موضوع: مشکل من در مشورت با خانواده در مورد خواستگار

سلام

کامران عزیز، از اینکه این همه برام نوشتی ازت خیلی ممنونم.

اگه الان بخوام چیزی اینجا بنویسم شاید نا امیدت کنم.

صبر میکنم حالم بهتر بشه. (هرچند نمیدونم توی حرفی که میخوام بگم تاثیر داره یا نه)

نوشته اصلی توسط دختر مهربون

اگه الان بخوام چیزی اینجا بنویسم شاید نا امیدت کنم.

صبر میکنم حالم بهتر بشه. (هرچند نمیدونم توی حرفی که میخوام بگم تاثیر داره یا نه)

یعنی چی ؟
یعنی امیدی به بهبود روابطتون نداری ؟
خیلی سربسته راجع به پدرت حرف میزنی
ویژگی های خوب و بد پدرت رو بگو تا روی نقاط مثبت و منفی شخصیت پدرت بیشتر زوم کنیم
چجور ادمیه ؟ چه تیپ ادمی رو میپسنده ؟
داماد اینده اش باید چه ویژگی هایی داشته باشه که خوشایند پدرت باشه ؟
ایا پدرت به برادرات و جایی که الان هستن افتخار میکنه ؟
ایا همسرت باید شبیه برادرات باشه تا نظر مساعد پدرت جلب بشه ؟
در مورد خواستگار اخیرت فکر میکنی علت واقعی مخالفت پدرت چی بود؟
ایا به دل نشستن و مادر داماد فقط بهانه است ؟
ازدواج شما برای پدرت چه منافعی میتونه داشته باشه ، ایا جز خوشبختی شما دلیل دیگه ای برای این بداخلاقی ها سختگیری هاوجود داره ؟
اگه بر نظری مخالف با نظر پدرت پافشاری کنی چه اینده ای رو برای خودت متصوری؟
مثلا اگه پنهان از دید پدرت رشته ای در شهرستان انتخاب میکردی و قبول هم میشدی ، چه اتفاقاتی میتونست بیفته ؟
منظورم اینه که محدوده خواست و اراده شما تا کجاست و چه پیامد هایی برای شما داره ؟
ایا ازدواج برادرات با نظر کاملا مثبت پدرت همراه بود ؟
اگه نه اونها چه روش هایی برای مقابله با اخلاق پدرت داشتن ؟
ایا مادرت هم نقشی در مخالفت ها یا تغییر دادن نظر پدرت داشت ؟


دقیقا مشخص کن
ایا می خوای اخرین انتخاب خونه پدریتو انجام بدی و قید رابطه سالم با پدرت رو بزنی
یا به دنبال راهی برای داشتن همیشگی پدرت هستی ؟
اگه در مورد تاپیک کامران بنویسی به جواب این سوال میرسیم


میدونم حس میکنی شاید جواب دادن به این سوالا نتونه بهت کمکی کنه (منم بعضی وقتا همین حسو دارم )
اما باور کن وقتی مینویسی و از خودت سوال میپرسی راه های جدیدی به ذهنت میرسه

ممنونم دلجوی عزیز. اما سر همین راهکارها هم مشکل داریم.

نوشته اصلی توسط deljoo_deltang

بعد وقتی قرار می ذاشت به پدرم می گفت و پدرم ناراحت می شد. اما فوری مادرم می گفت خودشون خیلی زیاد اصرار کردند و من نتونستم حریفشون بشم. حالا شاید اگر بیشتر بشناسیمشون هم بد نباشه بالخره تجربه ادم بالا میره. ولی باز اگر شما صلاح نمی دونید اگرچه خیلی صورت خوشی نداره ولی الان زنگ میزنم کنسل می کنم.
بعد پدرم که اینو می دید یا سکوت میکرد که علامت رضا بود یا می گفت از دست تو زن که بازم علامت رضایتش بود.

خب مادر من هم یه دفعه این کار رو انجام داد. اما پدرم برخوردش خیلی بد بود (جوری که کلاً دعوا شد). و قرار شد از این به بعد هیچ وقت این کار رو نکنه و هر وقت خواست قرار بذاره، بگه که باید با خانواده ( که البته منظور فقط پدر خانواده هست) مشورت کنه.

