موضوع: تلاش من برای حفظ زندگیم و تردید همسرم

با سلام به همه
من همچنان منتظر راهنماییهاتون هستم.

سلام دوست عزیزم راستش رو بخوای خیلی حال خوبی ندارم یعنی خیلی حالم و رفتارم نوسان داره یه مدتی ریلکس میشم و رو رفتارام کنترل دارم و یه چند روزی ام مثل دیوونه ها همش بهش گیر میدم مثلا همین دو شب پیش باهاش الکی یه دعوای حسابی کردم دلم میخواست فقط خودمو خالی کنم البته خیلی ام الکی نبود پنج شنبه جمعه خواهرم بدجور مریض بود و باید تو خونه می موندم و مراقبش میبودم به خاطر همینم نمیتونستم با شوهرم برم بیرون اونم از دیروزش گفته بود شاید با دوستاش برن خونه یکیشون منم چون خودم شرایط بیرون رفتن باهاشو نداشتم بهش گیر ندادم و چند روزی ام پکر بود گفتم بره حال و هواش عوض شه خلاصه بی خبر رفت اونم با گوشی خاموش از پنجشنبه شب تا شنبه صبح خاموش بود داشتم از فکر وخیال سکته میکردم مردم و زنده شدم میدونستم کجاست اما یک دقیقه ام فکر وخیال رهام نمیکرد.... تا اینکه شنبه صبح زنگیدم و اومد پیشم و منم عصبانی اما خیلی کنترل کردم اما دید داغونم شروع کرد معذرت خواهی و ببخشید اونجا رو کوه بودیم و آنتن نداشتیم و برق نبود و... منم فقط گفتم میدونی بی خبر باشم حالم بد میشه دیگه تکرار نکن و تموم شد اما انگار خالی نشده بودم شب که اومد بریم بیرون از در خونمون شروع کردم دعوا و ووووووووو چه حرفایی که نزدم از ولت میکنم میرم و ......... بدبختت میکنم و............. میدونستم دارم اشتباه میکنم اما میگفتم..... این بدبینی دست از سرم بر نمیداره دارم داغون میشم... همش میخام یه دلیلی و مدرکی گیر بیارم به خدا خودم میخوام تغییر کنم اما خیلی نوسانی ام آخرش اون شب با مهربونی اون و کوتاه اومدن خودم به خیر شد اما میفهمم رو همسرم تاثیر منفی داره یعنی هر چی بافتم و رشته میکنم. بهم گفت تو بدبین شدی و نمیتونی درست شی از فرداش خیلی باهام مهربونتر شد دلم آرامش میخواد فقط وقتایی که کنارمه آرامش دارم

فعلا پروِژه عروسی مسکوته با مامانم رفتم مشاوره و باهاشون کلی صحبت کرد و ایشونم قانع شدن که فعلا سکوت کنیم یه مقدار از فشار خانواده خیالم راحت شده. برا این ترسا باید راه حل پیدا کنم. 25 مهر دوباره وقت مشاوره دارم هزینه اش برام سنگینه اما باید برم.

در مورد خونشون رفتن هم همین حرفارو با زبون نرم بهش میگم اما چون خیلی احساساتی اصلا گوشش به این حرفا بدهکار نیست و منم یکی در میون با کلک میپیچونم اما بعضی شبهام میرم پیشش. اگه نرم روش خیلی تاثیر منفی میذاره.... قبلا میومدیم خونه ما اما از عید یه مقدار رابطه اش با مامانم تیره است و رفت و آمد نمیکنیم......البته وقتایی که من خونه تنهام میاد.

