موضوع: خودکشی خانمم و تردید من برای زندگی

[size=medium]سلام دوستان

از اینکه به فکر من هستید خیلی ممنونم

امروز خانمم رو مرخص کردن رفته بودم بیمارستان از رفتار اطرافیان تعجب میکنم همه خانواده خانمم من رو مقصر میدونند و فکر میکنند که من باعث خودکشی خانمم بودم البته برام مهم نیست که دیگران در مورد من چی فکر میکنند خدا که خودش شاهده من چی کار کردم و نکردم ولی از اینکه من رو به خونشون راه ندادن خیلی بهم برخورد محترمانه گفتن که شما بفرمائید برید خبرتون میکنیم نزاشتن خانمم رو ببینم البته خانواده خانمم خیلی خوب هستن مطمعن هستم خانمم از خانوادش این طور خواسته که با من اینطوری برخورد کنند

به هر حال از دوستانی که به من لطف داشتن ممنونم

الان شرایطی نیست که من خانمم رو بخوام طلاق بدم یه جورایی همه ناراحت هستند فعلا این کار صحیح نیست الان شرایط عادی نیست که من بخوام این کار رو انجام بدم من باید صبر کنم .
باید تلاشم رو بکنم که خانم رو پیش روانشناس ببرم من باید تلاشم رو برای بهبودی خانمم بکنم تا فردا هم افسوس نخورم و هم عذاب وجدان نداشته باشم که کاش بیشتر تلاش میکردم
اگر خودش خواست که هیچ اما اگر نخواست خودش مسئول کارهای خودشه و به من هیچ ارتباطی نداره اما تلاشم رو میکنم که قبول کنه و همه جوره پشتش هستم تا درمان بشه و خودم هم کمکش میکنم
تا اون زمان در مورد طلاق نمیشه حرفی زد به هر حال به عنوان همسر کمکش می کنم
امروز با روانشناسش صحبت کردم و میگه که حدود 2 سال زمان برای درمانش نیازه گاهی هم بیشتر ولی میگه که باید خانمم به این باور برسه که مشکل داره و باید فکری برای درمان مشکلش بکنه
روانشناسش گفت که خونه نمیاد و من باید حتما خانمم رو برای درمان ببرمش مطبش

برنامه من برای زندگیم
راستش رو بخواهید بعد از این ماجرا ها دیگه خانمم رو دوستش ندارم و هیچ علاقه ای بین ما نمونده اما من در قبال مشکل خانمم احساس مسئولیت میکنم و سعی میکنم که در حل مشکلش بهش کمک کنم
اما هرگز حاضر به ادامه زندگی با خانمم نیستم تلاشم رو برای درمانش میکنم و بعدش از زندگیش میرم بیرون
یه پرده ای بین زن و مرد وجود داره که همون حیا و حرمت و احترام متقابل هستش که این پرده بین من و خانمم از بین رفته و حرمتی بینمون باقی نمونده
زمانی که زد تو گوشم باورم نمی شد و زدن یه حرف هایی که هر چی احترام و شخصیت بود رو از بین برد
بخدا به خانمم التماس میکردم که الان عصبانی هستی و حرفی نزن که پل های پشت سرمون خراب بشه با حرفات همه چی رو خراب نکن اما خانمم همه چی رو خراب کرد

من هم دیگه حاضر به ادامه زندگی با خانمم نیستم ولی الان تو این شرایط طلاق صحیح نیست
دوست دارم همه چیز رو درست کنم و بعد برم نمی خوام از خودم خرابی بجا بزارم

انشالله که خداوند تو این شبهای قدر یه نگاهی به دل همه ماها بندازه
همه گرفتارند و مشکلات ریز و درشت در زندگیشون دارن
به امید خدا
[/size]

دوست دارم همه چیز رو درست کنم و بعد برم نمی خوام از خودم خرابی بجا بزارم


افرین داداشم-واقعا افرین-حرفت رو سر لوحه زندگیم میکنم
همه حرفات واسه من درسه-همشون رو یادداشت کردم-همیشه میخونمشون

