موضوع: می خوام ازدواج کنم، لطفا به سوالاتم جواب بدین :)

نوشته اصلی توسط خارپشت

متشکرم دوست عزیز

دوران نامزدی که مد نظر من هست یه دوره شش ماهه خواهد بود
شرایطمون باید به نحوی باشه که حداقل دوبار در هفته همدیگرو ببینیم
در زمان کوتاه تر از این شناخت معنایی نداره
من دوست ندارم از ترس مسائل جانبی، خیلی سریع مراسم عقد رو بگیریم

آیا شما قرار است به تنهایی تصمیم بگیرید یا نظر طرف مقابل هم برایتان مهم است؟

همونطور که قبلا گفتم این محرمیت برای این نیست که دوطرف از ظاهر هم مطمئن بشن
اتفاقا مایلم یه رابطه عاطفی محدود به وجود بیاد
چه تضمینی هست که بعد از عقد رسمی، علاقه به وجود بیاد ؟

بله چه تضمینی هست که بعد از محرمیت و عقد موقت هم رابطه عاطفی ایجاد شود؟ و مهم تر اینکه چه تضمینی هست که فقط یکی از طرفین در این نامزدی موقت وارد فاز عاطفی شود؟
البته نمی دونم چطور می شود که ارتباطی در حد محدود را طوری کنترل کرد که هم رابطه عاطفی ایجاد شود و هم قدرت تصمیم گیری (ماندن یا به هم زدن) سر جایش باشد و هم رابطه زیاد نزدیکی هم برقرار نشود ؟ با عرض معذرت بیشتر شبیه تشنه بر لب دریا نشستن است.

به همین خاطر هست که با خواستگاری سنتی مشکل دارم :(
همش حس مکنم همه چیز به سرعت اتفاق میفته
فرصت فکر کردن و شک کردن ازت گرفته میشه

شما فکر می کنید با خواستگاری غیر سنتی فرصت فکر کردن را قبل از بوجود امدن رابطه عاطفی پیدا می کنید؟

البته برای سوالهایی که مطرح کردم منتظر جواب نیستم فقط خواستم ذهنتان انطرفتر را هم ببیند.

الان پست اخرتون رو دیدم. به نظرم اگر رفت و امد طوری باشد که خانواده ها هم درگیر باشند مخالفت برای روابط کمی طولانی کمتر خواهد بود و به شناخت بیشتر کمک می کند.

نوشته اصلی توسط deljoo_deltang

آیا شما قرار است به تنهایی تصمیم بگیرید یا نظر طرف مقابل هم برایتان مهم است؟

قطعا من تابع نظر خونواده دختر خواهم بود
یعنی راه دیگه ای ندارم :)
ولی می خوام به یه نتیجه درست برسم
تا اگر قرار باشه پیشنهادی بدم، بتونم ازش دفاع کنم

بله چه تضمینی هست که بعد از محرمیت و عقد موقت هم رابطه عاطفی ایجاد شود؟ و مهم تر اینکه چه تضمینی هست که فقط یکی از طرفین در این نامزدی موقت وارد فاز عاطفی شود؟
البته نمی دونم چطور می شود که ارتباطی در حد محدود را طوری کنترل کرد که هم رابطه عاطفی ایجاد شود و هم قدرت تصمیم گیری (ماندن یا به هم زدن) سر جایش باشد و هم رابطه زیاد نزدیکی هم برقرار نشود ؟ با عرض معذرت بیشتر شبیه تشنه بر لب دریا نشستن است.

اگر رابطه عاطفی به وجود نیاد
و یا اینکه یکی از دو طرف به ادامه رابطه بی میل باشه
خیلی راحت تر از یه عقد رسمی، میشه همه چیز رو تموم کرد
هر چند ممکنه پیامدهایی هم داشته باشه

اگر رابطه عاطفی به وجود بیاد و در عین حال دو طرف متوجه اشتباه بودن انتخابشون باشن
یا پا رو احساسشون میذارن و یا اینکه به ازدواج اصرار میکنن

این دیگه به خود اون دو طرف برمیگرده که چقدر می تونن از این فرصت شناخت استفاده کنن


شما فکر می کنید با خواستگاری غیر سنتی فرصت فکر کردن را قبل از بوجود امدن رابطه عاطفی پیدا می کنید؟

بله متاسفانه من یه تجربه تلخ هم داشتم
و دقیقا به همین خاطر به خواستگاری سنتی پناه اوردم
دنبال راهی هستم که بشه بهترین نتیجه رو از همی روش سنتی گرفت

البته برای سوالهایی که مطرح کردم منتظر جواب نیستم فقط خواستم ذهنتان انطرفتر را هم ببیند.

الان پست اخرتون رو دیدم. به نظرم اگر رفت و امد طوری باشد که خانواده ها هم درگیر باشند مخالفت برای روابط کمی طولانی کمتر خواهد بود و به شناخت بیشتر کمک می کند.

