موضوع: چطور تغییر کنم و زندگیم را تغییر دهم؟!!!!!!

تسوکه جان از اینکه واسم وقت گذاشتی ممنونم.مرسی.
قبول دارم که اول از همه باید از خودم شروع کنم. بعد از اون رو رابطه دونفرمون وبه قول شما اون وقت انتظار بازخورد مناسبو داشته باشم و بعد روی رابطه با خونواده ها.

من میتونم بین خودمون به خودم بگم چند وقتی به رفتارهای شوهرت کار نداشته باش سعی کن خودتتو درست کنی،سعی کن رفتار خودت درست باشه حتی اگه اون اشتباه کرد.(هر چند که خیلی سخته و ممکنه آدم با دیدن رفتارهای اشتباهی که از طرف مقابلش میبینه کم بیاره و خسته شه. احساس کسی که تنهایی داره پارو میزنه تا قایق زندگیش جلو بره)

اما نمیشه رفتار وکارهای دیگران رو هم تو این مدت معلق کرد.هیچ رابطه ای هیچ کس با ما نداشته باشه ، ما هم همین طور!!میشه؟؟؟؟ مثلا من بی خیال کارهای خونوادش میشم اما اون که بی خیال نمیشه، میاد پیله میکنه که باید بریم فلان مهمونی یا بیابریم خونه مامانم.یا یه مهمونی مهمو میگه نمیام خودت برو!!!یا حتی تولد مامان جونشه!!!!! محاله که بتونم برم.تازه چون فرض محال محال نیست فرض میکنم برم!!!!رفتارهای اونا تمام تاثیر این قرصها و همه توصیه ها رو نابود میکنه.به خدا نمیتونم تحمل کنم.حالا رفتارهای اونا هم به جهنم رفتارهای خود شوهرم پیش اونا!!!!واااااااااااااااااا ااای نه!!!!!!!!!!!!نه!(فکر کنم لیلا خوب میدونه چی میگم).

یا از همه مهمتر بی احترامی که به مهمونامون میکنه.مثلا مهمون داریم میشینه سریال میذاره یا بغض میکنه و میره تو حالت سایلنت یه کلمه حرف نمیزنه و یا در جواب سوالات اونا میگه نمیدونم حوصله دارینا!!!!!!!!!!!!!! یاا وقتی از فامیلای خودش بیان قهقه ی خنده هاش..................این تناقض ها خیلی واسم سخته. یه ذره درکم کنید لطفا.
شاید بشه بی خیال شد و غصه نخورد اما رو رفتارت باهاش خیلی تاثیر میذاره. دلت نمیاد بهش کوچکترین محبت و ترحمی داشته باشی،بداخلاق میشی.

خلاصه منظورم اینه اولا: نمیشه کاملا به صورت سری جلو رفت نه حالا بگم موازیها نه تو رو خدا آقای تسوکه دعوام نکن اما قبول کن بعضی جاها یه خورده اورلپ باید جلو رفت.
و ثانیا :زمانهایی رو که گذاشتید خیلی طولانیه لطفا جای فصل، ماه رو رفرنس بزارین.
بازم ازتون ممنونم.

الان واسه شب جمعه مهمون داریم خیلی میترسم که بی احترامی کنه. دوست ندارم بهش بگم برو میوه شیرینی بخر.دوست ندارم اصلا منتشو بکشم،باهاش حرف بزنم.....

من با نظر لیلا موافقم
منم حدود چهار ماه با هیچ کس رفت و آمد نکردم اگه میگم هیچ کس واقعا هیچ کس بود حتی پدر و مادرم
گاهی حدود 2 الی 3 بار فقط مامانمو دیدم اونم بدون اینکه همسرم بفهمه همسرم هم مثل من بود سعی کردیم بیشتر وقتمونو باهم بگذرونیم

نتیجه ی خوبی هم گرفتم

مینا جان وقتی شما دوتا هنوز با خودتون کنار نیومدید چه طور انتظار دارید با دیگران بتونید کنار بیاین
رابطه زناشوییتون فکر کنم خیلی خیلی ضعیف باشه؟!
می دونی خیلی خیلی این مسئله مهمه

در ضمن عامل اتصال خانواده تو با همسرت تو هستی وقتی اون این همه با تو مشکل داره پس توقعی نداشته باش با خانواده ات بر خورد خوبی داشته باشه و منطق اینو میگه

البته در حالت عادی تپش قلب ندارم . جدیدا لرزش دستمم همین طور، در حالت عادی خوبم.
اما یه خبر خوش دارم
.
.
.

نمیدونم چرا به شوهرم زنگ زدم، واقعا نمیدونم چون الان چند روزه کاری به کار هم نداریم حتی حرف نمیزنیم حتی غذا درست نمیکنم و......اما زنگ زدم!!!!!!گفتم میای باهم بریم پیش دکتر فلانی(روانپزشک).من واسه امروز وقت گرفتم!! اولش گفت نه امروز وقت ندارم واینا ولی من خیلی محکم گفتم خیلخوب واسه فردا وقت میگیرم ،هیچی مهمتر از این نیست، که گفت باشه خیلخوب واسه فردا وقتمو تنظیم میکنم.
خودمم تعجب کردم!!!!

به نظرتون من قبل از اینکه هردومون باهم بریم یک جلسه خودم تنهایی برم بهتر نیست؟ یا اینکه نه؟ هردو با هم بریم؟
یه جورایی با این دکتر آشنام میتونم دوتا وقت بگیرم.
(چقدم ویزیتاشون گرونه! خوش به حالشون چقدر پولدارنا!)

نه میتونم حرفامو بزنم لیلاجون.