ببخشید-خیلی خیلی ببخشید ولی حیف یه ادم روشن فکری مثل شما که همچین زن داری


اخه چرا بعضی از زنها بخصوص همسر سابق خودم که عقلشون بیشتر از سن 15 سالگی رشد نمیکنه؟؟

می دونی چرا شما رو مقصر می دونن؟
اونا شما رو مقصر نمی دونن بیشتر از هرکسی مشکلات دختر شون رو می دونن و حتی می گی قبلا دو بار این کارو کرده
پس می دونن تو مقصر نیستی
به اصطلاح دست پیش گرفتن نمی خوان شما برای طلاق امتیاز بگیری می خوان بگن تقصیر خودت بوده همین
اونا یه مشکل علاوه بر همه چیز دارن و اون دروغ گویی و تظاهره چون مشکلات روحی دخترشون و دو بار خودکشیشو به تو نگفتن

صبر شما در برابر مشكلات قابل ستايشه آقاي mta. بالشخصه خود بنده شايد هرگز در مقابل سختي و مشكلات اينقدر صبر نداشته باشم نميدونم.
آقاي vivaي عزيز بهتره اينجور بگيم كه بعضي از افراد (چه مرد و چه زن) عقلشون رشد نميكنه. تجربه‌اي كه شما از همسرتون داشتين يا خيلي از موارد ديگه. اما من اين مسايل رو به رشد عقلي نميتونم تعميم بدم. به نظرم اينا همه ناهنجاري‌هاي روحي و روانيه.ترس، عقده، محدوديت، عدم اعتماد به نفس يا بالعكس... كه متاسفانه خانواده‌ها اونجور كه بايد و شايد بها بهشون نميدن و قبل از ازدواج فرزندشون مشكلاتشونو به حداقل نميرسونن كه همسر آينده اينجور دچار مشكل نشه....

با نظر بهاره خانوم موافقم....

اولا خوشحالم که هنوز جوانمردی و معتقد بودن به اصول اخلاقی در نوشته های شما به وضوح دیده می شه ولی
یه طرفه که نمی شه به قاضی رفت من تعجب می کنم که چطور دوستان خیلی راحت نسخه طلاق رو می پیچند در حالی که ایشون هنوز به خانم شون علاقه مند اند و همین علاقه ایشون می تونه پشنوانه محکمی باشه برای بقای زندگی شون
برادر من ! من تاپیک های شما رو خوندم ولی جایی ندیدم که حرفی از اشتباهات خودتون بزنید به هر حال شما هم توی این رابطه مشکلاتی داشته اید مثلا می گید که ایشون توی گوش شما زده اند ولی توضیح نمی دید چرا ؟ شما چه کار کرده اید که ایشون ناراحت شده اند ؟ و ....
معمولا خانم ها زمانی دست به خودکشی می زنند که انتظارات روحی اونها براورده نشده و یه جورهایی می خوان جلب توجه کنند در عین حال من این کار رو ابدا تایید نمی کنم و حتما باید ایشون تحت نظر پزشک معالج خودشون باشند
ولی می خواستم پیشنهاد بدم بیشتر به اشتباهات خودتون فکر کنید نه مشکلات روحی ایشون

نوشته اصلی توسط اتنا

من تعجب می کنم که چطور دوستان خیلی راحت نسخه طلاق رو می پیچند در حالی که ایشون هنوز به خانم شون علاقه مند اند

ببخشید ولی تایپیکهای اقای mta رو خوندید؟ایشون گفتن که دیگه هیچ علاقه ای به نامزدشون ندارن
نمیدونم--ولی حیف جوونی mta-باید زود تصمیم بگیره-خیلی خیلی زود-

نوشته اصلی توسط saboora

من اين مسايل رو به رشد عقلي نميتونم تعميم بدم. به نظرم اينا همه ناهنجاري‌هاي روحي و روانيه.ترس، عقده، محدوديت، عدم اعتماد به نفس يا بالعكس... كه متاسفانه خانواده‌ها اونجور كه بايد و شايد بها بهشون نميدن و قبل از ازدواج فرزندشون مشكلاتشونو به حداقل نميرسونن كه همسر آينده اينجور دچار مشكل نشه....