خب بالاخره محرمیت لازمه یا نه ؟
کاری با مسائل شرعیش ندارم
اما طبیعتا وقتی دونفر با هم محرم میشن رابطه اشون خیلی صمیمی تر خواهد بود
و در اینصورت هست که احتمال اشتباه در شناخت کمتر میشه
باز هم تاکید می کنم که رابطه جسمی ایجاد نمیشه
و ملاقات های دوطرف دقیقا شبیه به یه جلسه خواستگاری صورت میگیره
احتمالا یه مقدار غیر رسمی تر و بدون حضور خونواده پسر


[/quote]

سلام. با حرفای دلجوی عزیز، یعنی با سوالاشون:)، موافقم.

من خودم تجربه ی اینچنینی ندارم.
(اینا رو توی یه تاپیک دیگه هم گفتم، عذر میخوام اگه تکراری میخونید) اما برادرم و خانمش 8 ماه (تقریباً میشه گفت با هم نامزد بودن. بدون هیچ صیغه ی محرمیتی و هفته ای یک بار حداقل، و هفته ای 2،3 بار حداکثر همدیگه رو میدیدن.) در واقع همون خواستگاری 8 ماه طول کشید. و دقیقاً هم روز خواستگاری همدیگه رو دیده بودن.

یعنی خانواده هایی هم هستن که به خواستگاری سنتی اعتقاد داشته باشن و در عین حال، زمان ِزیاد خواستگاری ، براشون خوب و عادی و مطلوب باشه.
اینو هم بگم که توی خواستگارایای اینجوری، معمولاً نظر خانواده ی دختر غالب میشه.

اینا رو گفتم که بگم از نزدیک با بدی های این روش آشنا هستم. (خوبی هاش رو کسی با من در میون نذاشت. اما مضراتش چیزایی بود که ناخواسته باهاشون روبرو شدم و درک کردم)

خانم برادر من دختری همسن خودمه که برای ازدواجش خیلی خیلی تحقیقات کرده بود و به یه روش استاندارد رسیده بود.
حتی مثل شما دوست داشت طرفش رو از لحاظ عاطفی هم محک بزنه.
اما محک زدن عاطفی، محدودیت بردار نیست.

من خیلی در جریان ریز روابطشون نبودم. اما دقیقاً حس میکردم عملاً بعد از 3 ماه، وابستگی و همون عامل عاطفی که از یه محک زدن شروع شده بود، مانع جواب منفی بود. خانم برادرم هم به این موضوع واقف بود. اما چون از اول گفته بود 8 ماه، نمیخواست زودتر جواب بده.
همین حرف رو بعد از عقدشون به من گفت. که بعد از 3 ماه به جمع بندی رسیده بودم.




شما این مدت زمان 6 ماه رو از کجا بدست آوردی؟
کمترین مدتی که فکر میکنی ممکنه به شناخت درست برسی چقدر هست فکر میکنی؟

شما این مدت زمان رو میخوای که آخرش تصمیم بگیری: این ازدواج، "بله" یا "خیر"؟
یا این مدت رو میخوای تا پایه های زندگی آینده رو محکم کنی؟
اگه نگاهت به این زمان، از نوع اولی باشه، کارت سخت خواهد بود. چون در بیشتر موارد، مجبور میشن بگن بله.
اگه نگاهت به این زمان، از نوع دوم باشه، در مدت زمان عقد دائم هم میتونی پایه های زندگی رو محکم کنی.


و یه چیز دیگه، به نظر من شما چون تا به حال اقدام به خواستگاری سنتی نکردی، با یه سری ترس ها و پیش بینی هایی همیشه درگیری. کارها رو وقتی از دور نگاه میکنیم، شاید ترسناک و پر از شبهه به نظر بیاد. اما در حین کار، خیلی از شبهه ها از بین میره.

من با هرگونه محرميت مخالفم چون ناخودآگاه يه وابستگي و حس مالكيت بوجود مياره.
و اصلا مانع شناخت واقعي ميشه.
نازنين 1 رو يادتون رفته ؟؟ همين محرميت باعث شد به هم بزنن.چه ضربه اي خورد دختر.
اگر بتونين جلسات خواستگاري رو به قول خودتون كش بديد بهتره.

ببخشید میون کلامتون،

همين محرميت باعث شد به هم بزنن.چه ضربه اي خورد دختر.

محرمیت باعث به هم خوردن نامزدیشون نشد. اخلاق بدی که نامزد ایشون داشت، باعث به هم خوردن نامزدیشون شد. و محرمیت عاملی بود تا اخلاق بد ایشون به چشم نازنین بیاد.

البته من این اتفاق رو منفی نمیبینم. بهتر از عقد رسمی و سپس طلاق بود.

اضافه کنم که میدونم منظور شما هم همین یا یه چیزی توی همین مایه ها بود. گفتم توضیح بیشتری بدم:)

دختر مهربون منم منظورم به همينه .ببينيد اين محرميت باعث شناخت اخلاقيات نشد فقط باعث بوجود اومدن توقع از طرف پسر شد.
اصلا شايد به هم نميخورد مثلا نازنين( منظورم نازنين هاست) خوشش هم ميومد و به هم نميزدن
ولي باز هم نميتونستن هم رو بشناسن چون اصلا حواسشون جاي ديگه بود.

