موضوع: حقيقت رو به همسرم گفتم.كار درستي كردم؟

سلام عزیزم

صداقت و شهامت و مسئولیت پذیری اعمال خود یک امر لارم برای زندگی است متاسفانه در این جامعه بودش به شکل یک ارزش درآمده و نبودش بیشتر عادی شده تا بودش .

در هر حال از باب این گزینه ها بهت تبریک می گم .

و اما

عزیزم این ترس هم بخشی از مسئولیت پذیری و هزینه و یا بهای تجربه است . اگر سنگین تمام شود یعنی تجربه ات را گران خریدی و اگر سنگین تمام نشود (تغییر فرمت این جمله از مدیر همدردیست)یعنی انتخابت نسبت به شرایط درست بوده .

و اما
مشاور .


اساس مراجعه به مشاور صداقت است چرا که تو با پای خودت به آنجا می روی و کسی ترابه زور نزد او نمی برد و او هم اصراری به کمک کردن به عابران پیاده ی توی خیابان ندارد . پس حاضر به اعتماد شو .

ضمن اینکه بر خلاف ظاهر امر صحبت کردن و اطلاعاتی که در اختیار مشاور قرار می دهید . مشاور از راه های دیگری به غیر از زبان محاوره ای قادر است از متعهد بودن و وفاداری و مسئولیت پذیری و بیماری های روانی جنسی و .................فرد مطلع می شود .

پس خواهش می کنم " حاضر به اعتماد " شو و از کمک یک مشاور کار بلد بهره ببر تا بتوانی با اطمینان بیشتری در این راه قدم برداری و انشالله زندگی خوب و سعادتمندی رو تجربه کنی .

خوشبخت و موفق باشی عزیزم

ممنونم حتما مي رم حرفهاتون كاملا منطقيه
اما مي دونم حرفهاي مشاور هم دال بر اين نخواهد بود كه آينده اتفاقي نخواهد افتاد
واقعا مردهاي ايراني اين طوري اند؟
يا همسر من واقعا ميگه واسش همه چي حل شدست

سهای عزیز
انگیزه شما از بیان این مساله به همسرتان قابل ستایش است. از سوی دیگر نگرانی شما با توجه به اعتقادات شرعی و شرایط فرهنگی حاکم بر جامعه حتی اگر شما و همسرتان به آن اعتقادی نداشته باشید صحیح و بجا می باشد. بیان ضمنی و توافق ابتدایی و اولیه شما و نامزدتان آن هم در شرایط پیش از ازدواج که هیجانات عاطفی اولیه راه را بر بسیاری از رفتارهای معمول افراد می بندد ضامن عدم بروز مشکل درآینده بر سر چنین مساله مهمی نخواهد بود. توصیه میکنم جهت بررسی دقیقتر موضوع و ذهنیات و نگاه خود و همسرتان به این مساله به مشاورین حاذق متخصص در مشاوره پیش از ازدواج مراجعه فرمایید. عدم اعتقاد شما به درمان تخصصی تنها ریسک ازدواج شما را بالاتر خواهد برد.
پیروز باشید

سلام soha عزيز
حرفهايي که ميخواستم بزنم رو فرشته سفيد تا حدي گفتند من هم محض تاکيد اين رو بگم:
اولا که حتما بايد طرز رفتار شما به گونه اي باشه که همسرتون کاملا از بابت وفاداري شما خيالش راحت باشه. از طرز پوشش در مجامع خاص گرفته تا نوع برخوردها با ديگران و همچنين عشق ورزيت به همسرت. البته هيچ موقع اين رو با احساس گناه انجام نده. کاري کردي، درست يا غلط (اينجا دادگاه نيست که قضاوت کنم و هر کسي خودش بهتر ميدونه...)، گذشته و قرار نيست تکرار بشه. اگر فکر ميکني غلط بوده توبه کن و اميدت رو ببند به خدا. اگر همش احساس گناه همراهت باشه و نگران باشي که نکنه همسرم فکري بکنه... اين رو همسرت حس ميکنه و احساس ميکنه که تو بهش مديوني يا اينکه احساس ميکنه شايد ريگي به کفشت هست.
دوم اينکه خود شما هم نبايد نسبت به همسرت اين حس رو داشته باشي که ممکنه اون هم بهت وفادار نباشه. بالاخره طبق گفته خودت اون هم روابطي داشته. اگر خودت شروع کني به بد بيني نسبت به ايشون (حتي اگر هيچ حرفي هم نزني، صرف وجود اين حس و نگاههات و غيره) اين بدبيني رو به ايشون هم نسبت به خودت القا ميکني.

