موضوع: خسته شدم، بازم باید تحمل کنم؟ (3)

كتاب رازهايي در مورد مردان و كتاب هاي اينچنيني را بايد چندين بار خواند. تا در ذهن ثبت شود.
من خودم تا الان 4 بار اين كتاب را خوانده ام.
اگرچه مهدي هميشه مي گه اين را براي فرهنگ ما ننوشته اند و ما بايد حليه المتقين بخونيم. (كه توش نوشته زن بدون اجازه مرد نبايد آب بخورد.)

اتفاقا میخواستم بهت بگم که این قضیه رو مطرح میکنن که این کتابها با فرهنگ ما جور در نمیاد و زندگی رو بدتر خراب میکنه

سلام

من نه از مدیران این سایتم . نه کاربر چندان فعال و نه اینقدر تجربه دارم که بخوام به کسی مشاوره بدم.

فقط یه کاربر معمولیم که اگه وقت آزادی داشته باشم سعی میکنم از زندگی بقیه و راهنمایی هایی که بهشون میشه درس بگیرم و تو زندگی خودم استفاده کنم.

تو این پست هم نمیخوام از کسی دفاع کنم ولی خودتون کلاه خودتون را قاضی کنید چند تا از این 30 تا پستی که تا الان زده شده جنبه مشاوره داره . چند تاش چت گونه هست ؟ چند تاش فقط درد و دل و احوال پرسی روتین؟
منم خانوم هستم ولی وقتی با یه پست های اینچنینی مواجه میشم به آقایون حق میدم که بگن زن ها فقط به دنبال درد و دل هستند بجای حل مساله ... حق میدم که هر جا چند تا خانوم جمع شدند به دید یه محفل خاله زنکی بهش نگاه کنند...

اگه فکر میکنید حرفای روتین و امروز تو چطوری و امروز من چطورم . دیشب من این گفتم و من اونو گفتم کمکی بهتون میکنه دوستانه و از سر همدلی میگم اینجا جاش نیست بریم یه کنفرانس تو یاهو مسنجر بازکنیم هر کی تمایل داره بیاد هر روز صبح قصه زندگی شب گذشتش رو بگه ... کسی هم نمیاد تاپیکی رو قفل کنه و تذکر بده ...

ولی اگه راه حل عملی دارید و یه چیزی رو امتحان کردید و نتیجه گرفتید بیاید اینجا بگید تا بقیه هم استفاده کنند.
سعی کنیم بجای اینکه بهم ماهی بدیم ماهی گیری به هم دیگه یاد بدیم.

ببخشید نمیخواستم وسط جمع دوستانتون بپرم ولی دلم میخواست خودتون رو بگذارید جای کاربری که بین انبوه این صفحات دنبال راه حل میگرده .

ایام به کامتون باشه

صبا جون مرسی که برام نوشتی
راستش اگه پیام خصوصی اینجا باز بود شاید اینقدر شلوغ نمیشد، ولی تنها راه حرف زدن ما با همدیگه اینجاست
و در مورد حرفهایی که زده میشه، اگه دلت پر باشه و افسرده باشی همین یه تلنگر کوچیک به طنز زدن ما باعث میشه یه آرامش نسبی و یه لبخند هرچقدر هم کوچیک یه روحیه تازه بهمون بده
البته من توقع ندارم این حالتها رو درک کنی و از خدا میخوام هیچوقت درک نکنی چی میگم
وقتی هیچ جایی نداری که آروم باشی و همه چیز جلوی چشمت خاکستریه ، یه احوالپرسی با یه دوست میشه یه انرژی برای اینکه به زندگیت ادامه بده

شمیم عزیز. من خیلی خوب درک میکنم که در جمع دوستانی که همدرد تو هستند درد دل کنی چه باری از دلت رو سبک میکنه. اینکه حس کنی بقیه تو درک میکنند.

