موضوع: نت برداری از همدردی (2)

با سلام و احترام
انتقاد یکی از اعضاء محترم در مورد مشاوره در خصوص ارتباط دختر و
پسر و جواب Sci گرامی را در ادامه آن مطالعه بفرمایید.
بسیار با سعه صدر و قابل تامل هست.
جای تقدیر و تشکر دارد. و من بدینوسیله از توضیحات Sci تشکر می کنم.

نوشته اصلی توسط pariya67

من توی این سایت تازه واردم.به خاطر مشغله های کاریم نمیتونم زیاد توی همدردی آنلاین باشم.
میدونم این تاپیکو نباید اینجا ایجاد میکردم ولی توی قسمت انتقادات به من اجازه ی ثبت داده نمیشد.
چرا همدردی به مسائل ارتباط پسر و دختر رسیدگی نمیکنه؟

جواب مدیرانو میدونم.چون یه رابطه ی بی تعهدو....

مگه نمیگن پیشگیری بهتر از درمانه؟

چرا جوونی که مشکلشو نمیتونه جای دیگه ای مطرح کنه(حالا به هر دلیلی)میاد اینجا که با چند نفر که تجربه ی بیشتری دارن مشورت کنه.مدیران میان و سریع مینویسن به شما مشاوره داده نمیشه و بقیه ی اعضا هم برای خودشیرینی میان و از اون مدیر تشکر میکنند بدون اینکه حتی اون تاپیکو بخونن؟

حتما باید اون جوون بره و تو زندگیش شکست بخوره و بعد بیاد تاپیکایی با عنوان (خانواده ی همسرم منو تحقیر میکنند.از زندگی نا امیدم.عدم بی اعتمادی همسر.در شرف طلاق و ....)ایجاد کنه که بقیه بیان و بهش مشاوره بدن.

مشکل من شاید به نظر خیلیا مسخره باشه که حتی نیان بخوننش.ولی واقعا برای خودم مهمه و داره آزارم میده و حتی دچار کمبود اعتماد به نفس شدم و دارم منزوی میشم.و توی همه ی ارتباط های اجتماعی و فعالیت های اجتماعیم اثر منفی میذاره.
مشکل خیلی از دوستان هم بسیار پیش پا افتاده و تکراریه و اکثرا هم جواب درست رو میدونن.ولی به خاطر این تاپیک ایجاد میکنن که به حس آرامش برسن.من این دوستانو درک میکنم و بهشون احترام میذارم.
ولی از مدیران محترم میخوام که به مشکلات ماهم اهمیت بدن.و به جای طرد کردن مارو به سمت رفتار درست و معقول راهنمایی کنن.