سلام
اره کاملا با حرفتون موافقم-خانواده نقش خیلی خیلی مهمی تو اینده فرزندشون بازی میکنن

آقای متا واقعا خیلی مردی.مطمئن باش مزدتو می گیری تو به خانومت به چشم بیمار نگاه کن این طور تحملش راحتتره .خدا رو چه دیدی شاید هم درمان شد.مردای با روح لطیف کم پیدا می شه.اگه حرفاتونو در نظر نگیریم هرکی شرایطو می دید می گفت طلاق .اما حرفای شما باعث شد نظر ماهم عوض بشه اومدی چیزی یاد بگیری اما خودت به ما درس دادی.

سلام
از همه دوستانی که با نظراتشون با من همدردی می کنند کمال شکر رو دارم

امروز جلسه دوم روانپزشک پزشک قانونی بود و باید من همراه خانمم میرفتم اونجا اول که خانمم رفت و 10 دقیقه بعد من رفتم تو اما نمیدونم خانم روانپزشک چرا با من این رفتار تند و بی ادبی رو داشتن البته یه مقداری بخاطر دروغهایی بود که اونجا از من گفته بود که من دست بزن دارم و جدیدا معتاد به شیشه شدم و توهم میزنم و دائم فحاشی میکنم و آبروی خانمم رو جلوی همه بردم و تو خیابون هم کتکش زدم جوری که شبانه بردنش به درمانگاه
همینجوری وا رفتم به خانم دکتر گفتم اصلا به قیافه من میخوره اهل این حرفها باشم من که دلم نمیاد یه خار بره تو دست خانمم که صداش رو برد بالا و نصحیت با صدای بلند میکرد که ظاهر آدمها نمیتونه نشون بده که طرف معتاد هست یا نه بعدش دیدم بهتره چیزی نگم که این 2 جلسه مشاوره پزشک قانونی زودتر تموم بشه تا برای خانمم و خانوادش مشکلی پیش نیاد

در آخر هم به من گفت شما خیلی اشتباه کردید
یکی اینکه تحقیق نکردید ببنید چرا قبلا 2 بار خودکشی کرده حداقل دلیلش رو بدونید
و دیگه اینکه چرا فکر میکنید دختری که قبلا ازدواج کرده و جدا شده میتونه گزینه مناسبی برای شما باشه
تمامی افرادی که ازدواج شکست خورده قبلی دارند آثار این شکست در زندگی جدیدشون هم وجود داره و همیشه با یک سری مسائلکه در زندگی اولشون داشتن دست و پنجه نرم میکنند
خلاصه که گفت باید اعتیادم رو کنار بزارم و دیگه دست روی خانمم بلند نکنم و دیگه بهش فحش و بد بیراه نگم
من انقدر برای خودم و جامعه تحصیل کرده این مملکت متاسفم که روانپزشک پزشکی قانونی نمیتونه از ظاهر آدم ها تشخیص بده که من معتادم یا نه البته خودشم گفت که به ظاهرت نمیخوره که معتاد باشی ( با عرض پوزش از جامعه روانپزشکان مخصوصا پزشکی قانونی )
خلاصه من هم قبول کردم تا زودتر از اون فضا خارج بشم و بریم
اومدم بیرون ازش خواهش کردم بریم پیش یه روانپزشک خوب بهش گفتم که همه جوره کمکت میکنم پشتت هستم و تا آخر همراهت هستم اما خانمم گفت ازت بدم میاد نمیخوام باهات زندگی کنم ازت متنفرم ولم کن دیدم داره عصبانی میشه و صداش رو داره میبره بالا که تمومش کردم یه حرفهایی به من میزد که به سنگ بگن آب میشه چه برسه به آدم همه پل ها رو خراب کرده
خانوادام خیلی اصرار داره که زودتر بریم با خانوادش صحبت کنیم و همه چیز رو تموم کنیم اما من از اونها 2 هفته وقت گرفتم که به من فرصت بدن تا من تلاش آخرم رو بکنم شاید که درست بشه

