موضوع: مهريه چند بخوام كه خواستگارم بهم حق طلاق بده

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

سلام j123 گرامی
به تالار همدردی خوش آمدید.

آنهایکه با خروار خروار عشق و فقط به امید زندگی به استقبال ازدواج می روند(حتی خیلی از آنها حتی پلهای پشت سرشون را خراب می کنند مثل : خانواده، هنجارها ، خودشان و شخصیتشان و .... که نمونه هایش را می توانید در تالار ببینید)، بعدها به جای زندگی ، سر از طلاق در می آورند.
وای به حال شما که استراتژی انتخابت بر اساس زمینه سازی طلاق طرح ریزی می شود!!!!

شما اساساً مهم های زندگی و ازدواج را نمی شناسید.
مهریه ، حق و حقوق ها و ... وقتی عشقت ذبح شد ارزشی ندارند. حالا طلاق بگیر.... مهریه بگیر... بازهم احساس باخت خواهید کرد....


توصیه می کنم انرژی و بررسی هایت را روی ارزشهای اساسی زندگی بگذاری. چیزهایی که زندگی را تحکیم می بخشد.

شما باید نخست خودت را بشناسی.
نقاط قوتت را بشناسی ،
نقاط ضعفت را بشناسی،
شخصیتت را بشناسی و
همچنین معیارهای اساسی و حساسیت هایت را در ازدواج بشناسی.

بعد نوبت به شناسایی طرف مقابلت می شود.
اول اینکه او باید چگونه باشد که با شخصیتی چون شما بتواند مشابه یا مکمل باشد و تضادی ایجاد نشود. و
ثانیا راههای بررسی این خصوصیات را یاد بگیری.

همه این کارها را که کردی ، بعدش نیاز هست که قبل از ازدواج مهارت های زندگی و مهارتهای زناشویی و ارتباطی را به عنوان پیش نیازهای زندگی مشترک یاد بگیری و تمرین کنی.
بعد از ازدواج هم راههای حل مسئله، تصمیم گیری، و حل تعارض را بیاموزی و کار کنی....

از نظر یک مشاور حق طلاق و کثرت مهریه هدفهای حاشیه ای هست که اگر بزنی به هدف یا نزنی ، نخواهی توانست احساس آرامش و خوشبختی بکنی.

با عرض معذرت از j123 گرامی

بنده هم مثل شما خواستار حق طلاق هستم!

مدیر گرامی از شناسایی فرد مقابل سخن گفتن، بنده بعد از 25 سال، هنوز خودم را نشناخته ام، چگونه در عرض یک ماه طرفم را شناسایی کنم؟؟؟؟؟

ازدواج مانند هندونه ی سر بسته می ماند و بعد از ازدواج متوجه می شوی که چه نوع گلی بر سر خود ریخته ای!

یکی از آشنایان بنده، که خانوم هستند، 8 سال است در خواست طلاق داده، اما نتوانسته است طلاق بگیرد!

من که دوست ندارم همچین بلایی سرم بیاد و پس فردا طرف مقابلم خدایی نکرده بگه یچه رو ازت می گیرم و مهریه بهت نمی دم و از این حرفا!

البته این طبیعی است که خیلی از مردها به خاطره این که خیالشون جمعتر بشه که هر کاری دوست دارند بتونن انجام بدن و زنه نتونه بره طلاق بگیره، از این حرفا بزنن!

j123 گرامی، به نظر من، قبل از مراسم تعیین مهریه ،حتما با طرف مقابل در این زمینه صحبت کنید. در ابتدا نظرش رو در مورده حق طلاق بپرسید و با سیاست گفتاری، درخواست خودتون رو مطرح کنین.

موفق و پیروز باشید.

من باید اول مطمئن باشم که روال زندگی عادیم یعنی درس و کا ر به خاطره اراده یک نفره دیگه متوقف نمیشه تا بعد بتونم به عشق و نگه داشتن اون عشق فکر کنم. دادگاه براش عشق من ارزشی قائل نیست. من اگه اعتراضی به کارهای همسرم داشته باشم (حالا هر چه قدرم ازش شناخت داشته باشم مطمئنا انسانها در طول زمان چنان برخورد هایی را از خودشن نشون میدن بسیار متفاوت از اونی که ما فکر میکنیم) دادگاه به من می گه چه شرایطی تو عقد نامت قید کردی و گرنه برای دادگاه مهم نیست که من با عشق با همسرم زندگی کنم یا به اجبار.

حق طلاق می خوام تا مجبور نباشم به اجبار با کسی زندگی کنم و هر سختی رو مجبور نباشم تحمل کنم. اگه قراره در اخر با گدشتن از مهریه و التماس به قاضی طلاق بگیرم همون بهتر که حق طلاق داشته باشم با مهریه هر چه کمتر.