نوشته اصلی توسط deljoo_deltang

خلاصه من و بقیه اعضاء خونواده می دونیم که برای اینکه پدرم کاری رو انجام بده باید در عمل انجام شده قرار بگیره اما باز باید مقام و جایگاه رفیعش حفظ بشه. حالا ببین پدر شما چطوره. میشه این عملو مادرتون انجام بدن.

در مورد کارای دیگه میشه این روش رو بکار ببریم. و بکار هم میبریم. اما در مورد خواستگاری، نه. نمیشه در عمل انجام شده قرار بدیم پدرم رو.

بقیه ی پستت رو هم خوندم. ازت ممنونم دلجوی عزیز

نمیدونم نوشتن جواب این سوالا راهی برای من باز میکنه یا نه. اما برای اینکه شرایط رو بهتر درک کنید:

نوشته اصلی توسط خارپشت

نوشته اصلی توسط دختر مهربون

اگه الان بخوام چیزی اینجا بنویسم شاید نا امیدت کنم.

صبر میکنم حالم بهتر بشه. (هرچند نمیدونم توی حرفی که میخوام بگم تاثیر داره یا نه)

یعنی چی ؟
یعنی امیدی به بهبود روابطتون نداری ؟
نه. امیدی ندارم. برای اینکه روابط بین دو نفر بهتر بشه، حداقل یکیشون باید بخواد. اینجا هیچ کدوم از طرفین نمیخوان.

خیلی سربسته راجع به پدرت حرف میزنی
ویژگی های خوب و بد پدرت رو بگو تا روی نقاط مثبت و منفی شخصیت پدرت بیشتر زوم کنیم
چجور ادمیه ؟ چه تیپ ادمی رو میپسنده ؟

ویژگی های خوبش:
خیلی آدم خوب و خوش اخلاقیه. تا حدی مذهبیه. سعی میکنه به همه کمک کنه. امکان نداره ببینه کسی مشکل داره و از کنارش راحت رد بشه. حتی بعضی وقتا بعضی چیزا رو تا حد خیلی افراطی رعایت میکنه تا کسی ناراحت نشه.
اما همه ی اینا بیرون از خونه هست.
داخل منزل ما با یه آدم دیگه روبرو هستیم.
مثلا اگه بیرون اتفاقی افتاده و اعصابش به هم ریخته، ما باید تاوانش رو بدیم. بیخودی (اینکه میگم بیخودی واقعا بیخودیه) به یکی پیله میکنه بعد همه ی خانواده درگیر یه موضوع الکی میشن. بعد تازه وسط جر و بحث معلوم میشه پدرم از یه جای دیگه اعصابش بهم ریخته بوده. البته تقریبا دیگه دستمون اومده و بعضی وقتایی که پدرم از یه موضوع بیرونی ناراحته رو میفهمیم و سعی میکنیم بهونه دستش ندیم. اما بعضی وقتا هم آدم حواسش نیست.
تا حد زیادی پدرم وسواسیه(وسواس نجس و پاکی)جوری که خودش هم بعضی وقتا عاصی میشه. (مثلا توی برف، اگه جای پای سگ جلوی خونمون باشه، شلنگ میبره همه ی جلوی خونه رو آب میکشه توی اون سرما که آب توی شلنگ یخ میزنه!! اینو گفتم که درک کنید تا چه حده)
این وسواس به نجس و پاکی محدود نمیشه. توی انتخاباش هم خیلی وسواس به خرج میده. مثلاً من یادم نمیاد پدرم یه تغییر بزرگ توی زندگیش داده باشه. مدام در حال سبک سنگین کردن و بررسی شرایط هست.
سر ازدواج برادرام، برادر اولم که خانمش رو خودش انتخاب کرد. خب قاعدتاً مخالف بود. برای برادر سومم خود پدرم خانواده ای که میشناخت رو معرفی کرد.(اصلا همه گفتیم شما انتخاب کن که توش حرف نباشه) اما بعد از یه مدت که با اونا رفت و آمد نزدیکتری داشتیم، مدام به برادرم میگفت که اینا به ما نمیخورن از اولش هم اشتباه کردیم!
حتی الان هم هنوز داره میگه که اینا به ما نمیخورن. الان که همه چیز تموم شده.

