موضوع: رفتارهای غلط من در زندگی مشترک

donya عزیز پیشنهاد میکنم برای این که مشکلتون زودتر حل شه و دوستان راحت تر بتونن کمکتون کنند یک تاپیک برای خودتون باز کنید.
موفق باشید

شنیدین میگن همه مردا سروته یه کرباسن؟خوب ما خانوم ها هم که بدتریم که. من کلی اشتباه مشترک با همه داشتم
- نتونستم حرمت خانواده ی نامزدم رو جلوش نگه دارم و اشتباهات اونا رو می زدم تو سرش و قسمت عمده ی دعواهام سر اونا بود( امروزم بعد یه ماه که همو دیدیم،علی رغم همه ی تلاشی که کردم واسه به کار بستن توصیه های دوستان خوب همدردی،6 ساعت خودمو کنترل کردم یه ساعت آخر دوباره گند زدم)
- زیادی حساس هستم و الکی به هر جمله و هر رفتار کوچیک اونقدر فکر می کنم که یه چیزی ازش در بیارم، هم خودمو اذیت کنم،هم اون طفلی رو
- پرتوقعم! کارای خودمو بزرگ می کنم و کارای اونو ساده و معمولی، این باعث می شه ازش دلخور شم
- یه رفتار خوب رو شروع می کنم اما تا آخرش نمی رم و زود ول می کنم
- وقت دعوا و دلخوری خوبی های نامزدم و زحمت هایی که می کشه یادم میره و فقط به بدی هاش فکر می کنم که دلخورتر و عصبی ترم می کنه
- جلوی دوستامون از خانوادش بدگویی می کردم و متلک مینداختم و تحقیرش می کردم اون طفلی ام صداش در نمی اومد، تا زندم خودمو بخاطر این کارم نمی بخشم، خدا کنه اون منو ببخشه. الان خیلی بهتر شدم اما هنوزم گاهی کنترلم رو از دست می دم
- با پیش داوری از کارا و حرف های قبلی در مورد خانوادش و کاراشون نظر می دم
- بدبین و دیر باورم. الانم گیر دادم که از من دوری و محیطت عوض شده داری ازم فاصله میگیری و با کس دیگه آشنا شدی و پشیمونی....امروزم تکرارش کردم و کلی ناراحت شد
- زیادی گریه می کنم و ارزش گریه ی خودم رو جلوش کم کردم
- ذهن خوانی در حد وحشتناک،با این که با دعوا و التماس و خواهش ازم خواسته این کارو نکنم
- بی سیاستم و بی فکر حرفای دلم رو می گم، زود پشیمون می شم اما گاهی بی فایدست
- نمی تونم خرجم رو کنترل کنم و گاهی پولی رو که اون با زحمت درمیاره الکی خرج هیچی می شه تازه هنوز رسماً خبری نیست، باید تا تو زندگی نرفتیم این مشکل رو حل کنم
- وقتی خیلی ناراحتم سکوت می کنم و بغ می کنم، اونم هی می پرسه و سکوت تا آخرش عصبی می شه و دعوا...
- دیر می بخشم و گذشته رو الکی نبش قبر می کنم
اصلاً من آدمم با این همه بدی؟

نوشته اصلی توسط bahar_t

اصلاً من آدمم با این همه بدی؟

بله ...شما نه تنها یک انسانید بلکه انسانی هستید که در مسیر دشوار آدم بودن و شدن گام نهادید.سر آغاز این مسیر شناخت اشتباهات ماست اما گامهای بزرگ دیگری در پیش روست از آنها غافل نشوید...

بهار جان لطفا این حرفو که:
- بدبین و دیر باورم. الانم گیر دادم که از من دوری و محیطت عوض شده داری ازم فاصله میگیری و با کس دیگه آشنا شدی و پشیمونی....امروزم تکرارش کردم و کلی ناراحت شد[b]
دیگه هیچ وقت تکرار نکن چون اون بنده خدا اگه این تو ذهنشم نباشه تو به فکرش می ندازی
مگه نه اینکه اصل اول زندگی مشترک اعتماد به همدیگه است پس دیگه حرفی نمی مونه
دختر خوب این فکرو کامل از ذهنت دور کن چه بسا تکرار این حرف همسرتو به سمت این حرف سوق میده اونوقت می خوای چی کار کنی
این جزء اشتباهاتی که جبران ناپذیره