تصميم بگير که در همه شرايط به همسرت وفادار باشي و نگاهت رو نسبت به ايشون هم با افکار مزاحم همراه نکني.
خيلي هم راجع به اين موضوعات جلو هم مانور نديد و سعي کنيد، اگر به اين نتيجه رسيديد که با اين وجود همديگر رو ميخواهيد، ديگه بهش فکر نکنيد.
اگر از بازتابش در آينده نگراني، يک بار خيلي شمرده با همسرت در موردش صحبت کن و بعد به گورستان تاريخ بذاريد بپيونده (حالا خودتون دوست داريد صحبت کنيد يا پيش مشاور دوست داريد باشه، اين ديگه به خودت و رابطه صميميت با همسرت بر ميگرده.)

اميدوارم خوشبخت باشي

اين رو هم اضافه کنم:
خط قرمزهاتون رو براي هم کاملا مشخص کنيد. چون اونهايي که به دين خاصي يا فرهنگ خاصي پايبند هستند، خوب اين مجامع خط قرمزهاشون رو تعيين کردن و جاي حرفي باقي نميمونه.
ولي افرادي که طرز فکر خودشون رو دارند بايد از اين بابت هم مطمئن باشن که خط قرمز هاشون با هم ميخونه يا نه (در روابط با ديگران و غيره). ممکنه بعدا حساسيت هايي ايجاد بشه و طرف مقابل بگه اين از نظر من ايرادي نداره ولي مثلا براي شما ايراد داشته باشه و بالعکس.
(اميدوارم به عنوان توهين خداي نکرده برداشت نکني، چون نميدونم طرز فکر شما دقيقا چي هست به اين شکل مطرح کردم حرفم رو که متوجه بشيد.)

یادم میآد اون زمان که من تالار می اومدم اصلا جو تالار اینقدر تند نبود و هر کسی که دردو دلی داشت راحت ایجا می‌گفت و همه با جون و دل بهش کمک می‌کردن
فکر نمیکنم برخورد بعضی ار دوستای با سوهای عزیزی که با صداقت و شجاعت داره زندگی شو شروع می‌کنه درست باشه
اینجا خیلی از دوستای بجای اینکه به سوها کمک کنند از خودشون تعریف می‌کنند که با اینکه جوون بودن ولی خیلی کارها رو نکرد ایی حرفارو میگن که خودتون و با ارزش جلوه بدین یا اینکه مخاطب سرخورده کنین اونی که باید پاکی و صداقت یه آدمو بفهمه خداست نه خلق خدا
سوهای عزیز زندگی هر کسی به خودش مربوطه و اعتقاد هر کسی هم قابل احترام
شما هم بهترین کار کردی که با صداقت اومدی تو زندگی
کاری که الان باید بکنی اینه که به همسرت این اطمینان رو بدی که در زندگی آینده با وفاداری و صدافت کنارش می‌مونی
مطمئن باش اون صداقت و وفاداری که در آینده به زندگیت کمک می‌کنه در گذشته نسیت
گذشته مهم نیست این آینده است که مهمه
امیدوارم زندگی خوبی رو داشته باشی
bloom

جو تالار تغییر نکرده.وقتی مراجع نه از کارش پشیمونه و توجیه اشم می کنه و به بقیه هم نسبت می ده (تهمت).نه دلسوزی

بلکه باید طوری برخورد کرد تا متوجه اشتباهش بشه و کسی م که تونسته خودشو حفظ کنه از خودش دفاع می کنه.

اين چهار چوبها:عقیده نیست بلکه یک ناهنجاری است ( ناشی از ناسازگاری شناختی هست )

اين نظر شماست به نظرم كه شما هم خودتون رو تابع اين قوانين كرديد
اگر نه نمي شه گفت يه ناهنجاريه .اين طبق باورهاي و قاونهايي كه ما وضع كرديم مي شه نا هنجاري .اما در اصل اين طور نيست .

من رابطه و مسيري كه رفتم رو خطا نمي دونم اصلا ...و پديرفتم...
خوب الان با حرفهايي كه ميزنيد يعني چي .كار درست اينه كه ازدواج نكنم شايد يك روز همسرم...دچار همين كابوسها شود و زنذگي من خراب شود

ممنون bloom عزيز
بله من اصلا كاري به درست يا غلط بودن كار ندارم چون اون بر ميگرده به خط فكري ادم.
همه ي ادمها در زندگيشون مسيرهايي رو رفتن يكي با جسارت ، حماقت يا اسمش رو هر چي مي خوايد بذاريد
خيلي ها هم خيلي راهها رو رفتن و تا اخر عمر هيچ جا بازگوش نخواهند كرد چه برسه به اينجا كه ممكنه خيلي ها اونها رو بهترين كارشناس بدونند
من كاري به اين ندارم
من مي خوام با توجه به مواردي كه دورو برتون ديديد و شناختي كه از ادمها داريد
بهم بگيد ادمهايي در شرايط من با چه چالشهايي در اينده روبرو بودند