منظورم اينه كه اصلا صيغه محرميت نميتونه شناخت ايجاد كنه

سلام
بنده خودم از مخالفان صیغه هستم به دلیل موردهایی که شنیدم که دختر مورد سواستفاده قرار گرفته شده و بعد پسر راحت همه چیز رو به هم زده و یا وابسته گی عاطفی شدید و مانع تصمیم درست گرفتن شده و یا اینکه بعضی ها صیغه را مساوی زن و شوهر میدونن و همه چیز رو تموم شده میدونن و دیگه نمیتونن تصمیم درست بگیرن و کلا از اینکار خوشم نمیاد

اما در مورد خانم نازنین نظر من این هست که صیغه کمک کرد به ایشون .چون باعث شد که ایشون لایه هایی از شخصیت نامزدش رو ببینه که در صورت دیگه نمیتونست همین توقع ایشون و عدم صبرش و کنترلش و رابطه خشنش در س ک س باعث تردید ایشون شد که در صورت دیگه ای نمیتونست اینها رو بفهمه و اینجا شاید صیغه کمکش کرد کی میتونه تعهد بده که اگه عقد بودن ممکن بود رفتار نامزد ایشون به گونه ای دیگه باشه؟؟ایا به نظرتون اگه نازنین الان یه زن عقد کرده طلاق گرفته بود بدتر نبود؟یا کسی که فقط مجبوره رفتار کسی رو تحمل کنه و دم نزنه چون عقد کرده؟؟

به نظر من صیغه بیشتر میتونه تو شناخت جنسی دو طرف به هم کمک کنه که البته خیلی ها این رو دوست ندارن و از نظر عرف هم کار پسنیده ای نیست و من خودم هم اصلا نمیپسندم اما شاید در موارد انگشت شماری بتونه کمک کنه یکیش مثال نازنین بود و یکی دیگه که من خانمی رو میشناسم که ایشون صیغه کردن و رابطه جنسی محدودی داشتن و در همین رابطه سطحی فهمیده بودن که نامزدشون مشکل و ناتوانی جنسی داره و خانم به هم زده بود.


موفق باشید

اخه فرشته جون مسئله همون زمانه.
منم مشکل خارپشت رو داشتم.نمیدونم چرا بعضی وقتا تو جلسه خواستگاری همه چی واسه ازدواج الکی الکی جور میشه.
نمیدونم، وقتی طرف (دختر یا پسر ) تو شناخت اولیه به نظر مناسب بود همه میخوان زود سر و ته قضیه هم بیاد و عروسی کنن.اخه شما که نمیدونید هی میگن خوب جوابت چیه؟دختر خوبیه ها..پسر خوبیه ها..فکراتو کردی؟؟..جواب بده دیگه...عروس گلم..بعد حرف تو فامیل و دوستا میپیچه..همه ازت میپرسن قضیه چیه؟..اصلا یهو فضا یه جوری میشه که همه خیال میکنن شما که داری با طرفت رفت و امد میکنی یعنی جوابت مثبته..
و وای از روزی که جواب منفی بدی...ما رو سر کار گذاشتن..چرا اینجوری کردن؟ما دلخور شدیم..خلاصه ادم بعد چند مرتبه دیگه واقعا کم میاره...

حالا اگه میشد هم دختر و پسر هم همه خونوادشون توجیه بشن که این روند طولانی فقط برای خواستگاریه و ممکنه بعدش اصلا جواب منفی باشه خوب بود...اما به نظرتون همه خونواده ها قبول میکنن؟
ما یه جایی بین روند سنتی و مدرن گیر کردیم نمیدونیم چیکار کنیم؟

خب بالاخره محرمیت لازمه یا نه ؟
کاری با مسائل شرعیش ندارم
اما طبیعتا وقتی دونفر با هم محرم میشن رابطه اشون خیلی صمیمی تر خواهد بود
و در اینصورت هست که احتمال اشتباه در شناخت کمتر میشه
باز هم تاکید می کنم که رابطه جسمی ایجاد نمیشه

خوب تو که میگی کاری با مسائل شرعیش نداری...پس رابطه عاطفی بدون صیغه چه عیبی داره؟
میدونی صیغه حتی موقتش با خودش یه حالت تعهد ایجاد میکنه..یعنی دختر فکر میکنه تو که صیغش کردی یعنی میخوایش به احتمال 90 درصد.اونوقت ممکنه زیاد از حد صمیمی بشین بعد ممکنه تو جوابت منفی بشه اما از طرف دیگه تو رودروایسی و شکستن دل دختر مردم و این حرفا بمونی.

البته تضمینی نیست رابطه جسمانی ایجاد نشه ها..فکر کن دفعه اول اتفاقی دستتون بهم بخوره..اولش زود دستاتونو بکشین کنار و مثلا یه کم خجالت..اما بعد میگین ما که محرمیم (حالا شاید تو نگی اما اون دختر میگه).
باور کن همین دست همدیگرو گرفتن خیلی وابستگی ایجاد میکنه خصوصا واسه دختر.

اما وقتی محرم نیستین انگار باز یه مانع وجود داره که رابطتون جسمانی بشه.