تصورش برام سخته که برای طلاق مجیور باشم ثابت کنم شوهرم تا حد مرگ معتاد یا تا حد مرگ منو می زنه.

من تصمیمو گرفتم برای خودم دلایل منطقی دارم. عنوان می کنم یا قبول می کنه یا اگه قبول نکنه نمی تونم بهش اعتماد کنم . برا من سخته که به اجبار با کسی زندگی کنم. دست خودم نیست. خواسته بدی ندارم که بخاطرش خودمو سرزنش کنم. ترجیح می دم تا طبق اون چیزی که دلم می گه پیش برم.

golemaryam عزیزحق طلاق می تونه ارزش قانونی داشته باشه زمانی که در محضر به صورت بلا اذل و بدون شرط قید بشه.

نوشته اصلی توسط ivi195

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

سلام j123 گرامی
به تالار همدردی خوش آمدید.

آنهایکه با خروار خروار عشق و فقط به امید زندگی به استقبال ازدواج می روند(حتی خیلی از آنها حتی پلهای پشت سرشون را خراب می کنند مثل : خانواده، هنجارها ، خودشان و شخصیتشان و .... که نمونه هایش را می توانید در تالار ببینید)، بعدها به جای زندگی ، سر از طلاق در می آورند.
وای به حال شما که استراتژی انتخابت بر اساس زمینه سازی طلاق طرح ریزی می شود!!!!

شما اساساً مهم های زندگی و ازدواج را نمی شناسید.
مهریه ، حق و حقوق ها و ... وقتی عشقت ذبح شد ارزشی ندارند. حالا طلاق بگیر.... مهریه بگیر... بازهم احساس باخت خواهید کرد....


توصیه می کنم انرژی و بررسی هایت را روی ارزشهای اساسی زندگی بگذاری. چیزهایی که زندگی را تحکیم می بخشد.

شما باید نخست خودت را بشناسی.
نقاط قوتت را بشناسی ،
نقاط ضعفت را بشناسی،
شخصیتت را بشناسی و
همچنین معیارهای اساسی و حساسیت هایت را در ازدواج بشناسی.

بعد نوبت به شناسایی طرف مقابلت می شود.
اول اینکه او باید چگونه باشد که با شخصیتی چون شما بتواند مشابه یا مکمل باشد و تضادی ایجاد نشود. و
ثانیا راههای بررسی این خصوصیات را یاد بگیری.

همه این کارها را که کردی ، بعدش نیاز هست که قبل از ازدواج مهارت های زندگی و مهارتهای زناشویی و ارتباطی را به عنوان پیش نیازهای زندگی مشترک یاد بگیری و تمرین کنی.
بعد از ازدواج هم راههای حل مسئله، تصمیم گیری، و حل تعارض را بیاموزی و کار کنی....

از نظر یک مشاور حق طلاق و کثرت مهریه هدفهای حاشیه ای هست که اگر بزنی به هدف یا نزنی ، نخواهی توانست احساس آرامش و خوشبختی بکنی.

با عرض معذرت از j123 گرامی

بنده هم مثل شما خواستار حق طلاق هستم!

مدیر گرامی از شناسایی فرد مقابل سخن گفتن، بنده بعد از 25 سال، هنوز خودم را نشناخته ام، چگونه در عرض یک ماه طرفم را شناسایی کنم؟؟؟؟؟

ازدواج مانند هندونه ی سر بسته می ماند و بعد از ازدواج متوجه می شوی که چه نوع گلی بر سر خود ریخته ای!

یکی از آشنایان بنده، که خانوم هستند، 8 سال است در خواست طلاق داده، اما نتوانسته است طلاق بگیرد!

من که دوست ندارم همچین بلایی سرم بیاد و پس فردا طرف مقابلم خدایی نکرده بگه یچه رو ازت می گیرم و مهریه بهت نمی دم و از این حرفا!

البته این طبیعی است که خیلی از مردها به خاطره این که خیالشون جمعتر بشه که هر کاری دوست دارند بتونن انجام بدن و زنه نتونه بره طلاق بگیره، از این حرفا بزنن!

j123 گرامی، به نظر من، قبل از مراسم تعیین مهریه ،حتما با طرف مقابل در این زمینه صحبت کنید. در ابتدا نظرش رو در مورده حق طلاق بپرسید و با سیاست گفتاری، درخواست خودتون رو مطرح کنین.

موفق و پیروز باشید.

قربون شکلت برم. منم اگه سیاست گفتاری بلد بودم که اینجا تاپیک نمی زدم.من مشکلم اینه که حقی که می خوام و بلد نیستم عنوان کنم .