متاسفانه خیلی روی خانواده همسرم حساسم و با اینکه خودم به همسرم میگم زنگشون بزنه و زود زود حالشون رو بپرسه اما وقتی قطع کرد و پرسیدم چه خبر؟ برای مثال اگه بگه مامانم اینا رفتن خونه داداشش ..یدفه یه تیکه میندازم که بعدش پشیون میشم.....خیلی کارم اشتباس

"یک زن امیدوار" ممنون. امیدوارم بتونم خودم رو درست کنم. امروز به خودم قول دادم تا قبل از عقدمون یعنی حدود 3 هفته ی دیگه لااقل یکی دو مورد از رفتارای بدم رو درست کنم. دعا کنید بتونم.
atis عزیز، ممنون از توجه و نظر به جای شما. راستش به این جنبه اش فکر نکرده بودم که دارم قبح این مساله رو براش می شکنم. تذکرت بهم انگیزه داد که بیشتر سعی کنم. گاهی مدت ها با خودم کلنجار می رم یه حرفی رو نگم اما تا بحثش پیش میاد انگار مغزم خاموشی میده، بعد از گفتنشم دلم میخواد زبون خودمو ببرم
اینم واسه خودش تاپیکیه ها دوستان: چرا گاهی علی رغم آگاهی از بد بودن یه رفتار(مثلا بدگویی از خانواده همسر) بازم تکرارش می کنیم و نمی تونیم جلوی خودمون رو بگیریم؟

اشتباه من این بود که به خانواده شوهرم اعتماد کردم....اینکه به همسرم از رفتارای زشت خانواده اش درد ودل میکردم....اما همسرم رفت وهمه اون حرفا رو بهشون گفت....

فرشته مهربان عزیزم...
هدف این تاپیک نه به عنوان تاپیکی برای پاسخ به سوالات من بلکه به عنوان تاپیکی برای بررسی رفتارهای نادرست همگی مادر زندگی مشترک بود.
این جا بحث راهنمایی خواستن من از کسی در هیچ زمینه ای مطرح نبود(البته امیدوارم که شما پست اول این تاپیک را خوانده باشید که به وضوح هدفم را برای ایجاد این تاپیک عنوان کرده ام)
البته مسلما این تاپیک بسیار طولانی شده و خوشحالم که دوستان مهربانم در همدردی در راستای اهداف ذکر شده مرا یاری کردند.و از دقت نظر شما هم بسیار ممنونم.
به وضوح نمیدانم که این تاپیک باید بسته شود یا نه!از یک سو میبینم که هر از چند گاهی دوستان با ریزبینی خاص خودشان رفتار غلط دیگری را میبایند و دیگران را در این تجربه سهیم میکنند.درست مثل یک زنگ خطر!و از سوی دیگر تنها یافتن این رفتارهای غلط مثمر ثمر نخواهد بود.
علی ایحال فکر میکنم که ادامه این روند (چون بارها دبده ام که تاپیکهایی از این دست تا 30 صفحه هم ادامه داشته اند و در ورژنهای 2 و 3 هم متداول شده اند) اگر سودمند نباشد مضر هم نخواهد بود دست کم ما را با مجموعه ای از رفتارهای نادرست در زندگی مشترک از دیدگاه های مختلف آشنا خواهد کرد.
در هر صورت نظر مدیران ارجح است(هر چند که مخالف میل باطنی من باشد).حال اگر لازم میدانید تا این تاپیک قفل شود اختیار با شماست و اگر ادامه این روند را صلاح میدانید فبها و اگر تغییراتی مد نظرتان است بفرمایید.
(یک نکته دیگر این که:ای کاش محتوای این تاپیک را بررسی میکردید و دلیلی متناسب با این محتوا برای قفل کردن این تاپیک عنوان میکردید تا من درگیر این احساس ناخوشایند نشوم که این جا هم همه را با یک چوب میرانند!!)
خیلی دلم میخاست اگر این پست آخرین پست این تاپیک باشد جمع بندی را ذکر میکردم اما متاسفانه برای این کار نیاز به یک فرصت زمانی دارم.
در هر صورت از آن جا که در این سایت آموخته ام که جرات مند باشم! نظرم را با این پیش فرض که موجب آزردگی خاطر شما دوست دلسوز نخواهد شد گفتم...
تا چه پیش آید و چه مقبول افتد...
متشکرم