عزیزم پیام خصوصی اینجا بسته نیست . کافیه شما 10 روز عضو فعال بشید(هزینه ش اندازه دقیقا 4 تا پفک یا 4 کورس تاکسیه) تا بتونید ایمیل یا هر چیز دیگه ای که از دوستانتون لازم دارید رو در اختیار داشته باشید. حتی می تونید مسائلی رو که بیانشون در فضای عمومی تالار چه از لحاظ امنیتی و چه از سایر جهات صحیح نباشه رو از طریق ایمیل ، پیام خصوصی یا هر روشی که خودتون صلاح میدونید مطرح کنید.

شمیم جان و سایر دوستان گل ،من پست نزدم که کسی رو خدایی نکرده متهم کنم فقط خواستم راهکاری رو مطرح کنم که از قفل شدن مجدد تاپیک هاتون و برخورد با مدیران جلوگیری بشه . اینجوری دیگه این تالار هم عاملی واسه دلگیریتون نمیشه.

با آرزوی موفقیت و پیشرفت روز افزون

لیلا جان من کتاب رازهایی در مورد مردان رو دانلود کردم و دارم میخونم دوباره
یه اتفاق بد
دو تا از تستهاشو که زدم هر دوش در حالت اعلام خطر بود
قربانی عشق
یه کم جا خوردم و ترسیدم ولی من عاشق نوشته های باربارا هستم، واقعا راست میگه
دارم سعی میکنم دوباره تلاش کنم
انگار دیشب که پیش قدم شدم و همه چیز یه کم خوب شد یه اشتباه بوده
البته اگه دنبالشو بگیرم و پیگیر حرف زدن شوهرم بشم احتمال میدم درصد اشتباهم پائین بیاد

شمیم بهاری عزیز....درکت می کنم که دلت می خواد با یکی همش درددل کنی وسبک شی اما میدونی؟جاش واقعن اینجا نیست.
تصور کن کسی می خواد بیاد از پست تو چند تا نکته یاد بگیره. جز پستهای آقای sci که واقعن برات سنگ تمام گذاشتن آدم واقعن سرش گیج میره تا به یه نکته یادگیرنده توی تاپیکهای تو برسه...(شده مثل اخراجی های 1و 2و 3)....
اینو هم بدون هرچی بیشتر حرف بزنی فرصت کمتری برای فکر کردن داری... دوباره پستهای آقای sci رو بخون و همونهارو اجرا کن... من به فرشته مهربان حق میدم که تاپیکتو قفل کنه چون به نفعته...
امیدوارم ازحرفهای من ناراحت نشده باشی...

سرافراز عزیز ممنون
من سعی کردم امروز واقعا چیزی ننویسم ولی پیگیری دوستانی که هیچوقت تنهام نزاشتن باعث شد دوباره بنویسم
نمیتونم جواب دوستانمو ندم
ولی واقعا میخوام کمتر بنویسم چون دارم خارج از سایت پیگیری میکنم
مثلا من و اقلیما واقعا به هم نیاز داریم، به درد دل کردن و یاد گرفتن، و واقعا داریم به هم کمک میکنیم
که البته اونم به خارج سایت منتقل کردم، پس کمتر میام اینجا
امیدوارم تاپیکم بشه همونی که همه انتظار دارن
و
امیدوارم جناب SCi هم تنهام نزارن
از همتون ممنون

سلام
دیگه نمیخواستم اینجا چیزی بنویسم، چون احساس میکردم مشکلاتم برای همه تکراری خسته کننده شده
ولی واقعا تنها جایی که میومدم و آروم میشدم اینجا بود،
یه سری دوستان خارج از تالار تنهام نزاشتن، تو این مدت که نبودم بحران بدی رو پشت سرگذاشتم،
یه سری مسائل پیش اومد ولی یکی دوتا دستاوردم داشت
اما...
نشسته بود نیازمندیها ورق میزد

رفتم کنارش دیدم تو قسمت باغ و مزرعه دور یه چیزایی خط کشیده

بهش میگم این چیه؟ برای چیه؟ اولش که جواب نداد، گذاشتم کارش تموم شد ، دوباره پرسیدم