با تشکر

نوشته اصلی توسط sci

سلام پریا،
من فکر می کنم که پاسخ شما نهفته در خط اول پیغام شماست، شما با این فضا آشنا نیستید
اگر کمی درنگ کنید و بررسی بفرمایید متوجه خواهید شد که اینگونه که شما می گویید نیست
اینجا بسیاری همانند شما مشکلاتی از ارتباطات خود مطرح کرده اند، از همان دست ارتباطاتی که جایی نمی توانند مطرح کنند، و مشاوره های خوبی توسط دوستان گرفته اند.
رفتاردرمانی شده اند، آموزش دیده اند و در کارگاهها شرکت کرده و موفق بوده اند... بعضی ازدواج کرده اند و بعضی از روابطی غلط منع شده اند و بسیاری آمده اند و تشکر کرده اند.. جلسات مشاوره همدردی اگر بصورت حضوری بر قرار شود شاید مبالغی بالغ بر چند میلیون تومان را برای افراد در بر خواهد داشت.. اما در بسیاری موارد دوستان حتی حق عضویت ناچیز همدردی را هم پرداخت نکرده و بدون هیچ چشمداشتی مشاوره گرفته اند...
من تا کنون ندیده ام کسی را از همدردی بدون دلیل طرد کنند، همانطور که ندیده ام کسی را بی پاسخ بگذارند!
اینجا جایی است که از روابط دختر و پسر که هیچ، از روابط زن متاهل و پسر و یا مرد متاهل و دختر صحبت به میان می اید... راهنمایی گرفته اند و بدون مراجعه به مطب، پر کردن پرونده مشخصات، و بدون انکه شناخته شوند ساعتها و جلسات پیاپی تحت مراقبت و مشاوره قرار گرفته اند... بی انکه مبلغی را به کسی بدهند زندگی خود را روشن کرده اند، این غنیمتی است که با تلاش شبانه روزی افرادی بدست می اید که انها را حتی نمی شناسیم... همین حالا که برای شما می نویسم ساعت ارام ارام پنج صبح می شود!!!
این غنیمت است...
بسیاری قبل از ازدواج از همین سایت مشاوره گرفته اند... بسیاری شکست خورده و غمگین و نا امید امده اند و با لبی خندان و مهارتهایی فراوان رفته اند... بسیاری مجرد امده اند و همین ساعت فرزندشان در آغوششان آرمیده است! از زمان اولین آشنایی با پسری تا لحظات خواستگاری، در ثانیه های مراسمشان در غم و اندوهشان و در طول دوران بارداریشان، در نامگذاری فرزندشان و لحظات زندگیشان همدردی و مشاورانش گام به گام با انها بوده اند! این چیزی فراتر از یک فرصت است...اینها درد دل نبوده است که بگویند و سبک شوند!!!
همدردی تلاش می کند که شما شاد باشید، افسرده و منزوی نباشید، و بی شک نه شما و نه هیچ کس دیگری را نمی توانیم بیابیم که دوست داشته باشد بازیچه افکار ذهن بیماری قرار گیرد و یا صرفا معشوقه ای بی ارزش باشد...
بسیاری آمده اند و از شیوه برقراری ارتباطات و مهارتهای حفظ رابطه پرسیده اند، پاسخ مشاوران و دوستان گاه آنقدر با صبر و شکیبایی برای انها نوشته شده که می توان گفت در کمترین مرکز مشاوره، چنین پاسخهایی به فرد داده خواهد شد
از اینکه شما آزرده و غمگین هستید بسیار ناراحت شدم و البته پیشنهاد می کنم مشکلتان را در بخش مربوطه شفاف مطرح کنید، کسی شما را طرد نخواهد کرد!
ازدواج حاصل اشنایی و نزدیکی و شناخت است که به عشقی منجر می شود... اما چه کسی راضی است که بیهوده و بی عشق، چون فردی بی ارزش ارتباطی را برقرار کند و رابطه ای را حفظ کند!؟؟
گاهی این روابط که شما از انها به ارتباط بین دختر و پسر یاد می کنید خطرناک است ... ذهن بیماری دل پسر یا دختر جوانی را به بازی می گیرد. او به خاطر احساسات پاک و ساده اش اعتماد می کند و زندگیش دگرگون می شود... حال اگر انتظار داشته باشیم که مشاور به این فرد بگوید ارتباطت را حفظ کن و بگذار با تو بازی کنند، آن مشاور قابل اعتماد است؟!
اما همیشه اینگونه نیست... و این نسخه ای نیست که همدردی برای همگان بنویسد، مشاور همدردی گاه نهی می کند و گاه ترغیب!
روشهای مراقبت از خودتان را یاد می گیرید و مهارتهای لازم برای زندگی سعادتمند را می آموزید.. هرچند اگر کسی زندگی خوب، روحیه شاد، و آینده ای موفق نخواهد و بخواهد معشوقه ای بی ارزش باشد، چه حاجتش به همدردی و مشاور.. کار سختی نیست و مهارتی نمی خواهد... و اگر کسی بخواهد شيوه جذابيت و بازی دادن افراد را یاد بگیرد، باز هم اینجا کمکی به او نخواهد کرد، و نه تنها اینجا که هیچ مشاور سالم و اگاهی در هیچ کجای دنیا با او همراهی نخواهد کرد
خواهرم، این را از کسی می شنوید که بسیاری از کشورها را دیده است و با مردمانی به گفتگو نشسته است... حالا آرام باشید و هرچند آزرده هستید و به نظر ميرسد در روابط خود موفق نبوده اید، در تاپیکی مستقلا مشکل خود را بازگو کنید، باشد که از تجربیات و دانش دوستان کارآزموده و مجرب، بهره گیرید و سرخطهای زندگی سعادتمند را فرا گیرید.
موفق باشید