داماد اینده اش باید چه ویژگی هایی داشته باشه که خوشایند پدرت باشه ؟
من نمیدونم. فکر میکنم کسی که پدرم راضی باشه اصلا پیدا نمیشه.

ایا پدرت به برادرات و جایی که الان هستن افتخار میکنه ؟
در ظاهر که نه! حتی به زبون میاره که من از شماها راضی نیستم. دیگه نمیدونم توی دل پدرم چی میگذره.

ایا همسرت باید شبیه برادرات باشه تا نظر مساعد پدرت جلب بشه ؟
به نظرم پدرم هر کسی رو که از نزدیک باهاش آشنا بشه، انقدر ایرادش رو میبینه که خوبی های طرف به چشمش نمیاد. و پدرم از اون زده میشه. در مورد برادرام هم همینطوره. اتفاقا سر یکی از دوستای برادرم همین رو میگفت. میگفت اگه شبیه برادرت هست بدرد نمیخوره.

در مورد خواستگار اخیرت فکر میکنی علت واقعی مخالفت پدرت چی بود؟
ایا به دل نشستن و مادر داماد فقط بهانه است ؟
من نمیدونم واقعاً. پدر من میگه طرف باید به دل من بشینه. اگه به دلم ننشست یعنی خوب نیست!

ازدواج شما برای پدرت چه منافعی میتونه داشته باشه ، ایا جز خوشبختی شما دلیل دیگه ای برای این بداخلاقی ها سختگیری هاوجود داره ؟
هیچ منفعتی. اسمش برای خوش بختی منه. اما از کجا معلوم این همه سخت گیری لازم باشه؟! آخه کجای دنیا با یه جلسه دیدن، میشه طرف رو شناخت!!

اگه بر نظری مخالف با نظر پدرت پافشاری کنی چه اینده ای رو برای خودت متصوری؟
این آینده: به هدفم نمیرسم و شرایطم توی خونه از اینی که هست بدتر میشه.

مثلا اگه پنهان از دید پدرت رشته ای در شهرستان انتخاب میکردی و قبول هم میشدی ، چه اتفاقاتی میتونست بیفته ؟
منظورم اینه که محدوده خواست و اراده شما تا کجاست و چه پیامد هایی برای شما داره ؟
امکان ادامه تحصیل رو از دست میدادم.


ایا ازدواج برادرات با نظر کاملا مثبت پدرت همراه بود ؟
اگه نه اونها چه روش هایی برای مقابله با اخلاق پدرت داشتن ؟
ایا مادرت هم نقشی در مخالفت ها یا تغییر دادن نظر پدرت داشت ؟
نه. اونها پسر هستن و شرایطشون با من فرق میکنه. خیلی اگه پدرم مخالفت کنه، میرن خودشون ازدواج میکنن. (همونطور که برادر اولم این کار رو کرد. پدرم کلاً میگفت من نمیام به خواستگاری دختری که خودت پسند کردی و اصلا نمیشناسیمش. برادرم چند بار تهدید کرد که اگه این اتفاق نیافته از این خونه میره. حتی یک شب هم نیومد و گفت تا زنگ نزنین و قرار خواستگاری نذارید من برنمیگردم. پدرم راضیش کرد که زنگ میزنیم و وقتی اومد خونه، زیر حرفش زد. و برادرم برای بار دوم از خونه رفت. (پدرم خیلی به این موضوع حساسه که بچه هاش حتی یه شب بیرون نباشن.) و اینبار وقتی مطمئن شد زنگ زدن اومد. بعد از خواستگاری، پدرم گفت خوب شد رفتیم و دیدیمشون حالا نظرم منفی تر شده. و دیگه همراهی نکرد. برادرم با مادرم و داییم جلسات بعدی رو رفتن و حتی عقد موقت هم انجام شد. برای عقد دائم، حتی تا صبحی که میخواستیم بریم محضر نمیدونستیم پدرم میاد یا نه.
که خوشبختانه اومد. اما تا چند سال رفتارش با عروسمون زیاد جالب نبود.)
مادرم وقتی میدید که برادرم دختری رو پسندیده و رفته بود دیده بود دختر خوبیه، طرف برادرم رو گرفته بود. که کلی هم ماجرا سر همین موضوع بین مادر و پدرم پیش اومد.