میگه یه سری باغچه آگهی دادن

میگم برای کی میخوای؟

میگه خودمون

یه کم تمرین تنفس کردم

بهش گفتم ، فکر نمیکنی درمورد این چیزا بهتره منم در جریان بزاری؟ با من صحبت کنی؟

میگه نه، تو این زمینه صاحب نظر نیستی

میگم صاحب نظر نیستم ،اطلاعات ندارم، ولی تو خونه من داره این تصمیم گرفته میشه

میگه هنوز نه به بار نه به داره

میگم ولی میدونم در همین حالتش خیلیها هستند که میدونن، فقط منم که وقتی به بار و دار نیست لازم نیست بدونم؟

نباید بدونم تو خونه من چه تصمیمی داره گرفته میشه یا شوهرم به چی فکر میکنه؟

با تندی میگه خب میگم از این به بعد، و با حرکت سر یه جورایی یعنی خفه شو برو دنبال کارت

حالم داره به هم میخوره

آخه این همه رفتارهای مزخرف تحمل کردن داره؟ درست کردن داره؟

والا تو زندگیهای بقیه بچه ها وقتی میبینم یه جایی به حق قهر میکنن شوهره میاد نازشونم میکشه

حالا من کلی دلخوری داره، به جای اینکه رفعشون کنه هی یه کاری میکنه که بیشتر عذابم بده

دلم میخواد بهش بگم تو رو با پولت تنها میزارم که خوشبخت شی

من این زندگی رو نمیخواستم

نمیخوام

تو رو خدا، دوستان، شماها تجربه زندگیتون و تجربه افت و خیزهای زندگی رو بیشتر از من دارین،
بگین واقعا من باید چکار کنم؟
تا کجا توهین و تحقیرو تحمل کنم؟
من تو این زندگی هیچی از شرایط زندگی نمیدونم، هیچی بهم نمیگه
وقتی میبینم زنهای دیگه، از همه چیز همسرشون خبر دارن دلم میگیره، وقتی میبینم دوستاش بیشتر از من در جریان مسائلش هستن دلم میشکنه
من واقعا غیر از زمانی که رابطه جنسی داریم احساس نمیکنم زن این خونم،
خیلی تنهام
اگه بخوام برم ، بابام اینا همه چیو میفهمن و اذیت میشن و اگرم بمونم باید غرور و خواسته ها و احساساتمو قربانی کنم
تو رو خدا رک بهم بگین
مشکل از منه؟
من زیاده خواهم؟
باید چکار کنم؟
از روزی که عقد کردیم تا الآن دارم سعی میکنم زندگیمو بسازم ولی همیشه چیزای دلسرد کننده هست که خستگی تمام تلاشهامو به تنم میزاره
برام بنویسین
خواهش میکنم
از مدیرهای سایت معذرت میخوام، تنها خواستم اینه که تاپیکمو نبندین

هیچوقت ملاکم برای ازدواج پول نبوده، که اگه بود شوهرم آخرین نفری بود که روش فکر میکردم
اما از آدمی که جنبه پولو نداره بیشتر از هر چیزی بدم میاد
شوهر من خودشو گم کرده، سر یه مبلغ ناچیز با من یکه به دو میکنه، و بهم میگه حقوق میگیری و حق نداری ازم پول بخوای اونوقت از یه طرف دنبال سرمایه گذاریه
منی که خونه بابام برای هیچ کدوم از نیازهام التماس نکردم، حالا برای گرفتن حقم توقع داره التماسش کنم
از روز اول خودشو دست و دلباز نشون داد و من همیشه سعی کردم حواسم به جیبش باشه، ولی حالا تو چشم نگاه میکنه و میگه خرجم زیاده
درحالیکه شاید دوماه یکبار برام یه دست لباس که اونم زیر 40تومنه ویه شامپو میخره
دلم میسوزه
اگه مثل بقیه خرج کرده بودم حالا روش نمیشد اینطوری باهام حرف بزنه
خیلی دلم پره
خیلی
خیلی چیزا اتفاق افتاد که اینجا ننوشتم
اتفاقهای تلخ
پس فقط رو این مکالمه و اینکه از روی حساس بودنم به هم ریختم تکیه نکنین، این مدت یه بحران بود که الآن تازه به پس لرزه هاش رسیده

کاش حداقل یکی از شماهایی که تو سایتین برام بنویسین