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

نوشته اصلی توسط j123

من باید اول مطمئن باشم که روال زندگی عادیم یعنی درس و کا ر به خاطره اراده یک نفره دیگه متوقف نمیشه تا بعد بتونم به عشق و نگه داشتن اون عشق فکر کنم. دادگاه براش عشق من ارزشی قائل نیست. من اگه اعتراضی به کارهای همسرم داشته باشم (حالا هر چه قدرم ازش شناخت داشته باشم مطمئنا انسانها در طول زمان چنان برخورد هایی را از خودشن نشون میدن بسیار متفاوت از اونی که ما فکر میکنیم) دادگاه به من می گه چه شرایطی تو عقد نامت قید کردی و گرنه برای دادگاه مهم نیست که من با عشق با همسرم زندگی کنم یا به اجبار.

حق طلاق می خوام تا مجبور نباشم به اجبار با کسی زندگی کنم و هر سختی رو مجبور نباشم تحمل کنم. اگه قراره در اخر با گدشتن از مهریه و التماس به قاضی طلاق بگیرم همون بهتر که حق طلاق داشته باشم با مهریه هر چه کمتر.


تصورش برام سخته که برای طلاق مجیور باشم ثابت کنم شوهرم تا حد مرگ معتاد یا تا حد مرگ منو می زنه.

من تصمیمو گرفتم برای خودم دلایل منطقی دارم. عنوان می کنم یا قبول می کنه یا اگه قبول نکنه نمی تونم بهش اعتماد کنم . برا من سخته که به اجبار با کسی زندگی کنم. دست خودم نیست. خواسته بدی ندارم که بخاطرش خودمو سرزنش کنم. ترجیح می دم تا طبق اون چیزی که دلم می گه پیش برم.

golemaryam عزیزحق طلاق می تونه ارزش قانونی داشته باشه زمانی که در محضر به صورت بلا اذل و بدون شرط قید بشه.

با سلام و احترام
به نظرم پست قبلی ام را مطالعه کرده اید. اما اگر دقت هم بکنید شاهراه هایی که به این نگرانی و ترس ها مبتلا نشوی نیز به شما نشان داده شده است.

تصور می کنم بخش حقوقی مسئله برای شما سئوال باشد. در این صورت توصیه ام اینست که از طریق یک انجمن تخصصی حقوقی مسئله اتان را پیگیری کنید.

از همه دوستان که وقت می گذاریدو راهنمایی می کنید ممنونم.
مدیر همدردی عزیز اتفاقا من قسمت قانونی این مشکل برام کاملا حل شدس. مشکل من در عنوان کردن خواستمه ، نحوه عنوان کردنش و زمانش.

به نظر می یاد شما هم با من موافقید که من مواردی که باعث شده احساس کنم با داشتن این حق حس امنیت و اعتماد بیشتری به زنذگی پیدا کنم را با ارامش و کلمات کتابی برای اقا توضیح بدم. ایا شما فکر می کنید این کار درسته ؟ من تو جلسه اول خواستگاری اینو بگم؟بعضیها عقیده دارن که این خواسته رو زود عنوان نکنم. (خانوادم اصلا نمی ذارن من همچین چیزی رو غنوان کنم) بعضیها می گن بعد از یک مدت شناخت این کارو بکن. ولی خودم ترجیح میدم همون اول بگم چرا باید حرفای الکی در مورد رنگ مورد علاقه و...رو روز اول بزنیم اما مساله به این مهمی بمونه برای روزای دیگه . تازه من فرصت شناخت ندارم چون خونواده ها سنتی هستن من خیلی وقت ندارم . حداکثر 2 هفته

اخه من چی بگم ؟بگم چون احساس می کنم زندگی بدون حق طلاق باعث میشه طرفین شرایط سخت رو به اجبار تحمل کنن و اون زندگی به اجبار ادامه داده میشه

یا بگم می ترسم معتاد شی دست بزن داشته باشی نتونم از دستت خلاص شم.


خوب چند تا جمله بگین.

مدیر عزیز شمابه من شاهراه نشون ندادید بلکه فقط گفتید شناخت مهمتر از مهریه بالا و حق طلاق هست. شما چون مشاور هستید می تونید ادمها رو بشناسید و حتما تکنیک هایی هم برای بدست اوردا این شناخت بلد هستید.

اما من یک ادم معمولی هستم. برای من شناخت انسانها اسون نیست. بهتر بگم ممکن نیست.

من با صحبت ادما رو نمی تونم بشناسم.

به نظر شما بهتره که من در جلسه اول عنوان کنم که مسئله کار و درس خیلی برام مهمه و روش تاکید کنم اما نگم حق کا رو تحصیل می خوام اینارو بدن میگم.
اما می خوام که حق طلاق رو به صورت مستقیم بگم . به نظز شما چطور شروع کنم به گفتن این قسمت و صحبت رو بکشونم به این سمت . چی بگم که در مورد این مساله اظهار نظر کنه؟