دقیقا مشخص کن
ایا می خوای اخرین انتخاب خونه پدریتو انجام بدی و قید رابطه سالم با پدرت رو بزنی
یا به دنبال راهی برای داشتن همیشگی پدرت هستی ؟
اگه در مورد تاپیک کامران بنویسی به جواب این سوال میرسیم
نه دوست دارم رابطمون بهتر بشه نه بدتر. یعنی اینم نمیخوام با دلخوری از این خونه برم.


میدونم حس میکنی شاید جواب دادن به این سوالا نتونه بهت کمکی کنه (منم بعضی وقتا همین حسو دارم )
اما باور کن وقتی مینویسی و از خودت سوال میپرسی راه های جدیدی به ذهنت میرسه

دختر مهربون عزيز


پستهايت را كامل و با دقت خواندم . كاملا دركت مي كنم .

آيا باور داري كه مردي به سن بابا را نمي توان تغيير داد ؟
و اما
باور داري كه با تغيير رويه خودت در ارتباط گيري مي تواني روي رفتار بابا تغيير ايجاد كني ؟


بابا را مورد توجه خاص خودت قرار بده . جاهايي كه به نظرت از نگاه خودت درست است تائيدش كن . از او تشكر كن . خسته نباشيد بگو و......( كلا سيستم نوازش ) به هيچ عنوان در سيستم مبارزه نه با نگاه و چشم و ابرو و نه كلامي و ....نرو

به هر حال پدرت در يك سيستم پر جمعيت نياز به اعمال مديريت دارد . شايد نحوه ي مديريت خانواده ي وي سيستم قديمي و مردسالارانه باشد اما به هر حال بايد در پذيرش شخصيت و تربيت و محيطي كه بابا در آن رشد يافته باشي . ضمن اينكه با اين اوضاعي كه از روابط پدر و پسرها تعريف كردي بار آزردگي هاي پدر از فرزندان ذكور و....نيز كم نيست .

مطمئن باش او هم دوست دارد در جاهايي ديده شود اما چون اين تائيد را نمي گيرد ...آنجا كه نبايد اقدام به مخالفت مي كند و....... امتحان كن عزيزم .

دختر مهربون عزیز
این دقیقا مشکلیه که با برادرم دارم
البته جنس مشکل ما متفاوته ترکیبی از رقابت و حسادت و غرور بی جا ، ولی اون حالت پرخاشگری و خود رای بودنی که شاید در پدرت وجود داره به شدت در برادر من هم خودنمایی میکنه
واژه برادر برام بی معنا بود تو دو سال اخیر سر مسائل مختلف بارها با هم درگیری داشتیم
حدودا یه ماه پیش خانمش به خاطر باردار بودنش دچار مشکل شد و دوسه روزی بستری بود
منم تمام مدت بیمارستان بودم نه به خاطر برادرم بیشتر به خاطر خانمش
اما وقتی حال برادرم رو دیدم احساس کردم بهم نیاز داره ، ازش خواستم باهام حرف بزنه
اون دو روز رو حسابی با هم حرف زدیم حتی بازم دعوا کردیم ولی حرف زدیم
واقعا روش اثر گذاشت بعد از مدت ها برای اولین بار سرشو گذاشت رو شونه ام و گریه کرد

منم با بقیه موافقم باید شروع کنی بالاخره یه روزی باید شروع کنی چه بهتر که اون روز همین الان باشه
شاید بوسیدن پدرت برات سخت باشه اما میتونی با جملات و نگاه محبت امیز شروع کنی حتی اگه هیچ واکنش مثبتی نبینی
برای من بوسیدن برادرم خیلی سخت بود چون باید روی غرورم پا میذاشتم اینکارو کردم به خاطرتک تک اعضای خونوادم
به خاطر هممون
اون هنوزم در مقابل من گارد گرفته ولی یه مقدار کمرنگ تر ، دلم می خواد کاری کنم که خودش شرمنده بشه