- - - Updated - - -
این پست را ویژه پریا نگذاشتم و پاسخ به تاپیک قدیمی این دوست عزیز صرفا نیست که مخاطب من همه دوستانی است که چنین فکر می کنند

نوشته اصلی توسط reihane_b

بعضی وقتا فکر میکنم بیماری دوقطبی دارم!!یه کم میام خوشحال باشم...
بعضی وقتا فکر می کنم جای من تو این تالار نیست.چون بعضی وقتا با دیدن بعضی تاپیک ها اونقدر ناراحت میشم که....مثل الان.
ولی دوستای گلم،اینو یادمون رفته که زندگی یعنی با مشکلات دست وپنجه نرم کردن.
اصلا زنده بودن = مشکل داشتن
آدم زنده با تلاشی که برای حل مشکلاتش می کنه زنده است.همیشه مشکلات ما رو مجبور می کنن تا بجنگیم،چون اگه نجنگیم و راکد باشیم یعنی داریم سقوط می کنیم.
ما هر دقیقه هر ساعت هر روزی که داریم بزرگتر میشیم مشکلات هم باهامون بزرگتر میشن.
یادتونه دبستان که بودیم چه مشکلاتی داشتیم؟مدادرنگیمون تموم شده،با دوستم قهرم،بجای 20 ،19 گرفتم وخانم معلم منو نیاره پای تخته،تقصیر دوستم بود که سرکلاس خندیدم ولی حالا منم تنبیه شدم...
راهنمایی که یه کم بزرگتر شدیم دغدغه هامون از مدادرنگی و.... هم بزرگتر شد.دبیرستان همینطور(کنکور،فکر ازدواج برای بعضیا البته!، فکر آینده،فکر شغل وسربازی پیش رو و... )
پس ما باید خودمون رو آماده کنیم که سنمون که بیشتر میشه،مشکلات هم بزرگتر میشن.پس خودمون(نه سنمون) هم باید بزرگتر بشیم.قوی تر بشیم.بعضی وقتا اتفاقات تلخ تو زندگیمون خواهد افتاد که الان ازش بی خبریم.همونطور که چند سال پیش نمی دونستیم مشکلات الان رو خواهیم داشت.
پس تنها کاری که می تونیم بکنیم اینه که قوی بشیم.تحمل وصبرمون رو بالاتر ببریم.آماده بشیم برای مشکلات سخت.
نگید این دلش خوشه،نفسش از جای گرم....این خبرا هم نیست.شما اگه مشکلتون راه داره و دارید برای پیدا کردنش تو این تالار مشاوره می گیرید من مشکلی دارم که فقط می تونم قبولش کنم وباهاش کنار بیام.راهی برای حلش نیست...ولی دارم ازش عبرت می گیرم.
دوستای عزیز امیدوارم بتونید کنار هم راهی برای مشکلاتتون پیدا کنید وهیچوقت هیچوقت ناامید نشید.
اینقدم منو ناراحت نکنید!!
:rolleyes:

فقط میتونیم خیلی غلیظ بگم احسنت به این نگاه و نگرش و تفکر و رویه و روحیه شاداب و امید بخشت .

آفرین و صد آفرین که حظ کردم

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

زندگی خالی نیست مهربانی هست سیب هست ایمان هست ....

واقعا وقتی میری توی عمق زندگی ، وقتی یاد می گیری سرو صدای مشکلات را نشنوی یا وقتی می شنوی ، خیلی بهشون بها ندهی ... خیلی حال می کنی ... و می بینی چقدر زندگی و زنده بودن قشنگه ...

.