضعیت مالیتون چطوره؟
وضعیت ظاهرت خوبه به سر و وضعت می رسی؟

صبا جان واقعا متاثر شدم از اینکه انقدر مردم عقلشون به چشمشونه.
بهتره که اول به فکر خودت باشی چون اگه حواست به خودت نباشه افسرده و مریض میشی من برادرم مریضه انقدر غصه خورده بودم بابتش که خودم از نظر روانی مریض شده بودم فقط سعی کن غرق نشی چون اگه غرق بشی هیچ کس به دادت نمیرسه حتی اگه مادرت پیش مشاور نمیره خودت یکی رو پیدا کن و دائما برو پیشش نباید افسرده بشی مشاور کمکت میکنه همون طور که به من کرد. در ضمن هر طور شده خانواده مادری و پدریتو در جریان بزار . انسانیت حکم میکنه کمکت کنن نه اینکه هلت بدن تو آتیش.
در ضمن در مورد مادرت میتونی با امداد اجتماعی تماس بگیری( 123 )خودم اطلاع دقیقی در موردش ندارم فقط میدونم این یه نهاد دولتیه و امیدوارم که بتونن کمکت کنن.

ولی این که بخواهید بقیه اینجور فکر کنند سخت هست

نه همه، قشر فرهنگی حسابش فرق داره.

اسم بیماریش چیه؟چون بیماری های روانی خوب خیلی گسترده هستن

نمی دونم،روانشناس رفتم گفت شبیه اسکیزوفرنی هست و گفتن معرفی نامه می دن برای روانپزشک چون تشخیص در تخصص ایشون نیست.روانپزشکم می خواست بیمارو ببینه که میسر نبود.

به هر حال خواستگارانت را پشت تلفن جواب نکن. اگر عمه ای، خاله ای، استادی، دوستی ... بزرگتری هست که می تونی در این زمینه ازش کمک بگیری، شماره اش را بده تا خواستگار با ایشون تماس بگیره.

بله صحبت می کنن.ولی وقتی به مراحل آشنایی و رفت و آمد میرسه نمیشه کتمان کرد.فقط کافیه از همسایه ها تحقیق بشه.متأسفانه همه دید مثبتی ندارن و دنبال مواردی میرن که حداقل ظاهر قشنگ تری داشته باشه.

شما واقعا هیچ خاله ای ،دختر خاله ای کسی رو ندارید؟

خانواده پدریم هستن.روابط خوبه.منتها در حد خودش.بالاخره اونام زندگی خودشونو دارن.

صبا جان من اطلاع چندانی در مورد بیمه ندارم، اما می دونم که بیمارستان روانپزشکی دولتی در تهران هست و با هزینه های دولتی بیمار را بستری می کنند.

آخه من شنیدم بیمه ها خیلی از چنین بیمارانی حمایت نمی کنه و نهایت تا دو ماه برای بستری هزینه ها را قبول کنه.با توجه از امتناع اش از مصرف قرص و عدم مراجعه و عدم رعایت بهداشت شخصی حتماٌ بستری لازمه.
ما الان بیمه خدمات درمانی،طلایی هستیم.

خانواده الان می گن هیچ کاری نمیشه کرد.تو صبر کن می گن تو اگه الان اقدامی بکنی تیمارستانی که اینجا هست بیمارانی که زیاد اذیت کننو نگه داری نمی کنه.و برگرده خونه اونوقت حسابتو می رسه.
خوب اینجا در یکی از شهرهای نزدیک تیمارستان معروفی هست...واسه همین حرفشون خیلی بی اساس نیست.

سلام
بابت اين مسئله كه براي شما مطرحه متاسفم.
دوست عزيز اينكه شما تصميم بگيري با اين مشكل بسازي و مقاومت كني قطعا عاليه اما يادت باشه كه بايد حل بشه و حل شدن به اين معنيه كه بتوني راه حل رو پيدا كني و اجرا كني.
سعي كن همه راه حل ها رو بشناسي[b] و بعد بهترين اونا رو انتخاب كني.
و اين نياز داره كه مشورت كني و امكانات موجود رو جمع بندي كني و حداقل ترين امكان براي مشاوره گرفتن اين سايته پس از اون بهره ببر و اميدوارم بهترين ها بهت ارائه بشه.