خودت شروع کن ، برادر کوچکترت رو هم تشویق کن که باهات همراه باشه اینجوری زودتر به نتیجه میرسی
تو سه تا برادر داری و یه پدر نظامی که البته الان بازنشسته است
خونه شما بی شباهت به یه پادگان نیست که سربازهاش اونطوری که فرمانده میخواسته تربیت نشدن
حالا فرمانده تنهاست و تو تنها سربازی هستی که باقی مونده
ولی باور کن فرمانده ها هم قلب دارن
پدرت الان بعد از این همه سال متوجه اشتباهاتی که در نحوه ارتباط با خونوادش داشته شده
اما ابراز نمیکنه به دلایل بسیار
من فکر میکنم نه تنها باید روی پدرت بلکه روی برادرات هم کار کنی
شاید همتون کم کاری کردین

خلاصه اینکه فقط روی همین موضوع تمرکز کن
تا جایی که میتونی بهش محبت کن از هر راهی که بلدی منتظر نتیجه فوری هم نباش

یه چیز دیگه اینکه نیتت هم خیلی مهمه
هر کتاب اخلاقی رو باز کنی توش یه عالمه حدیث و روایت وحکایت راجع به احسان به والدینه
پس قطعا برای محبت کردن به پدرت تنها نیستی ، کمک میرسه

دختر مهربون

حرفهاي خارپشت مرا به ياد اين حكايت انداخت ....


دوستي دارم كه زني جوان است و 38 سال دارد وي باپدرش مشكلي از جنس تو داشت . ضمن اينكه مادرش در كودكي فوت شده و او تا مدتي قبل ازدواج هم نكرده بود


يادم هست وقتي از خاطرات پدرم با وي حرف مي زدم شوك مي شد و مي گفت چطور تو بغل پدرت مي خوابيدي و بغلش مي كردي و مي بوسيدي و.................من از پدرم حالم به هم مي خورد نه اينكه دوست نداشته باشم بغلش كنم و ببوسم و...............واقعا عق مي زنم !!! ( خودم شاهد بودم )

به مرور و با تشويق هاي من و كار كردن روي او و پدرش و.............اين اتفاق افتاد .


هيچ وقت روزي را كه به پاي پدرش افتاد و ................و بعد پدرش را بغل كرد و گريه كرد فراموش نمي كنم .و حالا بيا ببين چه واژه هاي عشقولانه اي رد و بدل مي كنند و ..........

در اين دنيا هيچ چيز غير ممكن نيست . اگر بخواهي مي تواني .

ممنونم که اینجا کمک میکنید.

همیشه سعی میکنم به پدرم بی احترامی نکنم.
اگه میبینم حرف زدن (یا هر کاری) باعث میشه تنش ایجاد بشه و شرایط بدتر بشه، حرف زدن (یا اون کار رو) رو حذف میکنم. (تقریبا همیشه همین اتفاق افتاده). تا جایی که روابطمون الان به اینجا رسیده. در کمترین حد ممکن.

و من هیچ انگیزه ای برای بهتر شدن روابط ندارم.

بحث سر ِ تونستن یا نتونستن نیست. بحث سر اینه که نمیخوام از پیله ای که دور خودم ساختم بیرون بیام. چون تا الان فقط با همین پیله تونستم شرایط اطرافم رو تا حدی تحمل کنم.

دوست ندارم اینجا از چیزایی که باعث ایجاد این میل ِ نخواستن شده حرف بزنم.

آزردگي و همينطور روشي كه انتخاب كرده اي را درك مي كنم . هر چند كه روش تو را قبول نداشته باشم .

تو دختر تاثير گزاري و خوبي هستي و كلي توانايي داري كه مي تواني از آن ها استفاده ي سازنده كني .

مدتي به خودت استراحت بده و براي رفع آزردگي هايت به مرور فكري كن ......