یه موضوعی که میخواستم با کارشناسلی تالار در میون بذارم این بود که همسرم به صورت دوره ای مثلا سه هفته یکبار یا ماهی یکبار میره تو یه حالتی مثلا میره تو لاک کمتر زنگ میزنه و کمتر شوخی میکنه و کمتر میگه بریم بیرون اینجور مواقع نگران میشم سعی میکنم باهاش حرف بزنم اما جواب درست و حسابی نمیده........ دلیل چی میتونه باشه؟

سلام بچه ها امروز به همسرم اس دادم که اگه یه روزی از پیشم رفتی بدون که قلبمو از تو سینه ام کندی و با خودت بردی بعدش من میشم آدمی که قلبی نداره... این اس جواب سوالی بود که پریشب ازم پرسیده بود (اگه برم چکار میکنی؟) بعد از یکی دو ساعت جوابمو داد که: به نظر تو من با این حرفایی که میشنوم میتونم تصمیم بگیرم؟ خدا کمکم کنه...
خیلی از این حرفش ناراحت شدم و بهش گفتم که دیگه لال میشم و همه عشق و احساسم رو تو خودم خفه میکنم تا نکنه شوهرم تصمیم گیریش دچار مشکل بشه. خیلی دلم شکسته من همسرم رو خیلی دوست دارم و علاقه ام رو دریغ نمیکنم و با اخلاص دارم محبتم رو به ژاش میریزم اونوقت باید بشینم تا آقا ناراحت شه که براش اس عشقولانه دادم وقتی دید ناراحتم زنگیده و کلی قربون صدقه رفتهو... یعنی چی؟ من نمیفهمم!!!!!!!!!! بعد میگه یه سوال بپرسم میگم بپرس میگه تو واقعا میگی منو دوست داری عاشقمی راست میگی؟؟؟؟ واقعا نمیدونستم باید چی جوابشو بدم... خیلی جالبه همسرت عشقتو باور نداشته باشه!!!! من دیگه نمیدونم باید براش چکار کنم تا عشقمو بهش ثابت کنم. منتی نیست اما من کاری در حق عشقم کردم که کمتر زنی میکنه من دارم با خودم میجنگم تا گذشته تلخمو فراموش کنم اونوقت همسرم تازه به من شک داره... با یه اس خیلی راحت همه چیو میبره زیر سوال . فکر میکنه من دارم براش فیلم بازی میکنم که دوستت دارم اگرم نخوام بهش محبت زبونی بکنم فکر میکنه بهش سردم خیلی خسته و ناامیدم. نمیدونم اشکال کارم کجاست؟

دوستان کمک نمی کنید.؟؟
چرا همسرم علاقه ام رو باور نمیکنه؟؟؟

سلام نیلوفرجان ممنونم که به تاپیکم سر میزنی جالبه که تو به من میگی صبور باش و من به تو نصیحت میکنم صبور باش خدا به هردومون کمک کنه
میدونم باید صبور باشم اما بعد ازمدتی که براش انرژی میذارم با یه اس ... واقعا دلگیر میشم واقعا شرایط و دوریم از همسرم داره اذیتم میکنه. فکر میکنم این اواخر تو محبت کردنم زیاده روی کردم که این حرفو زده؟!!!!!!!!

سلام دوست عزیزم
اعتراف سختی هستش اما من هم یک بار تو زندگیم اسیر همچین زنایی شدم اون دختر اینقدر عجیب حرف می زد وباهات صمیمی می شد که از خودت بی خود می شدی اگه بهش اجازه می دادی هر روز روزی چند بار بهت زنگ می زد ومجبورت میکرد روزی چند بار هم تو زنگ بزنی اینقدر با سیاست حرف میزد که فکر کنم نه تنها من و شوهر شما بلکه بیشتر مردای عالم جلوش کم می آوردند همیشه تو حرفاش میگفت من نمیخوام مزاحم زندگیت بشم ولی چیکار کنم تو کل آدمایی که میشناسنم هیشکی برام مثل تو نمیشه و...... بگذریم
پیشنهاد من به شما این هست که با جدایی چند روزه شاید کار بدتر هم بشه پس همیشه با همسرتون باشین و مطمعن باشین مشاور درست گفته،اگه شما با این همه توانایی و دقتی که دارین بخوایین زندگیتون رو بسازین می تونین از همسرتون بهترین یار و مونس و پشتیبان رو برای آرامشتون بسازین
این که شما و همسرتون با هم رابطه کامل دارین یه برگ برندست تو دست شما برای تسخیر کامل فکر ور ذهن همسرتون سعی کنین با تمام وجود دوستش داشته باشین و به تمام جزییات سکستون دقت کنید.
امید وارم با یاری همدردی های عزیز به زندگیتون آرامش برگرده و انشالا همه رو تو عروسیتون دعوت کنین