موضوع: (:+:) نمونه های عینی از تعامل سازنده اعضاء (:+:)

نوشته اصلی توسط عشق آفرین

سلام دوستان عزیز. امیدوارم حال همگی خوب و ایام به کام باشه.

من در پستی در تاپیک در حاشیه (صندلی داغ) از آقای محمد رضا 164 انتقاد کردم. الان عذاب وجدان دارم. بهتر میبود فقط با خودشون در میون میگذاشتم، ولی خب چون روی صحبتم با همه بود به ذهنم نرسید. نبایستی در جمع عنوان میکردم و از این بابت متاسفم. به هر حال من علنی انتقاد کردم و درستش اینه که علنی هم از ایشون عذر خواهی کنم.

آقای محمد رضا 164 واقعا متاسفم و از شما معذرت میخوام. من از شما ناراحت نبودم و قصد ناراحت کردنتون رو نداشتم. امیدوارم بزرگواری بفرمایید، منت بگذارید و لایق بخشش بدونید.

با سلام خدمت همه دوستان.


میخوام در برابر طبع بلند خانوم عشق افرین کلاه از سر بردارم و خدارو به خاطر افریدن چنین انسان های خوش طینتی، شکر گذار باشم.

خانوم عشق افرین من هرگز به خودم چنین اجازه ای نمیدم از امثال شما نارحت بشم، ناراحتی من از نا ملایمتی خودم بوده.

همیشه سعی کردم پذیرنده انتقاد باشم. ولی اگر طوری رفتار کردم که نقد رو نپذیرفتم، باید برم روی خودم بیشتر کار کنم.

نمیدونم چی باید بگم، از این حرکت شجاعانه تون واقعا شوکه شدم. امیدوارم مرا مورد عفو خود قرار دهید. بنده جز بدهکاری بابت چیزهایی که از شما یادگرفتم، در ذهنم چیزی نیست. شما لایق بهترین سپاس ها هستین.



پ.ن: از مدیران می خوام پست خانوم عشق افرین رو حذف کنند. البته اگر قرار است اینده گان افتخار اشنایی با بانوی باشخصیت و خوش قلبی که شجاعانه رفتار کرد رو نداشته باشند، بهتره این پست خانوم عشق افرین به عنوان سنبل مهربانی و شجاعت ازش یاد بشه.

نوشته اصلی توسط میشل

سلام

نقل قول:

استاد نازنینی داشتیم در دوران دانشجویی. تلاش
می‌کرد حرف‌های درشت اجتماعی را به گونه‌ای با شوخی و خنده بیان کند که آدم لذت ببرد.

روز اول کلاس، آمد روی صندلی نشست و بی‌مقدمه و بدون حال‌و‌احوال‌پرسی رو به یکی از پسرهای کلاس کرد و گفت:
"اگه امروز که از خونه اومدی بیرون، اولین نفر تو خیابون بهت می‌گفت زیپت بازه، چی کار می‌کردی؟"
پسره گفت: "زود چک‌اش می‌کردم."
استاد گفت:
"اگر نفر دوم هم می‌گفت زیپت بازه، چطور؟"
پسره گفت: "با شک، دوباره زیپم رو چک می‌کردم."
استاد پرسید: "اگر تا نفر دهمی که می‌دیدی، می‌گفت زیپت بازه، چطور؟"
پسره گفت: "شاید دیگه محل نمی‌ذاشتم."
استاد ادامه داد‌: "فرض کن از یه جا به بعد، دیگه هرکی از جلوت رد می‌شد، یه نگاه به زیپت می‌انداخت و می‌خندید. اون موقع چی‌کار می‌کردی؟"
پسره هاج و واج گفت‌:
"شاید لباسم رو می‌انداختم روی شلوارم."
استاد با پرسش بعدی، تیر خلاص رو زد :
"حالا اگر شب، عروسی دعوت باشی، حاضری بری؟"
پسره گفت: "نه! ترجیح می‌دم جایی نرم تا بفهمم چه مرگمه."


استاد یهو برگشت با حالتی خنده‌دار گفت:
"دِ لامصبا! انسان این‌جوریه که اگر هی بهش بگن داری گند می‌زنی، حالا هرچی باشه، باورش می‌شه داره گند می‌زنه.
امروز صبح سوار تاکسی شدم، راننده از کنار هر زن راننده ای رد می‌شد، کلی بوق و چراغ می‌زد. آخر سر هم با صدای بلند داد می‌زد که: "بتمرگ تو خونه‌ات با این دست فرمونت."
خب این زن بدبخت روزی ده بار این رو از این و اون بشنوه، دست‌فرمونش خوب هم که باشه، اعتماد به نفسش به فنا می‌ره!
پس‌فردا می‌خواین ازدواج کنین، دوست دارین شریک زندگی‌تون یه دختر بی‌اعتماد‌به‌نفس باشه یا یکی که اعتمادبه‌نفسش به شما انرژی بده؟"

بعد برگشت رو به همه کلاس و گفت:
"حواس‌تون باشه! اگر امنیت هر آدمی رو از میون ببرین، نه تنها خدا طعم شیرین زندگی رو بهتون حروم می‌کنه، جهانی رو که توش قراره زندگی کنین رو هم خراب می‌کنید."

دو سال بود دانشجو بودیم، هیچ‌وقت نشده‌ بود این‌جوری به قضیه نگاه کنیم.
یادم میاد بهترین تعاملات دانشجویی زندگی‌مون، بعد از کلاس اون استاد شروع شد؛ تعاملاتی با بیش‌ترین تلاش برای ساختن و نگهداری امنیت آدمای دور و برمون.

������جهانی که برای زنان جای بهتری باشد، آن جهان برای مردان نیز جای بهتری خواهد بود.������


اصلاح جامعه از من و تو آغاز می‌شود.

نوشته اصلی توسط m.reza91

• 

سلام

متن منطقی و برحقی بود و در مقابل هر حقی باید پذیرا بود و هستم. چشم.

درست میگی میشل؛همش حرف از درک دیگران میزنم و خودم تو این تاپیک بدون اینکه قصدشو داشته باشم دیگرانو درک نکردم که این اون درک نکردنه رو توجیه نمیکنه.
ممنون.