از دوستان عزیزی که به من لطف داشتن و با نظراتشون به من کمک کردن ممنونم
دوستان خوبم هم من میدونم هم همه شما تا حالا متوجه شدید که رابطه من و خانمم خیلی خراب تر از این حرف هاست که بخواد درست بشه و ما به درد هم نمیخوریم
در اصل آخرین نظر مشاوره حضوری من طلاق بود و تشخیص داد که ما نمیتونیم با هم زندگی کنیم
اما باور کنید خانم من بیمار یه بیمار روحی و روانی که حالش هم خیلی بده اگر بد نبود که خودکشی نمیکرد من احساس میکنم که خیانت شوهر اولش هم بی دلیل نبوده و خودش تا حدودی مقصر بوده
من واقعا به چشم یه بیمار به خانمم نگاه میکنم که باید درمان بشه
حداقل برای ثوابش هم که شده می خوام دستش رو بگیرم کمکش کنم
خانوادش که همه چیز رو تو پول میبینن و اصلا به فکر حل مشکل دخترشون نیست که چه عذابی میکشه
دقیقا مثل یه معتاد به مواد مخدر که یه بیماره و مجرم نیست باید کمکش کرد که درمان بشه
خانمم خیلی حالش بده امروز دکتر روانپزشکش به من گفت تنهاش نزاریم و دائم زیر نظر بگیریمش نزاریم غصه بخوره و تو فکر فرو بره گفت کسی که 3 بار تا حالا خود کشی نافرجام داشته احتمال بیشتر هم هست
گفت تا خودش رو نکشه ول نمیکنه
فعلا داره قرص های آرام بخش مصرف میکنه
با این توصیف ها از خانم من و با توجه به شرایطی که داره و پرونده پزشکی قانونی درجا دادگاه حکم طلاق رو صادر میکنه
اما میترسم طلاقش بدم و یه بلای سر خودش بیاره و من عذاب وجدان بگیرم و تا آخر عمر از کرده خودم پشیمون باشم
از طرفی فشار خانوادم و از طرفی فشار روحی که خانمم داره تحمل میکنه
از یه طرف با این قضیه باید بسوزی و بسازی هم مخالفم یه عمر زندگی مشترکه نمیشه شوخی گرفت هم برای اون و هم برای من


سپردمش به خدا
از خدا می خواهم هرچی که به صلاح ماست همون بشه

به نظرم طلاقشو بده تموم بشه بره.تا کی می تونی توهین هاشو تحمل کنی؟یه جا تو هم می بری کاری که نباید می کنی.

شما تلاشتو کردی یا نمی خواد درمان بشه یا حالش خراب تر از این حرفاست که با کمک شما درمان بشه.بیشتر از این

ادامه بدی خودت آسیب می بینی.به فکر عذاب وجدان م نباش.علت بیماریش تو نیستی که بخواد خودکشیش باعث

عذاب وجدانت بشه.

سلام بر شما

شما نمیتونید خوبش کنید اون از شما متنفره

اونایی که میتونن به همسرشون کمک کنن کسایی هستند که به هم علاقه دارن اطمینان دارن شما توانایی این کار رو ندارید

اگه بلایی سر این خانم بیاد خانوادش همه چیز رو گردن شما میندازن شما هم تا آخر عمر پشیمون میشی

چرا فکر میکنید میتونید بهش کمک کنید؟ تا حالا چراغ سبزی از کمکهاتون دیدید؟ هر چه زودتر تمامش کنید به نفع هر دوتونه

ببخشید تند گفتم